Legendary Pokémon

Λοιπόν,όπως πολλά παιδιά από το forum γνωρίζουν με τον Τασο (a.k.a. Tassaras7) είμαστε πααααρα πολύ καλοί φίλοι.Όπως καταλαβαίνετε,δεν θα μπορούσαμε να μην φτιάξουμε δικό μας Fan Fic (μπορεί να αλλάξουμε το όνομα του thread).Ορίστε λοιπόν:


Επεισόδιο 1


Ήταν μια ηλιόλουστη καλοκαιρινή μέρα στην μικρή πόλη Vertania.Ο Τάσος και ο Σπύρος κάθονταν αμίλητοι κάτω από τη σκιά των δέντρων του δάσους και χάζευαν τη λίμνη οποία βρισκόταν ακριβώς μπροστά.Σπάζοντας τη σιωπή ο Τάσος είπε:
-Ρε Σπυρο,τι ώρα είναι;
Ο Σπύρος,που δεν είχε όρεξη ούτε καν για να κουνηθεί πηρέ την απόφαση να σηκωθεί.Τεντώθηκε και κοίταξε το ρολόι του.
-Δώδεκα και τέταρτο.
-Δηλαδή είμαστε καθισμένοι κάτω από το δέντρο και απλά κοιτάζουμε τη λίμνη εδώ και τρεις ώρες;
-Προφανώς ναι…,απάντησε ο Σπύρος σηκώνοντας τους ώμους.
-Δεν νομίζεις πως είναι ώρα να φύγουμε;
-Εντάξει.Σε λιγάκι θα φύγουμε,είπε ο Σπύρος και ξανακάθισε κάτω.
Και τα δύο αγόρια ένιωθαν πως αυτή η μέρα θα ήταν ξεχωριστή.Πως κάτι θα συνέβαινε...Όμως δεν το πίστευαν.Όταν σκέφτονταν ότι κάτι θα μπορούσε να αλλάξει τη ζωή τους εκείνη τη μέρα ένιωθαν τόσο αφελείς που δεν τολμούσαν ούτε να το πουν ο ένας στον άλλο.Η ώρα περνούσε.Ύστερα από λίγα λεπτά δεν ήθελαν να σηκωθούν.Ξαφνικά το γρασίδι που κάθονταν και ο κορμός του δέντρου που ακουμπούσαν οι πλάτες τους έμοιαζαν τόσο αναπαυτικά που δε χρειάστηκε να περάσει πολλή ώρα για να αποκοιμηθούν…
Εκεί που ο Σπύρος απολάμβανε τον ύπνο του ακούστηκε μια φωνή:
-Σπύρο,έλα εδώ.
-Τι θες ρε Τάσο; Μουρμούρισε ο Σπύρος που είχε μόλις ξυπνήσει.
-Έλα να δεις κάτι.
Ο Σπύρος κοίταξε το ρολόι του.Η ώρα ήταν πέντε παρά είκοσι.Έκανε μια γκριμάτσα και σηκώθηκε.Πλησίασε τον Τάσο και τον ρώτησε:
-Τι έγινε;
-Κοίτα εκεί,είπε ο Τάσος δείχνοντας κάτι κοντά στη όχθη της λίμνης.
-Τι είναι αυτό;
-Μακάρι να ήξερα.
-Θα δούμε τώρα τι είναι,είπε ο Σπύρος και άρχισε να περπατάει γρήγορα προς την όχθη.
-Είναι ένα Dratini!,αναφώνησε ο Σπύρος
-Τι έκανε λέει;
-Αυτό που ακούς!Και δείχνει να με συμπαθεί.
Και οι δυο τους είχαν ακούσει για τα Pokemon,αλλά ποτέ δεν είχαν δει ένα από κοντά.Ήταν και οι δυο έκπληκτοι.Κάθισαν για αρκετή ώρα να παίζουν με το Dratini.Σιγά-σιγά συνειδητοποίησαν πως η ώρα είχε περάσει.
-Έλα,Σπύρο.Πάρε το Pokemon σου και πάμε.
-Από πού κι ως που Pokemon ΜΟΥ;Δε λέω ότι δεν το θέλω,αλλά πως γίνεται να είναι δικό μου;Δεν το έπιασα.
-Αφού σε συμπαθεί.Κοίτα,είπε ο Τάσος δείχνοντας το Dratini που ακολουθούσε τον Σπύρο.
-Μάλλον έχεις δίκιο…Ουάου!Δεν το πιστεύω!Έχω δικό μου Pokemon!
-Τυχερέ.Άντε,παμε σπίτια μας,είπε ο Τάσος που ήταν χαρούμενος για τον φίλο του,αλλά και λυπημένος για τον ίδιο.
-Τι σπίτια και βλακείες μου λες τώρα;Κοίτα,ένα Treecko!
-Πού;
Το πρόσωπο του Τάσου έλαμψε από χαρά.Κινήθηκε προς το Treecko,όμως εκείνο τρόμαξε και απομακρύνθηκε.Η χαρά του Τάσου δεν κράτησε για πολύ…
-Δεν πειράζει.Πάμε…
-Δεν έφυγε το Treecko ρε!Απλά κρύφτηκε γιατί κινήθηκες απότομα και το τρόμαξες.
Ο Τάσος γέμισε αυτοπεποίθηση και κινήθηκε προς το Treecko αργά-αργά.Το Treecko κινήθηκε προς τα πίσω.Μετά από λίγο όμως το Treecko κατάλαβε πως ο Τάσος δεν είχε σκοπό να το βλάψει.Έτσι τον πλησίασε κι αυτό.
-Καλά τα πας,είπε ο Σπύρος.
Δεν πήρε πολλή ώρα για να γίνουν φίλοι.Ο Τάσος είχε αποκτήσει επιτέλους κι αυτός το δικό του Pokemon.Τώρα ο Σπύρος είχε ένα βλέμμα,το οποίο δήλωνε ότι ο είχε κάτι στον νου του.
-Τι σκέφτεσαι;
-Ε;Α,τίποτα…
-Έλα τώρα.Τόσα χρόνια είμαστε φίλοι.Λες να μην σε ξέρω;
-Καλά.Σκεφτόμουν ότι θα μπορούσαμε να γίνουμε εκπαιδευτές Pokemon και να αρχίσουμε ένα ταξίδι.
-Δεν θα το εγκρίνω,εκτός κι αν ταξιδέψουμε μαζί.
-Θα είναι τέλεια!Πάμε σπίτια μας να ετοιμάσουμε τα πράγματά μας.
-Άντε πάμε.
Ύστερα από πέντε λεπτά έφτασαν έξω από τα σπίτια τους.
-Καληνύχτα,Τάσο
-Επ!Περίμενε λίγο.Τι θα γίνει;Πώς θα αρχίσουμε το ταξίδι;
-Αύριο στις εννιά το πρωί θα συναντηθούμε εδώ.Θα τα πούμε τότε.
-Και τι πράγματα να πάρω;
-Τα απαραίτητα.Ρούχα,φαγητό,νερό,λεφτά και έναν υπνόσακο…Α,μην ξεχάσεις να πάρεις γάντια,μπουφάν και κασκόλ μαζί σου.Τα λέμε αύριο
-Καληνύχτα.
Έτσι αποχαιρετίστηκαν.Δεν πίστευαν ότι θα γίνονταν εκπαιδευτές Pokemon.Δεν πίστευαν καν ότι είδαν Pokemon.Το προαίσθημα που είχαν βγήκε σωστό.Τώρα πια ένιωθαν αφελείς που δεν πίστευαν σε αυτό το προαίσθημα.Τελικά αυτή ήταν μια ξεχωριστή μέρα γι’ αυτούς.Αυτή η μέρα τους είχε όντως αλλάξει τη ζωή…

