Legendary Pokémon

People should have seen this coming.

(30-01-2009 04:29 PM)Garam Wrote: [ -> ]-ΧΕΣΤΗΚΑΜΕ!!!,φωναζει ο Βεσπιο

ok,δεν ηξερα οτι το διαβαζαν τοσοι πολλοι,ευχαρηστω παιδια....και Θανο,η εικονα π εδειξες ηταν ακριβως οτι ειχα στο μυαλο μ οταν εγραφα τη συγκεκριμενη λεξη

Αντε παμε αλλο ενα(λιγο μουφα,αλλα δν βαριεσαι....καλη ψυχη πανω απ ολα)

Επεισόδιο 6

Πριν 15 χρονια,σε ενα σπιτι μεσα στο δασος κοντα στο χωριο Εσναθ,ενα μικρο αγορι ειναι εξω και παιζει με τον πατερα του.Εκεινη την στιγμη μια ομορφη γυναικα βγαινει εξω και φωναζει
-Γκαραμ,Ρολκαν...το φαγητο ειναι ετοιμο,ο μικρος τοτε τρεχει προς το μερος της φωναζοντας
-ΜΑΑΑΜΑΑΑΑ,και χωνεται στην αγκαλια της.
Στο παρον,αφου ο Γκαραμ επεσε στο εδαφος ολοι τρεξαν αμεσως προς το μερος του και προσπαθουσαν να τον συνεφερουν.Ο αντιπαλος τους,που ειχε πολυ σοβαρα τραυματα σε ολο του το σωμα απο την τελευταια επιθεση του Γκαραμ,καταφερε να σηκωθει ορθιος και ακουμπωντας το χερι στο στηθος του θεραπευσε ολες τις πληγες του.Στη θεα αυτη οι ηρωες ξαναπηραν τα οπλα στα χερια και ετοιμαστηκαν για μαχη,αλλα ξαφνικα ειδαν τον αντιπαλο τους να βαζει τα δικα του οπλα πισω
-Συγγνωμη σας περασα για καποιους αλλους....ονομαζομαι Σαντοϊνο,τους ειπε
-Ειδαμε οτι εχεις την ικανοτητα να γιατρευεις,μπορεις να βοηθησεις τον φιλο μας,ρωταει η Εστελ
Τοτε ο Σαντοϊνο πλησιαζει,και ακουμπαει τον Γκαραμ
-Αδυνατον,δεν αισθανομαι το πνευμα του,λεει εντρομος
-Δηλαδη,ειναι....?,και πριν προλαβει ο Νιτρο να τελειωσει την φραση
-Οχι,αρχισα να νιωθω το πνευμα του,ειναι ασθαινες και αποδυναμωνεται συνεχεια,λεει ο Σαντοϊνο
-Μπορεις να κανεις κατι?,ρωταει ο Σμεϊτζ
-Απο εδω οχι,πρεπει να τον παμε στη σπηλια μου,εκει κατι θα μπορεσω,απανταει ο Σαντοϊνο
-Για μια στιγμη,γιατι να σε εμπιστευτουμε?,πεταγεται ο Βεσπιο
-Βουλωσε το Βεσπιο,ειναι η μονη μας βοηθεια για τον Γκαραμ,απανταει η Εστελ
-Και ετσι κι αλλιως δεν ειμαι τοσο χαζος να τα βαλω δευτερη φορα με τους αρχοντες των στοιχειων....ναι,αναγνωρισα την δυναμη σας τωρα,ειπε ο Σαντοϊνο και εδειξε τον δρομο για την σπηλια.Οταν εφτασαν στη σπηλια,εβαλαν τον Γκαραμ σε ενα κρεβατι και ο Σαντοϊνο πηρε μερικους κρυσταλους και τους τοποθετησε γυρω απο τον Γκαραμ,στη συνεχεια πηρε ενα λαδι και σχεδιασε ενα συμβολο στο στηθος του
-Τι ειναι ολα αυτα?,απορρισαν οι υπολοιποι
-Ειναι για να σταθεροποιησω το πνευμα του,αν συνεχισει να αποδυναμωνεται στο τελος θα σβησει,ειπε και μετα συνεχισε
-Ειναι περιεργο ομως,παρολο που το δικο του πνευμα ειναι τοσο αδυναμο.....υπαρχει ενας απιστυτα ισχυρος δεσμος με το τοξο του,θα το ψαξω
Και πηγε σε μια βιβλιοθηκη που ειχε μεσα στη σπηλια και αρχισε να ψαχνει ενα προς ενα τα βιβλια για τυχον πληροφοριες,υστερα απο αρκετες ωρες ψαξιμο,πηρε ενα βιβλιο και ετρεξε στους υπλοιπους λεγοντας
-Το ηξερα οτι καπου το ειχα διαβασει,οπλα με πνευματικο δεσμο
Ετσι αρχισε να τους εξηγει τα στοιχεια που βρηκε,δηλαδη οτι τα οπλα τους ειναι συνδεμενα με το πνευμα τους και πως καθε φορα που τα χρησημοποιουν σπαταλανε ενα ποσο της ψυχικης ενεργειας τους,αν μια επιθεση ειναι πανω απο τις δυναμεις τους θα χασουν ολη τους την ενεργεια και θα λυποθημισουν .....και αν η επιθεση ξεπερναει κατα πολυ τα ορια τους,υπαρχει κινδυνος να πεθανουν.
-Τον κωλογερο,δεν μας ειπε τιποτα για αυτο,λεει εκνευρισμενος ο Βεσπιο
-Και τι πρεπει να κανουμε τωρα?,ρωταει ο Νιτρο
-Τιποτα,το μονο που μπορουμε να περιμενουμε....αν εχει την δυναμη θα επιστρεψει,αλλιως...,απανταει ο Σαντοϊνο
Πισω στο χρονο παλι,το χωριο του Εσναθ παραδιδοταν στις φλωγες,εργο του Καϊου στην υποψια οτι στο χωριο κρυβονταν επανναστατες.Στο σπιτι του μικρου Γκαραμ,η οικογενεια κλεισμενη μεσα στο σπιτι ελπιζει πως το σπιτι τους δεν θα γινει αντιλειπτο απο τους βαρβαρους.Δυστυχως ομως οι στρατιωτες ειδαν το σπιτι και ετσι ο Καϊος με εναν μικρο αριθμο στρατιωτων πηγε εξω απο το σπιτι
-Βγειτε εξω,αλλιως δεν εχω προβλημα να σας καψω ζωντανους,ειπε ο Καϊος
Και τοτε ο πατερας και η μητερα του Γκαραμ βγαινουν μονοι τους,κρυβοντας πρωτα το παιδι τους
-Επειδη ειμαι στα κεφια μου,θα σας δωσω μια μοναδικη ευκαιρια να ζησετε....αρκει να ορκιστειτε αιωνια αφοσιωση σε μενα,ειπε ο Καϊος
-Ποτε,πεταχτηκε η γυναικα...φτυνοντας τον στα μουτρα
-Βγαλε τον σκασμο,φωναζει ο αντρας και την χαστουκιζει,στη συνεχεια γυρναει στον Καϊο και υποκλεινεται.Ο Καϊος αφου σκουπιζει το προσωπο του,δινει στον Ρολκαν ενα σπαθι και του λεει
-Δειξε μου την αφοσιωση σου...σφαξε την οικογενεια σου
-Μαλιστα αφεντη,απανταει και γυρναει το σπαθι αποκεφαλιζοντας την γυναικα του.Επειτα μπηκε μεσα στο σπιτι για να σκοτωσει τον γιο του,ομως το παιδι που ειχε βγει απο την κρυψωνα ειδε ολα τα γεγονοτα και το εσκασε στο δασος απο το παραθυρο.
Τοτε ο Γκαραμ πεταγεται απο το κρεβατι φωναζοντας
-ΜΑΜΑΑΑΑΑΑ
Οι υπολοιποι ετρεξαν αμεσως κοντα του
-Ευτυχως επανηλθες!Τι εγινε ειδες τον ιδιο εφιαλτη ξανα?....τη σφαγη των γονιων σου,ειπε η Εστελ
Ο Γκαραμ μουσκεμα στον ιδρωτα,αφου πηρε μερικες γρηγορες ανασες απαντησε
-Οι γονεις μου δεν σκοτωθηκαν και οι δυο απο τον Καϊο,νομιζω πως πρεπει να σας πω ολη την αληθεια,και αρχισε να τους διηγειται τα γεγονοτα που ειδε στο ονειρο του.
-Τι πραγμα?Ο πατερας σου εγινε εκτελεστης του Καϊου?Αδυνατον,ειπε ο Σμεϊτζ
-Δηλαδη στη μαχη που θα δωσουμε,υπαρχει περιπτωση να αντιμετωπισεις τον πατερα σου?,ρωτησε ο Βεσπιο,και ο Γκαραμ του απαντησε με ηρεμο,σχεδον ψυχρο,υφος
-Δεν θα χρειαστει....ειναι ηδη νεκρος
-Και πως εισαι τοσο σιγουρος?,ξαναρωταει ο Βεσπιο
-Γιατι ηταν ο ανθρωπος που πολεμησαμε στο ναο....σκοτωσα τον πατερα μου με τα ιδια μου τα χερια,απαντησε ο Γκαραμ σφιγγοντας τις γροθιες του
Εκεινη τη στιγμη μπαινει μεσα ο Σαντοϊνο,με το που τον βλεπει ο Γκαραμ αρπαζει το τοξο του
-Προσεξτε παιδια,ο τυπος που πολεμαγαμε....επεζησε και μας βρηκε,ειπε
-Ηρεμησε,αυτος ο τυπος σου εσωσε το τομαρι,απαντησε ο Βεσπιο
-Για την ακριβεια δεν εκανα τιποτα,απλα φτοντισα να μην χαθει το πνευμα του αλλα μονος του καταφερε να επανελθει,ειπε ο Σαντοϊνο
-Οπως και να εχει σε ευχαρηστω,του ειπε ο Γκαραμ και αφου κανανε τις απαραιτητες συστασεις κατσανε στο τραπεζι για να φανε το βραδινο,αφου τελειωσαν ολοι μαζευτηκαν γυρω απο την φωτια και αρχισαν να συζητανε.Τον λογο πηγε να παρει ο Γκαραμ,αλλα ο Βεσπιο πετγεται λεγοντας
-Τι λετε να πουμε αστειες ιστοριες μιας και ειμαστε μπροστα απο την φωτια
-Μπορεις να βγαλεις τον σκασμο?Εχουμε σημαντικοτερα θεματα για συζητηση,απανταει η Εστελ χτυπωντας τον Βεσπιο στο κεφαλι
-Σε ευχρηστω Εστελ,με εβγαλες απο τον κοπο,λεει ο Γκαραμ και συνεχιζει
-Σαντοϊνο,εμεις εχουμε σκοπο να πολεμησουμε στο πλευρο της Στρατιας του Ηλιου....ειδα οτι εχεις εκπληκτικες ικανοτητες,θες να ερθεις μαζι μας?
-Θα εναι μεγαλη μου τιμη να πολεμησω διπλα σας,απαντησε
-Μονο που εδω εχουμε ενα μικρο προβλημα,δεν ξερουμε που να παμε,λεει ο Σμεϊτζ
-Μην ανυσηχειτε για αυτο,σας ειπα οτι εχω δει τους στρατιωτες και ξερω περιπου που βρισκεται ο καταβλησμος τους....αλλα πρωτα πρεπει να αναρρωσεις Γκαραμ,απανταει ο Σαντοϊνο
-Μην ανησυχεις για μενα,αναρωνω γρηγορα,οποτε αυριο πρωι φευγουμε,του λεει ο Γκαραμ
Και ετσι η συζητηση πηρε τελος και ολοι πηγανε για υπνο,την επομενη μερα ξεκινησαν ξανα το ταξιδι τους.Αφου περπατησαν για αρκετες ωρες φτασανε στην εξοδο του φαραγγιου,απο μακρυα φαινοταν το βουνο του Κλιβερ,ομως μπροστα στην εξοδο υπηρχε ενας μικρος αριθμος εφιππων σρατιωτων που τους εφραζε τον δρομο.Οταν οι ηρωες πλησιασαν αρκετα ενας απο αυτους,φαινοταν ο αρχηγος,ερχεται πιο μπροστα και τους λεει
-Η περιοχη πισω μου ειναι απαγορευμενη,θα σας ζητησω ευγενικα να φυγετε
-Ωχ,οχι παλι τα ιδια,απανταει ο Βεσπιο και τραβαει το claymore και οι υπολοιποι βγαλανε τα δικα τους οπλα,στη θεα των οπλων ο αρχηγος δινει σημα στον σαλπιγγτη να σημανει συναγερμο και στον ηχο της σαλπιγγας αμετρητη στρατιωτες εφτασαν στο σημειο και τοξοτες γεμισαν τις χαραδρες του φαραγγιου.Μια ακομη μαχη ηταν ετοιμη να αρχισει.

