24-07-2006, 04:17 PM
Ξεκίνησα να γράφω μια καινούργια ιστορια με pokemon!
Η περιπέτεια αρχίζει
«Eπιτέλους ηρθε η μέρα που περίμενα εδώ και πολύ καιρό!» σκέφτηκα καθώς σηκωνόμουν από το κρεβάτι . «Τα όνειρά μου θα πραγματοποιηθούν» συνέχισα να σκέφτομαι.
Αφού έκανα ένα γρήγορο ντουζ, φόρεσα τα ρούχα μου και έτρεξα προς την κουζίνα, όπου με περίμενε ένα πλούσιο πρωινό.
«Καλημέρα Αsh!» μου ευχήθηκε η μητέρα μου.
«Καλημέρα μητέρα!» της απάντησα εγώ. «Ξερώ ότι σήμερα ξεκινάς το ταξίδι σου, γι΄ αυτό σου ετοίμασα ένα πλούσιο πρωινό!» μου είπε.
«Ευχαριστώ πολύ» της είπα και της έδωσα ένα φιλάκι, θέλοντας να την ευχαριστήσω. Αμέσως μετά έπεσα με τα μούτρα στο φαγητό. Στο τραπέζι υπήρχε μεγάλη ποικιλία. Υπήρχε γάλα από τα κοπάδια Miltank που βόσκουν στη περιοχή Johto και χυμός από τα άνθη Bulbasaur. Eπίσης στο τραπέζι υπήρχαν φρυγανιές, τις οποίες η μητέρα μου είχε αλείψει με βιτάμ και μαρμελάδα.
Αφού χόρτασα αυτό το πλούσιο πρωινό έτρεξα στο δωμάτιό μου για να φτιάξω το σακίδιό μου. Είχα αγοράσει από χτες κάμποσες pokeballs και μερικά θεραπευτικά φίλτρα, ξέροντας πως αυτά ήταν απαραίτητα για κάθε νέο εκπαιδευτή. Όλα αυτά, τα πρόσθεσα στο σακίδιό μου και το έβαλα στον ώμο μου. Στη συνέχεια φόρεσα ένα καπέλο, που μου είχε δωρίσει ο πατέρας μου στα γενέθλια μου, όταν έκλεισα τα δεκατέσσερα. Τέλος, φόρεσα τα αθλητικά μου παπούτσια, τα οποία πήγαιναν τέλεια με το μπλε τζιν και την άσπρη μπλούζα που φορούσα από πριν.
Γεμάτος αυτοπεποίθηση άρχισα να διασχίζω το διάδρομο του σπιτιού κατευθυνόμενος προς την εξώπορτα.
«Μητέρα, είναι ώρα να φεύγω!» της είπα με ένα ύφος αγανάκτησης.
«Να προσέχεις!» μου απάντησε δίνοντας μου ένα φιλί στο μέτωπο.
«Θα σε κάνω υπερήφανη!» συνέχισα να της λέω.
«Το μόνο που θέλω είναι να προσέχεις τον εαυτό σου και στη συνέχεια τα pokemon που θα αποκτήσεις!» μου είπε θέλοντας να μειώσει την υπερβολική μου αυτοπεποίθηση. «Και μην ξεχάσεις να περάσεις από το εργαστήριο του pr. Oak. Εκείνος θα σου δώσει το πρώτο σου pokemon!» μου φώναξε, χωρίς να περιμένει απάντηση, ενώ εγώ απομακρυνόμουν από το σπίτι.
Είχα απομακρυνθεί αρκετά μέτρα από το σπίτι μου και κατευθυνόμουν προς το εργαστήριο του pr. Oak. Tο εργαστήριο του καθηγητή καλύπτει μία έκταση περίπου ενός τ.χλμ. Σε αυτόν τον υπαίθριο χώρο ζουν αμέτρητα pokemon, τα οποία ο pr. Oak εκτρέφει και μελετάει, θέλοντας να μάθει όσα περισσότερα μπορεί.
Περπατούσα περίπου μία ώρα κάτω από τον καυτό ήλιο της Pallet town. Στον ορίζοντα άρχισε να φαίνεται το εργαστήριο του καθηγητή. Γεμάτος χαρά άρχισα να τρέχω προς αυτό. Μετά από τρέξιμο λίγων λεπτών έφτασα έξω από το εργαστήριο. Χτύπησα το κουδούνι και σε λίγα δευτερόλεπτα εμφανίστηκε ένας ασπρομάλλης άντρας, μεσήλικας, φορώντας μια άσπρη ρόμπα, χαρακτηριστικό όλων των καθηγητών pokemon.