Συνεχίζεται…

Ωραία φαίνεται η ιστορία σας, αν και δε μπορώ να την κρίνω από τόσο νωρίς. Το καλό πάντως για μένα είναι ότι δεν αρχίζει με το καλασσικό "πήγαμε στον καθηγητή τάδε και μας έδωσε τα τάδε ποκεμον" Η λίμνη είναι μια πρωτοτυπία


Και Τάσο, το treeckο και τα μάτια σου

VEVAIA RE!!KI OTAN GINEI GRVYLE MOU XANAMILAS

Ελπίζω να βγει ωραία και να αρέσει σε όλους σας.Θα δούμε πως θα βάλουμε λίγη "σάλτσα" στο δεύτερο επισόδειο.Το έχουμε ήδη αρχίσει.Πιστεύω πως θα το έχουμε συντομα έτοιμο.

Salamence78 προχορα σεε θελει ολλοι η χωρα
γαματο αλλα εχω μια ερωτιση τι type pokemon ειναι το Dratini

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.Να σου υπενθυμίσω όμως πως δεν το φτιάχνω μόνος.Συνεργάζομαι με τον Τάσο.Επίσης το Dratini είναι Dragon.Θα σας ενημερώσω ότι το δέυτερο επεισόδιο είναι σχεδον έτοιμο (λογικά θα το τελειώσουμε σε 2 ωρίτσες το πολύ).

TO DRATINI EINAI DRAGON

!!

ME PROLAAAAAAAAAVAAAAAAAANEEEEEEEEE


YPOMONEI TO PART2 GRAFETAI.EUXARISTW!!

anipomono gia tin sinexia

---

akomi argite

---

argite????

Τελικά το δεύτερο επισόδειο μας πήρε περισσότερο από όσο υπολογίζαμε,αλλά τώρα είναι έτοιμο.Ορίστε:


Επεισόδιο 2


Μόλις που είχε ανατείλει ο ήλιος.Ο Σπύρος ήταν ήδη έτοιμος και καθόταν μπροστά στο σπίτι του Τάσου περιμένοντάς τον.Στην πλάτη του είχε ένα μεγάλο σακίδιο.Δε χρειάστηκε να περιμένει για πολύ,αφού ο Τάσος έκανε όσο πιο γρήγορα μπορούσε.
-Ωχ.Από τώρα είσαι έτοιμος;,ρώτησε ο Τάσος όταν είδε τον Σπύρο να τον περιμένει.
-Ναι.Φεύγουμε;
-Εντάξει.
-Έχεις λεφτά,νερό και τα λοιπά μέσα στην τσάντα σου;,ρώτησε ο Σπύρος.
-Ναι.Είμαι έτοιμος.Προς τα πού θα πάμε;
-Λέω να πάμε προς την Azuria.Έχω ακούσει πως είναι ωραίο μέρος και θα έχουμε την ευκαιρία να κερδίσουμε το πρώτο μας εμβλημα.Εσύ τι λες;
-Γιατί όχι;Παρόλο που είναι μακριά,πιστεύω ότι θα τα περάσουμε ωραία.
-Αντε,άνοιξε τον χάρτη για να δούμε τη διαδρομή που πρέπει να πάρουμε!
Ο Τάσος άνοιξε τον χάρτη του.Τότε συνειδητοποίησαν πόσο απέχει η Azuria από τη Vertania και έμειναν με το στόμα ανοιχτό.Ήξεραν πως είναι μια μεγάλη διαδρομή,αλλά τώρα που θα έπρεπε να την διανύσουν τους φαινόταν δέκα φορές μεγαλύτερη.Παρόλο που θα τους έπαιρνε πάρα πολύ για να φτάσουν,το πήραν απόφαση και συνέχισαν.Για να φτάσουν στην Azuria θα έπρεπε αρχικά να διασχίσουν το δάσος της Vertania.Έκλεισε τον χάρτη και είπε:
-Ωραία.Φύγαμε για το δάσος.
-Ε!Στάσου.Χρειαζόμαστε αρκετές Pokeball.Πώς θα πιάσουμε τα Pokemon που θα συναντήσουμε;
-Σωστά…Άρα θα πάμε πρώτα στο κέντρο της πόλης για να αγοράσουμε ό,τι μας λείπει.
Άρχισαν να περπατάνε και το Pokemon τους ακολουθούσαν.Μετά από δέκα λεπτάκια είχαν φτάσει στο κέντρο τις πόλης.Όλοι κοίταζαν τα δύο αγόρια σαν να ήταν από άλλο πλανήτη.
-Γιατί μας κοιτάζουν έτσι όλοι τους;
-Το ξέχασες;Είμαστε από τους ελάχιστους τυχερούς που έχουν Pokemon σε αυτή την πόλη.
-Ελπίζω στην Azuria να είναι συνηθισμένα τα Pokemon γιατί δε μου αρέσει να με κοιτάζουν έτσι.
-Ξέχνα το τώρα αυτό.Εδώ ήρθαμε για να αγοράσουμε ό,τι χρειαζόμαστε.Να ένα μαγαζί με τέτοια είδη.Πάμε.
Το μαγαζί ήταν καθαρό και τα προϊόντα ήταν τακτοποιημένα στα ράφια.Όμως δεν υπήρχε κανείς μέσα,εκτός από των πωλητή.
-Καλημέρα σας παιδιά.Βλεπω έχετε Pokemon.Και τα δύο είναι πολύ σπάνια,είπε χαϊδεύοντας τα.Έπειτα συνεχισε:
-Αλήθεια,δεν περίμενα να έχω πελάτες.Ειδικά στην ηλικία σας.Λοιπόν,τι θα θέλατε;
-Κυρίως Pokeball.Θέλουμε να προμηθευτούμε αρκετές για το ταξίδι μας.
-Ταξίδι;Εσείς οι δύο έχετε κότσια!Όμως δεν φτάνουν μόνο οι Pokeball.Χρειάζεστε πολλά άλλα πράγματα,όπως τα φίλτρα που βοηθούν τα Pokemon σας να αναπληρώσουν ενέργεια που έχασαν σε μια μάχη.Τα φίλτρα και οι Pokeball είναι τα βασικά που πρέπει να αγοράσετε.
Ο Τάσος ψιθύρισε στο αυτί του Σπύρου:
-Ρε,μήπως πάει να κερδίσει λεφτά εις βάρος μας.
Ο Σπύρος γέλασε,αλλά δεν απάντησε.Σκέφτηκε λίγο και είπε:
-Θέλω 15 Pokeball και 15 φίλτρα.
-Έξοχα!Εσύ;Τι θα ήθελες;,ρώτησε τον Τάσο.
-Τα ίδια,απάντησε ξερά εκείνος.
-Ορίστε.Έτοιμα αυτά που μου ζητήσατε.Ευχαριστώ πολύ.Και καλή τύχη στο ταξίδι σας.
-Ευχαρστούμε πολύ.Γειά σας,είπαν μαζι τα δύο παιδιά βγαίνοντας από το μαγαζί.