Επεισοδιο 7

Οι ηρωες ηταν περικυκλωμενοι απο χιλιαδες στρατιωτες,δεν θελαν να κανουν καπoια βιαστικη κινηση εναντια σε τοσο μεγαλο αριθμο αντιπαλων.Ο Γκαραμ προσπαθουσε να βρει εναν τροπο να ξεφυγουν,ηξερε πως να πολεμησουν ηταν αυτοκτονια,εκεινη την στιγμη το ματι του πεφτει στην πανοπλια του αρχηγου τους η οποια ειχε πανω ενα εμβλημα,εναν ηλιο.Κατευθειαν ο Γκαραμ κατεβαζει το τοξο του ,οι υπολοιποι απορρισαν
-Ε,τι στο καλο κανεις?Παραιτησε,δειλε?,λεει εκνευρισμενος ο Βεσπιο
Ο Γκαραμ δεν απαντησε απλα αρχισε να κινειται προς το μερος του αρχηγου των στρατιωτων,ενας απο τους στρατιωτες διπλα στον αρχηγο εβγαλε ενα τοξο και ετοιμαστηκε να τον χτυπησει αλλα ο αρχηγος του εκανε σημα να περιμενει,ο Γκαραμ φτανοντας αρκετα κοντα κανει μια υποκλιση και λεει
-Επειδη βλεπω πως κανενας δεν θελει να γινει μαχη εδω,ειμαστε φιλοι και θελουμε να ενωσουμε τις δυναμεις μας μαζι σας
-Πολυ καλα.....Στρατια του Ηλιου,αναπαυση,απανταει ο αρχηγος των στρατιωτων και ολοι τους,και απο τις δυο μεριες,αρχισαν να κατεβαζουν τα οπλα.
Εκεινη την στιγμη ο τοξοτης που σημαδευε τον Γκαραμ οπως κατεβαζε το τοξο του καταλαθος αφησε το βελος,το οποιο καρφωθηκε στο αριστερο ποδι του Γκαραμ
-Ααααχ,χιλια συγγνωμη δεν το ηθελα...πιστεψε με,λεει ο τοξοτης
-Καλα,ηρμησε δεν σε κατηγορησε κανεις,απανταει ο Γκαραμ τραβωντας το βελος εξω απο το ποδι του
-Γρηγορα,παρτον και πηγαινε τον στο νοσοκομειο,λεει ο αρχηγος και τοτε ο τοξοτης ανεβασε τον Γκαραμ σε ενα αλογο και καλπασαν προς τους προποδες του βουνου Κλιβερ οπου βρισκοταν ο καταβλησμος της Στρατιας.
Οι υπολοιποι ακολουθησαν τον αρχηγο και τους στρατιωτες στον καταβλησμο,οταν φτασανε ο αρχηγος τους προσκαλεσε στη σκηνη του
-Περαστε,ειμαι ο Νοστρο....αρχηγος της Στρατιας του Ηλιου,ειπε
-Ωραια ολα αυτα,αλλα τι θα γινει με τον φιλο μας?,ρωταει ο Βεσπιο
-Πραγματικα λυπαμαι για το συμβαν,αλλα μην ανησυχειτε τωρα εχει τη καλυτερη φροντιδα και σας το εγγυουμαι εγω ο ιδιος,απανταει ο Νοστρο
Ο Γκαραμ ειχε μεταφερθει στη νοσηλευτικη σκηνη,εκεινη την στιγμη μπαινει μεσα μια πανεμορφη κοπελα,ηταν ψηλη με μακρυα καστανα μαλλια και υπεροχα πρασινα ματια τα οποια ηταν τοσο λαμπερα που καθηλωσαν τον Γκαραμ
-Ουαου,τι εισαι?Νεραϊδα?,απορρει
Τοτε η κοπελα τον κοιταει περιεργα και του απανταει
-Μου ειπαν οτι χτυπησες στο ποδι,αλλα μαλλον εχει παρενεργειες και στο κεφαλι σου
-Χαχα,πολυ αστειο....εγω φταιω που ειμαι ευγενικος,λεει ο Γκαραμ
-Αν ηθελες να εισαι ευγενικος θα μπορουσες να συστηθεις πρωτα,απανταει ειρωνικα η κοπελα
-Δεν συστηθηκα ε?Ουπς...λοιπον ειμαι ο Γκαραμ,εσυ?,της λεει
-Εγω ειμαι η Ντεβα....η κορη του αρχηγου Νοστρο,απανταει και αρχιζει να καθαριζει την πληγη του Γκαραμ και να ετοιμαζεται να την δεσει
-Ντεβα?Περιεργο ονομα για κοριτσι,λεει ο Γκαραμ
-Ναι?Εχεις την εντυπωση οτι το Γκαραμ ειναι καλυτερο?,απανταει σφιγγοντας σφιχτα τον επιδεσμο στο ποδι του Γκαραμ
-Αααααα,εισαι τελειως τρελη?Ειπαμε να κανεις καλα το ποδι μου οχι να το διαλυσεις εντελως,της ειπε ο Γκαραμ σπαραζοντας στους πονους
-Κοιτα,αν δεν το σγιξω σωστα δεν θα γινει ποτε καλα,μην κανεις σαν μωρο,απανταει η Ντεβα
-Ναι καλα,σε πιστεψα....απλα κανει μπαμ οτι δεν με συμπαθησες,λεει ο Γκαραμ
Τοτε η Ντεβα του χαμογελασε και συνεχισε να δενει την πληγη,πιο ηρεμα αυτη τη φορα,ξαφνικα μπαινει μεσα ενας στρατιωτης και τους ενημερωνει πως ο Νοστρο τον διαιταξε να ερθει να τους πει οτι οταν ο Γκαραμ ειναι σε θεση να περπατησει να παει στη σκηνη του.
Αφου η Ντεβα τελειωσε το δεσιμο της πληγης ο Γκαραμ αμεσως σηκωνεται πανω και παει να βγει εξω,τοτε η Ντεβα τον σταματαει και του λεει
-Για που το εβαλες εσυ?Πρεπει να ξεκουραστεις λιγο
-Μπα,παω να βρω τον πατερα σου...μιας και με ζητησε.απανταει ο Γκαραμ
-Ναι,αλλα ξερεις που ειναι η σκηνη του?,ρωταει η Ντεβα
-Οχι,αλλα μην ανησυχεις τοσο πολυ για μενα κουκλα,εχω καλη αισθηση προσανατολισμου...και σε ευχαρηστω για ολα,απανταει ο Γκαραμ και πλησιαζει την Ντεβα δινοντας της ενα γρηγορο φιλι στο μαγουλο,η οποια ψιλοσοκαριστηκε αλλα δεν εδειξε να ενοχλειται.
Τοτε ο Γκαραμ βγηκε εξω απο την σκηνη και εστριψε αριστερα,στη συνεχεια η Ντεβα τον ειδε να περναει ξανα μπροστα απο την σκηνη πηγαινοντας δεξια,οσπου μετα απο λιγη ωρα ξαναγυριζει μεσα λεγοντας με ενα πολυ μπερδεμενο υφος
-Μηπως μπορεις να μου πεις προς τα που πεφτει η σκηνη του πατερα σου?
-Ηταν που ειχες και καλη αισθηση προσανατολισμου κατα τα αλλα....ελα θα σε παω εγω,οχι τιποτα αλλο εισαι και υπο την φροντιδα μου υποτειθεται,του λεει ειρωνικα η Ντεβα και οδηγει τον δρομο για την σκηνη του Νοστρο.Οταν εφτασαν στη σκηνη και μπηκαν μεσα ολοι οι υπολοιποι περιμεναν οταν ειδαν τον Γκαραμ να μπαινει μεσα,η Εστελ ειπε
-Βρε βρε,δειτε ποιος αποφασισε να ερθει στην παρεα μας
Τοτε μαζι με τον Γκαραμ μπαινει και η Ντεβα,ο Βεσπιο με το που βλεπει το θεαμα πλησιαζει τον Γκαραμ και ψιθυριζει στο αυτι του
-Αυτη περιποιηθηκε την πληγη σου?Τυχερακια
Ο Νοστρο,αφου εγιναν οι απαραιτητες συστασεις,τους καλεσε στο τραπεζι μιας και ηταν η ωρα του φαγητου.Αφου τελειωσαν το γευμα τους,ο Νοστρο ενδιαφερθηκε να ακουσει την ιστορια των παιδιων καθως και ποιο ηταν το κινητρο τους για να πολεμησουν τον Καϊο.Επισης ηταν πολυ περιεργος για το πως βρεθηκαν στο ορφανοτροφιο ολοι τους,αν και αυτο ηταν κατι που κανενας δεν θυμοταν ακριβως,αλλα αρχισαν να λενε οσα γεγονοτα θυμοντουσαν πριν βρεθουν εκει.Ο Γκαραμ που ξεκινησε πρωτος ειπε για τα γεγονοτα που συνεβησαν με τον πατερα του και πως το μονο που θυμοταν μετα ειναι οτι ξυπνησε στο ορφανοτροφιο,ο Νοστρο εμεινε εκπληκτος μιας και για αυτον η οικογενια ειναι ιερη.Επειτα ακολουθησε η Εστελ,η οποια επεζησε ως εκ θαυματος οταν το πλοιο στο οποιο επεβαιναν αυτη και οι γονεις της επεσε σε ενεδρα πειρατων,οι οποιοι αφου σκοτωσαν ολουσ τους αλλους την πεταξαν στη θαλασσα για να πνιγει,αλλα η Εστελ αντεξε 10 μερες μεσα σε καταιγηδα μεχρι που στο ξημερωμα της εντεκατης ενα πλοιο την βρηκε και την μαζεψε.Σειρα πηρε ο Βεσπιο,του οποιου οι γονεις ειχαν φρικτο θανατο πανω σε βασσανηστηρια μεσα στο σπιτι τους οταν στρατιωτες του Καϊου εψαχναν για επανναστατες στη περιοχη και πιστευαν οτι οι γονεις του ηξεραν και δεν μιλαγαν,οταν οι στρατιωτες ειδαν το μικρο παιδι και πηγαν να το σκοτωσουν,βραχια απο το βουνο που πισω απο το σπιτι επεσαν και του πλακωσαν.Και τελος ο Σμεϊτζ,του οποιου το χωριο καηκε σε επιδρομη του Καϊου,το σπιτι του καηκε μαζι με τους γονεις του μεσα,ο ιδιος σωθηκε γιατι τον ειχαν βαλει στο κελαρι και οι φλωγες δεν φτασαν μεχρι εκει.Υστερα ο Νοστρο γυρναει προς τον Νιτρο και τον ρωταει
-Εσενα ποιος ειναι ο λογος που θες να πολεμησεις
-Ειλικρινα,δεν ξερω...απλα νιωθω οτι μισω υπερβολικα αυτο το ατομο,απανταει
-Βλεπεις ο Νιτρο γενικα δεν εχει ιδεα για το παρελθον του,λεει ο Γκαραμ
-Ναι,και το οτι ειναι ενας λυκος που μιλαει ειναι πραγματι περιεργο αλλα τωρα ηρθε η ωρα να πατε να ξεκουραστειτε,αυριο σας περιμενει δυσκολη μερα,απανταει ο Νοστρο και φωναζει εναν φρουρο να τους οδηγησει στη σκηνη που θα κοιμηθουν,ομως πριν φυγουν ο Βεσπιο του λεει
-Τι εννοεις δυσκολη μερα?Θα μας βαλεις να σκαψουμε?
-Οχι βεβαια,απλα....καλα ολα αυτα περι αρχοντων των στοιχειων αλλα θελω να δω τις ικανοτητες σας εν δραση,οποτε αυριο εχει σκληρη προπονηση, του απανταει και στη συνεχεια οι ηρωεες εφυγαν.Μεσα στη σκηνη ο Νοστρο με την Ντεβα φαινονταν προβληματισμενοι
-Τι λες κορη μου,πιστευεις οτι αυτος ειναι ο αντρας της προφητειας?,ρωταει ο Νοστρο
-Ελπιζω πως οχι,θυμασαι τι ελεγε η προφητεια....οταν γνωρισω τον αντρα με το λευκο τοξο το δικο σου τελος θα ειναι κοντα,απανταει η Ντεβα
-Μην ανησυχεις καρδια μου,μπροστα στην ελευθερια του κοσμου η ζωη μου δεν ειναι τιποτα,ειπε ο Νοστρο και πηρε αγκαλια την μονακριβη κορη του.

