Ένα διαμαντάκι ντοκυμανταίρ που έπαιζε πριν λίγο στην ΔΤ:
Δεν είμαι επιστημονικά καταρτισμένος ώστε να κρίνω πόσο διαδεδομένο ή όχι μπορεί να είναι ένα πρόβλημα· δέχομαι πως όντως μπορεί να υπάρξει εθισμός στο διαδίκτυο.
Με ενοχλεί όμως να βλέπω ντοκυμανταίρ που απευθύνονται σε αφελείς. Με ενοχλεί να χρησιμοποιούν μουσική υπόκρουση από θρίλερ και κοντινά πλάνα σε naive ζωγραφιές τάχα ψυχοπαθούς με σκοπό να τρομοκρατήσουν τους αδαείς.
Με ενοχλεί να βλέπω δήθεν ρεαλιστική σκηνοθεσία όπου κυριαρχεί η αμηχανία από τους αφύσικους διαλόγους που τους έχουν γράψει για να εκτελέσουν.
Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο, είναι να κοιτάμε το σύμπτωμα και όχι το πρόβλημα στη ρίζα του. Προβληματικές είναι οι οικογένειες που αγνοούν τα παιδιά τους και βάζουν μια ηλεκτρονική νταντά στο ρόλο τους. Προβληματικό είναι το σχολείο που δεν κατορθώνει να είναι αρκετά ενδιαφέρον. Ίσως προβληματικοί είναι συγκεκριμένοι δάσκαλοι, ή το εκπαιδευτικό σύστημα εκ βάθρων.
Το internet, τα videogames και το όποιο μέσο δεν είναι προβληματικά εκ φύσεως, αλλά εκείνες οι καταστάσεις που δημιουργούν κενά.
Δεν με ενδιαφέρει να υπερασπιστώ το μέσο· με υπερβαίνει και δεν με χρειάζεται. Με ενοχλεί όμως η ημιμάθεια που προβάλλουν τέτοια ντοκυμανταίρ, και περισσότερο η υποκρισία και η δαιμονοποίηση.
Ως ενήλικο ον, θα θίξω τον εθισμό των ενηλίκων σε διάφορα πράγματα και καταστάσεις γενικώς. Το μυαλό του ανθρώπου όταν κάνει κάτι με μανία και εμμονή, φέρνοντας παρά πίσω άλλες σημαντικές δραστηριότητες, μπορούμε να πούμε ότι είναι εθισμένο. Οι παράγοντες, που μας οδηγούν σε επίμονες εμμονές και έχουν ως αποτέλεσμα την παραμέληση του εαυτού μας, είναι μια αναβολή στη πρόοδό μας λογω κάποιου εμποδίου, μια διάλυση σχέσης και ακόμα απώλεια μιας πρότερης κατάστασης ή ακόμα-ακόμα ένα πένθος από απώλεια ζωής. Περνώντας μέσα από σαράντα κύματα, θέλεις κάπου να ξεσπάσεις και να ξεστρατίσεις, όμως για να επιστρέψεις στην ομαλότητα πρέπει να αναπτύξεις άμυνες, μια από αυτές είναι η παιδεία ή αλλιώς η ανατροφή που έχουμε αποκτήσει από τότε που ήμασταν λιλιπούτια ανθρωπάκια. Λέγοντας παιδεία, δεν εννοώ βέβαια τις σπουδές, αυτό είναι ένα εργαλείο, όπως το διαδίκτυο και το μαχαίρι. Για να δώσω ένα παράδειγμα, σε περίπτωση που κάποιος σπουδαγμένος είναι απαίδευτος, ίσως γίνει κάποτε ένας σατανικός επιστήμονας διασπείροντας έτσι τις υποχθόνιες ερευνές του στο διαδίκτυο που πραγματεύονται την καταστροφή των πάντων και ο οποίος συνάμα κυνηγά τους συναδέλφους του με ένα μαχαίρι για να ακολουθήσουν με το στανιό τη λανθασμένη πορεία που χάραξε. Οπότε, η παιδεία είναι το ήθος και οι αξίες που φυλάμε μέσα μας, σαν ανεκτίμητους θησαυρούς που δεν πρέπει να χαθούν ποτέ, και με αυτούς, λοιπόν, πορευόμενοι φθάνουμε και στην ορθολογική χρήση του διαδικτύου, που δύναται να μας προσφέρει την πολύτιμη σοφία του για να πλατύνουμε τις γνώσεις μας.
Έχω δει τόσα τρομακτικά πράγματα για το διαδίκτυο στην τηλεόραση, και αποφάσισα να κόψω
την τηλεόραση!
Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε μια ραγδαία αύξηση της χρήσης του διαδικτύου.Δεν μου κάνει εντύπωση,αφού αν κάνεις ένα ζάπινγκ θα δεις:κουτσομπολίστικες εκπομπές,επαναλήψεις ελληνικών σειρών,τούρκικες σαπουνόπερες,ειδήσεις με μια μικρή δόση προπαγάνδας,διαφημίσεις του Pretty Bra και του Pretty Pants και αν είσαι τυχερός μπορεί να βρεις κάτι καλό να δεις.
Αν ξέρεις να διαχωρίζεις τι είναι αληθινή είδηση και τι όχι,τότε το διαδίκτυο είναι καλύτερη πηγή ενημέρωσης,αφού έχεις πολλές πηγές ενημέρωσης απ'όλον τον κόσμο.Από απλούς ανθρώπους μέχρι μεγαλοδημοσιογράφους.
Αν θέλει η τηλεόραση να προσελκύσει τον κόσμο που έχασε,τότε αντί να κάνει ντοκιμαντέρ για τον εθισμό στο διαδίκτυο,καλύτερα να αλλάξει χαρακτήρα.
Η λέξη εθισμός μάλλον χρησιμοποιείται όπου βολεύει... Όταν πηγαίνει κάποιος γυμναστήριο και ξεπερνά τα όρια του σώματος του και τελικά οδηγηθεί σε χρήση αναβολικών ( ή έστω συμπληρώματα προτεϊνών) ή όταν κάποια γυναίκα δεν αντέχει να βγει έχω να είναι περιποιημένη και χαρακτηρίζεται από τρομερή εγωπάθεια, τότε αυτό δεν είναι εθισμός; Το ότι αυτές οι συμπεριφορές μπορεί αν είναι πιο αποδεκτές στην κοινωνία δεν σημαίνει πως δεν αποτελούν συμπεριφορές ατόμου που έχει εθιστεί.
Προφανώς και υπάρχει εθισμός στο διαδίκτυο αλλά αυτό δεν είναι απόλυτο και βέβαια δεν είναι όλοι οι χρήστες εξαρτημένοι από αυτό. Εξάλλου, στον υπολογιστή συγκεντρώνεται ένα τεράστιο πλήθος δυνατοτήτων. Σε τέσσερις ώρες για παράδειγμα, μπορεί κάποιος με το διαδίκτυο να ενημερωθεί, να επικοινωνήσει με άλλους, να κάνει αγορές, να διασκεδάσει, να μελετήσει.
Όπως και να έχει όμως, ο καθένας το αντιλαμβάνεται διαφορετικά και κατά την άποψη μου εθισμός σε κάτι τέτοιο δεν έχει να κάνει τόσο με το μέσο όσο με την ψυχολογία του ατόμου. Η ρουτίνα και η μονοτονία που διέπουν όλες τις φάσεις της ζωής κάποιου απαιτούν αντιμετώπιση και αν κάποιος δεν μπορεί να τα διαχειριστεί σωστά επόμενο είναι να εθιστεί στον τρόπο εκτόνωσης που επιλέγει. Και βέβαια δεν υπάρχει καλύτερος αποδιοπομπαίος τράγος από το διαδίκτυο που κυριαρχεί σήμερα. Το να βλέπει κάποιος μονόπλευρα το θέμα επειδή δεν γνωρίζει την φύση του διαδικτύου είναι απλά χαζό και δείχνει την ημιμάθεια που υπάρχει παντού.
(09-01-2014 01:05 PM)8hachi8 Wrote: [ -> ]Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε μια ραγδαία αύξηση της χρήσης του διαδικτύου.Δεν μου κάνει εντύπωση,αφού αν κάνεις ένα ζάπινγκ θα δεις:κουτσομπολίστικες εκπομπές,επαναλήψεις ελληνικών σειρών,τούρκικες σαπουνόπερες,ειδήσεις με μια μικρή δόση προπαγάνδας,διαφημίσεις του Pretty Bra και του Pretty Pants και αν είσαι τυχερός μπορεί να βρεις κάτι καλό να δεις.
Αν ξέρεις να διαχωρίζεις τι είναι αληθινή είδηση και τι όχι,τότε το διαδίκτυο είναι καλύτερη πηγή ενημέρωσης,αφού έχεις πολλές πηγές ενημέρωσης απ'όλον τον κόσμο.Από απλούς ανθρώπους μέχρι μεγαλοδημοσιογράφους.
Αν θέλει η τηλεόραση να προσελκύσει τον κόσμο που έχασε,τότε αντί να κάνει ντοκιμαντέρ για τον εθισμό στο διαδίκτυο,καλύτερα να αλλάξει χαρακτήρα.
Δεν θεωρώ πως υπάρχει λόγος «ανταγωνισμού» ανάμεσα στην τηλεόραση και στο διαδίκτυο, αφού το δεύτερο υπερτερεί σε κάθε τομέα από το πρώτο. Η τηλεόραση πάντα την ίδια ποιότητα είχε κατά την άποψη μου, δεν υπήρξαν σημαντικές αλλαγές.