Legendary Pokémon

Λοιπον επειδη πολλοι μου το εχετε ζητησει (βασικα εκτος τν προταγωνηστων κανενας δν το ζητησε αλλα πρεπει κατι να πω) αρχισα να γραφω το Elemental Lord 2:The Lost Lord

Για οσους δν ξερουν ειναι sequel (πωωω,πς τα λεω ετσι) του Elemental Lords
Αντε καλη μου αρχη(ζητω επισης συγνωμη για οσους δν ηθελαν να ξαναδουν αυτη τν ιστορια )



Επεισοδιο 1

Πεντε μηνες εχουν περασει απο τοτε που οι ηρωες εδωσαν την μαχη με τον Καϊο,ο κοσμος εχει αρχισει να γινεται ενας πιο ομορφος τοπος.Βεβαιως υπαρχουν ακομα κινδυνοι για τους ανθρωπους,ομως παντα καποιος υπαρχει εκει για να σωσει την κατασταση.Οπως σε ενα νησι οπου ενα τεραστιο κυμα απειλουσε να το βυθισει ολοκληρωτικα,οι ανθρωποι αρχισαν να τρεχουν πανικοβλητοι.Ξαφνικα στην ανοτολικη ακτη,εκει που θα χτυπουσε το κυμα,μια γυναικα εμφανιζεται λεγοντας
-Γιατι τοση αναστατωση.....για λιγο νερο
Οταν εφτασε αρκετα μπροστα στην αμμουδια,απλωσε το χερι της και στη συνεχεια το κατεβασε με φορα προς τα κατω,τοτε το κυμα επεσε αποτομα,το νερο εφτασε σχεδον στα ποδια της γυναικας και η θαλλασα ξαναγινε γαληνια.Σε ενα αλλο μερος,ενα καποτε φιλυσηχο χωριο που τωρα λεηλατειται απο ληστες που στο περασμα τους βαζουν φωτια σε οτι βρουν μπροστα τους.Ενας αντρας που κοιμοταν κατω απο ενα δεντρο,ξυπναει απο την φασαρια.Φοραει μια καμπαρντινα με βαθυ κοκκινο χρωμα και ανασηκωνει το καπελο που ειχε μπροστα στο προσωπο του
-Δεν σας εμαθαν ποτε να μην παιζετε με την φωτια,ειπε ο αντρας και το δαχτυλο με το οποιο στηριζε το καπελο του μεταμορφωθηκε σε φλογα.Ολες οι φλογες αρχισαν να κυνηγανε τους ληστες,που ετρεχαν να ξεφυγουν οσο το δυνατον πιο γρηγορα.Ο αντρας μετα ξανακατεβασε το καπελο του και συνεχισε τον υπνο του σαν να μην ειχε συμβει τιποτα.
Καπου σε μια πεδινη περιοχη,πεντε τυφωνες ειχαν σχηματιστει και κατευθηνονταν προς εναν μικρο οικισμο.Δεν φαινοντουσαν πολυ ισχυροι και ετσι οι κατοικοι δεν εδειχναν να ασχολουνται,ειχαν συνηθισει σε τετοιου ειδους φαινομενα.Ξαφνικα ομως ολοι οι μικροι τυφωνες ενωθηκαν σε εναν τεραστιο και τοτε μια φωνη ακουστηκε
-Χμμμ,τωρα ισως υπαρχει και λιγη προκληση
Στον ουρανο τοτε κατι φανηκε να συγκρουεται με τον τυφωνα,και σε λιγα δευτερολεπτα ο τυφωνας διαλυθηκε.Και τοτε φανηκε,ενας αντρας πετουσε στον ουρανο,φορουσε μια λευκη κουκουλα και ετσι κανεις δεν μπορουσε να δει το προσωπο του.Επισης σε ενα βουνο οπου καποιοι ερυμητες περιπλανιοντουσαν,ξαφνικα ενας τρομερος σεισμος ξεκινησε.Η ενταση τυ ηταν τοσο μεγαλη που το βουνο αρχισε να διαλυεται απο την κορυφη του.Τεραστια κομματια βραχων αρχισαν να κατρακυλανε και θα καταπλακωναν τους ερυμητες.Ομως σε μια στιγμη τα βραχια εμειναν ακινητα,λες και ειχε σταματησει ο χρονος,και μετα αρχισαν να περνουν την αντιθετη πορεια και να ξανασχηματιζουν το βουνο.Τοτε οι ερυμητες αντεληφθησαν καποιον να πλησιαζει,ακουγοντας τα βαρια του βηματα,ηταν ενας αντρας που φορουσε μια πανοπλοια.Καθως προχωρουσε ειπε
-Μια φορα αποφασισα να κανω και εγω ορειβασια και πηγε να διαλυθει το βουνο.....οχι που θα το αφηνα να συμβει πριν ανεβω στην κορυφη.Με αυτα και με αλλα παρομοια γεγονοτα οι ηρωες μας ειχαν αρχισει να γινονται γνωστοι στα περατα του κοσμου.Οι ανθρωποι τους αποκαλουσαν “Θεους των Στοιχειων”,μιας και ποτε δεν ειχαν την ευκαιρια να μαθουν τις πραγματικες τους ταυτοτητες.
Ομως τα προβληματα απο της φυσης δεν ηταν το μονο προβλημα των ηρωων,υπηρχε ακομα ενας αριθμος σκοτεινων στρατιωτων που δεν ειχαν καταφερει να διαλυσουν.Οπως ηταν σε διαφορα μερη οι ηρωες νιωθουν μια σκοτεινη παρουσια,οι στρατιωτες ηταν σε κινηση για αλλη μια φορα.Ετσι αρχισαν να κατευθηνονται προς το μερος που ενιωσαν την ενεργεια.Φτανοντας στο σημειο ειδαν εναν αριθμο σκοτεινων στρατιωτων που επρεπε να κανονισουν και ετσι μια μαχη ξεκινησε.Ολοι οι ηρωες αρχισαν να επιτειθονται,ομως ενας φαινοταν να παλευει διαφορετικα απο τις προηγουμενες μαχες.Ηταν ο Γκαραμ,που καθως πολεμουσε στα ματια του φαινοταν οτι ειχε γινει πιο σκληρος,χρησιμοποιουσε τις πιο βιαιες τεχνικες που μπορουσε.Τον τελευταιο που ειχε μεινει,τον αρπαξε απο το κεφαλι και χρησιμοποιεισε τον κεραυνο του προκαλοντας εναν θανατο με απιστευτο πονο.Οι αλλοι τρεις εδειχναν λιγο λυπημενοι με το θεαμα.Εκεινη την στιγμη στο σημειο εφτασε και αλλη μια ομαδα πολεμιστων,η Στρατια του Ηλιου,που τωρα πια προστατευει τον κοσμο χωριστα απο του ηρωες.
-Δειτε ποιοι αποφασισαν να εμφανιστουν....κριμα,αργησατε λιγο,ειπε ο Βεσπιο
Ο Γκαραμ τοτε κοταξε σχεδον με απαθεια προς το μερος της Στρατιας και ειδε την αρχηγο τους,την Ντεβα,να βγαινει μπροστα,Εριξε το πτωμα του σκοτεινου στρατιωτη και ο ιδιος πεταξε μακρυα στον ουρανο,ο Βεσπιο οργισμενος αρχιζει να του φωναζει