Αφού βγήκαν από τομαγαζι ο Τάσος ρώτησε:
-Είμαστε έτοιμοι;
-Ναι.Φεύγουμε για το δάσος.
Το δάσος απείχε ελάχιστα.Μέσα σε δύο λεπτά είχαν φτάσει.Τα δέντρα ήταν πολύ ψηλά.Τόσο ψηλά και πυκνά που δεν άφηναν το φως του ήλιου να περάσει σχεδόν καθόλου.Δεν είχαν σχέση με τα δέντρα κάτω από τα οποία συνήθιζαν να κάθονται τα αγόρια.Μπήκαν στο δάσος.Στη αρχή έμοιαζε έρημο.
-Δεν θα έπρεπε να υπάρχουν Pokemon εδώ;
-Μα είμαστε ακόμη πολύ κοντά στην πόλη.Λογικά μετά από λίγο θα βρούμε Pokemon.
Όντως.Έτσι ηταν.Δεν άργησαν να δουν ένα σμήνος Taillow να πετάει από πάνω τους.
-Ωραία!Επιτέλους βρήκαμε Pokemon,είπε ο Τάσος γεμάτος χαρά.
Πριν προλάβει να ολοκληρώσει τη φράση του είδε κάτι που του κίνησε το ενδιαφέρον.Δε θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο από ένα Pokemon.
-Κοίτα,Σπύρο.Ένα Slakoth!
-Είναι όλο δικό σου.
Ο Τάσος πλησίασε το Slakoth.Το Treecko κατάλαβε πως επιτέλους θα έπαιρνε μέρος σε μία μάχη.Έδειχνε έτοιμο να αντιμετωπίσει το Slakoth.Ο Τάσος έδωσε εντολή στο Treecko να επιτεθεί:
-Treecko,χρησιμοποίησε Pound!
Το Treecko κινήθηκε γρήγορα και χτύπησε το Slakoth.Εκείνο επιτέθηκε χρησιμοποιώντας Scratch.
-Treecko,απόφυγε την επίθεση!
Το Treecko κατάφερε να αποφύγει την επίθεση,όμως το Slakoth επιτέθηκε ξανά.Το Treecko δεν μπορούσε να αποφύγει δεύτερη συνεχόμενη επίθεση.Το Slakoth χτύπησε τόσο δυνατά το Treecko που λίγο έλειψε να το βγάλει εκτός μάχης.Για καλή του τύχη,ο Τάσος θυμήθηκε πως είχε αγοράσει φίλτρα.Έδωσε ένα στο Treecko,το οποίο έκανε έναν μορφασμό όταν ήπιε την πρώτη γουλιά,αλλά τελικά το ήπιε.
-Καλύτερα έτσι.Τώρα χρησιμοποίησε Pound,είπε στο Treecko ο Τάσος.
Το Treecko έτρεξε προς το Slakoth.Το Slakoth πήγε να αποφύγει την επίθεση του Treecko,όμως το Treecko κινήθηκε τόσο γρήγορα που δεν άφησε στο Slakoth περιθώριο να αντιδράσει.Το Slakoth χτυπήθηκε αρκετά δυνατά για να βγει εκτός μάχης.Ο Τάσος πέταξε μία Pokeball,η οποία αιχμαλώτισε το Slakoth.Αυτή κουνήθηκε τρεις φορές.
-Ναι!Το έπιασα.
-Μπράβο.Ήσουν πολύ καλός.Ειδικά για πρωτη μάχη!
-Ευχαριστώ.
Συνέχισαν να περπατάνε για αρκετή ώρα ώσπου έφτασαν στο τέλος του δάσους.
-Επιτέλους θα ξαναδούμε το φως του ήλιου!
Όμως,τα αγόρια είχαν χαρεί χωρίς λόγο.Όταν βγήκαν από το δάσος διαπίστωσαν πως είχε νυχτώσει.
-Πότε πρόλαβε να νυχτώσει;,ρώτησε ο Τάσος
-Προφανώς με τη μάχη και τη βόλτα μέσα στο δάσος δεν καταλάβαμε πόσο γρήγορα πέρασε η ώρα.
-Και τώρα τι κάνουμε;
-Απλό.Βγάζουμε τους υπνόσακους από την τσάντα και κοιμόμαστε.
-Οκ.Να πιστεύω πως εκεί θα είναι ένα καλό μέρος να κοιμηθούμε,είπε ο Τάσος δείχνοντας το σημείο κάτω από ένα δέντρο.
-Εντάξει,πάμε.
Τα αγόρια,αφου έφτασαν στο δέντρο,έβγαλαν τους υπνόσακους από τα σακίδιά τους και ξάπλωσαν..Το Dratini και το Treecko κουλουριάστηκαν λίγο πιο πέρα.Μέσα σε λίγα λεπτά και οι τέσσερις είχαν κοιμηθεί.Τους περίμενε αρκετός δρόμος για να φτάσουν στην Azuria,όπου θα αγωνίζονταν για το πρώτο τους έμβλημα.