ωραίο επισόδιο Garam! συνέχισε!

here it comes

Επεισοδιο 8

Η νεα μερα ξημερωσε,ο Νοστρο καλεσε ολους τους στρατιωτες για να γνωρισουν τα νεα μελη της Στρατιας του Ηλου.Οι στρατιωτες βλεποντας την παρεα δεν εντυπωσιαστηκαν καθολου και αρχισαν να ψιθυριζουν μεταξυ τους”Μα καλα γιατι μας τους παρουσιαζει ετσι?Ποιοι νομιζουν πως ειναι?”,και διαφορα αλλα παρομοια σχολια.Τοτε ο Νοστρο φωναζοντας τους ειπε να ηρεμησουν και πως οι αποριες τους θα λυθουν στην προπονηση που θα εκαναν ολοι μαζι,με τα παιδια να τοποθετουνται στην αναλογη κατηγορια μαχητων βαση των ικανοτητων τους.Ο Βεσπιο και η Εστελ οδηγηθηκαν μαζι με τους μαχητες της πρωτης γραμμης στο σημειο προοπονησης,αυτη η κατηγορια ειναι οι ανθρωποι που εξειδικευονται κυριως στη μαχη σωμα με σωμα.Οταν εφτασαν εκει σε εναν κυκλο υπηρχαν τοποθετημενες,σε διαφορα σημεια του,ξυλινες κουκλες που χρησιμευαν ως στοχοι.Τοτε ενας απο τους στρατιωτες βγαζει το σπαθι του και πολυ γρηγορες κινησεις αρχιζει να χτυπαει τις κουκλες,ηταν ο πιο γρηγορος σε ολη τη Στρατια του Ηλιου,τοτε λεει στο Βεσπιο
-Πως σου φανηκε δικε μου?Νομιζεις πως μπορεις να με ξεπερασεις?
-Πανευκολα,απανταει ο Βεσπιο χαμογελοντας και πηγαινει στο κεντρο του κυκλου,βγαζει εξω τοclaymore του και το καρφωνει στο εδαφος,πετρινα καρφια ξεπηδησαν απο αυτο καταστρεφοντας ολες τις κουκλες.Οι υπολοιποι στρατιωτες εμειναν με το στομα ανοιχτο,τοτε η Εστελ πλησιαζει τον Βεσπιο και του ριχνει μια γροθια
-Αουτς,γιατι το εκανες αυτο?,ρωταει ο Βεσπιο
-Γιατι τωρα που θα προπονηθουμε?Ε,κυριε τα σαρωνω ολα,απανταει η Εστελ
Τοτε ενας στρατιωτης πλησιαζει δειλα και με σχεδον φοβισμενη φωνη λεει
-Εεεμ,μην θυμωνετε....εχουμε και αλλες κουκλες εξασκησης
Εν τω μεταξυ,ο Γκαραμ και ο Σμεϊτζ θα εκαναν προπονηση με τους ακροβοληστες,ειναι οι μαχητες που πολεμανε απο αποσταση και ειναι καλοι και στην ιχνηλασια,βασικος τους στοχος ειναι η υποστηριξη της πρωτης γραμμης.Το σημειο προπονησης τους ηταν ακριβως οτι θα περιμενε κανες για αυτη την κατηγορια,μια αρκετα μεγαλη εκταση με στοχους τοποθετημενους διασπαρτα.Τοτε ο Γκαραμ κοιτοντας γυρω του καταλαβε αμεσως τι επρεπε να αποδειξει και γυρναει λεγοντας
-Αφου θελετε να δειτε την στοχευση μου,θα σας κανω την χαρη....θα πετυχω αυτον,διχνοντας τον πιο απομακρισμενο στοχο και βγαζει το τοξο του.Εκεινη τη στιγμη ολοι οι στρατιωτες αρχισαν να γελανε,ενας απο αυτους απευθυνεται στον Γκαραμ και του λεει
-Και πως σκοπευεις να τον πετυχεις?Με τον αερα?χαχαχαχα,και του δινει μια φαρετρα με βελη.Ο Γκαραμ πεταει την φαρετρα κατω και του απανταει
-Ποιος σου ειπε οτι εγω χρειαζομαι τοσο αξιοθρηνητα μεσα?,και στη συνεχεια τραβωντας την χορδη του τοξου σχηματιζει το πρασινο πνευματικο του βελος,τελος ριχνει την βολη η οποια καρφωνεται στο κεντρο του στοχου.Οι στρατιωτες ξαφνιαστηκαν,αλλα δεν το εβαλαν κατω,ειχαν ακομη την ελπιδα οτι θα καταφερναν να ντροπιασουν εστω τον Σμεϊτζ.Οποτε ενας στρατιωτης τον πλησιαζει και του λεει
-Εσενα ρε ψηλε γιατι σε εστειλαν σε εμας?Μηπως το ραβδι σου ειναι boomerang?,και μαζι με τους αλλους στρατιωτες αρχισαν να γελανε.Ο Σμεϊτζ αρχισε να γελαει και αυτος μαζι,οσπου μετα απο λιγο γυρναει για να απαντησει
-Οντως καλο αυτο με το boomerabg,αλλα δυστυχως το ραβδι μου κανει αυτο,και τοτε κινοντας το ραβδι του εριξε μια μπαλα φωτιας στον ιδιο στοχο με τον Γκαραμ,κανοντας τον σταχτη
-Να παρει,μηπως το παρακανα?,αναρωτιεται ο Σμεϊτζ
-Μπα...μια χαρα ηταν,απανταει ο Γκαραμ και δινουν τα χερια με τον Σμεϊτζ,ενω ταυτοχρονα οι υπολοιποι που ηταν εκει δεν μπορουσαν να πιστεψουν οτι ολα οσα ειδαν ηταν πραγματικοτητα.Ο Νοστρο παρακολουθουσε τα γεγονοτα απο το λοφο που υπηρχε εκει κοντα και το προσωπο του εδειχνε ικανοποιηση για οσα αντικρυσε.Καθως η προπονηση συνεχιζοταν,ο Γκαραμ ειδε την Ντεβα με ενα σπαθι να προσπαθει να παει καπου χωρις να γινει αντιλειπτη,αυτο του κινησε την περιεργεια και αποφασισε να την ακολουθησει.Η Ντεβα εφτασε σε μια σπηλια και μπηκε μεσα,ο Γκαραμ συνεχισε να την ακολουθει σε αποσταση ασφαλειας για να μην τον καταλαβει.Οταν ο Γκαραμ συνεχισε να προχωραει στη σπηλια αντικρυσε κατι που δεν περιμενε,η Ντεβα εκανε κρυφα προπονηση σε μαχη με σπαθι και μαλιστα το χρησιμοποιουσε με μεγαλη επιδεξειοτητα.
-Να που τελικα ολοι εχουν ενα σκοτεινο μυστικο,της λεει ο Γκαραμ
-Τι?Πως με βρηκες?,ρωταει ξαφνιασμενη η Ντεβα
-Φαινεται πως ειμαι λιγο πιο παρατηριτηκος απο τους υπολοιπους,απανταει και συνεχιζει ειρωνικα
-Παντως δεν σου εχουν πει οτι αυτα τα παιχνιδια ειναι λιγο επικυνδινα...για κοριτσια?
-Τι λες?Θες να με δοκιμασεις?,ρωταει η Ντεβα ριχνοντας ενα δευτερο σπαθι στον Γκαραμ και στρεφοντας το δικο της προς αυτον
-Κανενα προβλημα,ξεκινα οποτε θες,απανταει ο Γκαραμ και στεκεται ακινητος με τα χερια του πεσμενα,τοτε η Ντεβα ορμαει να του επιτεθει και ο Γκαραμ με μια γρηγορη κινηση σηκωνει το σπαθι και μπλοκαρει την επιθεση.Στη συνεχεια αλλαζοντας την κληση στο σπαθι του κανει την Ντεβα να χασει την ισοροποια της,εκεινη αμεσως γυρναει και προσπαθει να τον χτυπησει στα ποδια αλλα ο Γκαραμ προλαβενει να κανει ενα αλμα και να αποφυγει
-Εχεις καλα αντανακλαστικα,ειδικα αφου εχεις και χτυπημενο ποδι,λεει η Ντεβα
-Μην με κολακευεις,θα αρχισω να πιστευω πως με ερωτευτηκες,απανταει ο Γκαραμ
Η Ντεβα χαμογελαει και αρχιζει να απιτειθεται με μια σειρα απο γρηγορες επιθεσεις,ο Γκαραμ αρχισε να τις απεκρουει αλλα στο τελος κατεληξε να εχει το σπαθι της Ντεβα διπλα στο λαιμο του.
-Γιατι το εκανες αυτο?,ρωταει η Ντεβα
-Τι ακριβως εννοεις?Δεν σε καταλαβαινω,απανταει ο Γκαραμ
-Γιατι δεν απεφυγες το τελευταιο μου χτυπημα?Ξερω οτι μπορουσες,λεει η Ντεβα
-Καλα,με τσακωσες....αλλα δεν μπορω να αφησω μια ομορφη κοπελα να χασει,απανταει ο Γκαραμ και αρχισαν να μαζευουν τα πραγματα τους και να περνουν τον δρομο του γυρισμου.Καποια στιγμη φτασαν σε ενα ρυακι και ειπαν να ξεδιψασουν λιγο,ηπιαν λιγο απο το πεντακαθαρο νερο και μετα ο Γκαραμ ξαπλωσε στο εδαφος και κοιταγε τον ουρανο.Η Ντεβα γεματη απορια τον ρωταει
-Τι στο καλο κανεις?Πρεπει να γυρισουμε πισω ξερεις
-Το ξερω,απλα μου αρεσει να κοιταω τον ουρανο ειναι τοσο γαληνια που με κανει να ξεχναω οτι βρισκομαστε στα προθυρα πολεμου,απανταει ο Γκαραμ
Τοτε η Ντεβα καθεται διπλα του,αφου εκατσαν αρκετη ωρα ετσι αμιλητοι και απλα ατενιζοντας τον οριζοντα ο Γκαραμ αποφασισε να σπασει τη σιωπη
-Αληθεια,γιατι πας και προπονησε στα κρυφα?,την ρωταει
-Δεν ειναι φανερο?Ο πατερας μου δεν θελει να εχω καμια σχεση με τις μαχες,απανταει λυπημενα η Ντεβα και μετα συνεχιζει σχεδον κλαιγοντας
-Γιατι δεν μπορει να καταλαβει οτι θελω να βοηθησω?Ξερω να χρησιμοποιω το σπαθι καλυτερα απο οποιονδηποτε στρατιωτη του...Γιατι?
Ο Γκαραμ την ακουμπαει στον ωμο και της απανατει
-Δεν ειναι φανερο?...Φοβαται για σενα,οσο καλη και να εισαι με το σπαθι στη μαχη ποτε δεν ξερεις
-Το ξερω,αλλα καθε φορα που φευγει για μαχη φοβαμαι πως δεν θα τον ξαναδω....και ξερω πως αν ημουν εκει θα μπορουσα να τον προστατευσω,του λεει η Ντεβα
-Ναι,αλλα συνηθως οι γονεις προστατευουν τα παιδια τους και οχι το αντιθετο,απανταει ο Γκαραμ και η Ντεβα εδειχνε πως αρχισε να καταλαβαινει.Τοτε σηκωνονται για να συνεχισουν τον δρομο τους και μολις σηκωνεται η Ντεβα λεει
-Τελικα δεν εισαι τοσο ηλιθιος οσο φανηκε στην αρχη
-Ουτε εσυ τοσο στριμμενη,απαντησε ο Γκαραμ χαμογελοντας
Οταν εφτασαν πισω στον καταβλησμο πριν χωριστουν η Ντεβα γυρναει και λεει στον Γκαραμ
-Μετα απο ολα αυτα σημερα,θελω να σου πω κατι.....
Ομως δεν προλαβε να τελειωσει την φραση της γιατι ενας στρατιωτης τρεχοντας φωναζε πως εχουν ερθει στρατιωτες του Καϊου στην αλλη μερια και ετσι ο Γκαραμ αρπαξε γρηγορα το τοξο του και ακολουθησε τους υπολοιπους στο λοφο.Με το που εφτασε στο λοφο ο Γκαραμ και τον ειδε ο Βεσπιο του λεει
-Ρε σακατεμενε,που πας με ενα ποδι?
-Κοιτα,δεν χρειαζομαι και τα δυο για να τους τσακισω,απανταει ο Γκαραμ και μαζι με τους αλλους πεντε αρχισαν να τεχουν πρως το μερος των αντιπαλων.Τοτε ενας απο τους αξιωματικους του Νοστρο τον πλησιαζει και του λεει
-Ειναι τρελα αυτα τα παιδια
-Οχι,ειναι ακριβως οτι χρειαζομαστε,απαναταει ο Νοστρο και σηκωνει το σπαθι του δινοντας σημα στους στρατιωτες του να ορμισουν στη μαχη.

