30-10-2009, 04:33 PM
31-10-2009, 12:38 AM
Δεν το θυμόμουν καλά.Είναι όντως μεγαλύτερο,αλλά δεν ξεπερνάει κατά πολύ το δεύτερο.Τέλος πάντων,αυτο που μας δυσκολεύει είναι τα ονόματα των πόλεων.Έχουμε φτιάξει κάποια ονόματα,αλλα μάλλον θέλουμε περισσότερα.
ΥΓ:Κανένα από τα ονόματα των πόλεων δε σημαίνει κάτι τυχαίο.
So...Here you go guys.Νέο επεισόδιο.Hope you like it!
Επεισόδιο 3
Είχε ξημερώσει.Ο Σπύρος κοιμόταν,ενώ ο Τάσος τον περίμενε να ξυπνήσει έχοντας για παρεα το Dratini,το Treecko και το Slakoth.Έπειτα από λίγο ο Σπύρος ξύπνησε.
-Πωπω!Αυτός ήταν ύπνος,είπε,ενώ παράλληλα χασμουριόταν.
-Α,ξύπνησες;Δεν νομίζεις πως πρέπει να πηγαίνουμε;Έχουμε κάμποσο δρόμο μπροστά μας,είπε γεμάτος ανυπομονησία ο Τάσος.
-Χαλάρωσε.Είναι ανάγκη να βιαζόμαστε τόσο;
-Καλά.
Ο Σπύρος μάζεψε τον υπνόσακό.Ο Τάσος πήγε να προχωρήσει,όμως είδε πως ο Σπύρος δεν τον ακολουθούσε.
-Ένα λεπτό Τάσο.
-Τι;
-Μη μου πεις πως δε θέλεις πρωινό.
Ο Τάσος έκανα έναν μορφασμό,σαν να έλεγε: «Με κατάλαβες».Ο Σπύρος έκοψε τρία φρούτα από το δέντρο και τα μοίρασε στα Pokemon τους.Έπειτα έβγαλε από το σακίδιό του δύο σάντουιτς.Άρχισε να τρώει το ένα και έδωσε το άλλο στον Τάσο,ο οποίος μόλις είχε καθίσει δίπλα του,κάτω από το δέντρο.Εκεί που έτρωγαν και θαύμαζαν το τοπίο,ένα φρούτο έπεσε στο κεφάλι του Σπύρου.Εκείνος κοίταξε προς τα πάνω και είδε ένα Aipom να κρέμεται από τα κλαδιά του δέντρου.
-Έλα εδώ αν είσαι άντρας,μικρέ hooligan!
Το Aipom κατάλαβε πως ο Σπύρος είχε νευριάσει.Πήδηξε κάτω από το δέντρο και άρχισε να τρέχει.Ο Σπύρος πέταξε κάτω το μισοφαγωμένο σάντουιτς και άρχισε να το κυνηγάει.Το Dratini παράτησε κι αυτό το φαγητό του και ακολούθησε τον εκπαιδευτή του.
-Περίμενε,ρε,φώναξε ο Τάσος που άργησε να αντιδράσει.
Ο Σπύρος τον αγνόησε και συνέχισε να κυνηγάει το μικρόσωμο Pokemon.Ύστερα από λίγη ώρα κυνηγητού,το Aipom χώθηκε σε κάτι πυκνούς θάμνους.
-Να πάρει,φώναξε ο Σπύρος.
-Ουφ,πως τρέχεις έτσι ρε παιδί μου;,ρώτησε λαχανιασμένος ο Τάσος.
-Πωπω…Που βρεθήκαμε τώρα;
-Δεν ξέρω.Ίσως αν ανοίξουμε τον χάρ…ΣΠΥΡΟ!
-Τι είναι;
Ο Τάσος του έδειξε ένα Pokemon.
-Αχά!Ένα Growlithe.
-Γιατί είναι τόσο νευριασμένο;
-Προφανώς θα μπήκαμε στην περιοχή του…Και προφανώς βρήκα το επόμενό μου Pokemon!
-Σκοπεύεις να το πιάσεις;
-Ναι.Dratini,χρησιμοποίησε Wrap!
Το Dratini τυλίχτηκε γύρω από το σώμα του Growlithe,το οποίο αντέδρασε δαγκώνοντας το Dratini.Το Dratini μαζεύτηκε πίσω.
-Σπύρο,το Growlithe δεν αστειεύεται.
-Ούτε κι εγώ.Dratini,Thunder Wave!
Το Dratini χτύπησε το Growlithe με ένα ασθενές ηλεκτροσόκ,το οποίο ήταν αρκετό για να του μουδιάσει τους μύες.
-Τώρα χρησιμοποίησε ξανά Wrap!
Αυτή τη φορά το Growlithe δεν μπορούσε να αντιδράσει.
-Συνέχισε να χρησιμοποιείς Warp,Dratini!
Το Growlithe δεν μπόρεσε να αντέξει πολύ.Το Dratini κατάφερε να το βγάλει εκτός μάχης.Ο Σπύρος πέταξε μία Pokeball και άρχισε να μετράει:
-Μία…δύο…ΤΡΕΙΣ!Ναι!Το έπιασα.
-Μπράβο,όμως δεν είναι ώρα να πηγαίνουμε;,ρώτησε ο Τάσος που ανυπομονούσε.
-Καλά.Για να δούμε τον χάρτη…Α,οκ.Θα πάμε προς τα εκεί και μετά θα προχωρήσουμε κατά μήκος του ποταμού,είπε δείχνοντας στον Τάσο τον δρόμο.
-Τι περιμένουμε λοιπόν;
Ο Σπύρος έβγαλε το Growlithe από την Pokeball.Εκείνο στάθηκε δίπλα του ήρεμα.Όταν ο Σπύρος άρχισε να προχωράει τον ακολούθησε.
-Πολύ απότομα ηρέμησε.Μάλλον κατάλαβε πως είσαι ο εκπαιδευτής του.