-Ει,που νομιζεις οτι πας?Δεν ειναι καιρος να μας δωσεις καποιες εξηγησεις?
Τοτε η Εστελ ακουμπαει τον Βεσπιο στον ωμο και με ενα νευμα απαξιωσης του απανταει
-Ισως ειναι καιρος να συνηθισεις.....ο Γκαραμ δεν ειναι ενας απο εμας πια
Ο Σμεϊτζ ηταν ο μονος που δεν ειπε τιποτα,απλα πλησιασε και αγκαλιασε τους αλλους δυο,μετα οι τρεις τους αρχισαν να περπατανε μακρυα απο το πεδιο της μαχης.
Το βραδυ ειχε πια φτασει και στην ακρη ενος γκρεμου μια φιγουρα που καθοταν,ηταν ο Γκαραμ που εφερνε στο μυαλο του αναμνησεις.Οπως αυτη λιγες μερες μετα την νικη τους εναντια στον Καϊο.Ο Γκαραμ πηγαινει να συναντησει την Ντεβα,οταν την βρισκει εκεινη τον κραταει σε αποσταση
-Τι εγινε?Τρεχει κατι?,ρωταει ο Γκαραμ
-Ναι,δεν νομιζεις πως ηρθε η ωρα να τελειωνουμε με τα παραμυθια?,απαντησε η Ντεβα ομως ο Γκαραμ δεν καταλαβε και πολλα,στη συνεχεια ηρθε ομως και η εξηγηση.Η Ντεβα ειπε στον Γκαραμ πως δεν τους ενωνε τιποτα πια,πως ηταν μαζι του γιατι ετσι μονο θα καταφερνε να πολεμησει τον Καϊο με ολες του τις δυναμεις.Οτι απλα εκανε οτι ελεγε μια προφητεια και τιποτα παραπανω.Ο Γκαραμ κουνησε αποτομα το κεφαλι του για να συνελθει και σηκωθηκε ορθιος.Υστερα εγυρε το κορμι του προς το κενο και αρχισε να πεφτει προς το δασος απο κατω.Λιγο πριν φτασει στα δεντρα δινει δυναμη με τα χερια του και αρχιζει να πεταει βορεια.Σχεδον την ιδια ωρα,στο σημειο που ειχε κατασκηνωσει η Στρατια του Ηλιου,η Ντεβα βγαινει απο την σκηνη της και κοιταει μελανχολικα τον ουρανο.Τοτε ενα χερι ακουμπαει τον αριστερο ωμο της και μια φωνη ακουγεται
-Κορη μου,εισαι σιγουρη πως ειχες παρει την σωστη αποφαση εκεινη την μερα?,ηταν το πνευμα του Νοστρο,του πατερα της Ντεβα.Η Ντεβα εγνεψε σαν να ελεγε “ναι” και απαντησε
-Ειναι καλυτερα ετσι,ο Γκαραμ μπορει να επικεντρωθει στον σκοπο του να προστατευει την ανθρωποτητα χωρις να ανυσηχει για μενα παραλληλα
-Ειδες ομως πως εχει γινει αγριμι,ελπιζω μονο να μην.....,ομως ο Νοστρο δεν προλαβε να τελειωσει την φραση γιατι τον διεκοψε η Ντεβα λεγοντας
-Μην αυσηχεις,ειναι δυνατος χαρακτηρας...δεν θα λυγισει τοσο ευκολα
Σε μια ταβερνα οπου ο Βεσπιο,η Εστελ και ο Σμεϊτζ ετωγαν,ο Σμεϊτζ αποφασιζει να μιλησει
-Παιδια,κατι πρεπει να γινει με τον Γκαραμ...οσο παει χειροτερευει
-Πραγματικα,τι συνεβει?Την μια μερα ειμασταν ολοι μαζι...και την επομενη....χαθηκαν ολα,ο Γκαραμ μας παρατησε,οι Ντεβα και η Στρατια το ιδιο,απαντησε ο Βεσπιο
-Αμαν πια,δεν αντεχω αλλο την ιδια συζητηση ξανα και ξανα,ειπε η Εστελ και σηκωθηκε για να φυγει
-Ει,που πας?Μην πεις οτι φευγεις και εσυ,ειπε ο Βεσπιο
-Μπα,οσο ηλιθιοι και εκνευριστηκοι και να ειστε σας αγαπαω,ειμαστε απο παντα μαζι....αλλα εχω μια δουλιτσα που πρεπει να τακτοποιησω αποψε,απαντησε η Εστελ.
Ο Γκαραμ εφτασε σε μια πολη και πηγε σε μια ταβερνα,πλησιαζει τον μαγαζατορα και του ζηταει το πιο δυνατο ποτο που εχει.Καθως πινει καποιος παει και καθεται διπλα του,ο Γκαραμ γυριζει το βλεμμα του και αφου πινει αλλη μια γουλια απο το ποτο του,λεει
-Δεν εχω ιδεα πως με βρηκες,αλλα καλυτερα δινε του...δεν εχω ορεξη για κουβεντουλα
-Ξερεις,δεν ηταν και δυσκολο να σε βρω οταν ερχεσαι και τα πινεις στην πολη που μεγαλωσαμε....επισης για ατομο χωρις ορεξη για κουβεντα μια χαρα τις λες τις λεξουλες σου,απαντησε η γυναικα που ειχε κατσει διπλα του,ηταν η Εστελ.
Ο Γκαραμ αφηνει τα λεφτα στον παγκο,περνει το μπουκαλι με το ποτο και αρχιζει να κατευθυνεται προς την εξοδο.Η Εστελ βγαινει μπροστα του και του λεει
-Αν νομιζεις οτι δεν θα σε προλαβω οταν πεταξεις εισαι γελασμενος....ελα τωρα,δεν νομιζεις πως ειναι καιρος να συνελθεις?
Ο Γκαραμ ετοιμαστηκε να απαντησει,αλλα ξαφνικα ακουγεται η βοη ενος δυνατου ανεμου και αμεσως τρεχει να δει τι συμβαινει.Ενας τυφωνας κατευθηνοταν προς το μερος τους
-Παλι τυφωνας?Ας τελειωνουμε γρηγορα γιατι δεν εχω και διαθεση,ειπε ο Γκαραμ μολις τον ειδε και απλωσε απλα το χερι του προς το μερος του τυφωνα.Προς μεγαλη του εκπληξη ομως δεν συνεβει τιποτα,η Εστελ καταλαβε οτι κατι συμβαινει και ειπε
-Τι γινεται?Αυτο δεν θα επρεπε να ειναι μια ευκολη υποθεση για σενα?
-Κανονικα ναι,αλλα δεν ξερω τι συμβαινει,απαντησε ο Γκαραμ και προσπαθησε αλλη μια φορα με περισσοτερη συγκεντρωση αυτη την φορα.Και παλι ομως ματαια,μετα ο Γκαραμ εκλεισε τα ματια του και αφου συγκεντρωθηκε πληρως καταφερε να διαλυσει τον τυφωνα.
-Γιατι χρειαστηκα τοσο μεγαλο ποσοστο ενεργειας για εναν απλο τυφωνα?,απορρισε ο Γκαραμ.Και τοτε συνεβει κατι που ειχε καιρο να συμβει.Οι κρυσταλοι τους αρχισαν να λαμπουν και απο τους κρυσταλους αρχισαν να τους μιλανε οι προηγουμενοι αρχοντες λεγοντας
-Εχουμε προβλημα,πρεπει να ερθετε αμεσως στο Παλατι των Ουρανων.