Ενα ψιλοβαρυ επεισοδιο...ελπιζω να το πετυχα

Επεισοδιο 9

Η μαχη ηταν ετοιμη να ξεκινησει,οι δυο στρατιες ετρεχαν η μια καταπανω στην αλλη και η πανεμορφη κοιλαδα ενδιαμεσα τους σε λιγο θα γινοταν ενα αιματοβαμμενο πεδιο μαχης.Οι δυο πλευρες ηταν φαινομενικα ισοδυναμες,τουλαχιστον οσον αφορα τον αριθμο,και οι στρατιωτες ηταν αρκετοι ωστε στο ποδοβολητο τους να συει ακομα και τα βουνα.Εκεινη τη στιγμη συνεβει,οι δυο στρατιες συγκρουστηκαν.Η πρωτη γραμμη της Στρατιας του Ηλου περασε με σχετικη ευκολια την αντιστοιχη γραμμη των αντιπαλων,σε λιγο ολοι οι πολεμηστες εγιναν μια μαζα και ηταν δυσκολο ακομη και το να αναγνωρισεις τον φιλο απο τον εχθρο.Αρχηγος των αντιπαλων ηταν ενας ασχημος αντρας με πολλες τριχες στο προσωπο,σε εκανε να πιστευεις πως ηταν γοριλας και οχι ανθρωπος,στο αριστερο του ματι ειχε μια ουλη ενω στο δεξι τατουαζ τον σκοτεινο ηλιο του Καϊου.Για οπλα κρατουσε εναν διπλο πελεκι στο ενα χερι και ενα μικρο ξιφος στο αλλο και οποιος στατιωτης βρισκοταν κοντα του επεφτε νεκρος.Ο Γκαραμ σαστισε βλεποντας εναν τοσο δινο πολεμιστη και μεσα του ευχοταν να μην τον αντιμετωπισει,τοτε χτυπαει με την πλατη καπου,ηταν ο Νοστρο ο οποιος του λεει
-Μεινε συγκεντρωμενος στη μαχη μικρε
-Ενταξει,αλλα αυτος εκει ποιος ειναι,ρωταει διχνοντας τον αρχηγο της αντιπαλης μεριας
-Ειναι ο Ιστρεν,ο αρχηγος του,τον εχω ξανα αντιμετωπισει και μαλιστα του εκανα και ενα δωρο για να με θυμαται....την ουλη στο ματι του,απανταει και οι δυο τους ξαναγυρνανε στη μαχη.
Η μαχη συνεχιζοταν για πολυ ωρα,και απο τις δυο πλευρες υπηρχαν απωλειες,πολλοι νεκροι και ακομα περισσοτεροι τραυματιες.Οι ηρωες,που για πρωτη φορα επαιρναν μερος σε μαχη με τοσο μεγαλη εκταση,πολεμουσαν με τις συνηθισμενες τους τεχνικες οι οποιες ομως δεν φαινονταν να ειχαν ιδιαιτερο αποτελεσμα αφου οσους αντιπαλους και αν εξουδετερωναν η κατασταση δεν βελτιωνοταν.
-Παιδια πρεπει να βρουμε αλλον τροπο να πολεμησουμε,αυτη την στιγμη για καθε εναν που τσακιζουμε ερχονται αλλοι δυο,λεει ο Βεσπιο
-Μια απο τις λιγες φορες θα συμφωνισω με το βλαμμενο...ακουω ιδεες,απανταει η Εστελ
-Τι λες για αυτο?....Οργη του Βουνου,λεει ο Βεσπιο και χτυποντας το claymore πλαγια στο εδαφος εριξε ενα γιγαντιο κομματι βραχου που καταπλακωσε μεγαλο αριθμο αντιπαλων
-Οχι κι ασχημα για αρχαριο...αλλα δες και μια πραγματικη επιθεση,απανταει ο Σμεϊτζ και σχεδιαζει εναν φλεγομενο κυκλο γυρω του με το Ραβδι της Πυρκαγιας,οταν τελειωσε τον κυκλο χτυπησε το ραβδι στο εδαφος και υψωθηκε δημιουργοντας ενα τοιχος απο φλογες το οποιο αρχισε να επεκτινεται αποτεφρωνοντας στο περασμα του καθε αντιπαλο
Στη συνεχεια η Εστελ καρφωσε τα Daggers της Θαλασσας στο εδαφος και δημιουργηε ενα κυμα απο λεπιδες που επεσε με ορμη στους αντιπαλους,ακροτιριαζοντας τους.
-Νομιζω πως αυτη η επιθεση πρεπει να παρει βραβειο για τη ομορφια της,λεει η Εστελ
Ο Νιτρο μαζι με τον Σαντοϊνο ειχαν συνδιασει τα πνευματα τους και ειχαν δημιουργησει εναν πνευματικο λυκο,ο οποιος ετρεχε μεσα στο πεδιο της μαχη και τραυματιζε σοβαρα τους αντιπαλους δινοντας ετσι στους συμμαχους πλεονεκτημα.Ο μονος που δεν χρησιμοποιουσε καποια νεα επιθεση ηταν ο Γκαραμ,που φοβοταν να χρησιμοποιησει κατι ισχυροτερο γιατι θυμοταν τι συνεβει την προηγουμενη φορα που δοκιμασε κατι που δεν ηξερε και συνεχιζε να βαραει με απλες ριπες.
-Γκαραμ,χρησιμοποιησε την πολλαπλη βολη σου,την χρειαζομαστε αγρια,λεει ο Βεσπιο
-Τρελαθηκες?Ξεχνας τι εγινε την προηγουμενη φορα,απανταει ο Γκαραμ
Τοτε ο Σαντοϊνο,που ακουσε την συζητηση,επεμβαινει λεγοντας
-Γκαραμ,μπορω να νιωσω την πνευματικη σου ενεργεια...και ειναι πια σε επιπεδο που μπορει να αντεξει να χρησιμοποιησει την επιθεση
-Ενταξει με επεισες,θα ξαναδοκιμσω....φυγαμε,απανταει ο Γκαραμ και τραβαει την χορδη του τοξου,οταν την ελευθερωσε εκατονταδες πνευματικα βελη εκτοξευτηκαν σκοτωνοντας μεγαλο αειθμο των αντιπαλων,αυτη την φορα τα βελη ειχαν πιο εντονο πρασινο χρωμα απο την προηγουμενη και ο Γκαραμ μπορουσε να ελενξει την πορεια καθενος.
-Απιστευτο,τα καταφερα.....,ειπε ο Γκαραμ και μετα συνεχισε
-.....και αφου δινουμε στις επιθεσεις μας ηλιθια ονοματα,αυτη θα την ονομασω....Γρυλισμα του Τυφωνα,επειτα ολοι συνεχισαν τις πανισχυρες επιθεσεις και σε μικρο χρονικο διαστημα καταφεραν να εξοντωσουν περιπου τους μισους αντιπαλους στρατιωτες,αναγκαζοντας τον αρχηγο τους να διαταξει υποχωρηση.
-Μπραβο αντρες,τους δειξατε την υπεροχη σας,ειπε ο Νοστρο και ανεβηκε στο αλογο του κανοντας ολους οσους πολεμησαν να γιιορταζουν για την νικη.Εκεινη την στιγμη απο τους αντιπαλους που υποχωρουσαν εκτοξευθηκε ενα βελος που βρισκει τον Νοστρο στην καρδια και τον ριχνει κατω αππο το αλογο.Ο Σαντοϊνο ετρεξε αμεσως για να τον γιατρεψει,τραβηξε το βελος εξω γρηγορα και ακουμπησε το χερι του στην πληγη,στη συνεχεια ειπε
-Δεν τα καταφερα,το πνευμα εγκατελειψε το σωμα του
Ηταν πια πολυ αργα για τον γενναιο αντρα,η απωλεια ηταν τεραστια για τους αντρες του διοτι για αυτους δεν ηταν ενας απλος αρχηγος,ηταν ο ανθρωπος που τους εδωσε ελπιδα και λογο για να ζουν και να αγωνιζονται.Ολοι τους με βαθια θλιψη στην καρδια πηραν τον δρομο της επιστροφης,περνοντας μαζι το σωμα του Νοστρο για να τον κηδεψουν με την τιμη που του αρμοζει.
Πισω στον καταβλησμο ηταν ορατη η υποχωρηση των αντιπαλων,κατι που εκανε ολους οσους ειχαν μεινει πισω να παρουν μια ανασα ανακουφησης,δεν ηξεραν ομως την τραγικη εξελιξη που ειχαν παρει τα πραγματα.Υστερα απο λιγοι ωρα οι ηρωες μαζι με τους στρατιωτες εφτασαν στον καταβλησμο,η Ντεβα αμεσως ετρεξε να αγκαλιασει τον πατερα της οπως συνηθιζε να κανει μετα απο καθε μαχη,ομως αυτη τη φορα κατι ειχε αλλαξει και ετσι γονατισε φωναζοντας
-ΟΟΟΟΧΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ
Δεν μπορεσε να αντεξει το θεαμα,ο Γκαραμ μαζι με αλλους τρεις στρατιωτες κουβαλουσαν το νεκρο σωμα του πατερα της,μεσα σε λιγα δευτερολεπτα το ομορφο προσωπο της απο χαρουμενο και λαμπερο μετατραπικε σε ενα θλιμμενο γεματο δακρυα προσωπο.Το σωμα του Νοστρο μεταφερθηκε στη σκηνη του,εκει αφησαν την Ντεβα να αποχαιρετησει τον πατερα της και στη συνεχεια θα γινοταν η προετοιμασια για την κηδεια του.Οι ηρωες βρισκονταν εξω απο την σκηνη και περιμεναν,ο Γκαραμ τοτε λεει στους υπολοιπους
-Παω να δω πως ειναι η Ντεβα,ανυσηχω για αυτην
-Χαλια θα ειναι,τι περιμενεις?,λεει η Εστελ
-Το ξερω,αλλα δεν θελω να την αφησω μονη μια τετοια στιγμη,απανταει ο Γκαραμ και μπαινει μεσα.Οταν η Ντεβα αντελειφθει τον Γκαραμ που μπηκε μεσα ετρεξε αμεσως πανω του και αρχισε να τον χτυπαει λεγοντας του με δακρυα στα ματια
-Εσυ φταις,αν δεν ειχες ερθει εδω αυτο δεν θα ειχε συμβει
Ο Γκαραμ δεν καταλαβαινε τιποτα απο οσα ελεγε η Ντεβα,παρολα αυτα δεν εφερε καμια αντισταση στα χτυπηματα της γιατι πιστευε πως ολα οφειλονταν στην απωλεια και ετσι το μονο που εκανε ηταν να της πει
-Συγγνωμη,επρεπε να ημουν πιο προσεκτικος και να τον προστατευσω
Η Ντεβα εκεινη την στιγμη σταματησε να του επιτειθεται,κατακαβε οτι αθελα της τον εκανε να νιωσει ασχημα για κατι που ουτε ο ιδιος μπορουσε να αποτρεψει.
-Εγω πρεπει να ζητησω συγγνωμη,μπορω να καταλαβω πως παρα τις δυναμεις σας δεν ειστε Θεοι για να μπορειτε να σωσετε τα παντα,ειπε η Ντεβα
-Δεν με πειραζει,καταλαβαινω πως....,απανταει ο Γκαραμ αλλα πριν προλαβει να τελειωσει την φραση η Ντεβα τον διακοπτει λεγοντας
-Δεν καταλαβαινεις,ισως τωρα ειναι αργα πια αλλα πρεπει να μαθεις....
Και ετσι η Ντεβα αρχισε να του εξηγει οτι πριν απο χρονια ειχαν συναντησει μια μαντισσα και της εδωσε μια προφητεια”Οταν ο λευκος τοξοτης τρυπησει την καρδια σου απο ερωτα,ενα σκοτεινο βελος θα τρυπησει την καρδια του πατερα σου....”,η προφητεια ειχε και μια συνεχεια την οποια η Ντεβα δεν αποκαλειψε στον Γκαραμ και τελος του λεει
-Αυτο ηθελα να σου πω μετα την προπονηση μας...οτι αρχισα να σε ερωτευομαι
-Δεν ξερω τι να πω...το μονο σιγουρο ειναι οτι δεν θα αφησω το ονειρο του πατερα σου να πεθανει μαζι του,η τυραννια του Καϊου θα παρει τελος,της απανταει ο Γκαραμ και την αγκαλιαζει.