-Έτσι δείχνει,είπε εμφανώς ικανοποιημένος ο Σπύρος.
Όλοι τους μαζί συνέχισαν το δρόμο τους προς την Azuria.Όπως προχωρούσαν,συνάντησαν κι άλλον ένα εκπαιδευτή.Προπονούσε το Bulbasaur του.
-Χρησιμοποίησε Tackle!Δε με ακούς;Είπα χρησιμοποίησε Tackle!
-Έι φίλε.Γιατί του φωνάζεις τόσο άγρια;,ρώτησε απορημένα ο Τάσος
-Δουλειά σου,είπε κοφτά ο τύπος.
-Χαλάρωσε λίγο.Όταν είσαι με τα Pokemon σου πρέπει να το διασκεδάζεις,του είπε ο Σπύρος.
-Δε με παρατάς «Φίλε»;Είναι το πιο άχρηστο Pokemon που έχω δει ποτέ μου.
-Γιατί το λες αυτό;Μια χαρά είναι.
-Θα έπρεπε να είναι άριστο στις μάχες,όπως τα υπόλοιπα Pokemon μου.
-Γι’ αυτό το τελευταίο πολύ αμφιβάλλω.Δεν θα μπορούσες να έχεις δυνατά Pokemon που να σε αγαπάνε αν τα προπονείς έτσι,είπε ο Τάσος.
-Δε χρειάζεται να με αγαπάνε.Είμαι το αφεντικό τους,όχι ο φίλος τους.Επίσης,τα Pokemon μου είναι πολύ δυνατά.Μπορώ να σου το αποδείξω εδώ και τώρα!
-Θα υποθέσω πως με προκαλείς σε μάχη.Δέχομαι.Πάμε Treecko!
Ο τύπος έπιασε το Bulbasaur και το πέταξε πιο πέρα.
-Κάνε στην άκρη…Sandshrew,βγες έξω.
-Treecko,Quick Attack!
Το Treecko κινήθηκε αστραπιαία,χωρίς να αφήσει περιθώρια αντίδρασης στο Sandshrew,το οποίο έπεσε κάτω.
-Σήκω πάνω ΤΩΡΑ,φώναξε ο τύπος στο Sandshrew.
Εκείνο σηκώθηκε,αφού κατέβαλε μία προσπάθεια.
-Treecko,χρησιμοποίησε Leer!
Το Treecko έριξε μια λοξή ματιά,η οποία απέσπασε την προσοχή του Sandshrew.
-Και τώρα Quick Attack!
To Treecko έτρεξε προς το Sandshrew και το χτύπησε,ενώ εκείνο είχε αποσπαστεί από το Leer.Το Sandshrew λιποθύμησε.
-Γύρνα πίσω στην Pokeball,ανόητο Pokemon!Πήγαινε Butterfree!
-Πολύ καλή δουλειά Treecko!Μπες στη μάχη Slakoth.
-Butterfree,Poisonpowder!
-Slakoth,χρησιμοποίησε Scratch!
Το Butterfree έριξε δηλητηριώδη σκόνη πάνω στο Slakoth.Εκείνο χρησιμοποίησε Scratch.Το Butterfree λιποθύμησε με τη μία.
-Άχρηστα Pokemon!
-Στο είπαμε πως αν δεν τα προπονείς με αγάπη…
-Μου σπάσατε τα νεύρα!Φεύγω!
-Το Bulbasaur;
-Δεν το θέλω.Παραείναι άχρηστο για εμένα,είπε φεύγοντας ο τύπος
Τα παιδιά μάζεψαν το Bulbasaur από κάτω.
-Πολλά νεύρα έχει,είπε ο Σπύρος γελώντας.
-Όντως!Αλλά…
-Τι «αλλά»;
-Τι θα το κάνουμε το Bulbasaur;
-Λέω να το αφήσουμε ελεύθερο.Πρέπει όμως να το γιατρέψουμε πρώτα.Έφαγε πολλές από τον προηγούμενο εκπαιδευτή του.
-Εντάξει.Ας συνεχίσουμε τον δρόμο μας.
Δεν τους πήρε πολλή ώρα για να φτάσουν στο ποτάμι.Μπόρεσαν να διακρίνουν μία ξύλινη γέφυρα στο βάθος.Από εκεί θα περνούσαν απέναντι.Περπάτησν λίγη ώρα ακόμα και έφτασαν στη γέφυρα.Εκεί που πήγαιναν να ανέβουν στη γέφυρα είδαν κάτι να τρέχει πάρα πολύ γρήγορα πάνω στο νερό.
-Τι ήταν αυτό;,ρώτησε γεμάτος απορία ο Τάσος
-Δεν ξέρω.Έμοιαζε με λύκο,αλλά ήταν πολύ μεγαλύτερο,γαλάζιο και έτρεχε πάνω στο νερό!
-Περίεργο.Ίσως να βρούμε κάποιον που να μπορεί να ξέρει.
Με το που κατέβηκαν από τη γέφυρα,πέρασαν από μία πανέμορφη πέτρινη πύλη.Στα αριστερά και στα δεξιά υπήρχαν δύο μικροί κήποι που είχαν μέσα τους από ένα σιντριβάνι.
-Όντως.Είναι πανέμορφο μέρος!Που πάμε τώρα,ρώτησε ο Τάσος.
-Πρώτα θα πάμε στο κέντρο Pokemon.Ύστερα θα πάμε σε κανένα εστιατόριο γιατί πεινάω και θα περιπλανηθούμε στην πόλη.
-Τι;Η λέξη γυμναστήριο δε σου θυμίζει κάτι;
-Ήρεμα.Όλα θα γίνουν,είπε ο Σπύρος με έναν απαλό και ήρεμο τόνο στη φωνή του.
-Μου τη δίνει όταν μιλάς έτσι.Τέλος πάντων,πάμε στο κέντρο Pokemon.Δε θέλω να καθυστερώ άλλο.
Συνεχίζεται…
ΥΓ:Κανένα από τα ονόματα των πόλεων δε σημαίνει κάτι τυχαίο.