gamato

Μια μικρη διευκρινηση Staraptor....το τονος στο 1ο η το 2ο "α"?

(22-11-2009 10:09 PM)Garam Wrote: [ -> ]Μια μικρη διευκρινηση Staraptor....το τονος στο 1ο η το 2ο "α"?

XAXAXAXAXAXAXAX

Οκ, του τελλ δε τρουθ, την είχα παρατήσει την ιστορία σε κάποια φάση λόγω πανελληνίων οπότε δεν θα το διαβάσω ακόμα αυτό. Όταν τελειώσω με τα προηγούμενα θα σου πω απόψεις γενικότερα.

Πω......Έγραψες πάλι Garam......Πολύ κακό έχεις γίνει............Αλλά γενικα το 1ο επεισόδιο τοθ 2ου κύκλου ήταν τέλεια

Πού χάθηκες ρε Βέσπιο;Πολύ ωραίο το πρώτο επεισόδιο!Έχω μια απορία,όμως.Μαζί θα το γράψετε ή ο Garam μόνο;

Salamence,τα Elemental Lords τα γραφω απο παντα μονος μου.Μια ποκεμον ιστορια π ειχαμε αρχισει τν γραφαμε μαζι(σταματησαμε λογω τ οτι κανενας μας δν εχει πολυ ελευθερο χρονο πια,αλλα σε περιοδους διακοπων θα συνεχιζουμε)

Ναι,σωστά.Απλά το είχα ξεχάσει επειδη πάει κάμποσος καιρός από τότε που τελείωσε το πρώτο μέρος.Τεσπά,καλή συνέχεια με το δεύτερο μέρος.Μακάρι να το κάνεις τόσο ωραίο όσο το πρώτο και να έχει και την ίδια επιτυχία

στο δευτερο α ειναι ο τονος

Οπος παντα, τα εσπασε το επεισοδιο! Που την βρισκεις τοση εμπνευση; θελω και εγω!

