Part XIV
Μια καινούρια φιλία!
Μετά την νίκη μου επι του Roark και την απόκτηση του 1ου μου εμβλήματος, ήμουν έτοιμος, όπως και η Μαρία με την Mirka, για να πάμε στην επόμενη πόλη η οποία ήταν η Eterna και ήταν ακριβώς πάνω απο την Orebourgh.
-Λοιπόν, πώς θα πάμε; αν θέλετε βγάζω το Flygon και πάμε! Λέει η Mirka
-Μπάα, η Charizard θέλει να ξεκουραστεί
-Και εγώ πρωτημώ το πεπάτημα σε, σχετικά, κοντινές αποστάσεις...
-Καλά... Και ξεκινάμε...
Ξεκινήσαμε του καλού καιρού και ελπίζαμε όλα να πάνε καλα, και αυτό που ελπίζαμε πραγματοποιήθηκε, αλλα δυστηχώς όχι για πολύ... Σε ένα σημείο είδαμε μια σπηλιά, και ακούσαμε κάτι φωνές, αλλα απ' ότι φένετε δεν ήταν απο αυτή βγαίνουμε και πιό δίπλα ακούμε την φωνή ένος τρομαγμένου αγοριού, γυρίσαμε να δούμε, και κάτω απο τον παδηλατόδρομο, είδαμε ακόμα μια σπηλιά και απο αυτή βγήκε ένα αγόρι, και απο πίσω του ήταν ένα μικρό pokemon, αλλα φαινόταν αρκετά δυνατό, είχε χαρακτηρηστικά καρχαρία και στόμα μεγαλύτερο ακόμα και απο Totodile! αμέσως έτρεξα μπροστά στο αγόρι για να το προστατεύσω.
-Πές μου ότι ξέρεις γι' αυτό το pokemon, και προσπαθησε να κάνεις γρήγορα! Του λέω
-Το όνομά του είναι Gible και είναι τύπος δράκου και γής. Λέει το αγόρι ανύσηχο.
-Δράκου και γής, ε; παιχνιδάκη, Froslass, έλα έξω να παλέψεις!
Το μικρό Pokemon φάνηκε να έχει πολύ αυτοπεπήθηση και επιτέθηκε αμέσως στο δυνατότερό μου pokemon.
-Froslass, τελείωσε με ακτίνα πάγου την μάχη! έτσι και έγινε, άπειρο στις μάχες το Gible λοιποθήμησε και βρήκα ευκαιρία να το πιάσω
-Ευχαριστώ φίλε, μου έσωσες τη ζωη! Λέει το αγόρι
-Κανένα πρόβλημα, και μιάς και είμαι εκπαιδευτής Pokemon πάγου, μήπως θα ήθελες αυτό το Pokemon;
-Αλήθεια το λες; λέει το αγόρι έκπληκτο
-Φυσικά, αρκεί να μας πείς το όνομά σου και τί έκανες εκει μεσα. Του λέω με σοβαρότητα
-Με λένε Ιάκωβο, και είχα βάλει ένα στοίχημα με κάτι παιδιά(Νταϊδες βασικα) πως αν καταφέρω να μείνω στην σπηλιά για μισή ώρα δεν θα με ξαναπείραζαν, μόλις μπήκαν λοιπόν, έφραξαν την είσοδο και έφηγαν και με άφησαν να προσπαθώ για δύο ώρες να μετακηνήσω το βράχο, αλλα με τις προσπάθιές μου έκανα πολύ θόρηβο και μόλις άνοιξα την είσοδο, αυτό το Gible Μου επιτέθηκε.
-Τουλάχιστων είσαι τυχερός που βρεθήκαμε εδώ την κατάληλη στιγμή να σε βοηθήσουμε, λέω με ένα χαμόγελο στα χείλη, Εμένα με λένε Johan, η μικρή απο 'δώ είναι η Mirka και αυτή είναι η Μαρία.
-Χαιρω πολύ, λένε ο ένας στον άλλο
-Λοιπόν, πού μένεις;
-Στην Eterna
-Μιά χαρά, και εμείς εκεί πηγέναμε! αν θές μπορούμε να σε συνοδεύσουμε
-Με μεγάλη ευχαρίστιση! λέει ο Ιάκωβος και ξεκινάει
Μετά απο λίγη ώρα φτάνουμε στην πόλη, στην είσοδο είδαμε μια παρέα 6 ατόμων και κοιτούσαν τον Ιάκωβο, αλλα μόλις βλέπουν και εμάς να έχουμε Pokemon, ένας κάνει νόημα στον Ιάκωβο και φεύγουν.
-Αυτοί ήταν που με έκλεισαν στην Σπηλιά.
-Μην ανησυχείς, ψωρονταϊδες είναι και με το που θα σε δούνε με το Gible θα την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια, λέει η Μαρία.
-Δίκιο έχεις, λέει ο Ιάκωβός, ελπίζω να σας ξαναδώ κάποτε!
-Και εμείς το ίδιο, λέμε και οι τρείς
Μετά απο αυτό χώρισαν οι δρόμοι μας, και εγώ τράβηξα για το γυμναστίριο, μπήκα μέσα αλλα τα φώτα ήταν κλειστά, έπειτα ανοίγουν απότομα με αποτέλεσμα να ψιλοτυφλοθώ, αλλα μετά απο λίγο έβλεπα πάλι κανονικά, ήμουν στην μία άκρη του Σταδίου, στην άλλη ήταν η Gardenia
-Επιτέλους σε συναντάω, η αδερφή σου μου έχει πεί πολλά για σένα και ανυπομονούσα γι' αυτή τη στιγμή, λοιπόν Johan, ώρα για μάχη!
*Τέλος Part XIV η μάχη στο Part XV*
P.S:Ο Ιάκωβος είναι ο THT ο οποίος είχε βρεθεί στην προηγούμενη Version της Ιστορίας με ένα Charmander και εκείνη τη στιγμή είχα πιάσει ένα Haunter
Τέσπα, ελπίζω να σας άρεσε!
