01-03-2012, 07:50 AM
Συνηθισμένο φαινόμενο αποτελεί για αρκετούς Pokemon fans (ακόμα και γι' αυτούς που δεν ασχολούνται και πολύ φανατικά) να δέχονται πειράγματα από άλλα άτομα (είτε από ξένους είτε από γνωστούς τους), κυρίως όταν είναι συγκεκριμένης ηλικίας καθώς για πολλούς αδαείς τα Pokemon αποτελούν ασχολία για μικρά παιδιά (αν και στην πραγματικότητα τα Pokemon αποτελούν ασχολία για όλες τις ηλικίες). Εσάς πως σας αντιμετωπίζει ο κοινωνικός σας περίγυρος για την ασχολία σας με τα Pokemon και πως το αντιμετωπίζετε;
Προσωπικά είμαι από τα άτομα αυτά που δεν κάθονται να διατυμπανίζουν από 'δω κι από 'κει τις nerd ασχολίες τους αλλά δεν θα κάτσουν να το κρύψουν κιόλας ή να ντραπούν γι' αυτό σε περίπτωση που το φέρει έτσι μια συζύτηση.
Χαρακτηριστικά στο λύκειο δεν μπορώ να καταλάβω πως όλοι μάθανε ότι ασχολούμαι με Pokemon (τότε είχε πρωτοβγει η πρώτη γενιά) από την στιγμή που ζήτημα ήταν αν θα μίλησα γι' αυτά μια-δυο φορές μ' έναν φίλο μου που ήταν κι αυτός fan μέσα στην τάξη πριν το μάθημα. Συνήθως θα μιλάγαμε για τα Pokemon στα διαλείματα σε καμιά ήσυχη γωνία και θα ήμουν πιο διακριτικός προκειμένου να μην μας πρήζαν το σηκώτι αυτοί που θα θέλαν να μας κοροϊδέψουν. Όπως και να 'χει όταν το μάθανε κι αρχίσαν τα χοντρά πειράγματα τους έδειξα ότι δεν μου καίγεται καρφάκι κι ότι απλά είναι ένα παιχνίδι που τυγχάνει να μ' αρέσει αλλά χωρίς να καταντώ περίγελος με γραφικότητες του είδος κι έτσι σιγά-σιγά σταμάτησαν τα πειράγματα.
Αυτό που μ΄εκνευρίζει πάντως είναι τώρα που τα πειράγματα τα δέχομαι από φίλους μου (που ασχολιούνται κι αυτοί με nerd ασχολίες όπως ιαπωνικά videogames, anime, manga, internet κουλτούρα και δεν συμαζεύεται) που ενώ είναι Pokemon haters οι ίδιοι είναι Digimon και Yu-Gi-Oh fanboys που δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους. Και το αστείο είναι όταν προσπαθούν μάταια να με πείσουν ότι τα Digimon δεν είναι για μικρά παιδιά κι ότι είναι πιο ώριμο από τα Pokemon. Κι εντάξει, το anime του Pokemon συγκριτικά με το anime του Digimon είναι πιο αφελές αλλά αυτό δεν παύει να σημαίνει ότι το Digimon francise απευθύνεται κυρίως σε μικρότερες ηλικίες σε αντίθεση με τα Pokemon που απευθύνεται σε ευρύτερο κοινό (τουλάχιστον με την κύρια rpg σειρά).
Πάντως ως τώρα ποτέ δεν είχα κόμπλεξ όταν πήγαινα ν' αγοράσω μια Pokemon κασέτα σ' ένα κατάστημα ούτε είχα χλευαστική αντιμετώπιση (έστω και διακριτική) από τους υπαλλήλους. Όχι τίποτε άλλο αλλά επειδή σε sites όπως στο 4chan (όπου υπάρχει και ξεχωριστό section για τα Pokemon) έχω ακούσει αρκετά περιστατικά ατόμων που ντρεπόντοσταν τόσο πολύ που μερικοί απ' αυτούς έφερναν και τα μικρά τους αδέλφια για να δείξουν δήθεν ότι τ' αγοράζουν γι' αυτά. Και μερικοί απ' αυτούς είχαν χλευαστική αντιμετώπιση από τους υπαλλήλους ή άλλους πελάτες.
Η μοναδική περίπτωση όπου ένιωθα άβολα ήταν όταν είχα πάει με τον μικρό μου αδελφό (τότε πήγαινε τέλη δημοτικού) να δούμε την πρώτη ταινία Pokemon στους κινηματογράφους. Κι αυτό επειδή η αίθουσα ήταν τίγκα στα πιτσιρίκια που δεν λέγανε να βγάλουν τον σκασμό για να δούμε την ταινία με την ησυχία μας. Μέχρι κι ο μικρός μου αδερφός είχε εκνευριστεί με την όλη κατάσταση. Η μόνη παρηγοριά ήταν οι promotional κάρτες που πήραμε. Πάντως για τις επόμενες δύο ταινίες πήραμε το μάθημά μας και τις είδαμε όταν με το καλό βγήκαν σε VHS.
Eυτυχώς όταν πήγαινα να παίξω στην Κάϊσσα το trading card game υπήρχαν αρκετοί συνομήλικοί μου κι έτσι δεν ένιωθα σαν ψάρι έξω από το νερό.
Αν και ποτέ δεν έχει τύχει να φορέσω ρούχα Pokemon (είπαμε, πορωμένοι αλλά μέχρι ένα σημείο) θα ήθελα σε κάποια φάση να τυπώσω μια μπλούζα με κάτι πιο διακριτικό. Όπως για παράδειγμα το λογότυπο της Team Rocket ή την εικόνα που έχω στο avatar μου. Ή έστω κάτι έξυπνο και στυλιστικό όπως μια προειδοποιητική πινακίδα με υψυλή τάση ρεύματος από Pikachu.