Παιδια,ενα θα σας πω....ο Βεσπιο ειναι FTW

Επεισοδιο 10

Στον καταβλησμο της Στρατιας του Ηλιου η ελπιδα ολων ειχε αρχισει να σβηνει,η απογοητευση ηταν ζωγραφισμενη στο προσωπο καθε στρατιωτη,και πολλοι απο αυτους σκεφτοντουσαν σοβαρα το ενδεχομενο να εγκαταλειψουν.Μεσα στη σκηνη του Νοστρο ο Γκαραμ και η Ντεβα ηταν ακομα αγκαλιασμενοι ειχαν μεινει εκει,ακινητοι και αμιλητοι,οσπου ενας στρατωτης μπαινει μεσα
-Συγγνωμη που διακοπτω,αλλα εχουμε προβλημα....οι αντρες σκεφτονται να φυγουν,λενε οτι ολα τελειωσαν τωρα που δεν υπαρχει ο αρχηγος,τους λεει
-Οχι,αυτο δεν πρεπει να συμβει,απανταει ο Γκαραμ και παιρνει το σπαθι του Νοστρο,συμβολο εξουσιας και δυναμης μεσα στη Στρατια του Ηλιου,και πλησιαζει την Ντεβα λεγοντας της
-Παρτο,οδηγησε εσυ τη Στρατια.....μην αφησεις τον αγωνα του πατερα σου να χαθει μαζι του
-Μα..Μα...Δεν εχω βρεθει ποτε στο πεδιο της μαχης ουτε να πολεμησω,πως θα διαταξω εναν ολοκληρο στρατο?,λεει η Ντεβα
-Δεν ανυσηχω για αυτο,εχω πιστη σε εσενα...εξαλου στα ματια σου καιει η ιδια φλογα που εκαιγε στα ματια του Νοστρο,εισαι γεννημενη για αυτο,απανταει ο Γκαραμ
-Ελπιζω να εχεις δικιο,γιατι πολλα εξαρτονται απο αυτο...ας το κανουμε,λεει η Ντεβα παιρνοντας το σπαθι του πατερα της και μαζι με τον Γκαραμ βγηκαν εξω απο την σκηνη.Μολις βγηκαν εξω απο την σκηνη ολοι οι στρατιωτες μαζευτηκαν γυρω τους,τοτε η Ντεβα υψωσε το σπαθι του Νοστρο και φωναξε δυνατα για να την ακουσει μεχρι και ο τελευταιος στρατιωτης
-Αντρες,αυτος ο αγωνας ειναι ιερος και δεν μπορουμε να τα παρτησουμε ετσι,θα ηταν προδοσια για τους εαυτους μας αλλα και για οσους πιστεψαν σε εμας,θα δοσουμε την μαχη μεχρι τελους...ειστε μαζι μου?,και τοτε ολοι οι στρατιωτες υψωσαν τις γροθιες τους και με κραυγες και επεφημιες δηλωναν πως θα συνεχισουν να αγωνιζονται.Ο Γκαραμ με την Ντεβα ξαναγυρισαν μεσα στη σκηνη για να τελειωσουν τις προετοιμασιες της κηδειας του Νοστρο,οταν μπηκαν μεσα η Ντεβα πλησιαζει τον Γκαραμ και αφου τον αγκαλιαζει του λεει
-Σε ευχαρηστω,που πιστεψες σε εμενα...μου εδωσες την δυναμη που χρειαζομουν,και στη συνεχεια τον φιλαει,εκεινη την στιγμη οι υπολοιποι μπηκαν μεσα και στο θεαμα ο Βεσπιο λεει
-Χα,καλα κανω και σε λεω τυχερακια
Επειτα αφου τελειωσαν τις προετοιμασιες,οδηγησαν το σωμα του Νοστρο εξω και το τοποθετησαν σε μια ξυλινη κατασκευη και αφου η Ντεβα του ψιθυρισε να αναπαυθει γιατι ο αγωνας που αρχισε θα συνεχιστει,πηρε μια δαδα και εβαλε φωτια γυρω απο το σωμα του.Ολοι στεκονταν εκει,προσηλομενοι στον τελευταιο φορο τιμης σε εναν σπουδαιο αντρα.
Οταν μεχρι και η τελευταια φλογα εσβησε,η νυχτα ειχε ηδη αρχισει να πεφτει,και ετσι ολοι αρχισαν να επιστεφουν στις σκηνες τους,ενω οι ηρωες μαζευτηκαν ξανα στη σκηνη του Νοστρο.Αφου εφαγαν κατι,πανω στο δειπνο η Εστελ πεταγεται αποτομα και λεει
-Γκαραμ,με ολα αυτα που εγιναν ξεχασαμε να κοιταξουμε την πληγη σου....ισως ανοιξε πανω στη μαχη,γιατι δεν βαζεις τον Σαντοϊνο να στη γιατρψει να τελειωνεις?
-Μπα δεν νομιζω να ανοιξε,δεν με εχει ανοχλησει καθολου....και σας το ειπα και πριν,δεν θελω να με γιατρεψει γρηγορα.....αυτη η πληγη μου θυμιζει οτι ειμαι ακομα ανθρωπος,απανταει ο Γκαραμ
-Ενταξει,οπως επιθυμεις,αλλα τουλαχιστον ασε με να την κοιαξω,ειπε ο Σαντοϊνο και τοτε ο Γκαραμ ελυσε τους επιδεσμους που εκλειναν την πληγη.Προς μεγαλη εκπληξη ολων η πληγη οχι μονο δεν ειχε ανοιξει,αλλα αντιθετα ειχε κλεισει εντελως και το μονο που ειχε μεινει εκει ηταν μια ουλη που φαινοταν να ειναι απο τραυματισμο πολλων χρονων πριν.Ο πιο ξαφνιασμενος απο ολους ηταν ο Γκαραμ,που ειχε χλωμιασει και κοιταγε σαν να ειχε δει φαντασμα,αλλα στα ματια του φαινοταν να βρισκεται σε βαθια σκεψη.
-Τι επαθες Γκαραμ?,ρωταει ο Νιτρο
-Ναι,κανεις σαν να ειδες φαντασμα,συνεχιζει ο Σμεϊτζ
-Οχι,τιποτα....απλα αφαιρεθηκα λιγο,απανταει ο Γκαραμ
-Αχχχ,ειδατε τι κανει ο ερωτας?,λεει ειρωνικα ο Βεσπιο
-Χεχε,με τσακωσατε...σκεφτομουν να μεινω λιγο μονος με την Ντεβα,απανταει ο Γκαραμ και ετσι οι υπολοιποι αποφασισαν να του κανουν το χατιρι και αποσυρθηκαν.Ηταν πια αργα το βραδυ και ετσι αποφασισαν να πανε για υπνο και αυτοι τοτε η Ντεβα λεει στον Γκαραμ
-Τι θα ελεγες να κοιμηθεις εδω,μαζι μου
-Συγνωμη,δεν μπορω...με αυτα τα γεγονοτα νιωθω πως ολα κινουνται πολυ γρηγορα,της απαντησε με ενα πολυ σκεπτικο βλεμμα
-Καταλαβαινω,περασαν δυο βδομαδες απο οταν αρχισε το ταξιδι σας και η ζωες ολων σας φαινεται εχουν ανατραπει εντελως,του λεει η Ντεβα
-Πες το ψεματα....και για να ξερεις,θελω να ειμαι μαζι σου απλα αυτη τη στιγμη....,και πριν προλαβει να τελειωσει την φραση του η Ντεβα τον διεκοψε λεγοντας
-Μην ανυσηχεις,ετσι και αλλιως η μοιρα μας ειναι να ειμαστε μαζι....οποτε θα σε περιμενω
Τοτε ο Γκαραμ πλησιασε την Ντεβα,την αγκαλιασε και την φιλησε,στη συνεχεια εφυγε και αφου γυρισε στη σκηνη του προσποιηθηκε οτι επεσε για υπνο.Μεσα στη νυχτα,αφου ο Γκαραμ σιγουρευτικε οτι ολοι κοιμουνται,σηκωθηκε και αφου εβγαλε την μπλουζα του κοιταξε μια ουλη στο στηθος του,ακριβως στο σημειο της καρδιας,και ειπε στις σκεψεις του
-Τελικα συνεβει,δεν ηταν ονειρο...αλλα δεν μπορω να καταλαβω....,και τοτε μια αναμνηση ξεπηδησε μεσα στο μυαλο του.Ηταν η μερα που ο πατερας του εδωσε την ψυχη του στον Καϊο,σε ολους ειχε πει οτι γλιτωσε γιατι κρυφτηκε στο δασος,ομως αυτη δεν ηταν ολη η αληθεια.Μεσα στο δασος υστερα απο πολλες ωρες που τον κυνηγουσαν,καταφεραν να τον πιασουν δυο στρατιωτες του Καϊου και τον οδηγησαν σε αυτον.
-Σου δινω την τιμη να εισαι εσυ αυτος που θα τον σκοτωσει,λεει ο Καϊος στον Ρολκαν
-Με μεγαλη μου ευχαρηστιση,ετσι και αλλιως ηταν μια απογοητευση σαν γιος,απανταει ο Ρολκαν και τραβαει το σπαθι του περπατωντας προς τον Γκαραμ,ο οποιος προσπαθουσε να ξεφυγει απο τους στρατιωτες που τον κρατουσαν.Ο Ρολκαν εφτασε μπροστα στον Γκαραμ και του λεει
-Αντιο,πηγαινε να συναντησεις την μαμακα σου,και τρυπαει τον Γκαραμ στην καρδια
-ΑΑΑΑΑΑΑΑ,ουρλιαξε για λιγα δευτερολεπτα ο Γκαραμ και οταν ο Ρολκαν εβγαλε το σπαθι του ο Γκαραμ επεσε αιμοφυρτος στο εδαφος,οπου και εκει τον αφησαν φευγοντας.
-....πως καταφερα να επιβιωσω απο αυτο,συνεχισε να σκεφτεται ο Γκαραμ και κοιταζοντας την ουλη στο ποδι του ειπε
-Δεν ξερω τι ακριβως συμβαινει με αυτα τα δυο,σιγουρα καπως συνδεονται...αλλα πως?
Την αλλη μερα το πρωϊ ολοι ειχαν ξυπνησει απο νωρις και αρχισαν να μαζευουν τα πραγματα τους για να ξεκινησουν την πορεια τους προς το καστρο του Καϊου.Αφου ολοι ετοιμαστηκαν αρχισαν να κατευθυνονται βαορεια,εκει βρισκοταν ο προορισμος τους,το καστρο του Σκοταδιου.Μετα απο καμποση ωρα δρομου,το βουνο Κλιβερ αρχισε σιγα σιγα να χανεται απο τον οριζοντα,ολοι ειχαν αρχισει να συνειδητοποιουν πως δεν υπηρχε επιστροφη πια.Υστερα απο αρκετες ωρες οι ηρωες και η Στρατια του Ηλιου φτασαν σε ενα σταυροδρομι,ειχαν δυο επιλογες για τον δρομο που θα ακολουθουσαν,το δασος των Κραυγων η την ερημο του Σκορπιου.
-Νιτρο,εσυ ξερεις καλα απο περιοχες...ποιο δρομο πιστευεις πρεπει να ακολουθησουμε?,ρωταει ο Γκαραμ
-Το δασος φαινεται να ειναι η πιο συντομη διαδρομη,αλλα δεν ξερω αν ειναι και η πιο ασφαλης,απαντησε
Τοτε ο Γκαραμ αφου το συζητησε και με την Ντεβα γυρναει και λεει σε ολους
-Θα παμε μεσα απο το δασος
-Τιιιι?Εισαι τρελος?....Δεν βλεπεις οτι αυτο το δασος ειναι στοιχειωμενο?Εγω δεν παταω το ποδι μου εκει μεσα με τιποτα,αντιδρασε αμεσως ο Βεσπιο
-Ο Βεσπιο δεν ειναι και πολυ γενναιος,ε?ψιθυριζει η Ντεβα στον Γκαραμ
-Ποσες φορες θα στο πουμε,ΔΕΝ υπαρχουν φαντασματα,λεει η Εστελ και στη συνεχεια ακολουθει ο Σμεϊτζ που προσπαθησε να του δωσει μια πιο τεκμηριωμενη απαντηση,λεγοντας
-Θα παμε γιατι ειναι η καλυτερη λυση...πρωτον,θα γλυτωσουμε δρομο και δευτερον τα δεντρα θα μας κρυβουν και δεν θα ειμαστε ανοιχτοι σε επιθεση
-Εγω δεν ανυσηχω για φαντασματα και αλλα παρομοια....αυτο που με απασχολει ειναι πως θα λαβουν την παρουσια μας τα Ξωτικα,δεν πρεπει να μας περασουν για απειλη,ειπε τελευταιος ο Σαντοϊνο.

Οκ, πολύ καλά όλα, αλλά έχω να πω ότι η κυρα-Ντέβα είναι επαρκώς άκαρδη, τη μέρα που ψοφάει ο πατέρας της να πάει να βρει αγόρι.

