09-12-2011, 04:41 PM
Ο καθηγητής τεχνολογίας μας είναι απλώς γαμ$^ος. Σήμερα μας λέει ότι θα κάνουμε για την επιρροή των εξελίξεων της τεχνολογίας επικοινωνιών στον σύγχρονο πολιτισμό/κοινωνία. Οπότε λέει, για να καταλάβετε καλύτερα, θα σας διαβάσω μια ιστορία. Εμείς προετοιμαζόμαστε για τη βαρεμάρα της ζωής μας εντωμεταξύ.
Και αφού μείναμε όλοι, βλέποντας πρώτη φορά να χρησιμοποιεί ένας καθηγητής Pokémon για να περάσει κάτι στα παιδιά, μας λέει "Τώρα καταλάβατε πώς οι τεχνολογίες επηρεάζουν τον πολιτισμό και την κοινωνία;" Και όντως καταλάβαμε.
Το κείμενο είναι από μια εργασία φοιτητή που μπορείτε να βρείτε αν πατήσετε "βία, πόκεμον" στο Google.
Quote:Επειδή πολύς καταγγελτικός και υπερασπιστικός λόγος έγινε διεθνώς για την παιδαγωγική αξία
αυτών των ταινιών, ας λάβουμε τυχαία ένα σχετικό CD (Pokémon 7), ένα από εκείνα που η
«γενναιοδωρία» των εκδοτών ημερήσιων εντύπων «χαρίζει» στους αναγνώστες τους και ας
προβάλουμε το θέμα τους στην οθόνη μας:
Θέμα τρίτο: «Το αντίο του Πίκατσου»
Η συμμορία του Ας βρίσκεται στη ζούγκλα και ευχαριστημένη από την προηγούμενη ευτυχή
κατάληξη του επεισοδίου της, θέλει να ξεκουραστεί κάτω από ένα ειδυλλιακό δέντρο. Ο Ας, παιδί της
ζούγκλας, διασκεδάζοντας ως άλλος Ταρζάν, αιωρείται από δένδρο σε δένδρο και προσκρούοντας
στον κορμό ενός πανύψηλου δέντρου πέφτει στη γη τραυματισμένος και αναίσθητος. Εκεί εμφανίζεται
ξαφνικά και για λίγο ένα άγριο πίκατσου, το οποίο προξενεί το ενδιαφέρον της ομάδας. Η συμμορία
του Ας αναζητώντας το άγριο πόκεμον στο δάσος συναντά έκπληκτη ένα ολόκληρο κοπάδι άγριων
πίκατσου. Η εμφάνιση όμως της ομάδας ξαφνιάζει το κοπάδι των άγριων πόκεμον, τα οποία
πανικόβλητα τρέπονται σε φυγή. Ένα άγριο πίκατσου, που κάθεται πάνω στο δένδρο και με περιέργεια
παρατηρεί την παρέα του Ας, ζαλίζεται και πέφτει στο ποτάμι. Η παρέα μαζί με τον Πίκατσου τρέχουν
να σώσουν το άγριο πίκατσου. Ο Πίκατσου κολυμπάει στο ορμητικό ρεύμα και κατορθώνει, με τη
σύμπραξη πολλών άλλων άγριων πίκατσου να διασώσει το συμπαθές ποκεμάκι. Ακολουθεί η νύχτα. Η
συμμορία του Ας ανάβει φωτιά και μαγειρεύουν τροφές από κονσέρβες! Πλαγιάζουν για ύπνο, αλλά ο
Ας αγρυπνεί και σκέπτεται ότι ο δικός τους Πίκατσου είναι καλύτερα να ζήσει στο δάσος κοντά στους
φίλους του, που τον θαυμάζουν και τον χρειάζονται ως προστάτη και αρχηγό τους. Ξαφνικά ρίχνεται
ένα δίχτυ και παγιδεύει όλο το κοπάδι των άγριων πίκατσου. Η συμμορία «Πύραυλος» χαίρεται για το
κατόρθωμά της και διαλαλεί: «Ώρα για δράση, το κακό θα περάσει». Η ομάδα του Ας προσπαθεί να
τους αποτρέψει, αλλά δεν τα καταφέρνει. Το αποτέλεσμα είναι η συμμορία «Πύραυλος» να απάγει τον
Πίκατσου και όλα τα άλλα άγρια πόκεμον, που είχε πιάσει μέσα στο δίχτυ, ενώ με άλλο δίχτυ τυλίγει
και την παρέα του Ας. Η ομάδα «Πύραυλος» με αερόστατο ανυψώνει στον ουρανό τα παγιδευμένα
πίκατσου. Όμως ο Πίκατσου αρχίζει να ροκανίζει το δίχτυ. Πολλά από τα έγκλειστα πόκεμον τον
μιμούνται. Έτσι το ένα κοντά στο άλλο πέφτουν στη γη, όπου η ομάδα του Ας, που στο μεταξύ
ελευθερώθηκε από το δίχτυ, τα υποδέχεται πάνω σε ένα απλωμένο δίχτυ. Ο Πίκατσου θαυμάζεται από
όλα τα άλλα πόκεμον, τα οποία τον θέλουν ως αρχηγό τους. Ο Ας κλαίγοντας για τον αποχωρισμό του
από το αγαπημένο αγαθό πόκεμον, υποχωρεί στην επιθυμία του λαού των πόκεμον, αλλά ο Πίκατσου
σε λίγο ανεπάντεχα επιστρέφει στην αγκαλιά του Ας.
Συμπέρασμα: Ο δυνατός και ισχυρός που νικάει πάντα αποκτά γρήγορα φίλους, ενώ ο ηττημένος
απομονώνεται και περιθωριοποιείται. Έχοντας την ικανότητα να ηγηθεί μιας ομάδας γνωρίζει γρήγορα
την αποθέωση των θαυμαστών του
Και αφού μείναμε όλοι, βλέποντας πρώτη φορά να χρησιμοποιεί ένας καθηγητής Pokémon για να περάσει κάτι στα παιδιά, μας λέει "Τώρα καταλάβατε πώς οι τεχνολογίες επηρεάζουν τον πολιτισμό και την κοινωνία;" Και όντως καταλάβαμε.
Το κείμενο είναι από μια εργασία φοιτητή που μπορείτε να βρείτε αν πατήσετε "βία, πόκεμον" στο Google.