Σιγα σιγα θα αρχισω να σας περναω στην αγωνια


Επεισοδιο 2

Ο Γκαραμ και η Εστελ ειχαν λαβει το καλεσμα για να εμφανιστουν στο Παλατι των Ουρανων,το ιδιο καλεσμα ειχαν λαβει επισης ο Βεσπιο και ο Σμεϊτζ.Οι κρυσταλοι των τεσσαρων ηρωων ελαμψαν και στη συνεχεια τα σωματα τους μετατραπηκαν σε ακτινες φωτος που κατευθυνθηκαν προς τον ουρανο.Το Παλατι των Ουρανων ειναι το μερος οπου βρισκονταν πια οι προοηγουμενοι αρχοντες μαζι με τον Κουραζ και τον εξαγνησμενο πια Καϊο.Το ονομα της τοποθεσιας βεβαια ειναι παραπλανητικο,δεν προκειται απλα για ενα παλατι που αιωρειται στον ουρανο αλλα για μια αλλη διασταση.Φτανοντας στον προορισμο τους,οι ηρωες εμειναν εκπληκτοι με το θεαμα,βρισκονταν πανω σε ενα τεραστιο κομματι γης που βρισκοταν στη μεση ενος χαοδους συμπαντος.
-Βρε βρε βρε,δειτε ποιος αποφασισε να μας κανει την τιμη να ερθει,ειπε ειρωνικα ο Βεσπιο οταν ειδε τον Γκαραμ,που δεν αργησε να απαντησει
-Μην ανυσηχεις και μολις μαθω πως να διορθωσω το προβλημα με την δυναμη μου θα σας αδειαζω την γωνια.
Ο Κουραζ τοτε επενεβει και διελυσε την λογομαχια πριν παρει μεγαλη διασταση,ο λογος που τους ειχε ζητησει να μαζευτουν ηταν πολυ σοβαρος και δεν ειχαν την πολυτελεια της καθυστερησης.
-Ελατε μαζι μου,το προβλημα ειναι πιο σοβαρο απο οσο πιστευετε,ειπε ο Κουραζ και οδηγησε τους ηρωες μεσα σε εναν ναο.Εκει υπηρχε ενας ολοχρυσος βωμος,εκει ειχαν φτιαχτει ο κρυσταλοι των στοιχειων,οταν πλησιασαν οι ηρωες ξαφνιαστηκαν με αυτο που ειδαν.Ο πεμπτος κρυσταλος,που τοσα χρονια ηταν ανενεργος,ειχε επιτελους ξυπνησει και ζητουσε απεγνωσμενα τον κατοχο του λαμπωντας με μια καθηλωτικη ασημενια λαμψη.
-Δεν καταλαβαινω Κουραζ,αφου ο Καϊος ειναι ο κατοχος του κρυσταλου και τι σχεση εχει αυτο με τις παρενεργειες στις δυναμεις μας,ειπε ο Σμεϊτζ.
Ο Κουραζ στην συνεχεια εδωσε τις επιπλεον εξηγησεις που χρειαζοντουσαν,για αρχη οτι οι κρυσταλοι μολις διαισθανθουν οτι υπαρχει ο επομενος κατοχος τους θελουν να ενωθουν με αυτον,και για αυτο λαμπουν.Ο Γκαραμ εφερε στο μυαλο του την μερα που εκεινος και οι αλλοι τρεις απεκτησαν τους κρυσταλους τους και του δημιουγηθηκε μια ακομη απορια
-Ναι,αλλα οταν εμεις αποκτησαμε τους κρυσταλους....επρεπε να ερθουμε σε κοντινη αποσταση για να αρχισουν να λαμπουν,ειπε ο Γκαραμ
-Μονο που αυτος εδω ο κρυσταλος θελει τοσο πολυ τον νεο κατοχο του,επειδη τοσα χρονια ηταν αδρανης,που τον διαισθανεται ακομα και απο τοσο μεγαλη αποσταση,απαντησε ο Κουραζ.
-Και παλι ομως,δεν βγαινει νοημα...τι σχεση εχει αυτο με τις δυναμεις μας?,ρωτησε η Εστελ
-Ειναι η ισσοροπια των δυναμεων της φυσης,απαντησε ο Κουραζ και εξηγησε τι ακριβως εννοει.Και οι πεντε κρυσταλοι ειναι ενωμενοι απο μια ενεργεια,αν ενας απο αυτους δεν μπορει να χρησιμοποιηθει δεν μπορει να χρησιμοποιηθει κανενας.Τοσο καιρο οι τεσσερεις λειτουργουσαν γιατι ο πεμπτος δεν ειχε ακομα ενωθει μαζι τους.Τωρα,η μονη λυση για να παρουν τις δυναμεις τους πισω εναι να βρουν τον πεμπτο αρχοντα.
-Και πως θα το κανουμε αυτο?Θα φοραμε τον κρυσταλο σε εναν-εναν τους ανθρωπους της Γης μεχρι να τον βρουμε?Ειναι γελιο,ειπε ο Βεσπιο
-Οσο ηλιθιος και να ειναι...ο Βεσπιο εχει δικιο,απαντησε η Εστελ
-Το πως θα σας το εξηγησω αργοτερα,τωρα προεχει κατι αλλο...πρεπει να κανετε κατι πριν οι δυναμεις σας εξαφανιστουν τελειως,ειπε ο Κουραζ.Τοτε οι πρωην αρχοντες μπηκαν στο δωματιο κρατωντας απο μια φωτεινη σφαιρα και πλησιασαν τους ηρωες.Ο Κουραζ εξηγησε πως οι ηρωες επρεπε να ειναι και παλι σε θεση να πολεμησουν χωρις τις δυναμεις τους,και αφου τα προηγουμενα οπλα τους ειχαν καταστραφει θα επρεπε να δημιουργησουν καινουργια.
-Πρεπει να σφραγισετε τις δυναμεις που σας απομενουν μεσα στις σφαιρες,ειπε ο Κουραζ και τοτε οι ηρωες πηραν ο καθενας απο μια.Αφου αυτοσυγκεντρωθηκαν,οι σφαιρες αρχισαν να μετατρεπονται σε ενεργεια και σιγα σιγα αρχισαν να περνουν σχημα.Η σφαιρες στο τελος μετατραπηκαν στα οπλα που ειχαν οι ηρωες οταν ξεκινησαν οι περιπετειες τους,μονο που τωρα ηταν λιγο διαφορετικα.Οι λεπιδες στα daggers τις Εστελ εμοιαζαν υπερβολικα με πτερυγια καρχαρια,το ραβδι του Σμεϊτζ στο πανω μερος του ειχε την μορφη Φοινικα.Το claymore του Βεσπιο ειχε στο πανω μερος της λαβης ενα κεφαλι λιονταριου και τελος το τοξο του Γκαραμ,το κεντρο του εμοιαζε με κεφαλι δρακου ενω τα ακρα οπου δενοταν η χορδη με τα φτερα του.