Ήταν ο pr. Oak.
«Γεια σου, Αsh!» μου είπε με την βαριά φωνή του.
«Γεια σας κύριε καθηγητή!» του είπα με λίγο τρακ.
«Έμαθα ότι ξεκινάς το ταξίδι σου!» συνέχισε να μου λέει.
«Ακριβώς καθηγητή!» του απάντησα.
«Επίσης, ξέρεις ότι θα σου δώσω το πρώτο σου pokemon, άλλωστε γι’ αυτό ήρθες!» συμπλήρωσε. «’Έλα, μην κάθεσαι έξω, πέρνα μέσα!» μου είπε ευγενικά. «Περίμενε λίγο εδώ!» μου είπε και μου υπέδειξε ένα μικρό, άδειο δωμάτιο με λίγες καρέκλες.
Σε αυτό το δωμάτιο, όμως, δεν ήμουν μόνος. Ήταν και ένα κορίτσι. Ήταν περίπου στην ηλικία μου και στο ύψος μου. Είχε ξανθά, χρυσαφένια μαλλιά και γαλάζια μάτια.
«Eίμαι ο Αsh!» της είπα έχοντας λίγο τρακ. «Είμαι νέος εκπαιδευτής και ήρθα εδώ για να πάρω το πρώτο μου pokemon!» συμπλήρωσα.
«Γεια, είμαι η Yuna!» μου απάντησε με τη γλυκιά της φωνή. «Είμαι και εγώ νέα εκπαιδεύτρια και ήρθα εδώ για τον ίδιο σκοπό που ήρθες και εσύ!»
«Ώστε θα πάρεις και συ το πρώτο σου pokemon. Eχεις αποφασίσει ποιο θα πάρεις;» την ρώτησα.
«Αρχικά ήθελα ένα Charmander, αλλά αφού το πήρε άλλος θα αρκεστώ σε οποιοδήποτε. Θα μου άρεσε όμως ένα Growlithe. Eσύ ;»
«Εγώ θα ήθελα ένα Pikachu!» απάντησα.
Ξαφνικά μπαίνει ο καθηγητής Οak στο δωμάτιο, κρατώντας 2 pokeballs στο χέρι του.
«Φαντάζομαι ότι γνωριστήκατε!» μας είπε.
«Ναι!» απαντήσαμε ταυτόχρονα.
«Σε αυτές τις 2 pokeballs έχω τα πρώτα σας pokemon. Επειδή ξέρω πιο pokemon θέλει ο καθένας θα σας κάνω τη χάρη να το αποκτήσετε. Ορίστε Ash, ένα Pikachu! Oρίστε Yuna, ένα Growlithe!»
Και οι δύο πετάξαμε από χαρά. Ο καθένας είχε το pokemon που ήθελε.
Αφού μας έδωσε κάποιες πληροφορίες σχετικά με τα pokemon μας (τις περισσότερες τις ξέραμε) μας παρέδωσε 2 pokedex στον καθένα . Το pokedex είναι μια ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια με πληροφορίες για όλα τα pokemon.
«Αυτά θα σας φανούν χρήσιμα» μας είπε και μας αποχαιρέτησε κλείνοντας την πόρτα του εργαστηρίου πίσω μας. «Να προσέχετε!» μας φώναξε δυνατά καθώς εμείς προχωρούσαμε προς την πόλη Viridian.
«Λοιπόν Ash, προς τα πού θα πας;» με ρώτησε.
«Πάω προς την πόλη Pewter. Σκοπεύω όμως να κάνω μια στάση στην πόλη Viridian. Eσύ;»
«Κι εγώ προς τα ’κει πάω. Τι λες, ταξιδεύουμε μαζί;» με ρώτησε χαμογελώντας.
«Βεβαίως! Είναι χαρά μου να ταξιδεύω με μια όμορφη κοπέλα σαν κι εσένα!» της είπα θέλοντας να την κολακεύσω.