Βασικα Θανο,υπαρχει κ εξηγηση πισω απ αυτο.....απλα δεν ηθελα να τα βαλω ολα σε ενα επεισοδιο,οχι τπτ αλλο απλα δν θα ειχα κατι να γραψω μετα

οριστε και το επομενο

Επεισοδιο 11

Οι ηρωες μαζι με την Στρατια του Ηλιου αφου αποφασισαν οτι θα ακολουθουσαν την διαδρομη του δασους των Κραυγων αρχισαν να κατευθυνονται προς αυτο,ο Βεσπιο διατειρουσε τις επιφυλαξεις του για αυτη την επιλογη.Οταν εφτασαν στην εισοδο του δασους αντικρισαν το σκουρο πρασινο χρωαμα της βλαστησης και ακουσαν τον αερα να σφυριζει,σαν τα ουρλιαχτα των χαμενων ψυχων,τοτε ολοι τους ανατριχιασαν.
-Παιδια,ειστε σιγουροι οτι θελετε να παμε απο εδω?,ρωταει ο Βεσπιο
-Λιγο σκοταδι,και ο αερας δεν ειναι αρκετα για να μας φοβισουν,απαντησε ο Γκαραμ
-Μην το λες,για εμενα ειναι υπερ αρκετα,λεει ο Βεσπιο
Τοτε η Εστελ πηγαινει απο πισω του και με την λαβη ενος απο τα dagger της Θαλασσας τον χτυπαει δυνατα στο κεφαλι ριχνοντας τον αναισθητο
-Τωρα θα εχουμε ησυχια για λιγο,προχωραμε?,λεει η Εστελ
-Γιατι πρεπει παντα να χρησιμοποιεις ακραια μεσα?,απανταει ο Σμεϊτζ και μετα αφου ανεβασαν τον Βεσπιο σε ενα αλογο συνεχισαν την πορεια τους.
Εν τω μεταξυ στο καστρο του Καϊου ο Ιστρεν,ο αρχηγος στη μαχη που σκοτωθηκε ο Νοστρο,επεστρεψε και ειχε παει στο δωματιο του θρονου για να αναφερει.Τα λογια του ομως δεν αρεσαν καθολου στον Καϊο,που σηκωθηκε απο τον θρονο του και εξοργησμενος κατευθυνθηκε προς το μερος του Ιστρεν.
-Ανοητε,μου λες οτι νικησες μονο τον Νοστρο και το θεωρεις επιτυχια?,λεει ο Καϊος και αρπαζει τον Ιστρεν,τον σπρωχνει και τον πεταει κατω και απο την φορα σερνεται μερικα μετρα πισω
-Αφεντη,ασε με να σου εξηγησω,λεει ο Ιστρεν και αρχιζει να του διηγηται ολα οσα συνεβησαν στη μαχη,οταν ακουσε για τα παιδια ο Καϊος ξαναεκατσε στο θρονο του και ειπε ηρεμος
-Χμμμ,φαινεται πως οι αρχοντες επεστρεψαν....ενδιαφερον και υστερα αφου το σκεφτηκε λιγο ειπε
-Ιστρεν θα σου δωσω μια τελευταια ευκαιρια,θελω να μου φερεις τους κρυσταλους που φορανε γυρω απο τους λαιμους τους αυτα τα παιδια.....και Ιστρεν,παρε μαζι σου και τον Ταϊταν
-Ναι αφεντη,με αυτο το θηριο η νικη ειναι σιγουρη,απαντησε ο Ιστρεν με ενα πλατυ χαμογελο.
Πισω στο δασος,οι ηρωες προχωρουσαν για αρκετες ωρες μεχρι που αποφασισαν να κατασκηνωσουν για την νυχτα.Βεβαια λογο των πολυ ψηλων δεντρων και της πυκνης φυλλωσιας τους ηταν δυσκολο να πει κανεις ποτε ηταν νυχτα και ποτε μερα.Ετσι εστησαν τις σκηνες και αναψαν μια φωτια για το ατομο που θα εμενε στη σκοπια,οι υπολοιποι πηγαν να ξεκουραστουν.Πρωτος φυλαγε σκοπια ο Γκαραμ,η Ντεβα πλησιασε με μια κουβερτα και του λεει
-Εχει κρυο αποψε ριξε αυτο επανω σου
-Δεν το χρειαζομαι,εχω μαθει να αντεχω το κρυο,απαντησε ο Γκαραμ
-Απλα ειπα μηπως.....ασε ξεχνα το,λεει η Ντεβα και παει να φυγει,ο Γκαραμ την σταματαει
-Συγγνωμη,ημουν λιγο αποτομος....απλα δεν θελω να δινω το δικαιωμα να λενε οτι εχω ειδικη μεταχειριση επειδη τρεχει κατι μεταξυ μας,απαντησε ο Γκαραμ και στη συνεχεια η Ντεβα γυρισε στη σκηνη της και ξαπλωσε να κοιμηθει,βεβαια δεν μπορουσε γιατι διαφορες σκεψεις την βασανιζαν.Τοτε στο μυαλο της ηρθε μια αναμνηση,τα λογια του πατερα της την νυχτα που γνωρισε τον Γκαραμ
-Οταν εγω φυγω πρεπει εσυ να εκπληρωσεις το δευτερο μερος της προφητειας,θυμασαι τι λεει?Για να καταφερει ο τοξοτης να εξαφανισει το σκοταδι πρεπει εσυ να του δωσεις την δυναμη για να πολεμησει...και αυτο θα γινει μονο αν πολεμησει για την αγαπη του προς εσενα και οχι απο το μισος του προς τον Καϊο,και τοτε η Ντεβα οπως ηταν ξαπλωμενη ψιθυρισε
-Πατερα θα κανω τα παντα για να εκπληρωσω την επιθυμια σου
Εξω ηρθε η ωρα να αλλαξει η σκοπια,ηταν σειρα του Νιτρο,ο οποιος πλησιασε τον Γκαρα και του ειπε οτι ειναι ωρα να αλλαξουν.Καθως ο Γκαραμ σηκωθηκε αντελειφθει μια σκια αναμεσα στα δεντρα και ετρεξε αμεσως προς το μερος,η σκια αρχισε να τρεχει για να ξεφυγει
-Νιτρο,ξυπνα τους αλλους....καποιος κατασκοπευε,ειπε ο Γκαραμ και συνεχισε να ακολουθει την σκια.Ο Γκαραμ σιγα σιγα πλησιαζε πιο κοντα,και σε λιγο η φιγουρα αρχισε να καθαριζει,ηταν ενα ατομο με μαυρα ρουχα και φοραγε κουκουλα.Υστερα απο μερικα λεπτα καταφερερε να τον πιασει ριχνοντας τον σε ενα δεντρο,οταν του εβγαλε την κουκουλα αντικρυσε ενα παιδι Ξωτικων και ετσι απλα το αφησε να φυγει.Στη συνεχεια ηρθαν και οι υπολοιποι,ο Βεσπιο του ειπε θυμωμενος
-Τι κανεις?Γιατι τον αφησες να φυγει?
-Ηταν ενα παιδι γαμωτο...τι να εκανα?,απανταει ο Γκαραμ
-Ναι αλλα μαζι με το παιδι καπου θα υπαρχουν και μεγαλοι,λεει ο Βεσπιο
-Και τι να εκανα?Να το σκοτωνα?....Σου εχω νεα,δεν ειμαι δολοφονος,απαντησε ο Γκαραμ
-Ει,παιδια...χαλαρωστε,οτι εγινε εγινε,λεει η Εστελ και στη συνεχεια ο Γκαραμ τους εξηγησε γιατι αφησε το παιδι να φυγει,συγκεκριμενα τους ειπε
-Δεν θα κανει κατι για να μας κανει κακο,το ειδα στα ματια του,στη συνεχεια ολοι γυρισαν πισω στις σκηνες τους για να κοιμηθουν.Μεσα στη νυχτα ο Σαντοϊνο νιωθει μια πολυ δυνατη πνευματικη ενεργεια,πεταγεται απο τον υπνο του και βλεπει τον Γκαραμ τυλιγμενο απο μια πρασινη αυρα
-Απιστευτο,στον υπνο του μπορει και ελευθερωνει δυναμη που συνειδητα δεν μπορει ουτε να φανταστει,σκεφτεται ο Σαντοϊνο και υστερα πλησιαζει και προσπαθει να αγγιξει την αυρα,ομως με τα που την αγγιζει τον τιναζει πισω
-Δεν εχω ξαναδει τετοια πνευματικη ενεργεια,αν ελευθερωθει σε επιθεση μπορει να αφανισει ολοκληρη περιοχη......ειμαστε τυχεροι που σε εχουμε στο πλευρο μας,ψιθυρισε ο Σαντοϊνο.
Την αλλη μερα το πρωϊ ολοι ξυπνησαν απο την φωνη ενος στρατιωτη που ηταν στη σκοπια
-ΞΥΠΝΗΣΤΕ......ΕΧΟΥΜΕ ΕΙΣΒΟΛΕΙΣ
Τοτε ολοι ετρεξαν εξω και ειδαν μια ολοκληρη στρατια απο πολεμηστες των Ξωτικων,στους οποιους τον δρομο εδειχνε το παιδι που τους πρακολουθουσε το προηγουμενο βραδυ.
-Αυτο το παιδι,ειναι απο χθες το βραδυ,ειπε ξαφνιασμενος ο Γκαραμ
-Ηταν που ησουν σιγουρος οτι δεν θα κανει κατι να μας βλαψει ε?,λεει ειρωνικα ο Βεσπιο
-Δεν θα κανουν κατι,δειτε εχουν τα οπλα μεσα,απανταει ο Σμεϊτζ
Ο αρχηγος των Ξωτικων εκανε σημα στους στρατιωτες του να σταματησουν και πλησιασε μονος του,ζητησε να μιλησει με τον αρχηγο και ετσι η Ντεβα βγηκε μπροστα
-Μια γυναικα για αρχηγος?Σιγουρα εσεις οι ανθρωποι ειστε περιεργοι....ειμαι ο Εσταλιορ,αρχηγος των Ξωτικων,ειπε ο αντρας
-Κοιτα,δεν θελουμε μπελαδες...ημασταν ετοιμοι να φυγουμε,απανταει ο Γκαραμ
Τοτε ο Εσταλιορ τους εξηγει πως δεν ειχαν ερθει για μαχη αλλα γιατι το παιδι,ο γιος του,τους ειπε οτι ακουσε για την μαχη που ετοιμαζονται να δωσουν.Στη συνεχεια εξεφρασε την επιθυμια της φυλης του να ενωθουν και αυτοι στη μαχη γιατι δεν μπορουσαν να αντεξουν αλλο την καταστροφη την οποια δημιουργει ο Καϊος στον κοσμο.Ετσι ολοι μαζι ξεκινησαν για την εξοδο απο το δασος,οταν βγηκαν απο το δασος πανω σε ενα λοφο ο Ιστρεν τους ειχε στησει ενεδρα.Αμεσως στρατιωτες και απο τις δυο πλευρες ξεχυθηκαν στη μαχη,ο Ιστρεν τοτε φωναξε
-Φερτε τον Ταϊταν,και τοτε οι στρατιωτες εφεραν ενα κλουβι που μεσα ηταν ο Ταϊταν,το μεγαλυτερο Τρολ που γεννηθηκε ποτε,με υψος που ξεπερναγε τα πεντε μετρα και σωμα πιο μθωδες απο το κοινα Τρολ,οταν τον ειδε να βγαινει απο το κλουβι ο Βεσπιο ειπε
-Αυτος ο ασχημος ειναι δικος μου,και ετρεξε προς το μερος του παρασερνοντας τον σε μαχη λιγο πιο μακρυα απο τους στρατιωτες,ο Ταϊταν εβγαλε δυο τεραστια σπαθια και επιτεθηκε στο Βεσπιο.Ο Βεσπιο μολις που προλαβε να αποκρουσει με το claymore,το χτυπημα ηταν τοσο δυνατο που τον πεταξε μερικα μετρα πισω.Ο Σμεϊτζ,η Εστελ και ο Γκαραμ οταν το ειδαν αυτο ετρεξαν να βοηθησουν,αρχισαν να του επιτειθονται με τις επιθεσεις τους αλλα ματαια το δερμα του ηταν τοσο σκληρο που τιποτα δεν εδειχνε να τον επιρεαζει.
-Να παρει,απο τι ειναι φτιαγμενο αυτο το πλασμα?,λεει ο Σμεϊτζ
-Απο οτι και να ειναι σιγουρα εχει ενα αδυναμο σημειο,και εγω θα το βρω,απανταει ο Γκαραμ και αρχισε να επιτειθεται με πολλλες και γρηγορες βολες στον Ταϊταν,κατι που τον εκνευρισε και τοτε αρχισε να τρεχει με φορα καταπανω στον Γκαραμ
-Χα,ο θυμος σε κανει να ξεχνας την αμυνα σου.....Ακτινα Τυφωνα,τελειωσες,και ελευθερωνει μια ακτινα απο το τοξο του που βρισκει τον Ταϊταν ακριβως στο στηθος.Για καποια στιγμη ο Ταϊταν φανηκε να σταματαει,ομως καταφερε να σπασει την ακτινα και μετα βρεθηκε μπροστα στον Γκαραμ.Ο Ταϊταν τον χτυπαει με το ενα σπαθι αλλα ο Γκαραμ κατεφερνει να αποφυγει,ομως δεν βλεπει το δευτερο σπαθι και ετσι ο Ταϊταν κανει ενα επιτυχες χτυπημα στο χερι του Γκαραμ.
-ΑΑΑΑΑΑΑΑ,ουρλιαζει ο Γκαραμ βλεποντας το χερι του να κοβεται και να πεφτει στο εδαφος,ο πονος ηταν τοσο δυνατος που τον γονατισε,ο Ταϊταν ηταν ετοιμος να δωσει το τελειωτικο χτυπημα.