-Δεν καταλαβαινω,γιατι τα οπλα μας ειναι τοσο διαφορετικα?,ρωτησε η Εστελ
-Ειναι το λογικο,τα προηγουμενα οπλα ηταν φτιαγμενα απο εμας....αυτα εδω τα οπλα εχουν μεσα τους το δικο σας πνευμα,ειπε η Ραϊσα.Ο Κουραζ στην συνεχεια τους εξηγησε πως θα εβρισκαν τον πεμπτο αρχοντα,στην Γη υπαρχουν διασκορπισμενα ερειπια απο εναν αρχαιο πολιτισμο.Σε αυτα τα ερειπια υπαρχουν στοιχεια που οδηγουν στην Πηγη της Αναζητησης,η πηγη αυτη ειχε την μαγικη δυναμη να δειχνει σε καποιον την πιο βαθια επιθυμια του και τον τροπο να την πραγματοποιησει
-Ενα απο αυτα τα αρχαια ερειπια το εχουμε εντοπισει στη πολη του Αβερον,και υποθετουμε οτι εκει θα υπαρχουν πληροφορειες για το επομενο σημειο,ειπε ο Καϊος που μπηκε στην αιθουσα
-Ωραια,εγω ξεκιναω....καλυπτω πολυ πιο γρηγορα αποστασεις μονος μου,ειπε ο Γκαραμ
-Αυτο απορριπτεται,πρεπει να συνεργαστειτε....υπαρχουν αρκετοι κινδυνοι,δεν ξερουμε τι πλασματα μπορει να υπαρχουν σε αυτα τα ερειπια,απαντησε ο Κουραζ και τους ειπε πως αυτα τα ερειπια ηταν καποτε πολυ ιερα μερη για τους ανθρωπους στην αρχαια εποχη.Οτι ειναι βεβαιο πως θα υπαρχουν φυλακες που θα προσπαθησουν να εμποδισουν καθε μορφης εισβολη,αρα θα πρεπει να πολεμησουν και παλι σαν ομαδα.Στον Γκαραμ δεν αρεσε και πολυ η ιδεα,ο Βεσπιο βλεπωντας τη εκφραση στο προσωπο του Γκαραμ δεν συγκρατηθηκε και γεματος οργη του ειπε
-Κοιτα,δεν ξερω τι ακριβως εχει συμβει με σενα....αλλα αν θες τοσο πολυ να πεθανεις σου εχω εδω μια λυση,και ο Βεσπιο τραβηξε εξω το claymore του
-Βεσπιο,κοψε το....δεν δινεις ετσι την λυση,Σμεϊτζ πες και εσυ κατι,ειπε η Εστελ
-Δεν μπορω να κανω κατι,αν αυτοι οι δυο θελουν να παλεψουν....ποιος ειμαι εγω να τους το χαλασω,απαντησε ο Σμεϊτζ και εκατσε στο εδαφος.Οι πρωην αρχοντες εφυγαν και αφησαν τους ηρωες να τα βρουνε μεταξυ τους οπως αυτοι νομιζαν.Ο Γκαραμ δεν εδειχνε προθυμος να πολεμησει,αλλα ο Βεσπιο δεν του αφησε περιθωρια.Χτυπησε με δυναμη το claymore στο εδαφος και μια σειρα απο πετρινα καρφια αρχισε να κατευθυνεται προς τον Γκαραμ,που στεκοταν εκει ακινητος.Ξαφνικα αντι η επιθεση να χτυπησει τον Γκαραμ,αλλαζει πορεια και περναει διπλα του.
-Ωστε ειχα δικιο λοιπον....αυτο που ψαχνεις ειναι καποιος να σε σκοτωσει,ειπε ο Βεσπιο σχεδον με δακρυα στα ματια,ο Γκαραμ τοτε χαμογελασε και απαντησε
-Οχι,οπως παντα δεν ξερεις τι λες.....απλα ημουν σιγουρος οτι δεν θα αφηνες την επιθεση να με χτυπησει.Στη συνεχεια οι τεσσερεις τους με μια ανακουφηση στο βλεμμα εκατσαν να συζητησουν,ο Γκαραμ τους εξηγησε τι ειχε συμβει και αλλαξε ετσι.Ολοι εδειχναν να κατανοουν το πως ενοιωθε και κανεις δεν τον κατηγορισε που εχασε την πιστη τυ στην φιλια τους εστω και για λιγο και τοτε ο Βεσπιο πεταγεται αποτομα ορθιος φωναζοντας
-ΝΑΙ,ο Γκαραμ και παλι στη ομαδα....
-Ενταξει Βεσπιο,και εγω χαιρομαι που γυρισα αλλα δεν κανω και ετσι,ειπε ειρωνικα ο Γκαραμ
Ο Κουραζ βγηκε εξω,δινοντας τους τον πεμπτο κρυσταλο και τους εξηγησε πως μολις βρουν την Πηγη πρεπει να βαλουν μεσα τον κρυσταλο.Η δυναμη της Πηγης θα διαβασει τη επιθυμια του κρυσταλου και θα τους δειξει που θα βρουν τον Πεμπτο Αρχοντα.Ο Γκαραμ,μιας και οι αλλοι τρεις συμφωνησαν να τον κρατησει αυτος,πηρε τον κρυσταλο και τον φορεσε στον λαιμο του
-Μην ανυσηχεις,θα τα καταφερουμε...οσο ειμαστε μαζι δεν μας σταματαει τιποτα,ειπε ο Γκαραμ
Επειτα ο Κουραζ τους εδωσε την αδεια να φυγουν απο το Παλατι των Ουρανων και οι ηρωες,ενωμενοι πια,μετατραπηκαν παλι σε φωτεινες ακτινες και μεταφερθηκαν πισω στη Γη.Μολις εφυγαν οι ηρωες ο Καϊος πλησιαζει τον Κουραζ και του λεει με ανυσηχο υφος
-Μηπως θα επρεπε να τους προϊδοποιησεις και για το αλλο ζητημα?...κινδυνευουν οσο δεν ξερουν
-Οχι,ειναι καλυτερα ετσι...στη κατασταση που βρισκονται το ενδεχομενο να επερναν μια λαθος αποφαση θα τους εβαζε σε μεγαλυτερο κινδυνο,απαντησε ο Κουραζ.