So...Here you go guys.Νέο επεισόδιο.Hope you like it!
Επεισόδιο 3
Είχε ξημερώσει.Ο Σπύρος κοιμόταν,ενώ ο Τάσος τον περίμενε να ξυπνήσει έχοντας για παρεα το Dratini,το Treecko και το Slakoth.Έπειτα από λίγο ο Σπύρος ξύπνησε.
-Πωπω!Αυτός ήταν ύπνος,είπε,ενώ παράλληλα χασμουριόταν.
-Α,ξύπνησες;Δεν νομίζεις πως πρέπει να πηγαίνουμε;Έχουμε κάμποσο δρόμο μπροστά μας,είπε γεμάτος ανυπομονησία ο Τάσος.
-Χαλάρωσε.Είναι ανάγκη να βιαζόμαστε τόσο;
-Καλά.
Ο Σπύρος μάζεψε τον υπνόσακό.Ο Τάσος πήγε να προχωρήσει,όμως είδε πως ο Σπύρος δεν τον ακολουθούσε.
-Ένα λεπτό Τάσο.
-Τι;
-Μη μου πεις πως δε θέλεις πρωινό.
Ο Τάσος έκανα έναν μορφασμό,σαν να έλεγε: «Με κατάλαβες».Ο Σπύρος έκοψε τρία φρούτα από το δέντρο και τα μοίρασε στα Pokemon τους.Έπειτα έβγαλε από το σακίδιό του δύο σάντουιτς.Άρχισε να τρώει το ένα και έδωσε το άλλο στον Τάσο,ο οποίος μόλις είχε καθίσει δίπλα του,κάτω από το δέντρο.Εκεί που έτρωγαν και θαύμαζαν το τοπίο,ένα φρούτο έπεσε στο κεφάλι του Σπύρου.Εκείνος κοίταξε προς τα πάνω και είδε ένα Aipom να κρέμεται από τα κλαδιά του δέντρου.
-Έλα εδώ αν είσαι άντρας,μικρέ hooligan!
Το Aipom κατάλαβε πως ο Σπύρος είχε νευριάσει.Πήδηξε κάτω από το δέντρο και άρχισε να τρέχει.Ο Σπύρος πέταξε κάτω το μισοφαγωμένο σάντουιτς και άρχισε να το κυνηγάει.Το Dratini παράτησε κι αυτό το φαγητό του και ακολούθησε τον εκπαιδευτή του.
-Περίμενε,ρε,φώναξε ο Τάσος που άργησε να αντιδράσει.
Ο Σπύρος τον αγνόησε και συνέχισε να κυνηγάει το μικρόσωμο Pokemon.Ύστερα από λίγη ώρα κυνηγητού,το Aipom χώθηκε σε κάτι πυκνούς θάμνους.
-Να πάρει,φώναξε ο Σπύρος.
-Ουφ,πως τρέχεις έτσι ρε παιδί μου;,ρώτησε λαχανιασμένος ο Τάσος.
-Πωπω…Που βρεθήκαμε τώρα;
-Δεν ξέρω.Ίσως αν ανοίξουμε τον χάρ…ΣΠΥΡΟ!
-Τι είναι;
Ο Τάσος του έδειξε ένα Pokemon.
-Αχά!Ένα Growlithe.
-Γιατί είναι τόσο νευριασμένο;
-Προφανώς θα μπήκαμε στην περιοχή του…Και προφανώς βρήκα το επόμενό μου Pokemon!
-Σκοπεύεις να το πιάσεις;
-Ναι.Dratini,χρησιμοποίησε Wrap!
Το Dratini τυλίχτηκε γύρω από το σώμα του Growlithe,το οποίο αντέδρασε δαγκώνοντας το Dratini.Το Dratini μαζεύτηκε πίσω.
-Σπύρο,το Growlithe δεν αστειεύεται.
-Ούτε κι εγώ.Dratini,Thunder Wave!
Το Dratini χτύπησε το Growlithe με ένα ασθενές ηλεκτροσόκ,το οποίο ήταν αρκετό για να του μουδιάσει τους μύες.
-Τώρα χρησιμοποίησε ξανά Wrap!
Αυτή τη φορά το Growlithe δεν μπορούσε να αντιδράσει.
-Συνέχισε να χρησιμοποιείς Warp,Dratini!
Το Growlithe δεν μπόρεσε να αντέξει πολύ.Το Dratini κατάφερε να το βγάλει εκτός μάχης.Ο Σπύρος πέταξε μία Pokeball και άρχισε να μετράει:
-Μία…δύο…ΤΡΕΙΣ!Ναι!Το έπιασα.
-Μπράβο,όμως δεν είναι ώρα να πηγαίνουμε;,ρώτησε ο Τάσος που ανυπομονούσε.
-Καλά.Για να δούμε τον χάρτη…Α,οκ.Θα πάμε προς τα εκεί και μετά θα προχωρήσουμε κατά μήκος του ποταμού,είπε δείχνοντας στον Τάσο τον δρόμο.
-Τι περιμένουμε λοιπόν;
Ο Σπύρος έβγαλε το Growlithe από την Pokeball.Εκείνο στάθηκε δίπλα του ήρεμα.Όταν ο Σπύρος άρχισε να προχωράει τον ακολούθησε.
-Πολύ απότομα ηρέμησε.Μάλλον κατάλαβε πως είσαι ο εκπαιδευτής του.
-Έτσι δείχνει,είπε εμφανώς ικανοποιημένος ο Σπύρος.
Όλοι τους μαζί συνέχισαν το δρόμο τους προς την Azuria.Όπως προχωρούσαν,συνάντησαν κι άλλον ένα εκπαιδευτή.Προπονούσε το Bulbasaur του.
-Χρησιμοποίησε Tackle!Δε με ακούς;Είπα χρησιμοποίησε Tackle!
-Έι φίλε.Γιατί του φωνάζεις τόσο άγρια;,ρώτησε απορημένα ο Τάσος
-Δουλειά σου,είπε κοφτά ο τύπος.
