Επεισόδειο 7
Η τελευταία πνοή του Δία
Η ξεκούραση θέων και θνητών ήταν πολύ σύντομη και καθώς περνούσε ο χρόνος η Λίθεα αποροφούσε πολλούς θεούς απο όλο το αρχιπέλαγος.Είχαν μείνει πλέον πολύ λίγοι όπου ανάμεσα τους ήταν ο Δίας όπου πλέον είχε χάσει την μεταμόρφωση του σε άνθρωπο και αχνοφαινόταν μόνο η ψηχή του.
Ο Δίας τελικά δεν άντεξε άλλο και η ψηχή του αποροφήθηκε τελείος από την Λίθεα.Μονάχα η Ήρα ο Ήφαιστος, η Ίσιδα και η Αθηνά που κατα περίεργο τρόπο ήταν ζωντανή και δεν επέστερεψε στον Ολυμπο.Αυτοί πλέον είχαν απομείνει.Τα μάτια της δάκρισαν καθώς έβλεπε πως η ίδια αποροφόνταν σιγά σιγα και έχανε την δύναμη της ακόμη περισσοτερο καθώς έβλεπε την ψυχή του άνδρα της να φεύγει.Ο Θάνος, ο Στέφανος και ο Αλέξανδρος λυπήθηκαν βλέποντας όλο αυτό το δύσμορφο θέαμα.
Η:Τώρα πρέπει να ακολουθήσουμε την εντολή του χαμένου Δία.Μπορεί να μην έχουμε τώρα τον ίδιο και τον Ερμή και όλους τους άλλους θεούς αλλά υπάρχει ακόμα ελπίδα.Θάνο θα δώσω όλη την δύναμη μου για να απελευθερώσουμε τον Ποσειδώνα....είναι ποιό χρήσιμος απο εμένα.Ας αρχήσουμε λοιπόν.
Θ:Στέφανε βγάλε το βιβλίο της Σκιάς και του φωτός και πάνε στην σελίδα 650.
Ο Στέφανος άνοιξε το χοντρό και βαρύ βιβλίο και πήγε σε εκείνην την σελίδα που του ζήτησε ο Θάνος
Θ:Ηρα θα πρέπει να δώσεις όλοι την δυναμή σου και θα πρέπει να θυσιαστεί ο διαχειριστής του βιβλίου
Σ:Εγώ;
Θ:Δυστηχώς ναι αλλά η ψυχή σου θα αποτελεί τμήμα του Ποσειδώνα μέσα στο χρυσό αντικείμενο που φωράς.
Σ:Αν είναι για να σώσω το αρχιπέλαγος αλλά και τον ίδιο τον κόσμο μας τότε εντάξει.
Η:Τότε λοιπόν ας αρχίσουμε γιατί ο χρόνος δεν κοιλά υπέρ μας
Θ:Εντάξει λοιπόν.Ας αρχίσει.Αλέξανδρε κάνε πίσω.
Η τελετή δεν άργησε να τελειώσει και η Ηρα έφυγε δακρυσμένη αλλά το έκανε για να σώσει τους δύο κόσμους.
Επίσης η ψυχή του Στεφανου αποροφήθηκε και σημειώθηκε στο βιβλίο της σκιάς και του φωτός ως θυσία για την σωτηρία του αρχιπέλαγους.
Ο Αλέξανδρος λυπήθηκε όμως ήξερε ότι η θυσία του καλύτερου του φίλου και της Ηρας δεν θα πάνε χαμένες και ήταν αποφασισμένος να τα δώσει όλα μέχρι τέλους για να σώσει τον κόσμο.
Μόλις η τελετή τελείωσε το αντικείμενο οπου ήταν σφραγισμένος ο Ποσειδώνας λαμπύρισε και ο Θάνος απεφθύνθηκε στον Αλέξανδρο:
Αγγιξέ το και αν πέτυχε η ψυχή σου θα ενωθεί με αυτή του Ποσειδώνα.
Ο Αλέξανδρος πήρε έκφρασει αποφασιστηκότητας και έκανε ένα νεύμα στον Θάνο ότι θα το αγγίξει και θα ενωθεί με τον Ποσειδώνα
Μόλις το άγγιξε το αντικείμενο άρχισε να βγάζει εκθαμβοτικό φώς.Ο Θάνος κάλυψε τα μάτια του και μετά απο λίγα δευτερόλεπτα είδε τον Αλέξανδρο και το αντικείμενο είχε εξαφανιστεί.Ο Ηφαιστος και Ισιδα ένιωσαν μία μεγάλη δύναμη πάνω του μεγαλύτερη αυτή του ίδιου του Ποσειδώνα.