Ειχα κατι ψιλοπροβληματα με τον Η/Υ μ,αλλα στ τελος καταφερα να το γραψω


Επεισοδιο 12

Η μαχη συνεχιζοταν με αμειωτη ενταση,η Στρατια του Ηλιου ειχε το πλεονεκτημα.Σε αυτο βεβαια βοηθησαν και η τοξοτες των Ξωτικων,οι καλυτεροι σε ολη τη Γη,που δημιουργουσαν τις τελειες ευκαιριες για να επιτεθουν οι υπολοιποι στρατιωτες.Δεν ειχαν ομως ολοι την ιδια τυχη,ο Γκαραμ ηταν ακομα στο εδαφος και ο Ταϊταν σηκωσε το ενα σπαθι σημαδευοντας το κεφαλι του.Ο Βεσπιο ετρεξε γρηγορα και σταματησε το χτυπημα με το claymore του.Με το δευτερο σπαθι του ο Ταϊταν προσπαθησε να επιτεθει στον Βεσπιο,αλλα η Εστελ μπηκε μπροστα και το εμποδισε με τα dagger της.Η δυναμη που ασκουσε ο Ταϊταν με τα σπαθια,ηταν τεραστια,τοσο που το εδαφος κατω απο τα ποδια της Εστελ και του Βεσπιο αρχιζε να διαλυεται.Η Εστελ οταν ειδε ποσο σοβαρη ειναι η κατασταση γυρισε και ειπε
-Σμεϊτζ,παρε τον Γκαραμ απο εδω....δεν μπορουμε να τον κρατησουμε για πολυ ακομα
Ετσι και εγινε,ο Σμεϊτζ πηρε τον Γκαραμ στους ωμους του και τον απομακρυνε απο το πεδιο της μαχης για να μην ειναι ευαλωτος απο επιθεσεις.
-Κρατησου φιλε,θα νικησουμε γρηγορα και θα ερθουμε για σενα,του ειπε ο Σμεϊτζ και ξαναγυρισε να βοηθησει τους υπολοιπους.Ειχε θυμο στο βλεμμα του και ηταν ετοιμος να χτυπησει με οτι πιο δυνατο μπορουσε εκεινη την στιγμη.Πιο περα,ο Σαντοϊνο ειχε δει τι συνεβει και ηθελε να τρεξει για να γιατρεψει τον Γκαραμ,ομως ηταν εγκλωβισμενος στο κεντρο της μαχης.Γυρω του υπηρχαν αμετρητοι στρατιωτες που επρεπε να τους νικησει ολους για να ανοιξει δρομο,ομως μεχρι να εφτανε ο Γκαραμ θα ειχε πεθανει απο αιμοραγια.Στη μαχη με τον Ταϊταν,οταν ο Σμεϊτζ γυρισε στη μαχη ηταν αποφασισμενος να χρησιμοποιησει μια πολυ δυνατη τεχνικη,και αυτο εκανε.
-Βροχη Μετεωρητων,ειπε και σηκωσε το ραβδι του.Απο τον ουρανο γιγαντιες πυρινες σφαιρες αρχισαν να πεφτουν πανω στον Ταϊταν,ομως και παλι αυτο δεν ηταν αρκετο για να διαπερασει ο δερμα του.
-Δες αν σου αρεσει αυτο....Πετρινο τοιχος,ειπε ο Βεσπιο και καρφωσε το claymore στο εδαφος,τοτε ενα πετρινο τοιχος υψωθηκε γυρω απο τον Ταϊταν.
-Καλη δουλεια,τωρα εχουμε λιγο χρονο να σκεφτουμε τις κινησεις μας,ειπε η Εστελ.
Δυστυχως ομως το τοιχος δεν ηταν κρατησε πολυ,με δυο χτυπηματα ο Ταϊταν καταφερε να το διαλυσει και ετσι ολοι ξαναριχτηκαν στη μαχη μαζι του.Ο Γκαραμ εβλεπε τους φιλους του να δινουν μια δυσκολη μαχη,ενω ο ιδιος ηταν τελειως ανυμπορος να βοηθησει
-Σκ...Σκατα....πρεπει κατι να κανω,ειπε και οπως ηταν ξαπλωμενος η οραση του αρχισε να θολωνει,ειχε χασει πολυ αιμα και θα εχανε τις αισθησεις του αν συνεχιζε να αιμοραγει ετσι.
-Να παρει....αν ειναι να πεθανω,τουλαχιστον θα το κανω πολεμοντας,ειπε ο Γκαραμ και σιγα σιγα αρχισε να σηκωνεται ορθιος.Οταν επιτελους σταθηκε στα ποδια του,ηταν πολυ αδυναμος και ετοιμος να ξαναπεσει,αλλα η θεληση του ηταν τοσο μεγαλη που το εκανε να συμβει,το θαυμα.Ο κρυσταλος του Γκαραμ αρχισε να ακτινοβολει,και σε λιγο το ιδιο εκανε και το δεξι του χερι.Η λαμψη εσβισε και τοτε το κομμενο χερι του Γκαραμ ξανα ηταν εκει,χωρις ουτε μια γρατζουνια λες και ποτε δεν ειχε τραυματιστει.Ο Γκαραμ ξαναγυρισε στη μαχη,παρολο που ολοι ξαφνιαστηκαν για το τι συνεβει ηταν χαρουμενοι που τον ειχαν παλι στη μαχη.
-Βρε βρε,δειτε ποιος αποφασισε να μας κανει την τιμη,ειπε ο Βεσπιο
Ετσι ολοι μαζι συνεχισαν την μαχη με τον Ταϊταν,ηλπιζαν οτι καποια στιγμη με καποιο τροπο θα νικουσαν.Υστερα απο αρκετη ωρα,και ενω οι δυναμεις τους ειχαν αρχισει να εξαντλουνται
-Δεν υπαρχει τροπος να τον νικησουμε,φαινεται να ειναι ατρωτος,ειπε ο Σμεϊτζ
-Δεν μπορουμε να τα παρατησουμε....τοτε ειναι που την εχουμε ασχημα,απαντησε ο Γκαραμ και ενω πηγαινε να επιτεθει ξαφνικα κουναει αποτομα το κεφαλι του
-Παιδια,κατι μιλαει μεσα στο κεφαλι μου....λεει να ενωσουμε δυο στοιχεια,ειπε ο Γκαραμ
-Φαινεται πως το χτυπημα εφυγε απο το χερι και αρχισε να επιδραει στον εγκεφαλο,απαντησε ο Βεσπιο.Δεν εδωσαν και πολυ σημασια και συνεχισαν την μαχη,ομως ο Γκαραμ συνεχιζε να ακουει την φωνη μεσα στο κεφαλι του.Οσπου καποια στιγμη ο Γκαραμ πεταγεται και λεει
-ΤΟ ΒΡΗΚΑ....η φωνη εννοει κατι σαν το ηφαιστειο,συνδιαζει φωτια και εδαφος μαζι
-Μπραβο υδιοφυια...και πως υποτειθεται θα το κανουμε αυτο?,απαντησε ο Βεσπιο ειρωνικα
-Καλη ιδεα,Εστελ και Γκαραμ απασχοληστε αυτο το πραγμα για λιγο.Βεσπιο,ελα μαζι μου...εχουμε ενα ηφαιστειο να δημιουργησουμε,ειπε ο Σμεϊτζ
-Να δω τι αλλο ηλιθιο σχεδιο θα ακολουθησω πια,απαντησε ο Βεσπιο
Ετσι ο Γκαραμ με την Εστελ συνεχισαν να πολεμανε με τον Ταϊταν,ενω ο Βεσπιο και ο Σμεϊτζ απομακρυνθηκαν λιγο για να ετοιμασουν την επιθεση.Μετα απο αρκετη ωρα,με προσπαθειες χωρις επιτυχια,βρηκαν τον τροπο να επιτεθουν μαζι,ειχαν ομως ενα προβλημα.
-Παιδια,βρηκαμε την τεχνικη μονο που εχουμε ενα μικρο προβλημα.....ειπε ο Σμεϊτζ και πριν προλαβει να ολοκληρωσει την προταση ο Βεσπιο τον διακοπτει λεγοντας
-...Η επιθεση μπορει να χτυπησει μονο ενα σταθερο σημειο....πρεπει να κρατησετε τον χοντρο ακινητο σε ενα μερος
-Ωραια,ξερω πως θα το κανω,ειπε ο Γκαραμ και αρχισε να τρεχει καταπανω στον Ταϊταν.Οταν εφτασε μπροστα του ο Ταϊταν προσπαθησε να τον χτυπησει με το ενα σπαθι.Ο Γκαραμ αφου επεφυγε το χτυπημα,πατησε πανω στο σπαθι και εκανε ενα αλμα πανω απο το κεφαλι του Ταϊταν.Εκεινος σηκωσε το κεφαλι του να δει τι συνεβει,ο Γκαραμ ηταν στον αερα και του λεει
-Μπορει το δερμα σου να ειναι σκληρο σαν ατσαλι....αλλα υπαρχει ενα σημειο που εισαι και εσυ ευαλωτος,τοτε ριχνει δυο βολες με το τοξο του κατευθειαν στα ματια του Ταϊταν.Τα βελη βρηκαν τον στοχο και οταν τον τρυπησαν,τα ματια του αρχισαν να αιμοραγουν και ο Ταϊταν εβγαλε μια κραυγη που ακουστηκε σε ολο το πεδιο της μαχης.Ο Ταϊταν ειχε μεινει εκει,ακινητος,συνεχιζε να κραυγαζει λες και ηξερε οτι το τελος του ηταν κοντα.Οπως στεκοταν ακινητος και τυφλος,ηταν η τελεια ευκαιρια για τον Βεσπιο και τον Σμεϊτζ και δεν σκοπευαν να την χαραμισουν.Οι δυο τους αφου σταθηκαν διπλα διπλα,χτυπησαν τα οπλα τους στο εδαφος και στη συνεχεια ειπαν
-Ηφαιστειακη Εκρηξη,τοτε ενας κρατηρας αρχισε να ανοιγει κατω απο τα ποδια του Ταϊταν.Ο κρατηρας ανοιξε μεχρι που βυθισε τον Ταϊταν περιπου μεχρι την μεση,στη συνεχεια εξεραγει.Η εκρηξη τραβηξε την προσοχη οσων πολεμουσαν,τοτε ειδαν κομματια απο τον Ταϊταν να εκτοξευονται και το εδαφος να εχει βαφτει κοκκινο,σε δυο μεριες τα γιγαντια σπαθια του ειχαν καρφωθει στο εδαφος.
-Αυτο θα σου μαθει να μην τα βαζεις με εμας,ειπε ο Βεσπιο
Ομως κανενας αλλος δεν ειπε κατι,απο το βλεμμα τους καταλαβαινες οτι σχεδον λυποντουσαν για τον τροπο που επρεπε να γινουν ολα.Οταν ο Ιστρεν ειδε την ηττα του Ταϊταν δεν μπορουσε να το πιστεψει,ηταν το πιο ισχυρο πλασμα που ηξερε,ολες του οι ελπιδες εσβησαν και ειπε
-Α...Αδυνατον....ο Ταϊταν νικηθηκε,δεν μπορω να....αλλα δεν προλαβε να ολοκληρωσει την φραση του,η Ντεβα βγηκε μπροστα του λεγοντας
-Εσυ σκοτωσες τον πατερα μου...θα σε στειλω στον αλλο κοσμο,και του επιτεθηκε με το σπαθι του Νοστρο.Ο Ιστρεν δεν προεβαλε καμια αντισταση,ειχε αποδεχτει την ηττα του και αφησε το χτυπημα να τρυπησει την καρδια του,καθως επεφτε στο εδαφος ειπε
-Τουλαχιστον τωρα,ειμαι ελευθερος....σε ευχαρηστω
Σε λιγο η μαχη ειχε τελειωσει,ολοι οι αντιπαλοι ειχαν πεσει και η Στρατια ειχε πολυ λιγες απωλειες απο αυτη την μαχη.Οι στρατιωτες μαζεψαν τα νεκρα σωματα των δικων τους αλλα και των αντιπαλω και στη συνεχεια τα εκαψαν.Αφου περιποιηθηκαν και τους τραυματιες ηταν ετοιμοι να συνεχισουν,βεβαια πριν φυγουν ολοι ηθελαν να λυσουν μια απορια
-Γκαραμ,πως στα κομματια καταφερες να γιατρεψεις ετσι το χερι σου?,ρωταει ο Βεσπιο
-Ναι,ακομα και εγω δεν εχω τετοιες θεραπευτικες δυναμεις,συνεχισε ο Σαντοϊνο
-Πιστεψτε με,δεν εχω ιδεα,αλλα δεν ηταν η πρωτη φορα που συνεβει...νομιζω,απαντησε ο Γκαραμ και στη συνεχεια τους εδειξε την ουλη στο στηθος του,εξηγοντας τους τι συνεβει.Ολοι εμειναν ξαφνιασμενοι οταν ακουσαν οτι εχει επιζησει και απο καρφωμα στην καρδια.Τοτε ο κρυσταλος του Γκαραμ ξανα ελαμψε,μια γυναικια φωνη τους ειπε
-Μην ανυσηχειτε,εγω θα λυσω ολες τις αποριες σας.

πσσσσσσσ, πωροτικό! Congrats Garam!