-Χαλάρωσε λίγο.Όταν είσαι με τα Pokemon σου πρέπει να το διασκεδάζεις,του είπε ο Σπύρος.
-Δε με παρατάς «Φίλε»;Είναι το πιο άχρηστο Pokemon που έχω δει ποτέ μου.
-Γιατί το λες αυτό;Μια χαρά είναι.
-Θα έπρεπε να είναι άριστο στις μάχες,όπως τα υπόλοιπα Pokemon μου.
-Γι’ αυτό το τελευταίο πολύ αμφιβάλλω.Δεν θα μπορούσες να έχεις δυνατά Pokemon που να σε αγαπάνε αν τα προπονείς έτσι,είπε ο Τάσος.
-Δε χρειάζεται να με αγαπάνε.Είμαι το αφεντικό τους,όχι ο φίλος τους.Επίσης,τα Pokemon μου είναι πολύ δυνατά.Μπορώ να σου το αποδείξω εδώ και τώρα!
-Θα υποθέσω πως με προκαλείς σε μάχη.Δέχομαι.Πάμε Treecko!
Ο τύπος έπιασε το Bulbasaur και το πέταξε πιο πέρα.
-Κάνε στην άκρη…Sandshrew,βγες έξω.
-Treecko,Quick Attack!
Το Treecko κινήθηκε αστραπιαία,χωρίς να αφήσει περιθώρια αντίδρασης στο Sandshrew,το οποίο έπεσε κάτω.
-Σήκω πάνω ΤΩΡΑ,φώναξε ο τύπος στο Sandshrew.
Εκείνο σηκώθηκε,αφού κατέβαλε μία προσπάθεια.
-Treecko,χρησιμοποίησε Leer!
Το Treecko έριξε μια λοξή ματιά,η οποία απέσπασε την προσοχή του Sandshrew.
-Και τώρα Quick Attack!
To Treecko έτρεξε προς το Sandshrew και το χτύπησε,ενώ εκείνο είχε αποσπαστεί από το Leer.Το Sandshrew λιποθύμησε.
-Γύρνα πίσω στην Pokeball,ανόητο Pokemon!Πήγαινε Butterfree!
-Πολύ καλή δουλειά Treecko!Μπες στη μάχη Slakoth.
-Butterfree,Poisonpowder!
-Slakoth,χρησιμοποίησε Scratch!
Το Butterfree έριξε δηλητηριώδη σκόνη πάνω στο Slakoth.Εκείνο χρησιμοποίησε Scratch.Το Butterfree λιποθύμησε με τη μία.
-Άχρηστα Pokemon!
-Στο είπαμε πως αν δεν τα προπονείς με αγάπη…
-Μου σπάσατε τα νεύρα!Φεύγω!
-Το Bulbasaur;
-Δεν το θέλω.Παραείναι άχρηστο για εμένα,είπε φεύγοντας ο τύπος
Τα παιδιά μάζεψαν το Bulbasaur από κάτω.
-Πολλά νεύρα έχει,είπε ο Σπύρος γελώντας.
-Όντως!Αλλά…
-Τι «αλλά»;
-Τι θα το κάνουμε το Bulbasaur;
-Λέω να το αφήσουμε ελεύθερο.Πρέπει όμως να το γιατρέψουμε πρώτα.Έφαγε πολλές από τον προηγούμενο εκπαιδευτή του.
-Εντάξει.Ας συνεχίσουμε τον δρόμο μας.
Δεν τους πήρε πολλή ώρα για να φτάσουν στο ποτάμι.Μπόρεσαν να διακρίνουν μία ξύλινη γέφυρα στο βάθος.Από εκεί θα περνούσαν απέναντι.Περπάτησν λίγη ώρα ακόμα και έφτασαν στη γέφυρα.Εκεί που πήγαιναν να ανέβουν στη γέφυρα είδαν κάτι να τρέχει πάρα πολύ γρήγορα πάνω στο νερό.
-Τι ήταν αυτό;,ρώτησε γεμάτος απορία ο Τάσος
-Δεν ξέρω.Έμοιαζε με λύκο,αλλά ήταν πολύ μεγαλύτερο,γαλάζιο και έτρεχε πάνω στο νερό!
-Περίεργο.Ίσως να βρούμε κάποιον που να μπορεί να ξέρει.
Με το που κατέβηκαν από τη γέφυρα,πέρασαν από μία πανέμορφη πέτρινη πύλη.Στα αριστερά και στα δεξιά υπήρχαν δύο μικροί κήποι που είχαν μέσα τους από ένα σιντριβάνι.
-Όντως.Είναι πανέμορφο μέρος!Που πάμε τώρα,ρώτησε ο Τάσος.
-Πρώτα θα πάμε στο κέντρο Pokemon.Ύστερα θα πάμε σε κανένα εστιατόριο γιατί πεινάω και θα περιπλανηθούμε στην πόλη.
-Τι;Η λέξη γυμναστήριο δε σου θυμίζει κάτι;
-Ήρεμα.Όλα θα γίνουν,είπε ο Σπύρος με έναν απαλό και ήρεμο τόνο στη φωνή του.
-Μου τη δίνει όταν μιλάς έτσι.Τέλος πάντων,πάμε στο κέντρο Pokemon.Δε θέλω να καθυστερώ άλλο.
Συνεχίζεται…
31-10-2009, 09:57 AM
1 post
gamato
gamato
05-12-2009, 11:56 PM
Ευχαριστούμε πάρα πολύ.
Αυτή τη στιγμή δουλεύουμε πάνω στα επόμενα επεισόδια,τα οποία θα ποστάρουμε σε λίγο καιρό (αφού ηρεμήσαμε από τα διαγωνίσματα έχουμε χρόνο).
Αυτή τη στιγμή δουλεύουμε πάνω στα επόμενα επεισόδια,τα οποία θα ποστάρουμε σε λίγο καιρό (αφού ηρεμήσαμε από τα διαγωνίσματα έχουμε χρόνο).