Θ:Ισιδα τότε αυτό σημαίνει πως....
Ι:Είναι ένας απο τους τρείς εκλεκτούς!
αναφώνισε με έκπληξη
Ο Αλέξανδρος δεν είχε αλλάξει εξωτερική εμφάνισει όμως διέκρινες την αλλαγή του από την δύναμή του στο να ελένχει το νερό της θάλασσας
Ο Θάνος, η Ισιδα και ο Ηφαιστος ήταν πλέον σίγουροι ότι ακόμη δεν χάθηκαν όλα και ακόμη υπάρχει μια ελπίδα.
Θ:Κρίμα που ο άλλος εκλεκτός που γνώρισα υπάρχει πιθανότητα να πέθανε...
Ι:Ποιός ήταν;
Θ:Ο Ιάκωβος.Και για αυτό έρχοντας εδώ λαμπίριζε το πρώσωπό του και ήθελα να τον ξεφωρτοθώ γιατι μπορούσε να μας κάνει κακό.Πρέπει να τον βρούμε.Και αυτον αλλά και τον τρίτο εκλεκτό για να σώσουμε τον κόσμο μας από την καταστροφή.Μαρία ανέβασε τα πανιά για να πάμε στο νησί των ηρωών.Μόνο εκεί μπορεί να βρίσκεται αν είναι ζωντανός διότι τα άλλα νησιά είναι υπο την κυριαρχία των Κένταυρων και Αμαζόνων
Συνεχίζεται............
FANTASTIC!!!!KEEP IT...ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΤΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!!!!ειναι υπεροχο
Τώρα και εκλεκτός......γιέα!
Καλό , είναι έλα τη συνέχεια....
ωραίο! αλλα κρίμα που πέθανε ο Δίας... Ο Ηρακλής, που είναι αλήθεια;
Επεισόδειο 8
Μια κρήσιμη μάχη
Η Μαρία ετοίμασε το καράβι και ο Ήφαιστος,η Ισιδα και ο Θάνος ανέβηκαν στο καράβι.Ο Αλέξανδρος ευνοημένος τώρα ποιά από την δύναμη του Ποσειδώνα πήγαινε κάτω απο την θάλασσα και σιγουρευόταν ότι κανείς δεν θα τους πλησίαζε.
Ταυτόχρονα η Λίθεα δείχνει την δύναμη της κάνοντας μια επίθεση στο νησί των ηρώων.Ο στρατός της αποτελούνταν από 600 Αμαζόνες 300 Κένταυρους,1000 γουέντιγκο και απο 300 Ελφ τα όποιά ήταν καλά στην ψυχή όμως τα μετέτρεψε σε κακά και σε τέλιους πολεμιστές.
Ευτηχώς οι ήρωες μας δεν άρχισαν να φτάσουν στο νησί των ηρώων και έβλεπαν την μάχη σωκαρισμένοι απο τα θύματα όπου σκωτόθηκαν με έναν πολύ άσχημο τρόπο και με μη αίσχιο τέλος.Όταν έφτασαν εκεί ήδη τα θύματα από τις καλής πλευράς ήταν πάρα πολλά ενώ της Λίθεας ελάχιστα είχαν πέσει στην μάχη.Αμέσως ο Αλέξανδρος με τις καινούργιες του δυνάμεις και ικανότητες σύκωσε ένα τεράστιο κύμα από τα γαλάζια νερά του αρχιπελάγους και σκότωσε όλους του τοξότες της Λίθεας όπου με εύστοχο και γρήγορο τρόπο έριχναν τα βέλη στους εχθρούς τους.Ξαφνικά όμως τράνταξε η γή τόσο πολύ που το καράβι της Μαρίας σκίστηκε στα δύο και ευτηχώς για αυτούς είχαν φύγει απο εκείνο.Ο φόβος ήταν ζωγραφισμένος στα πρόσωπα όλων.Ακόμη και στον ίδιο τον στρατό της!