Με αυτά και μ’ αυτά ξεκινήσαμε μαζί το ταξίδι μας με προορισμό την πόλη Viridian........
to be continued
Η περιπέτεια αρχίζει
«Eπιτέλους ηρθε η μέρα που περίμενα εδώ και πολύ καιρό!» σκέφτηκα καθώς σηκωνόμουν από το κρεβάτι . «Τα όνειρά μου θα πραγματοποιηθούν» συνέχισα να σκέφτομαι.
Αφού έκανα ένα γρήγορο ντουζ, φόρεσα τα ρούχα μου και έτρεξα προς την κουζίνα, όπου με περίμενε ένα πλούσιο πρωινό.
«Καλημέρα Αsh!» μου ευχήθηκε η μητέρα μου.
«Καλημέρα μητέρα!» της απάντησα εγώ. «Ξερώ ότι σήμερα ξεκινάς το ταξίδι σου, γι΄ αυτό σου ετοίμασα ένα πλούσιο πρωινό!» μου είπε.
«Ευχαριστώ πολύ» της είπα και της έδωσα ένα φιλάκι, θέλοντας να την ευχαριστήσω. Αμέσως μετά έπεσα με τα μούτρα στο φαγητό. Στο τραπέζι υπήρχε μεγάλη ποικιλία. Υπήρχε γάλα από τα κοπάδια Miltank που βόσκουν στη περιοχή Johto και χυμός από τα άνθη Bulbasaur. Eπίσης στο τραπέζι υπήρχαν φρυγανιές, τις οποίες η μητέρα μου είχε αλείψει με βιτάμ και μαρμελάδα.
Αφού χόρτασα αυτό το πλούσιο πρωινό έτρεξα στο δωμάτιό μου για να φτιάξω το σακίδιό μου. Είχα αγοράσει από χτες κάμποσες pokeballs και μερικά θεραπευτικά φίλτρα, ξέροντας πως αυτά ήταν απαραίτητα για κάθε νέο εκπαιδευτή. Όλα αυτά, τα πρόσθεσα στο σακίδιό μου και το έβαλα στον ώμο μου. Στη συνέχεια φόρεσα ένα καπέλο, που μου είχε δωρίσει ο πατέρας μου στα γενέθλια μου, όταν έκλεισα τα δεκατέσσερα. Τέλος, φόρεσα τα αθλητικά μου παπούτσια, τα οποία πήγαιναν τέλεια με το μπλε τζιν και την άσπρη μπλούζα που φορούσα από πριν.
Γεμάτος αυτοπεποίθηση άρχισα να διασχίζω το διάδρομο του σπιτιού κατευθυνόμενος προς την εξώπορτα.
«Μητέρα, είναι ώρα να φεύγω!» της είπα με ένα ύφος αγανάκτησης.
«Να προσέχεις!» μου απάντησε δίνοντας μου ένα φιλί στο μέτωπο.
«Θα σε κάνω υπερήφανη!» συνέχισα να της λέω.
«Το μόνο που θέλω είναι να προσέχεις τον εαυτό σου και στη συνέχεια τα pokemon που θα αποκτήσεις!» μου είπε θέλοντας να μειώσει την υπερβολική μου αυτοπεποίθηση. «Και μην ξεχάσεις να περάσεις από το εργαστήριο του pr. Oak. Εκείνος θα σου δώσει το πρώτο σου pokemon!» μου φώναξε, χωρίς να περιμένει απάντηση, ενώ εγώ απομακρυνόμουν από το σπίτι.
Είχα απομακρυνθεί αρκετά μέτρα από το σπίτι μου και κατευθυνόμουν προς το εργαστήριο του pr. Oak. Tο εργαστήριο του καθηγητή καλύπτει μία έκταση περίπου ενός τ.χλμ. Σε αυτόν τον υπαίθριο χώρο ζουν αμέτρητα pokemon, τα οποία ο pr. Oak εκτρέφει και μελετάει, θέλοντας να μάθει όσα περισσότερα μπορεί.
Περπατούσα περίπου μία ώρα κάτω από τον καυτό ήλιο της Pallet town. Στον ορίζοντα άρχισε να φαίνεται το εργαστήριο του καθηγητή. Γεμάτος χαρά άρχισα να τρέχω προς αυτό. Μετά από τρέξιμο λίγων λεπτών έφτασα έξω από το εργαστήριο. Χτύπησα το κουδούνι και σε λίγα δευτερόλεπτα εμφανίστηκε ένας ασπρομάλλης άντρας, μεσήλικας, φορώντας μια άσπρη ρόμπα, χαρακτηριστικό όλων των καθηγητών pokemon.