06-12-2009, 06:44 PM
ωραιο fanfic CONGRATZ
*αλλο που δεν θα ηθελε πρωινο ο Τασσος,τον ξερουμε...*
*αλλο που δεν θα ηθελε πρωινο ο Τασσος,τον ξερουμε...*
06-12-2009, 10:25 PM
Έλα μωρέ τώρα,μην τον πειράζεις...Anyway,ευχαριστούμε και...ωπ,να το επόμενο επεισόδιο:
Επεισόδιο 4
Τα αγόρια μπήκαν στο κέντρο Pokemon.
-Θα θέλατε να μου δώσετε τα Pokemon σας για να τα φροντίσουμε και να τα βοηθήσουμε να αναρρώσουν;
-Ναι.Θα πάρει πολύ;
-Τα τέσσερα Pokemon δεν έχουν μεγάλη ανάγκη,όμως το Bulbasaur…Πώς μπορέσατε να του φερθείτε τόσο σκληρά;
-Για την ακρίβεια,δεν του φερθήκαμε εμείς έτσι.Ο πρώην εκπαιδευτής ευθείνεται.
-Αααα!Λοιπόν,θα πάρει αρκετή ώρα.Μπορείτε να περιμένετε εκεί,είπε η νοσοκόμα δείχνοντας έναν καναπέ.
Τα αγόρια κάθισαν στον καναπέ και περίμεναν.Αφού πέρασε κάμποση ώρα,η νοσοκόμα τους φώναξε.
-Μπορείτε να πάρετε τα Pokemon σας πίσω.Έχουν αναρρώσει πλήρως.
-Ευχαριστούμε πολύ,είπαν τα αγόρια και βγήκαν από το κτίριο.
Με το που πάτησαν το πόδι τους έξω άκουσαν μία φωνή:
-Ουάου.Κοίτα πόσα Pokemon έχουν εκείνα τα παιδιά!
Η φωνή ήταν ενός μικρού κοριτσιού.Είχε μείνει άφωνο βλέποντας πέντε Pokemon να περιτριγυρίζουν τα δύο αγόρια.
-Τόσο εντυπωσιακό είναι που έχουμε Pokemon;
-Λατρεύω τα Pokemon,αλλά δεν έχω κανένα.Ονειρεύομαι,όμως πως κάποια μέρα θα αποκτήσω το δικό μου Pokemon και θα γίνω ένας σπουδαίος εκπαιδευτής.
-Ώστε αγαπάς τα Pokemon και θέλεις να αποκτήσεις ένα,έτσι;,ρώτησε ο Σπύρος.
-Ναι.Έτσι είναι.
-Τι θα έλεγες αν αυτό το Bulbasaur γινόταν το πρώτο σου Pokemon;
-Μα δεν το θέλετε;
-Δεν είναι δικό μας.Ο πρώην εκπαιδευτής του το παράτησε.Εμείς το πήραμε και φροντίσαμε να αναρρώσει.Σκοπεύαμε να το αφήσουμε ελεύθερο,αλλά πιστεύω πως θα τα περάσει πολύ καλύτερα μαζί σου.
-Ευχαριστώ πολύ,είπε το κορίτσι παίρνοντας το Bulbasaur στην αγκαλιά του.
-Δεν κάνει τίποτα.Α,θέλω να σε ρωτήσω κάτι.Όπως ερχόμασταν είδαμε ένα γαλάζιο και μεγαλόσωμο Pokemon να τρέχει πάνω στο νερό του ποταμού.Τι ήταν;
-Το Suicune.Όμως δεν ξέρω να σας πω πολλά.Μπορείτε να πάτε στο σπίτι του παππού μου.Είναι μεγάλος σε ηλικία και ξέρει πολλά για τα Pokemon.Σίγουρα θα ξέρει,είπε το κοριτσάκι και έδειξε που μένει ο παππούς της.Ύστερα εξαφανίστηκε κρατώντας το Bulbasaur στα χέρια της.
-Βάζω στοίχημα πως αυτή η μικρή θα φτάσει ψηλά.Ας πηγαίνουμε κι εμείς.
-Πού;,ρώτησε ο Τάσος.
-Θα πάμε στο σπίτι του παππού του κοριτσιού.Θέλω να μάθω για αυτό το Suicune.Ύστερα θα βρούμε ένα καλό εστιατόριο για να φάμε.Μετά θα πάμε στο γυμναστήριο και αν θέλεις μπορούμε να κάνουμε και μία βόλτα στην πόλη αργότερα.
-Καλά.Άντε πάμε.
Τα δύο αγόρια πήγαν στο σπίτι που τους είχε υποδείξει το κοριτσάκι.Χτύπησαν την πόρτα.Ένας ηλικιωμένος άντρας την άνοιξε.
-Γεια σας,είπαν τα αγόρια.
-Γεια σας παιδιά.Τι θέλετε;
-Θέλουμε να σας μιλήσουμε.Μπορούμε να περάσουμε μέσα;
-Περάστε.
Τα αγόρια πέρασαν μέσα στο σπίτι του.Αμέσως τα μάτια τους έπεσαν πάνω σε μία θήκη που είχε κάτι μετάλλια και βρισκόταν μέσα στη βιτρίνα.Έμειναν να κοιτάζουν τα μετάλλια λίγη ώρα.Από το μυαλό τους πέρασε η ίδια σκέψη.Τους έτρωγε η περιέργεια να μάθουν αν ήταν αλήθεια αυτό που φαντάστηκαν.
-Για ποιο πράγμα θέλετε να μου μιλήσετε;,ρώτησε ο άντρας ξαφνιάζοντας τα αγόρια που είχαν απορροφηθεί κοιτώντας τα μετάλλια.
-Ε;…Α,ναι.Όπως ερχόμασταν στην Azuria είδαμε ένα ψηλό τετράποδο,γαλάζιο Pokemon με μακριά χαίτη…
-Να τρέχει πάνω στο νερό;,συμπλήρωσε την πρόταση του Σπύρου ο ηλικιωμένος άντρας.