Προσωπικά είμαι από τα άτομα αυτά που δεν κάθονται να διατυμπανίζουν από 'δω κι από 'κει τις nerd ασχολίες τους αλλά δεν θα κάτσουν να το κρύψουν κιόλας ή να ντραπούν γι' αυτό σε περίπτωση που το φέρει έτσι μια συζύτηση.
Χαρακτηριστικά στο λύκειο δεν μπορώ να καταλάβω πως όλοι μάθανε ότι ασχολούμαι με Pokemon (τότε είχε πρωτοβγει η πρώτη γενιά) από την στιγμή που ζήτημα ήταν αν θα μίλησα γι' αυτά μια-δυο φορές μ' έναν φίλο μου που ήταν κι αυτός fan μέσα στην τάξη πριν το μάθημα. Συνήθως θα μιλάγαμε για τα Pokemon στα διαλείματα σε καμιά ήσυχη γωνία και θα ήμουν πιο διακριτικός προκειμένου να μην μας πρήζαν το σηκώτι αυτοί που θα θέλαν να μας κοροϊδέψουν. Όπως και να 'χει όταν το μάθανε κι αρχίσαν τα χοντρά πειράγματα τους έδειξα ότι δεν μου καίγεται καρφάκι κι ότι απλά είναι ένα παιχνίδι που τυγχάνει να μ' αρέσει αλλά χωρίς να καταντώ περίγελος με γραφικότητες του είδος κι έτσι σιγά-σιγά σταμάτησαν τα πειράγματα.
Αυτό που μ΄εκνευρίζει πάντως είναι τώρα που τα πειράγματα τα δέχομαι από φίλους μου (που ασχολιούνται κι αυτοί με nerd ασχολίες όπως ιαπωνικά videogames, anime, manga, internet κουλτούρα και δεν συμαζεύεται) που ενώ είναι Pokemon haters οι ίδιοι είναι Digimon και Yu-Gi-Oh fanboys που δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους. Και το αστείο είναι όταν προσπαθούν μάταια να με πείσουν ότι τα Digimon δεν είναι για μικρά παιδιά κι ότι είναι πιο ώριμο από τα Pokemon. Κι εντάξει, το anime του Pokemon συγκριτικά με το anime του Digimon είναι πιο αφελές αλλά αυτό δεν παύει να σημαίνει ότι το Digimon francise απευθύνεται κυρίως σε μικρότερες ηλικίες σε αντίθεση με τα Pokemon που απευθύνεται σε ευρύτερο κοινό (τουλάχιστον με την κύρια rpg σειρά).
Πάντως ως τώρα ποτέ δεν είχα κόμπλεξ όταν πήγαινα ν' αγοράσω μια Pokemon κασέτα σ' ένα κατάστημα ούτε είχα χλευαστική αντιμετώπιση (έστω και διακριτική) από τους υπαλλήλους. Όχι τίποτε άλλο αλλά επειδή σε sites όπως στο 4chan (όπου υπάρχει και ξεχωριστό section για τα Pokemon) έχω ακούσει αρκετά περιστατικά ατόμων που ντρεπόντοσταν τόσο πολύ που μερικοί απ' αυτούς έφερναν και τα μικρά τους αδέλφια για να δείξουν δήθεν ότι τ' αγοράζουν γι' αυτά. Και μερικοί απ' αυτούς είχαν χλευαστική αντιμετώπιση από τους υπαλλήλους ή άλλους πελάτες.
Η μοναδική περίπτωση όπου ένιωθα άβολα ήταν όταν είχα πάει με τον μικρό μου αδελφό (τότε πήγαινε τέλη δημοτικού) να δούμε την πρώτη ταινία Pokemon στους κινηματογράφους. Κι αυτό επειδή η αίθουσα ήταν τίγκα στα πιτσιρίκια που δεν λέγανε να βγάλουν τον σκασμό για να δούμε την ταινία με την ησυχία μας. Μέχρι κι ο μικρός μου αδερφός είχε εκνευριστεί με την όλη κατάσταση. Η μόνη παρηγοριά ήταν οι promotional κάρτες που πήραμε. Πάντως για τις επόμενες δύο ταινίες πήραμε το μάθημά μας και τις είδαμε όταν με το καλό βγήκαν σε VHS.
Eυτυχώς όταν πήγαινα να παίξω στην Κάϊσσα το trading card game υπήρχαν αρκετοί συνομήλικοί μου κι έτσι δεν ένιωθα σαν ψάρι έξω από το νερό.
Αν και ποτέ δεν έχει τύχει να φορέσω ρούχα Pokemon (είπαμε, πορωμένοι αλλά μέχρι ένα σημείο) θα ήθελα σε κάποια φάση να τυπώσω μια μπλούζα με κάτι πιο διακριτικό. Όπως για παράδειγμα το λογότυπο της Team Rocket ή την εικόνα που έχω στο avatar μου. Ή έστω κάτι έξυπνο και στυλιστικό όπως μια προειδοποιητική πινακίδα με υψυλή τάση ρεύματος από Pikachu.
Και το καλοκαίρι θα τα φοράω όπου θέλω και πολύ που μ' ένοιαξε τι θα πούνε οι άλλοι. Το μόνο που με νοιάζει βασικά είναι να βρω ένα ωραίο, καλό σχεδιάκι. 
).