Ήταν ο pr. Oak.
«Γεια σου, Αsh!» μου είπε με την βαριά φωνή του.
«Γεια σας κύριε καθηγητή!» του είπα με λίγο τρακ.
«Έμαθα ότι ξεκινάς το ταξίδι σου!» συνέχισε να μου λέει.
«Ακριβώς καθηγητή!» του απάντησα.
«Επίσης, ξέρεις ότι θα σου δώσω το πρώτο σου pokemon, άλλωστε γι’ αυτό ήρθες!» συμπλήρωσε. «’Έλα, μην κάθεσαι έξω, πέρνα μέσα!» μου είπε ευγενικά. «Περίμενε λίγο εδώ!» μου είπε και μου υπέδειξε ένα μικρό, άδειο δωμάτιο με λίγες καρέκλες.
Σε αυτό το δωμάτιο, όμως, δεν ήμουν μόνος. Ήταν και ένα κορίτσι. Ήταν περίπου στην ηλικία μου και στο ύψος μου. Είχε ξανθά, χρυσαφένια μαλλιά και γαλάζια μάτια.
«Eίμαι ο Αsh!» της είπα έχοντας λίγο τρακ. «Είμαι νέος εκπαιδευτής και ήρθα εδώ για να πάρω το πρώτο μου pokemon!» συμπλήρωσα.
«Γεια, είμαι η Yuna!» μου απάντησε με τη γλυκιά της φωνή. «Είμαι και εγώ νέα εκπαιδεύτρια και ήρθα εδώ για τον ίδιο σκοπό που ήρθες και εσύ!»
«Ώστε θα πάρεις και συ το πρώτο σου pokemon. Eχεις αποφασίσει ποιο θα πάρεις;» την ρώτησα.
«Αρχικά ήθελα ένα Charmander, αλλά αφού το πήρε άλλος θα αρκεστώ σε οποιοδήποτε. Θα μου άρεσε όμως ένα Growlithe. Eσύ ;»
«Εγώ θα ήθελα ένα Pikachu!» απάντησα.
Ξαφνικά μπαίνει ο καθηγητής Οak στο δωμάτιο, κρατώντας 2 pokeballs στο χέρι του.
«Φαντάζομαι ότι γνωριστήκατε!» μας είπε.
«Ναι!» απαντήσαμε ταυτόχρονα.
«Σε αυτές τις 2 pokeballs έχω τα πρώτα σας pokemon. Επειδή ξέρω πιο pokemon θέλει ο καθένας θα σας κάνω τη χάρη να το αποκτήσετε. Ορίστε Ash, ένα Pikachu! Oρίστε Yuna, ένα Growlithe!»
Και οι δύο πετάξαμε από χαρά. Ο καθένας είχε το pokemon που ήθελε.
Αφού μας έδωσε κάποιες πληροφορίες σχετικά με τα pokemon μας (τις περισσότερες τις ξέραμε) μας παρέδωσε 2 pokedex στον καθένα . Το pokedex είναι μια ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια με πληροφορίες για όλα τα pokemon.
«Αυτά θα σας φανούν χρήσιμα» μας είπε και μας αποχαιρέτησε κλείνοντας την πόρτα του εργαστηρίου πίσω μας. «Να προσέχετε!» μας φώναξε δυνατά καθώς εμείς προχωρούσαμε προς την πόλη Viridian.
«Λοιπόν Ash, προς τα πού θα πας;» με ρώτησε.
«Πάω προς την πόλη Pewter. Σκοπεύω όμως να κάνω μια στάση στην πόλη Viridian. Eσύ;»
«Κι εγώ προς τα ’κει πάω. Τι λες, ταξιδεύουμε μαζί;» με ρώτησε χαμογελώντας.
«Βεβαίως! Είναι χαρά μου να ταξιδεύω με μια όμορφη κοπέλα σαν κι εσένα!» της είπα θέλοντας να την κολακεύσω.
Με αυτά και μ’ αυτά ξεκινήσαμε μαζί το ταξίδι μας με προορισμό την πόλη Viridian........
to be continued
