Εγώ προσωπικά δεν τον φοβάμαι ακριβώς αλλά φοβάμαι την διαδικάσια και τον τρόπο με τον οποιό θα πεθάνω.Για το αποτέλεσμα δεν με ενδιαφέρει.Έτσι κι αλλιώς η ζωή δεν θα είχε νόημα και ούτε θα μου άρεζε να ζώ για πάντα(αν και δεν θα με χαλούσε)..Επίσης φοβάμαι μήπως πεθάνω ξαφνικά και δεν κάνω κάτι που επιθυμώ(όχι πονηρά πράματα
).Μόνο αυτά.Αλλά και να φοβάσε τον θάνατο δεν έχει και πολύ νόημα γιατί δεν γίνετε να τον αποφύγεις.Αυτά imo.
ουτε εγω φοβαμαι το θανατο, αλλα θα προτιμουσα να πεθανω απ τα γεραματα (100 ετων και πανω), οπως ολοι οι υπολυποι. επισης, ανησυχω για το αν θα παω ή στον παραδεισο ή στο διαολο. ειναι ομως αναλογα με τις πραξεις μας. anyway, πιστευω οτι ο θανατος και το τι θα γινει μετα απ αυτον, ειναι ενα μεγαλο μυστηριο, που κανεις δεν ξερει τη λυση του.
οχι δεν φοβαμε το θανατο.εγω φοβαμε αμα ζησω πολυ και γερασω μπλιαχ...τωρα απο πονο αντεχω αν και το μονο πραγμα που φοβαμε ειναι να μην στεναχωρισω την οικογενια μου τους γονεις μου τωρα η σε λιγα χρονια οικογενια συζιγο οσο ζησω εξαλου το θεμα ειναι τωρα τι κανω οχι το ποτε θα πεθανω
Θα ηθελα να σας δω, εσας που λετε οτι δεν φοβαστε τον θανατο, αμα σας ειχαν βαλει ενα πιστολι στο κροταφο και ηταν ετοιμοι να σας πυροβολησουν τι θα κανατε. Φανταζομαι επειδη δεν φοβαστε θα λεγατε "βαρα ρε, δεν φοβαμαι τον θανατο"... ΞΥΠΝΑΤΕ ΡΕ, οποιος δεν φοβαται εστω και λιγο τον θανατο ειναι η ανοητος η το λεει για να το παιξει κουλ. ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ οι περιπτωσεις που δεν νιαζονται τοσο για να πεθανουν.
Στη πραγματικοτητα εξαρταται για ποιο λογο εχεις το πιστολι στο κροταφο και το τι σημαινει ο θανατος σου. Αν ειναι ατιμωτικος , τοτε μαλλον εχεις λογο να φοβασαι.
Και δεν το εννοω με την εννοια της τιμωριας στη μετεπειτα ζωη. Νομιζω πως ολοι καταλαβαινουμε οτι η ολη ιστορια περι κολασης και παραδεισου ειναι ενα συμβολικο παραμυθακι για να ελεγχουν τις μαζες.
Τροποι για να πεθανεις υπαρχουν πολλοι. Απο τον τροπο εξαρταται η σταση που θα διατηρουσα απεναντι του. Αν επροκειτο να πεθανω για τη πατριδα , αμυνομενος τα οσα αγαπαω και θεωρω ιερα , τοτε δεν θα δισταζα ουτε για μια στιγμη να δωσω τη ζωη μου στον αγωνα.
Αν επροκειτο ομως να πεθανω επειδη εκανα ενα εγκλημα ή επειδη εχω καποιο παθος ( χαρτια , ναρκωτικα ) , τοτε θα με φοβιζε η ιδεα του θανατου , επειδη δεν θα ειχα ποτε την ευκαιρια να επανορθωσω για τα λαθη μου.
Επισης , αν επροκειτο να πεθανω σε νεα ηλικια δεν θα με τρομαζε , αλλα σιγουρα θα μελανχολουσα σκεπτομενος οτι ποτε δεν θα εκανα οικογενεια ή οτι θα στερουμουν σημαντικων στιγμων στη ζωη μου. Αν ειμουν γέρος , δεν θα ενιωθα λυπη αφου θα ειχα φιλοσοφισει αρκετα το θανατο και θα γνωριζα πως ειναι απλα το επομενο φυσικο βημα.
Ανακεφαλαιωνοντας , ο θανατος δεν ειναι παρα μια ιδεα. Η αλλαγη , απαρνηση της παρουσας ζωης , η στερηση του οτιδηποτε γνωριζουμε , ακομη και τα βασικα. Ειναι το περασμα σε μια αλλη κατασταση.