Η επόμενη κίνησή της ήταν να καλέσει χιλιάδες λύκους μέσα απο το νερό τα οποιά είχαν τεράστια ηλεκτρική δύναμοι αποθηκευμένοι στα σώματά τους.Ο Αλέξανδρος φοβήθηκε όμως δεν το έβαλε κάτω.Σκεφτόταν πως η θυσία του καλύτερού του φίλου δεν θα την άφηνε να πάει χαμένη.Αμέσος έκανε ένα γιγαντιαίο ανεμοστρόβιλο και απέκρουσε τα δυνατά ζώα χιλιάδες μέτρα μακριά.Όμως και ο ίδιος χτυπήθηκε από τους πολλούς λύκους όμως παρέμεινε όρθιος με ελάχιστη δύναμη.Ταυτόχρονα οι υπήκοοι της Λίθεας άρχισαν να χάνουν λίγο στόλο καθώς άρχισαν να βοηθάνε ο Θάνος όπου είχε μάθει να χειρίζετε σπαθί μέσα από τα ταξίδια του στον χρόνο και η Μαρία όπου ήταν μια έμπειρη πειρατής.Εντωμεταξύ ο Ηφαιστος και η Ίσιδα δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε με τις ελάχιστες δυνάμεις που κατείχαν και προσεύχονταν να εξολοθρευτή η Λίθεα και όλα να γίνουν όπως πρίν.Κατά την διάρκεια της μάχης αυτοί οι δύο θεοί δεν ένιωσαν την παρουσία ενός εκλεκτού παρα μόνο τον Αλέξανδρο που πάλεβε με την ισχυρή Λίθεα.
Το βιβλίο της σκιάς και του φωτός είχε βυθιστεί μαζί με το καράβι όπως βυθίζονταν στο χάος οι ελπίδες για την επιβίωση.Τελικά οι κάτοικοι του νησιού των ηρώων νίκισαν τους εχθρούς τους με την βοήθεια του Θάνου και της Μαρίας.Και οι δυό τους πάλεψαν σκληρά και γενέα και η Μαρία τραυματίστηκε πολύ άσχημα.Η Λίθεα εκνευρισμένη με αυτό το γεγονός τηλεμετέφερε τον Αλέξανδρο στην μέση του αρχιπελάγους και γονόταν μεταξύ τους μια σκληρή και δύσκολη μάχη.Όλοι ελπίζουν πως θα την νικήσει όμως το θεωρούν απίθανο.Μετά απο πολλές μέρες ο Θάνος μαζί με όλους τους γιατρούς του αρχιπελάγους έθαψαν τους ανθρώπους, τους νάνους και τα Ελφ που έπεσαν στην μάχη.Ενω έκαψαν τους εχθρούς τους και κάποιους του έριξαν στην θάλασσα.Κατασκέβασαν ένα γερό πλοι που ήταν για περιπέτειες.Ο Θάνος έκρινε τους καλύτερους πολεμιστές και έφτιαξε έναν στόλο για την ανακάλυψει τον δύο άλλων εκλεκτών.
Συνεχιζεται............
καλά κόβω πισινούς.....
Ωραία για συνέχιζε...έλα!!!
Επειδόδειο 9
Οι πρόσθεση των άλλων δύο εκλεκτών στην παρέα.
Όταν κατασκευάστικε το πλοίο αμέσως ο Θάνος και οι άνδρες του μαζί με την Μαρία άρχισαν το ταξίδι τους για την ανακάλυψη των εκλεκτών.Ταυτοχρόνως ο Αλέξανδρος που τώρα πλέον είχε και τις δυνάμεις του Ποσειδώνα πάλευε μαζί με την τρανή θεά.Την Λίθεα που υπερίσχούσε σε δύναμη σε σχέση με τον Αλέξανδρο.Όμως εκείνος είχε τεράστιο πλεονέκτημα ενώ βρισκόντουσαν μέσα στην θάλασσα καθώς μπορούσε να ελένχει όλους του ωκεανούς και σύκονε τεράστια, γαλάζια κύμματα όπου καταβρόχθιζαν την σατανική θεά.