Αυτο το επεισοδιο δεν ειναι τοσο "πορωτικο"(sorry Johan,στην επομενη μαχη παλι)...αλλα νομιζω οτι κατι λεει


Επεισοδιο 13

Ολοι ειχανε μεινει αναυδοι απο το γεγονος οτι ο κρυσταλος του Γκαραμ ξαφνικα μιλουσε,κανενας δεν ειχε ξεπερασει το ξαφνιασμα και να κανει εστω την πιο απλη ερωτηση.Αυτο βεβαια δεν ισχυε για ολους,υπηρχε μια εξαιρεση,ενα ατομο που αντεδρασε αμεσως,ο Βεσπιο.
-Αααααγκκκκκκκ...ο κρυσταλος του Γκαραμ ειναι στοιχειωμενος....ΤΡΕΧΤΕ,ειπε
-Βεσπιο,ειλικρινα αν δεν σκασεις θα σε κοπανησω,του λεει η Εστελ διχνοντας τις γροθιες της και αρχιζει ξανα να εξηγει στο Βεσπιο οτι δεν υπαρχουν φαντασματα,πνευματα και ολα τα σχετικα.Εκεινη τη στιγμη ο κρυσταλος ξανα ελαμψε,η φωνη ξανα ακουστηκε,τους ειπε
-Και ομως ο φιλος σας εχει δικιο....ειμαι πνευμα
Οταν το ακουσαν αυτο ολοι ενιωσαν εναν κρυο ιδρωτα να κυλαει στο δερμα τους,η ανατριχιλα της πρωτης φορας που ακουσαν την φωνη δεν συγκρινοταν με το αισθημα που ενιωθαν τωρα.Τα επομενα λογια του πνευματος θα ηταν καθυσηχαστικα για ολους,τους ειπε
-...Ειμαι η Ραϊσα,η τουλαχιστον οτι εχει απομεινει απο εμενα
-Αδυνατον,εισαι η πρωκατοχος μου....μα πως....?,ειπε ο Γκαραμ αλλα η Ραϊσα τον διεκοψε
-Πως κατελειξα μεσα στον κρυσταλο?...θα σας εξηγησω,απαντησε και αρχισε να διηγειται τι συνεβει αφου ο Καϊος τους επιτεθηκε.Τους εξηγησε οτι η επιθεση που εξαπελησε ο Καϊος εναντιον τους ηταν τοσο ισχυρη που κατεστρεψε εντελως τα σωματα τους,τα μετετρεψε σε σκονη.Το μονο που ειχε μεινει ηταν τα πνευματα τους,τα οποια οι κρυσταλοι για να τα προστατευσουν τα εκρυψαν μεσα τους.Ολα οσα τους ελεγε η Ραϊσα ειχαν αρχισει να τους μπερδευουν περισσοτερο
-Και γιατι εσυ,η καποιος αλλος πρωην αρχοντας δεν μας εχει μιλησει νωριτερα?,ρωταει ο Σμεϊτζ
-Δυστυχως,τα πνευματα μας εχουν υποστει σοβαρη ζημια και ειναι πολυ αδυναμα....εγω καταφερα να απορροφησω λιγη δυναμη απο την θεληση που εδειξε ο Γκαραμ στη μαχη,απαντησε η Ραϊσα
-Σε παρακαλω,πες μου....πως γινεται να γιατρευομαι σχεδον απο ολα?,ειπε ο Γκαραμ και εδειξε ολες τις πληγες του που ειχαν γιατρευτει χωρις να ξερει το πως συνεβει.
-Αυτη ειναι μια απο τις πιο ανοητες ερωτησεις που θα μπορουσες να κανεις,ειναι μια απο τις ικανοτητες του αρχοντα του Αερα...πιστευα οτι μεχρι τωρα θα ειχατε καταλαβει,απαντησε η Ραϊσα
-Μα,τι ακριβως εννοεις?Τι να ειχαμε καταλαβει?,ρωταει ο Σμεϊτζ
-Οτι δεν αποκτησατε τις δυναμεις σας μαζι με τους κρυσταλους.....γεννηθηκατε με αυτες,και ετσι απο τοτε τα στοιχεια σας προστατευουν,απανταει η Ραϊσα και τους εξηγει πως παρολο που δεν εχουν τη δυναμη να ελενξουν τα στοιχεια,αυτα επειδη δεν παυουν να υπαρχουν τους προστατευουν.Τοτε ολοι τους αρχισαν να θυμουνται διαφορα περιστατικα,που ενω τους ειχαν φανει τυχαια τοτε τωρα αρχισαν να βγαζουν νοημα.Δεν προλαβαν ομως να βυθισστουν για πολυ στις σκεψεις τους,γιατι η Ραϊσα ξαναπηρε τον λογο
-Τωρα,επειδη δεν ξερω ποσος χρονος μου μενει,ακουστε προσεκτικα....δεν πρεπει να πολεμησετε τωρα με τον Καϊο,αν το κανετε ολη η ανθρωποτητα ειναι χαμενη
-Πες μας,τι πρεπει να κανουμε?,ρωταει ο Γκαραμ
Η Ραϊσα τους εξηγησε πως με την δυναμη που κατεχουν τωρα,η μαχη με τον Καϊο θα τελειωνε πριν καλα καλα αρχισει.Τους ειπε πως η μονη λυση για να εχουν καποιες ελπιδες να σταθουν απεναντι του ειναι να ξεκλειδωσουν τις πραγματικες δυναμεις τους,και πως παλι δεν ειναι τελειως εγκυημενο οτι θα καταφερουν να νικησουν.
-Δεν καταλαβαινω Ραϊσα,πως θα ξεκλειδωσουμε τις δυναμεις μας?,ρωτησε η Εστελ
-Πρεπει να βρειτε τον Ναο των Στοιχειων,εκει θα πρεπει καθενας απο εσας να περασει μια δοκιμασια και αν πετυχει κερδιζει τις δυναμεις του,αν οχι....ειναι μια αλλη ιστορια,απαντησε
-Που θα βρουμε αυτο τον ναο?,ρωτησε ο Γκαραμ
-Θα πρεπει να περασετε μεσα απο την Κοιλαδα των Ψυχων,στο τελος της βρισκεται ο ναος....ο δρομος ειναι αυτος,απαντησε και ο κρυσταλος του Γκαραμ αρχισε να αιωρειται διχνοντας την κατευθυνση.Στη συνεχεια η Ραϊσα τους προϊδοποιησε να ειναι πολυ προσεκτικοι μεσα στην Κοιλαδα των Ψυχων,διοτι εκει πηγαινουν ολες οι ψυχες των νεκρων και αν τραβηξουν την προσοχη του μπορει να καταληξουν και οι ιδιοι ψυχες.Στη συνεχια ο κρυσταλος επαψε να λαμπει και επεσε κατω,η φωνη της Ραϊσα ειχε χαθει πια.
-Σε ευχαρηστουμε Ραϊσα,θα κανουμε οτι μας ειπες,ειπε ο Γκαραμ
-ΤΙΙΙΙΙΙΙΙ?Δεν υπαρχει περιπτωση να πατησω το ποδι μου σε ενα μερος που λεγεται Κοιλαδα των Ψυχων,ειπε ο Βεσπιο
-Οπως νομιζεις,αλλα ετσι δεν θα εχεις ποτε την ευκαιρια να μαθεις την πραγματικη σου δυναμη,απαντησε ο Γκαραμ και επεισε τον Βεσπιο να τους ακολουθησει.
Στη συνεχεια βοηθησαν του υπολοιπους να στησουν τις σκηνες,οι στρατιωτες θα εμεναν εκει μεχρι να επιστρεψουν οι ηρωες,υστερα αρχισαν και οι ιδιοι να ετοιμαζονται για το ταξιδι τους.
Στη σκηνη του Γκαραμ,αφου ειχε μαζεψει τα πραγματα του και πηγαινε να βγει εξω,μπαινει μεσα η Ντεβα που ειχε μεγαλη αγωνια στο βλεμμα και του λεει
-Να προσεχεις ενταξει?Δεν θα αντεξω να χασω και εσενα
-Μην ανυσηχεις για μενα...το πολυ σε τρεις μερες θα ειμαστε πισω,απαντησε ο Γκαραμ χαϊδευοντας την στο κεφαλι για να την ηρεμησει,στη συνεχεια βγηκαν μαζι εξω.Οι υπολοιποι ηταν ηδη εξω ετοιμοι και περιμεναν τον Γκαραμ,ο οποιος βγαινοντας ειδε τον Νιτρο και τον Σαντοϊνο να ειναι και αυτοι ετοιμοι για το ταξιδι.Ο Γκαραμ πλησιασε και τους ειπε
-Σαντοϊνο και Νιτρο,θελω εσεις να μεινετε εδω....σε περιπτωση που κατι συμβει να βοηθησετε
-Ενταξει...να προσεχετε παιδια,απντησαν και οι δυο σχεδον ταυτοχρονα
Επειτα οι ηρωες ηταν ετοιμοι να ξεκινησουν,αρχισαν να περπατανε μεχρι που εφτασαν λιγο πιο περα απο την τελευταια σκηνη και αντικρισαν την μεγαλη διαδρομη που τους περιμενε
-Ωχ,μονο που σκεφτομαι τον ποδαροδρομο που θα ριξουμε κουραζομαι,ειπε ο Βεσπιο
-Και υστερα σου λεει οτι οι αντρες ειστε το ισχυρο φυλο,απανταει ειρωνικα η Εστελ
-Χαχαχα,ετσι θα σας αφηναμε?Οριστε,παρτε αυτα...θα κανουν το ταξιδι σας πολυ πιο γρηγορο και ξεκουραστο,ειπε ο Εσταλιορ που ηρθε απο αριστερα τους εχοντας μαζι του τεσσερα απο τα καλυτερα αλογα των Ξωτικων.
-Σε ευχαρηστουμε Εσταλιορ,θα τα φροντισουμε καλα...η αυτα θα φροντισουν εμας,θα δειξει,απαντησε ο Γκαραμ και αφου ανεβηκαν στα αλογα αρχισαν να καλπαζουν σαν τον ανεμο για τον νεο προορισμο τους.Μεσα σε λιγα δευτερολεπτα δεν φαινοντουσαν πια απο την κατασκηνωση,η Ντεβα ειχε σταθει και αγναντευε τον οριζοντα προς την κατευθυνση που πηραν οι ηρωες.Τοτε ο Νιτρο την πλησιαζει και αφου κοιταξε και αυτος τον οριζοντα,της ειπε
-Μην ανυσηχεις για αυτους,θα τα καταφερουν,οτι και αν τους τυχει μπροστα θα το νικησουν....το ενιωσα αυτο απο την πρωτη στιγμη που τους γνωρισα.
Η Ντεβα,ηξερε πως αυτο που της ειπε ο Νιτρο ηταν αληθεια παρολα αυτα ομως ενιωθε πως κατι πολυ κακο περιμενει τους ηρωες σε αυτο το ταξιδι.Εν τω μεταξυ,οι ηρωες προχωρουσαν προς τη κατευθυνση που εδειξε η Ραϊσα και υστερα απο αρκετη ωρα ειδαν μπροστα τους ενα στενο φαραγγι.Οταν εφτασαν μπροστα στην εισοδο του τα αλογα αρχισαν να συμπεριφερονται παραξενα,αρνιωντουσαν να προχωρισουν πιο μεσα.Ηταν γιατι φοβοντουσαν,ο καθενας εστω και απο ενστικτο θα το καταλαβαινε,αυτο ηταν το περασμα για την Κοιλαδα των Ψυχων.Καθως προχωρουσαν ολοενα και πιο βαθια στο φαραγγι,ο φοβος τους αρχισε να μεγαλωνει,ηξεραν πως υπηρχε περιπτωση να βρεθουν αντιμετωποι με πνευματα.Βεβαια ολοι εκρυβαν καλα τον φοβο τους για να δινουν κουραγιο στους υπολοιπους,φυσικα ενας δεν το εκανε
-Γαμωτο,γιατι πρεπει να πηγαινουμε παντα στα πιο τρομακτικα μερη?.....Χαθηκε μια φορα να παμε σε κατι με το ονομα η Κοιλαδα των Πεταλουδων,η κατι τετοιο?,ειπε ο Βεσπιο και ολοι αρχισαν να γελανε,ξεχνοντας εντελως το που βρισκονται για μια στιγμη.
Εκεινη την στιγμη μπροστα τους ηταν η εξοδος απο το φαραγγι,μαζι αρχισε να φαινεται και η Κοιλαδα των Ψυχων.Δεν μπορουσαν να πουν με βεβαιοτητα το ποση ηταν η εκταση της,διοτι ηταν καλυμενη απο μια πολυ πυκνη ομιχλη κανοντας την ορατοτητα κατι πραγματικα δυσκολο.
-Ωστε ηρθατε και εδω...τελεια ειναι το καταλληλο μερος να γινει ο ταφος σας,μια φωνη ακουστηκε μεσα απο την ομιχλη,μια φωνη που ηταν πολυ γνωριμη.
-Φανερωσου δειλε,η το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να απειλεις κρυμενος στην ομιχλη?,ειπε ο Γκαραμ και ξαφνικα μπροστα τους αρχισε να εμφανιζεται μια φιγουρα.Μεσα στην ομιχλη η φιγουρα εμοιαζε σαν σκια,αλλα αφου εκανε μερικα βηματα προς το μερος των ηρωων το προσωπο αυτης της σκιας εμφανιστηκε.Ο Γκαραμ ξαφνιαστηκε οταν τον ειδε,του ειπε
-Εσυ?Μα σε σκοτωσα με τα ιδια μου τα χερια...τι γυρευεις ξανα μπροστα μου?
-ΤσΤσΤσΤσ,δεν σου εχει μαθει κανεις τροπους?Τι συμπεριφορα ειναι αυτη?...Ειδικα στον ιδιο σου τον πατερα,απαντησε ο αντρας που δεν ηταν αλλος απο τον Ρολκαν.

δεν είχε πολή δράση αλλα δεν πειράζει... με τον Βέσπιο να υπάρχει η ιστορία είναι πολύ ωραία! συνέχισε Garam!