Συνεχίζεται…

to deutro episodio einai etimo wra gia diabasma

Απ'όσο καταλαβαίνω σου αρέσει.Ελπίζω να αρέσει και σε άλλα μέλη του Forum.Τέλος πάντων,το τρίτο επεισόδιο είναι έτοιμο,αλλά θέλουμε να δορθώσουμε τυχόν λαθη.Λογικά θα είναι έτοιμο αύριο.Αλλά δεν υπόσχομαι τίποτα γιατί σεε περίπτωση που δεν μπορεσω να συννενοηθώ με τον Τάσο,θα πάρει περισσότερο.Α,και κάτι άλλο.Αν (λέμε τώρα) κάποιος θέλει να μπει στη ιστορία ας στείλει ένα PM σε εμένα ή στον Τάσο.

Χμ! Πολύ καλή προσπάθεια παιδιά περιμένω με ανυπομωνεσία το επόμενο.

alexandre se euxaristoume kai oi dyo.pali xeromai pou sas aresei giati exoume poro8ei kai vazoume oloi mas thn texnh.parakalw omws na exete ypomonoi prepei na synenoi8w PRWTA ME TON SPYRO!




pali euxaristw

siga re bazete kai oloi sas tin texni eleos
na to sinexisetai

Βασικά έχουμε πορωθεί γράφοντας αυτή την ιστορία.Ίσως και να μη βάζουμε όλη μας τη τέχνη,αλλά μας αρέσει που γράφουμε αυτή την ιστορία και προσπαθούμε πολυ.Ειδικά τα Χριστούγεννα που θα περνάμε (εγώ κι ο Τάσος) όλη τη μέρα μαζί στο σπίτι μου ή στο σπίτι του παίζει να γράψουμε και 5 επεισόδια.Τέλος πάντων,τώρα ετοιμάζουμε το τέταρτο επεισόδιο (το ξέρω πως δεν έχουμε καν ποστάρει το τρίτο) και ελπίζουμε να ετοιμαστεί σύντομα (όταν ετοιμαστεί το τέταρτο θα ποστάρουμε το τρίτο κ.ο.κ.).Και,btw το τρίτο επεισόδιο θα είναι μεγαλύτερο από τα δύο πρώτα.