Την ίδια ώρα, κάπου στο αρχιπέλαγος στο νησί των ανθρώπων όπου εκεί κατηκούσαν οι μόνοι και οι λίγοι άνθρωποι που υπάρχουν στο αρχιπέλαγος.Ένας από αυτούς ήταν ο Ιάκωβος.Που ζούσε ασφαλής για εκείνη την ώρα σε εκείνο το νησί και χωρίς να έχει ιδέα για το πόσο χρήσιμος είναι για να τελειώσει όλο αυτό.Ήταν ένας απο τους τρείς εκλεκτούς.Όμως αγωνιούσε για τους φίλους του και είχε ένα μίσος για τον Θάνο όπου τον χώρισε από τους νέους φίλους του.
Το νησί των ανθρώπων αν και μικρό σε σχέση με τα άλλα είχε πολλά σπάνια είδη πόρων αλλά και μια απέραντη ομορφιά τοπίου όπου όταν το έβλεπε κανείς θα ένιωθε μια εσωτερική γαλήνη και θα ξεχνούσε όλα τα προβλήματα του στην στιγμή.Επίσης η θάλασσα κοντά στο νησί ήταν η κατάλληλη για ψάρεμα και για μια καθημερινή βόλτα και διασκέδαση εκεί.
Καθώς περνούσαν οι μέρες και ο Θάνος μαζί με τους συντρόφους του έψαχναν για τους δύο μοναδικούς εκλεκτούς νομίζουν πως βρήκαν τον δεύτερο.Όπου ήταν μια νεαρή γυναίκα όπου είχε εξεραιτικές αθλητικές ικανότητες και είχε κάτι ξεχωριστό πάνω της όπως είχε και ο Αλέξανδρος και ο Ιάκωβος μερικές φορές.Την εξέτασαν μαχητικά και τότε κατάλαβαν.Της εξήγησαν για το χάρισμα-κατάρα όπου έχει και αυτή αν και με δυσκολία δέχτικε να βοηθήσει για να απελευθεροθούν και τα νησιά από αυτήν την νέα θεότητα, την Λίθεα.Αμέσως ετοίμασε τον εξοπλισμό της και ανέβηκε σε ένα απο τα καράβια του Θάνου.Έπειτα άρχισαν να ψάχνουν για τον τρίτο εκλεκτό, τον Ιάκωβο ο οποιός προπωνούταν καθημερινός εκεί στο νησί των ανθρώπων ώστε να γίνει καλύτερος πολεμιστής και να χειρίζετε όλα τα όπλα με οικιότητα.
Οι μέρες περνούσαν και τελικά τον βρήκαν στο νησί των ανθρώπων.Εκείνος τους αναγνώρισε αμέσως όμως δεν ήταν νευρικός και δεν έδειξε μισητός απέναντι στον Θάνο και την Μαρία.Αμέσως δέχτηκε να βοηθήσει .Εκείνοι του εξήγησαν κάποια πράγματα όπως και το άλλο κορίτσι την Δήμητρα όπου άνηκε και αυτή στους τρείς εκλεκτούς.
Έπειτα εκείνοι επιβιβάστηκαν με προορισμό στο νησί των θεών οπού εκεί θα γινόταν η θυσία κάποιον ώστε να ενωθούν οι δύο εκλεκτοί μαζί με τους τρείς ζωντανόύς θεούς που απέμειναν.
Όμως το ταξίδι δεν ήταν τόσο εύκολο όσο περίμεναν καθώς ο Αλέξανδρος ταρακούνουσε την θάλασσα στην προσπάθεια να εξοντώσει την Λίθεα μια για πάντα.Η αντοχή του πλέον έφτασε στο μηδέν.Δεν άντεχε άλλο.Έπεσε κάτω λιπόθυμος στην θάλασσα.Η Λίθεα άρχισε να τρέχει αμέσως προς το καράβι στο οποίο ήταν επιβιβασμένοι οι άλλοι δύο όπου θα βοηθούσαν το αρχιπέλαγος.Μόλις το κατάλαβαν ο Θάνος σκέφτικε ότι θα ήταν καλύτερο αν έκαναν τώρα την ένωση.Πρώτη προσφέρθικε να ενωθεί με την Ίσιδα η Δήμητρα όπως και έγινε με την θυσία ένος άντρα από τον στόλο τελικά εκείνη ενώθικε και έγινε ένα με την Ίσιδα.Όπου προσπαθούσε απεγνωσμένα πλέον η Δήμητρα ενωμένη με την θεότητα να καθηστερήσει την Λίθεα ώστε και ο Ιάκωβος να ενωθεί με τον άσχημο Ήφαιστο.