Ρε λες κάτι πράγματα που δεν μπορώ να τα φανταστώ!Όπως αυτό:

(29-11-2009 02:12 AM)Garam Wrote: [ -> ]Το ονομα της τοποθεσιας βεβαια ειναι παραπλανητικο,δεν προκειται απλα για ενα παλατι που αιωρειται στον ουρανο αλλα για μια αλλη διασταση.Φτανοντας στον προορισμο τους,οι ηρωες εμειναν εκπληκτοι με το θεαμα,βρισκονταν πανω σε ενα τεραστιο κομματι γης που βρισκοταν στη μεση ενος χαοδους συμπαντος.

Πώς να πλάσω στο μυαλό μου την εικόνα αυτού του πράγματος;
Εδώ που τα λέμε όμως,με κάτι τέτοιες περιγραφές είναι πιο κουλ και εντυπωσιακό!Συνέχισε (μονότονο και εύκολα προβλέψιμο,αλλά...)

Να σ πω την αληθεια σαλαμενσ?Δεν ειναι και τοσο προβλεψιμο οσο φαίνεται.......Κάτσε να αρχίσει το καλό........Το καλό αργεί να έρθει...........Εμ παση περιπτώση γκαραμ τα ξαναέσπασες για αλλη μία φορα.Απλά τέλειο.............

Για την ακρίβεια,εννοούσα πως το "Συνέχισε" που είπα ήταν προβλέψιμο και συνηθισμένο.

Πολλα πραμματα στην καθημερινη μ ζωη τρωνε ολον τον χρονο μ και δν ειχα προλαβει να γραψω....τωρα βρηκα επιτελους χρονο,και θα προσπαθησω να βρησκω πιο συχνα για να μν αργω ΤΟΟΟΟΟΣΟ αλλες φορες να βαζω νεο επεισοδιο (κοινως τν πατησατε )