-Ναι.Συναντήσαμε τυχαία την εγγονή σας,η οποία…
-…μας σούφρωσε ένα Pokemon,πρόσθεσε χαμηλόφωνα ο Τάσος,έτσι ώστε να το ακούσει μόνο ο Σπύρος.
Ο Σπύρος κοίταξε φευγαλέα τον Τάσο με το βλέμμα που κοιτάει μια μητέρα το παιδί της όταν έχει κάνει μία αταξία.Μετά συνέχισε:
-…η οποία μας είπε πως είναι το Suicune.Μας είπε πως εσείς θα ξέρατε περισσότερα.
-Κατάλαβα.Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.Στον κόσμο μας υπάρχουν πολλά θρυλικά Pokemon.Ένα από αυτά είναι το Suicune.Υπάρχουν άλλα δύο Pokemon σαν το Suicune.Το Raikou και το Entei.Το Suicune είναι κάτι σαν «φύλακας» της Azuria.Το ίδιο είναι και το Raikou για την πόλη Boldon και το Entei για τη Mordeur.Ο μύθος λέει πως όταν αυτά τα τρία Pokemon πέθαναν το Ho-Oh τα επανέφερε στη ζωή.
-Και το Ho-Oh τι είναι;
-Είναι ένα άλλο θρυλικό Pokemon,το οποίο ζει στην κορυφή του βουνού Rindawn.Όμως αν αρχίσουμε συζήτηση για όλα τα θρυλικά Pokemon δεν πρόκειται να τελειώσουμε σύντομα.
Ο Σπύρος πήρε την απόφαση να ρωτήσει για να μάθει αυτό που ήθελε.
-Αυτά τα μετάλλια…Τι είναι;
-Αχ,αυτά τα μετάλλια…Μου θυμίζουν τα νιάτα μου.Μου θυμίζουν την εποχή που ήμουν ο κορυφαίος εκπαιδευτής Pokemon.Ορίστε μία φωτογραφία με τα Pokemon μου,είπε και έδειξε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία.Έδειχνε πολύ νέος.Τον περιτριγύριζαν έξι Pokemon.Ένα Salamence,ένα Scizor,ένα Alakazam,ένα Infernape,ένα Blissey και ένα Shuckle.
-Ώστε αυτή ήταν η πρωταθλήτρια ομάδα…
-Ναι,αυτή η ομάδα ήταν που κέρδισε το πρωτάθλημα Pokemon πριν από σαράντα χρόνια.Όταν ήμουν είκοσι ετών.Ας τα αφήσουμε αυτά τώρα.Θα θέλατε να φάτε μαζί μου;
-Ευχαριστούμε πολύ.Ασφαλως και θα καθίσουμε,είπε ο Σπύρος.
Ο ηλικιωμένος άντρας ακούμπησε πάνω στο τραπέζι τρία πιάτα με φαγητό και τέσσερα μπολάκια με τροφή για τα Pokemon.
-Βάζω στοίχημα πως εσείς οι δύο δεν ξέρετε πως μπορεί να εξελιχθει αυτό το Growlithe.
-Με τη χρήση μιας Πέτρας,αν δεν κάνω λάθος,είπε ο Σπύρος.
-Πολύ σωστά.Με τη χρήση μιας Πέτρας της Φωτιάς.Πολύ σπάνιο αντικείμενο,όπως και οι υπόλοιπες Πέτρες…
Τα αγόρια τελείωσαν το φαγητό και σηκώθηκαν από το τραπέζι
-Θα πάτε στο γυμναστήριο;,ρώτησε ο άντρας.
-Ναι,αποκρίθηκε ο Σπύρος
-Αν νικήσετε,ελάτε από εδώ πάλι και θα σας δώσω ένα δώρο…
-Ευχαριστούμε πολύ.Γεια σας,είπαν τα αγόρια και έφυγαν.
-Πάμε στο γυμναστήριο τώρα;
-Ναι κύριε ανυπόμονε,απάντησε ο Σπύρος θέλοντας να πειράξει τον Τάσο.
-Άστα αυτά και πάμε.
-Καλά,καλά,είπε ο Σπύρος και άρχισε να προχωράει.
-Ε,περίμενέ με!,φώναξε ο Τάσος.
-Εσύ δε βιαζόσουν;
-Αν σε πιάσω ρε…!
-Όπως το είπες…«ΑΝ»!,φώναξε ο Σπύρος χαμογελώντας με έναν τρόπο που έσπασε ακόμα πιο πολύ τα νεύρα του Τάσου.
Έτσι,χωρίς καν να το καταλάβουν έφτασαν μπροστά στο γυμναστήριο.
-Ώραία…
-Ας μπουκάρουμε να τα κάνουμε όλα λίμπα εκεί μέσα,είπε ο Τάσος διακόπτοντας τον Σπύρο.
-Χεχε…Κάτι τέτοιο θα έλεγα κι εγώ.Πάμε!
Συνεχίζεται…
Επεισόδιο 4
Τα αγόρια μπήκαν στο κέντρο Pokemon.
-Θα θέλατε να μου δώσετε τα Pokemon σας για να τα φροντίσουμε και να τα βοηθήσουμε να αναρρώσουν;
-Ναι.Θα πάρει πολύ;
-Τα τέσσερα Pokemon δεν έχουν μεγάλη ανάγκη,όμως το Bulbasaur…Πώς μπορέσατε να του φερθείτε τόσο σκληρά;
-Για την ακρίβεια,δεν του φερθήκαμε εμείς έτσι.Ο πρώην εκπαιδευτής ευθείνεται.
-Αααα!Λοιπόν,θα πάρει αρκετή ώρα.Μπορείτε να περιμένετε εκεί,είπε η νοσοκόμα δείχνοντας έναν καναπέ.
Τα αγόρια κάθισαν στον καναπέ και περίμεναν.Αφού πέρασε κάμποση ώρα,η νοσοκόμα τους φώναξε.