γιατί άσχημος ο Ήφαιστος; κουτσός ήταν όχι άσχημος!
LoL.Τώρα λέω να συνεχίσω την ιστορία μου αν και με δυσκολία βλέπω να την τελειώνω και αν.
Επεισόδιο 10
Η απόλυτη καταστροφή
Όσο η Δήμητρα ήταν τροφοδοτημένη πλέον από την θεά Ίσιδα υπήρχαν ακόμη ελπίδες στο πλήρωμα και κατά επέκταση στο ολόκληρο το βασανισμένο, πλέον αρχιπέλαγος μετά από την ακατανίκητη -όπως αποδείχτηκε- θεότητα, την Λίθεα.
Μετά από πολλές διαμάχες ανάμεσα στις δύο θεές τελικά η -Dimi-τρα λύγησε.Εξάλλου η Ίσις ήταν εξασθενημένη, δεν μπορούσε άλλο.
Την ίδια στιγμή γινόταν η ένωση του θνητού Ιάκωβου και του μεγάλου θεού Ήφαιστου πάνω στο ξύλινο κατάστρωμα του ταλαιπωρημένου από τα ταξίδια πλοίου.Ένα φως πλημμύρισε ολόκληρη την θαλασσινή περιοχή κατά την διάρκεια της ένωσης.Όλοι παρακολουθούσαν σιωπηλά καθώς κέρδιζαν μια έστω ελάχιστη ελπίδα ότι θα σωθούν τελικά από το μεγάλο κακό που τους βρήκε, την Λίθεα.Εκείνη όμως, ταυτόχρονα προσπάθησε να επιτεθεί στο πλοίο τους.Ο Θάνος και η Μαρία μαζί με όλο το πλήρωμα έκαναν μια ηρωική πράξη αν και για κάποιους θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ανόητη..
Έβγαλαν τα σπαθιά τους ενάντια της Θεάς όπου αυτή σαν το φώς του ηλίου έλαμπε και έμοιαζε με γοργόνα ώστε να αποδυναμώσει την όραση του πληρώματος και να κάνει το αντρικό πλήρωμα να κοιτάει κάτι άλλο, τους έβαλε σε πειρασμό.Παρόλα αυτά εκείνοι προσπάθησαν να αντισταθούν στην θεά πού ήταν πανέμορφη και έλαμπε όπως όταν ένας θνητός είναι ευτυχισμένος, χωρίς άγνοιες και βάσανα να τον παρενοχλούν.
Πάλεψαν ηρωικά.Όταν το σπαθί ακουμπούσε σε οποιοδήποτε σημείο του ‘’σώματος’’ της κατευθείαν έλιωνε όπως έλιωνε και η ελπίδα την θνητών αλλά και των θεών όπου είχαν βυθιστεί σε λίθαργο.Κάποιοι έπεφταν στην ορμητική θάλασσα νεκροί, από της θεάς τις πανίσχυρες δυνάμεις, άλλοι έτειναν να πέσουν στο νερό, στην άκρη του σαπιοκάραβου ενώ άλλοι παραδίνονταν στις φλόγες από τις πανίσχυρες, καυτές ακτίνες Της.Είχαν μείνει μόνο ελάχιστοι.Οι μόνοι ζωντανοί τώρα ήταν η Μαρία ο Θάνος και το υπόλοιπο μαχητικό πλήρωμα και ο μελλοντικός θεός μαζί με την ηττημένη Δήμητρα.Ο Αλέξανδρος ήταν ηττημένος και απορροφήθηκε από την θεά.
Όμως αυτές οι θυσίες ανθρώπων δεν θα ήταν χαμένες.Όχι πια.Μαζί με το βιβλίο των σκιών και του φωτός και την θυσία έτοιμη τώρα πλέον ο Ήφαιστος ενωμένος με έναν θνητό από άλλη διάσταση αποτελούσε την άμυνα ολόκληρου του αρχιπελάγους.Η Λίθεα είχε απορροφήσει τόσες δυνάμεις θεών που ήταν αδύνατον να την νικήσει κανείς.Έτσι έπρεπε να βρει μια λύση, ίσως πίσω από αυτήν την πανίσχυρη θεά που σάρωνε το αρχιπέλαγος υπήρχε μια αδύναμη πλευρά, ή απλά μια αδυναμία.Συμπέρανε ότι δεν θα την νικήσει μόνο με την ανίσχυρη –απέναντι στην Λίθεα- δύναμη του αλλά θα χρειαστεί και κάτι παραπάνω.