Επεισοδιο 3

Οι ηρωες ειχαν επιστρεψει και παλι στην διασταση των ανθρωπων,ολοι τους ηταν λιγο ζαλισμενοι απο την πρωτη τους εμπειρια σε διαστατικο ταξιδι.Ο Βεσπιο φαινοταν σε χειροτερη κατασταση απο τους αλλους και με αρκετη προσπαθεια καταφερε να φτασει σε ενα δεντρο.Στηριχτηκε με το δεξι του χερι σε αυτο και αρχισε να κανει εμετο.Μολις τελειωσε,εμφανως καλυτερα,γυρναει και λεει
-Παιδια,μολις βρηκα ενα πραγμα που δεν θελω να ξανακανω ποτε στη ζωη μου
Ολοι αρχισαν να γελανε και μετα απο λιγο αποφασισαν να ξεκινησουν για το Αβερον.Σκεφτηκαν ομως πως επειδη ηταν μια περιοχη που δεν ειχαν παει ποτε ξανα στο παρελθον επρεπε να βρουνε καποιον χαρτη.Ηθελαν να τελειωσουν με την αποστολη τους οσο πιο γρηγορα μπορουσαν γιατι παρολο που δεν το εδειχναν ενιωθαν ανικανοι χωρις τις δυναμεις τους,μιας και τον τελευταιο καιρο βασιζονταν πολυ σε αυτες.Καθως προχωρουσαν εφτασαν σε ενα μικρο χωριο,κοντευε να σκοτεινιασει οποτε αποφασισαν να περασουν εκει την νυχτα τους.Φτανοντας εξω απο το πανδοχειο που διαλεξαν για να περασουν την νυχτα τους ο Γκαραμ λεει
-Λοιπον,θα χωριστουμε για να βρουμε οποιαδηποτε πληροφορια για το Αβερον και μετα θα συναντηθουμε εδω,ειπε και αρχισε να κατευθυνεται προς τα ανατολικα.
-Ωραιος ειναι αυτος,ακομα καλα καλα δεν γυρισε στην ομαδα ξαναρχισε να το παιζει αρχηγος,ειπε ο Βεσπιο και τοτε η Εστελ χαμογελασε και καθως επερνε τον δρομο της του απαντησε
-Ελα τωρα,αφου μεσα σου πραγματικα χαιρεσαι που γυρισε και κανει αυτο ακριβως που εκανε παντα
-Αχ,κλασσικος Βεσπιο,παντα θα βρει κατι να κανει παραπονα.....παμε τωρα γιατι εχουμε και δουλεια,ειπε ο Σμεϊτζ και ολοι τους χωριστηκαν.Οι ηρωες αρχισαν να ρωτανε καθε περαστικο,καθε σπιτι,σε καθε μαγαζι που εβρισκαν αλλα ματαια,κανενας δεν ηξερε το παραμικρο.Ο Γκαραμ καθως τριγυρνουσε ειδε και ενα καλυβι λιγο πιο εξω απο το χωριο,αποφασισε να παει.Μπαινοντας μεσα ειδε πως ηταν ενα μαγαζι με διαφορα κοσμηματα,μια γυναικα βγηκε απο λιγο πιο μεσα.Ομως ουτε αυτη εδειχνε να γνωριζει τιποτα για τον δρομο προς το Αβερον.Εμφανως απογοητευμενος ο Γκαραμ πηγαινε προς την εξοδο,απο μεσα του σκεφτοταν
-Μακαρι οι υπολοιποι να ειχαν καλυτερη τυχη
Ξαφνικα ο Γκαραμ σταματαει,κατι του ειχε τραβηξει την προσοχη,ηταν ενα ασημενιο περικαρπιο με την μορφη ενος δρακου,η γυναικα στο μαγαζι ειπε
-Εχεις καλο γουστο,ειναι απο τα καλυτερα κομματια που εχω
Βγαινοντας απο το μαγαζι,στο αριστερο του χερι ο Γκαραμ φορουσε το περικαρπιο.
Ο Γκαραμ γυρισε πισω στο πανδοχειο που ειχαν κανονισει να βρεθουν με τους αλλους τρεις,εκεινοι βρισκονταν ηδη εκει.Ανεβηκαν στο δωματιο τους και αρχισαν να συζητανε,η Εστελ και ο Σμεϊτζ ειπαν πως ειναι στην ιδια θεση με τον Γκαραμ,δηλαδη δεν εμαθαν κατι.Ο Βεσπιο τριγυριζε γυρω απο τον Γκαραμ αρκετα σκεπτικος και ξαφνικα πεταγεται λεγοντας
-Εσυ πριν λιγο δεν ειχες ενα τοξο μαζι σου?
-Δεν καταλαβαινω πως ακριβως σχετιζεται αυτο με το θεμα μας,αλλα θα σου απαντησω,ειπε ο Γκαραμ και εξηγησε πως δεν χρειαζοταν πια το τοξο γιατι ειχε κατι αλλο,και εδειξε το περικαρπιο με τον δρακο
-Και πως υποτιθεται θα πολεμησεις με αυτο?,ρωτησε ο Βεσπιο
-Οταν ερθει η ωρα θα δεις,απαντησε ο Γκαραμ με ενα χαμογελο
-Εσυ Βεσπιο εμαθες τιποτα για το Αβερον?,ρωτησε η Εστελ
-Μπα,οπου και να ρωτησα κανεις δεν ειχε ακουσει αυτο το ονομα ξανα,απαντησε ο Βεσπιο με απογοητευση.Ξαφνικα ομως μια σκηνη ξεπηδησε στο μυαλο του,σε μια ταβερνα που ειχε μπει,καποιος ανεφερε το ονομα Αβερον,τοτε γυρναει και λεει στους αλλους
-Α,μονο ενας μεθυσμενος γερος μιλαγε συνεχεια για αυτο....αλλα ολοι τον χαρακτηριζουν τον τρελο του χωριου,αρα μαλλον χαμενη υποθεση ειναι
Αμεσως ολοι ορμανε στον Βεσπιο για να τους πει που τον ειδε μιας και φαινοταν να ειναι η μονη βαση που ειχαν.Η συζητηση τους ομως διακοπτεται οταν απο εξω ακουγεται ενα απο τους κατοικους να φωναζει τρεχοντας σε ολο το χωριο,λεγοντας