-Μπορείτε να πάρετε τα Pokemon σας πίσω.Έχουν αναρρώσει πλήρως.
-Ευχαριστούμε πολύ,είπαν τα αγόρια και βγήκαν από το κτίριο.
Με το που πάτησαν το πόδι τους έξω άκουσαν μία φωνή:
-Ουάου.Κοίτα πόσα Pokemon έχουν εκείνα τα παιδιά!
Η φωνή ήταν ενός μικρού κοριτσιού.Είχε μείνει άφωνο βλέποντας πέντε Pokemon να περιτριγυρίζουν τα δύο αγόρια.
-Τόσο εντυπωσιακό είναι που έχουμε Pokemon;
-Λατρεύω τα Pokemon,αλλά δεν έχω κανένα.Ονειρεύομαι,όμως πως κάποια μέρα θα αποκτήσω το δικό μου Pokemon και θα γίνω ένας σπουδαίος εκπαιδευτής.
-Ώστε αγαπάς τα Pokemon και θέλεις να αποκτήσεις ένα,έτσι;,ρώτησε ο Σπύρος.
-Ναι.Έτσι είναι.
-Τι θα έλεγες αν αυτό το Bulbasaur γινόταν το πρώτο σου Pokemon;
-Μα δεν το θέλετε;
-Δεν είναι δικό μας.Ο πρώην εκπαιδευτής του το παράτησε.Εμείς το πήραμε και φροντίσαμε να αναρρώσει.Σκοπεύαμε να το αφήσουμε ελεύθερο,αλλά πιστεύω πως θα τα περάσει πολύ καλύτερα μαζί σου.
-Ευχαριστώ πολύ,είπε το κορίτσι παίρνοντας το Bulbasaur στην αγκαλιά του.
-Δεν κάνει τίποτα.Α,θέλω να σε ρωτήσω κάτι.Όπως ερχόμασταν είδαμε ένα γαλάζιο και μεγαλόσωμο Pokemon να τρέχει πάνω στο νερό του ποταμού.Τι ήταν;
-Το Suicune.Όμως δεν ξέρω να σας πω πολλά.Μπορείτε να πάτε στο σπίτι του παππού μου.Είναι μεγάλος σε ηλικία και ξέρει πολλά για τα Pokemon.Σίγουρα θα ξέρει,είπε το κοριτσάκι και έδειξε που μένει ο παππούς της.Ύστερα εξαφανίστηκε κρατώντας το Bulbasaur στα χέρια της.
-Βάζω στοίχημα πως αυτή η μικρή θα φτάσει ψηλά.Ας πηγαίνουμε κι εμείς.
-Πού;,ρώτησε ο Τάσος.
-Θα πάμε στο σπίτι του παππού του κοριτσιού.Θέλω να μάθω για αυτό το Suicune.Ύστερα θα βρούμε ένα καλό εστιατόριο για να φάμε.Μετά θα πάμε στο γυμναστήριο και αν θέλεις μπορούμε να κάνουμε και μία βόλτα στην πόλη αργότερα.
-Καλά.Άντε πάμε.
Τα δύο αγόρια πήγαν στο σπίτι που τους είχε υποδείξει το κοριτσάκι.Χτύπησαν την πόρτα.Ένας ηλικιωμένος άντρας την άνοιξε.
-Γεια σας,είπαν τα αγόρια.
-Γεια σας παιδιά.Τι θέλετε;
-Θέλουμε να σας μιλήσουμε.Μπορούμε να περάσουμε μέσα;
-Περάστε.
Τα αγόρια πέρασαν μέσα στο σπίτι του.Αμέσως τα μάτια τους έπεσαν πάνω σε μία θήκη που είχε κάτι μετάλλια και βρισκόταν μέσα στη βιτρίνα.Έμειναν να κοιτάζουν τα μετάλλια λίγη ώρα.Από το μυαλό τους πέρασε η ίδια σκέψη.Τους έτρωγε η περιέργεια να μάθουν αν ήταν αλήθεια αυτό που φαντάστηκαν.
-Για ποιο πράγμα θέλετε να μου μιλήσετε;,ρώτησε ο άντρας ξαφνιάζοντας τα αγόρια που είχαν απορροφηθεί κοιτώντας τα μετάλλια.
-Ε;…Α,ναι.Όπως ερχόμασταν στην Azuria είδαμε ένα ψηλό τετράποδο,γαλάζιο Pokemon με μακριά χαίτη…
-Να τρέχει πάνω στο νερό;,συμπλήρωσε την πρόταση του Σπύρου ο ηλικιωμένος άντρας.
-Ναι.Συναντήσαμε τυχαία την εγγονή σας,η οποία…
-…μας σούφρωσε ένα Pokemon,πρόσθεσε χαμηλόφωνα ο Τάσος,έτσι ώστε να το ακούσει μόνο ο Σπύρος.
Ο Σπύρος κοίταξε φευγαλέα τον Τάσο με το βλέμμα που κοιτάει μια μητέρα το παιδί της όταν έχει κάνει μία αταξία.Μετά συνέχισε:
-…η οποία μας είπε πως είναι το Suicune.Μας είπε πως εσείς θα ξέρατε περισσότερα.
-Κατάλαβα.Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.Στον κόσμο μας υπάρχουν πολλά θρυλικά Pokemon.Ένα από αυτά είναι το Suicune.Υπάρχουν άλλα δύο Pokemon σαν το Suicune.Το Raikou και το Entei.Το Suicune είναι κάτι σαν «φύλακας» της Azuria.Το ίδιο είναι και το Raikou για την πόλη Boldon και το Entei για τη Mordeur.Ο μύθος λέει πως όταν αυτά τα τρία Pokemon πέθαναν το Ho-Oh τα επανέφερε στη ζωή.
-Και το Ho-Oh τι είναι;
-Είναι ένα άλλο θρυλικό Pokemon,το οποίο ζει στην κορυφή του βουνού Rindawn.Όμως αν αρχίσουμε συζήτηση για όλα τα θρυλικά Pokemon δεν πρόκειται να τελειώσουμε σύντομα.