Ο θνητός Ιάκωβος τώρα είχε την δύναμη της φωτιάς.Πρόσταξε το υπόλοιπο πλήρωμα να φύγει από εκεί και γρήγορα να περιποιηθούν τα πτώματα.Εκείνοι αν και είχαν δισταγμό δεν διέθεταν περισσότερες ιδέες.Έφυγαν.Τώρα πια η Λίθεα μαζί με τον Ήφαιστο-Ιάκωβο ήταν μόνοι στην μέση της θάλασσας.Η Λίθεα φυσικά δεν έχασε στιγμή και άρχισε να επιτίθεται στο μόνο δυνατό εμπόδιο που είχε απομείνει για να πετύχει τον σκοπό της, να καταστρέψει την διάσταση του αρχιπελάγους καθώς και να απορροφήσει ψυχές θεών και ανθρώπων.
Έκανε την κίνηση της.Έβγαλε μια τεράστια ακτίνα ανάμεσα στα χέρια της και την εκτόξευσε προς τον αντίπαλο της.Εκείνος πάλι ανταποκρίθηκε με πύρινες σφαίρες όπου ακολουθούσαν η μια μετά την άλλη όπως ένα μικρό παιδί ακολουθεί το μέλλον του.
Οι πύρινες σφαίρες δεν έκαναν τίποτα! Αναβρόντιξε ο Ήφαιστος καθώς έβλεπε την ακτίνα που είχε ρίξει εκείνη να έρχεται κατά πάνω του χωρίς να έχει έστω και λίγο μειωθεί από τις πύρινες σφαίρες.
Πρέπει να κάνουμε κάτι και γρήγορα.Αυτό δεν είναι πολύ καλό.Ας προσπαθήσουμε να την αποφύγουμε είπε με ελπίδα ο Ιάκωβος στον Ήφαιστο.
Και πράγματι.Την απόφυγε.Μια ανακούφιση τον έπλειτε και η ελπίδα ακόμη τον έλουζε.Όμως η ακτίνα χτύπησε τον νησί των Ν00μπλάδων που βρισκόταν χιλιόμετρα μακριά!Αυτό ήταν η απόδείξει πως είναι παντοδύναμη, ακόμη και ακατανίκητη!
Το νησί καταστράφηκε τελείως.Όλες οι ψυχές των NOO εξοντώθηκαν.Η φυλή δεν υπήρχε ποιά.Ξαφνικά μια αύρα πλημμύρισε ολόκληρο τον τόπο και οι ψυχές των χαμένων του νησιού δυνάμωσαν την Θεά.Η ελπίδα άρχισε να σβύνει.Ξαφνικά όμως το θνητό μέρος του Ήφαιστου σκέφτηκε μια ιδέα.Ίσως το βιβλίο να μην ήταν μόνο χάρτης, και να μην συνδέει μόνο τις διαστάσεις αλλά να ήταν κάτι παραπάνω.Ίσως ήταν το κλειδί όπου θα έβαζε τέλος αυτήν την ιστορία.
Έβγαλε το βιβλίο και άρχισε να ψάχνει άρων άρων για να βρει μήπως υπάρχει μια βοήθεια κάπου στο μικρό πράγμα.Δεν βρήκε τίποτα και εξάλλου δεν είχε και πολύ χρόνο.Η Λίθεα εξαπολούσε απίστευτες ακτίνες που ήταν τόσο καυτές όσο και στην βάση του ήλιου.
Κατέστρεφε τα πάντα.Χιλιάδες νησία και ψυχές απορωφήθηκαν.Ταυτόχρονα ο Ήφαιστος προσπαθούσε να βρει μια λύση γιατί η ένωση με τον θνητό φαινόταν πως δεν θα κρατήσει για πολύ..
Χμ , από τα καλύτερα σημεία που έχεις γράψει , ανυπομωνώ για τη συνέχεια...
χμμμ, έχει πολύ ωραίες περιγραφές και αυτό είναι που θα με κάνει να πώ(περρισότερο απο τα άλλα) Ιάκωβε προχόρα! σε θέλει όλη η χώρα!