-Κρυφτειτε,ερχονται ληστες
Το χωριο ηταν τοσο μικρο που δεν ειχε καποια στρατιωτικη δυναμη,μονο καποιοι αντρες πηραν οτι βρηκαν μπροστα τους και πηγαιναν προς την πυλη για να υπερασπιστουν το χωριο τους.Ηταν βεβαια σιγουρο οτι αν μπλεκοντουσαν σε μαχη με τους ληστες απλα θα εχαναν τις ζωες τους.Οι ηρωες δεν μπορουσαν να κατσουν απραγοι,φορεσαν τους μανδυες τους για να μην αναγνωριζονται και ετρεξαν να προλαβουν τους ληστες εξω απο το χωριο.Αρκετα εξω απο το χωριο,οι ληστες βλεπουν τεσσερεις φιγουρες να τους κλεινουν τον δρομο,ο αρχηγος τους βγαινει μπροστα και λεει
-Μην μου πειτε οτι εστειλαν εσας να μας αντιμετωπισετε....θα πεθανω απο τα γελια
-Οτι θα πεθανεις,ειναι σιγουρο...αλλα οχι απο γελιο,πιστεψε με,ειπε ο Βεσπιο και ολοι πεταξαν τους μανδυες του αποκαλυπτοντας τις ταυτοτητες τους.
-Ωραιο κολπο να ντυθειτε οπως ο Θεοι των Στοιχειων,αλλα δεν ειμαστε τοσο ηλιθιοι,ειπε ο αρχηγος
-Σε λιγο θα δεις ποιοι ειναι οι ηλιθιοι,Βεσπιο ωρα να δεις πως θα χρησιμευσει σε μαχη αυτο το περικαρπιο,απαντησε ο Γκαραμ και απλωσε το αριστερο του χερι.Στο μυαλο του ακομα γυρνουσαν τα λογια που του ειχε πει η γυναικα στο μαγαζι για τον λογο που ηταν ξεχωριστο αυτο το κομματι
-Αυτο το περικαρπιο εχει την ικανοτητα να αποθηκευει πνευματικη ενεργεια
Το περικαρπιο αρχισε να λαμπει και ενας πρασινος κεραυνος εμφανιστηκε μπροστα απο την παλαμι του Γκαραμ και μεταμορφωθηκε στο τοξο του,ο Βεσπιο βλεπωντας το ειπε
-Αυτο ειναι αδικο...ο Γκαραμ βρισκει παντα τα καλυτερα παιχνιδια
Ολοι εβγαλαν τα οπλα τους και η μαχη ξεκινησε και σε πολυ μικρο χρονικο διαστημα τελειωσε.Οι ηρωες δεν σκοτωσαν κανεναν απο τους ληστες απλα τους τραυματισαν σοβαρα για να τους εκφοβισουν και να φυγουν.Στη συνεχεια γυρισαν στο χωριο και ζητησαν απο τον Βεσπιο να τους οδηγησει στην ταβερνα που ειδε τον γερο.Ετσι και εγινε,μπαινοντας μεσα ειδαν τον γερο που καθοταν μονος του και μιλαγε στον εαυτο του,μιας και κανεις δεν του εδινε σημασια αφου ολοι στο χωριο τον θεωρουσαν τρελο.Οι ηρωες πλησιασαν και εκατσαν να ακουσουν την ιστορια του,οι υπολοιποι τριγυρω αρχισαν να κοροϊδευουν και να γελουν,λεγοντας
-Ει παιδια,αφηστε τον τρελο....ολοι του οι προγονοι την ιδια ιστορια
Οι ηρωες δεν εδωσαν σημασια και ακουσαν την ιστορια του,εμαθαν αρκετα ενδιαφεροντα πραγματα για το Αβερον και αλλες πολεις του “Παλιου Κοσμου” οπως τον αποκαλουσε ο γερος.Περιοχες που πια ειναι καλυμενες απο τον κοσμο οπως τον ξερουν οι ανθρωποι της εποχης,οι ηρωες ακουσαν την ιστορια του γερου μεχρι τελους.Ο γερος απο την αρχη φαινοταν κουρασμενος,και οταν τελειωσε την ιστορια του επεσε κατω.Ειχε πια εκπληρωσει την τελευταια επιθυμια του,ηθελε εστω ενας ανθρωπος να ακουσει αυτα που ειχε να πει,τωρα ειχαν βρεθει τεσσερεις κοντα του και μπορουσε να φυγει γαληνιος.Οι ηρωες γυρισαν στο πανδοχειο,ηταν ελαφρως στεναχωρημενοι με οτι συνεβει αλλα επρεπε να μεινουν συγκεντρωμενοι στην αποστολη τους.
-Τι ακριβως εννουσε “Παλιος Κοσμος”?Και για ποσο παλια μιλαμε?,ρωτησε ο Σμεϊτζ
-Ακουσες τι ειπαν οι χωρικοι,ολοι του οι προγονοι μιλουσαν για την ιδια ιστορια,απαντησε η Εστελ
-Αρα λογικα μιλαμε για πολλους αιωνες πριν παιδια....και για να βρουμε χαρτη με τοσο παλία στοιχεια του κοσμου,μονο ενα μερος υπαρχει,ειπε ο Γκαραμ
-Δεν μπορει να εννοεις....Να σου θυμισω οτι στη Βασιλικη βιβλιοθηκη μπορει να μπει μονο ο βασιλιας και ελαχιστα ατομα που εχου δικαιοδοσια απο αυτον?,απαντησε ο Βεσπιο
-Και εγω να σου θυμισω ποιος ειναι βασιλιας τωρα πια?,ειπε ο Γκαραμ χαμογελοντας
Ετσι,αφου ελυσαν το θεμα που τους απασχολουσε πηγανε για υπνο και αυριο θα συνεχιζαν το ταξιδι τους.Το πρωϊ αφου ξυπνησαν ακουσαν φασαρια εξω απο το πανδοχειο,ο Βεσπιο πλησιασε το παραθυρο και εριξε μια ματια να δει τι συμβαινει
-Παιδια,ελατε εδω...πρεπει να το δειτε αυτο,ειπε ο Βεσπιο
Εξω απο το πανδοχειο ειχε μαζευτει ολο το χωριο,σιγουρα κατι δεν πηγαινε καλα.