ναι φοβαμαι λιγο τον θανατο, αλλα αυτο που θα φοβομουν πιο πολυ ειναι να αποβιωναν ολοι οσοι αγαπαω ενας προς ενας και στο τελος να εμενα εγω.[/μελο]
οσο εχω δικους μου ανθρωπους διπλα μου δεν εχω να φοβηθω κατι, και η αληθεια ειναι πως θα προτιμουσα να πεθανω εγω παρα αυτοι.
(30-06-2009 06:27 PM)pokeman Wrote: [ -> ]ΞΥΠΝΑΤΕ ΡΕ, οποιος δεν φοβαται εστω και λιγο τον θανατο ειναι η ανοητος η το λεει για να το παιξει κουλ. ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ οι περιπτωσεις που δεν νιαζονται τοσο για να πεθανουν.
Και αν είμαι από τις ελάχιστες;Ξέρεις δεν αγαπάω και τόσο την ζωή μου από ότι έχεις καταλάβει τόσο καιρό αλλά όπως είπε και ο Stefosserpent εξαρτάται από το γιατί πάνε να σου ρίξουν με το όπλο.Αν ήμουν κάτι σαν όμηρος δεν θα ήθελα να πεθάνω.Αλλά αν το άξιζα και είχα σκοτώσει κάποιον τότε ναι δεν θα φοβόμουν τον θάνατο και θα προτιμούσα να πεθάνω παρά να ζώ μια κόλαση και μια ζωή με τις τύψεις ότι σκότωσα κάποιον.Βέβαια οι τύψεις εξαρτόνται.Δεν έχουν όλοι.Μερικοί είναι κρύοι και άθλιοι, just like the movies.
(30-06-2009 06:40 PM)Fake Apology Wrote: [ -> ]οσο εχω δικους μου ανθρωπους διπλα μου δεν εχω να φοβηθω κατι, και η αληθεια ειναι πως θα προτιμουσα να πεθανω εγω παρα αυτοι.
Και εγώ.Θα προτιμούσα να μου συμβεί κάτι σε εμένα παρά στους συγγενείς μου ή ακόμη και στους λιγοστούς φίλους που έχω.
εγώ βασικά δεν φοβάμε, διότι όπος είχε πεί και ο Lemmy των Motorhead "πολλοί άνθρωποι φοβούνται τον θάνατο, μα καλά, πως μπορείς να φοβάσε το αναπόφευκτο;" και αυτό ακριβός πιστεύω.
(30-06-2009 07:58 PM)The Human Torch Wrote: [ -> ] (30-06-2009 06:27 PM)pokeman Wrote: [ -> ]ΞΥΠΝΑΤΕ ΡΕ, οποιος δεν φοβαται εστω και λιγο τον θανατο ειναι η ανοητος η το λεει για να το παιξει κουλ. ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ οι περιπτωσεις που δεν νιαζονται τοσο για να πεθανουν.
Και αν είμαι από τις ελάχιστες;Ξέρεις δεν αγαπάω και τόσο την ζωή μου από ότι έχεις καταλάβει τόσο καιρό αλλά όπως είπε και ο Stefosserpent εξαρτάται από το γιατί πάνε να σου ρίξουν με το όπλο.Αν ήμουν κάτι σαν όμηρος δεν θα ήθελα να πεθάνω.Αλλά αν το άξιζα και είχα σκοτώσει κάποιον τότε ναι δεν θα φοβόμουν τον θάνατο και θα προτιμούσα να πεθάνω παρά να ζώ μια κόλαση και μια ζωή με τις τύψεις ότι σκότωσα κάποιον.Βέβαια οι τύψεις εξαρτόνται.Δεν έχουν όλοι.Μερικοί είναι κρύοι και άθλιοι, just like the movies.
Ναι ρε ανθρωπα, μπραβο, εσυ και ο Κωλοκοτρονης, που δεν κωλοσε ουτε φυλακη να παει για την πατριδα του και μπραβο του. Νιωσε, αν εισαι ζωντανο πλασμα, θες να ζησεις, και αμα σε βαλουν κατω με το πιστολι στο κεφαλι θα εκανες τα παντα να γλυτωσεις, δεν εχει σημασια τον λογο που θα πεθανεις, θα αντισταθεις απο ενστικτο. και μην μου το παιζεις εμενα ημως, τελειωσε αυτη η μοδα.