Ο Σπύρος πήρε την απόφαση να ρωτήσει για να μάθει αυτό που ήθελε.
-Αυτά τα μετάλλια…Τι είναι;
-Αχ,αυτά τα μετάλλια…Μου θυμίζουν τα νιάτα μου.Μου θυμίζουν την εποχή που ήμουν ο κορυφαίος εκπαιδευτής Pokemon.Ορίστε μία φωτογραφία με τα Pokemon μου,είπε και έδειξε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία.Έδειχνε πολύ νέος.Τον περιτριγύριζαν έξι Pokemon.Ένα Salamence,ένα Scizor,ένα Alakazam,ένα Infernape,ένα Blissey και ένα Shuckle.
-Ώστε αυτή ήταν η πρωταθλήτρια ομάδα…
-Ναι,αυτή η ομάδα ήταν που κέρδισε το πρωτάθλημα Pokemon πριν από σαράντα χρόνια.Όταν ήμουν είκοσι ετών.Ας τα αφήσουμε αυτά τώρα.Θα θέλατε να φάτε μαζί μου;
-Ευχαριστούμε πολύ.Ασφαλως και θα καθίσουμε,είπε ο Σπύρος.
Ο ηλικιωμένος άντρας ακούμπησε πάνω στο τραπέζι τρία πιάτα με φαγητό και τέσσερα μπολάκια με τροφή για τα Pokemon.
-Βάζω στοίχημα πως εσείς οι δύο δεν ξέρετε πως μπορεί να εξελιχθει αυτό το Growlithe.
-Με τη χρήση μιας Πέτρας,αν δεν κάνω λάθος,είπε ο Σπύρος.
-Πολύ σωστά.Με τη χρήση μιας Πέτρας της Φωτιάς.Πολύ σπάνιο αντικείμενο,όπως και οι υπόλοιπες Πέτρες…
Τα αγόρια τελείωσαν το φαγητό και σηκώθηκαν από το τραπέζι
-Θα πάτε στο γυμναστήριο;,ρώτησε ο άντρας.
-Ναι,αποκρίθηκε ο Σπύρος
-Αν νικήσετε,ελάτε από εδώ πάλι και θα σας δώσω ένα δώρο…
-Ευχαριστούμε πολύ.Γεια σας,είπαν τα αγόρια και έφυγαν.
-Πάμε στο γυμναστήριο τώρα;
-Ναι κύριε ανυπόμονε,απάντησε ο Σπύρος θέλοντας να πειράξει τον Τάσο.
-Άστα αυτά και πάμε.
-Καλά,καλά,είπε ο Σπύρος και άρχισε να προχωράει.
-Ε,περίμενέ με!,φώναξε ο Τάσος.
-Εσύ δε βιαζόσουν;
-Αν σε πιάσω ρε…!
-Όπως το είπες…«ΑΝ»!,φώναξε ο Σπύρος χαμογελώντας με έναν τρόπο που έσπασε ακόμα πιο πολύ τα νεύρα του Τάσου.
Έτσι,χωρίς καν να το καταλάβουν έφτασαν μπροστά στο γυμναστήριο.
-Ώραία…
-Ας μπουκάρουμε να τα κάνουμε όλα λίμπα εκεί μέσα,είπε ο Τάσος διακόπτοντας τον Σπύρο.
-Χεχε…Κάτι τέτοιο θα έλεγα κι εγώ.Πάμε!
Συνεχίζεται…
07-12-2009, 12:15 AM
mpravo re pedia poli kali doulia.........itan poli oreo afto to episode
07-12-2009, 12:28 PM
yay να και το Suicune που λιγα τα λογια ειναι πολυ ωραιο ποκεμον...
για το επισοδειο ηταν πολυ καλο...Στοιχηματιζω οτι το δωρο θα ειναι fire stone...
για το επισοδειο ηταν πολυ καλο...Στοιχηματιζω οτι το δωρο θα ειναι fire stone...07-12-2009, 12:34 PM
Thank you very much,guys!
Δεν ξέρω.Δεν έχουμε γράψει ακόμα το επεισόδιο που παίρνουμε το δώρο.Πάντως,αν δεν έχετε αγωνία για να δείτε τι δώρο θα πάρω έγω,τουλάχιστον θα έχετε (έστω και λίγη) αγωνία για το δώρο του Τάσου.
(07-12-2009 12:28 PM)dark_lugia Wrote: [ -> ]Στοιχηματιζω οτι το δωρο θα ειναι fire stone...
Δεν ξέρω.Δεν έχουμε γράψει ακόμα το επεισόδιο που παίρνουμε το δώρο.Πάντως,αν δεν έχετε αγωνία για να δείτε τι δώρο θα πάρω έγω,τουλάχιστον θα έχετε (έστω και λίγη) αγωνία για το δώρο του Τάσου.
07-12-2009, 12:51 PM
ο τασος να παρει focus sash ή ενα tm
08-12-2009, 11:41 AM
focus sash ti einai???
08-12-2009, 02:16 PM
To Item που βοηθά το Pokkemon να μείνει εντός μάχης (με 1 ΗΡ) από μία επίθεση που κανονικά θα το νικούσε.Λειτουργεί όμως μόνο όταν τα ΗΡ του Pokemon αυτού είναι στο maximum.Επίσης:
@ dark_lugia
Εσύ τη γράφεις την ιστορία;
@ dark_lugia
(07-12-2009 12:51 PM)dark_lugia Wrote: [ -> ]ο τασος να παρει focus sash ή ενα tm
Εσύ τη γράφεις την ιστορία;
12-12-2009, 03:59 PM
Καλό δείχνει, Ωραίο
συνέχαααααα
συνέχαααααα
12-12-2009, 04:34 PM
τελεια ιστορια παιδια!!!! συνεχιστε ετσι
14-12-2009, 09:38 PM
teleia istoria alla 8a tin synexiste??