Δεν στο παίζω ήμως και δεν τέλειωσε αυτή η μόδα.Κάποιοι δεν έκοψαν τις φλέβες τους ακόμη....Στα αλήθεια αυτό θα έκανα αν πραγματικά άξιζα να πεθάνω(δεν εννοώ θα κοβά τις φλέβες XD).Και φυσικά αν δεν αξίζει να πεθάνω σε αυτήν την περίπτωση ναί κάνω άμυνα.Αλλά αν μου αξίζει βρε αδερφέ γιατί να ζώ με την συνείδησει ότι σκότωσα κάποιον?Τότε φυσικά να αντισταθώ, αν το παραπάνω δεν υσχυοι.
Now back to the topic.
Αγορινα , σκεφτηκες ποτε οτι δεν θα ειναι ολοι δειλοι και πανικοβλητοι μπροστα στο θανατο; Μερικοι ισως να μην το βλεπουν σαν το απολυτο τελος , σαν μια στιγμη στην οποια πρεπει να εκφρασεις οσο το δυνατον πιο σπαρακτηκα την κραυγη σου ή να δειξεις υπερβαλοντα φοβο. Απλως δειχνεις ποσο "μικρος " και ρηχος εισαι. Μαλλον πολυ SAW βλεπεις , ο θανατος ειναι απλως η συνεχεια της ζωης και δεν συνοδευεται παντα απο πονους και οδυνες.
Οπως λεει και το Γουρουνι του Αρκα : Δεν ειναι δα και τοσο φοβερο να πεθανεις. Στον καθενα μπορει να συμβει!
(30-06-2009 08:08 PM)Johan Wrote: [ -> ]"πολλοί άνθρωποι φοβούνται τον θάνατο, μα καλά, πως μπορείς να φοβάσε το αναπόφευκτο;"
απλο, ο φοβος ειναι φυσικο συναισθημα, ειτε η αιτια ειναι αποφευκτη ειτε αναποφευκτη. βασικα ενας λογος παραπανω, αν ξερεις οτι δεν μπορεις να αποφυγεις κατι, τοτε ειναι που ο φοβος μεγαλωνει. αν μπορεις να αποφυγεις κατι γιατι να φοβασαι?
@stefosserpent
το ρητο 'death over defeat' τα λεει ολα. καποιοι προτιμουν θανατο, καποιοι αλλοι προτιμουν ηττα. αυτοι λοιπον που προτιμουν θανατο δεν τον φοβουνται, ενω αυτοι που προτιμουν ηττα, τον φοβουνται. δεν μπορεις να ξερεις αν ο θανατος ειναι το απολυτο τελος, εκτος αν εχεις πεθανει ο ιδιος και ξερεις. δεν ξερω, αλλα αρλουμπιτσες τυπου 'ο θανατος ειναι η συνεχεια της ζωης' μου φαινονται γελοιες. αγορινα, πολλοι supernatural βλεπεις, ουτε εγω ετσι.
Σωστά συμφωνώ απόλυτα με τον FA.Κάνεις μας δεν μπορεί να ξέρει τι γίνεται(Και ΑΝ γίνεται) τίποτα μετά τον θάνατο.Να σας πώ, εσείς έχετε ακούσει ή μάλλον έχετε δεί π.χ ότι ο θάνατος είναι η συνέχεια της ζωής ή αν ένας πήγε στον παράδεισο ή στον άλλον.Τίποτα.Για αυτόν τον λόγο δεν μπορούμε να μαντέψουμε και να πιστέυουμε τίποτα για το τι γίνετε μετά τον θάνατο.
(30-06-2009 08:36 PM)The Human Torch Wrote: [ -> ]Να σας πώ, εσείς έχετε ακούσει ή μάλλον έχετε δεί π.χ ότι ο θάνατος είναι η συνέχεια της ζωής ή αν ένας πήγε στον παράδεισο ή στον άλλον.
οoooλα αυτα περι παραδεισου, κολασης και ετσι, ειναι εικασιες. σε φαση ''να 'χουμε να λεμε και κατι υπερφυσικο για να χαιρομαστε''.
(30-06-2009 08:36 PM)The Human Torch Wrote: [ -> ]Να σας πώ, εσείς έχετε ακούσει ή μάλλον έχετε δεί π.χ ότι ο θάνατος είναι η συνέχεια της ζωής ή αν ένας πήγε στον παράδεισο ή στον άλλον.
καλη η σκεψη σ τορτς. μου θυμμησεις το εξης. λενε οτι μετα τον θανατο, μπορει ο ανθρωπος να μετενσαρκωθει, δηλαδη να ξαναζησει, αλλα ως ανθρωπος (ξανα), ζωο ή φυτο. αυτο λενε κυριως οσοι πιστευουν τη θρησκεια του ινδουισμου....
