Legendary Pokémon

αυτο τν ιστορια τν εχω ξεκινησει απο το καλοκαιρι σε αλλο site στα αγγλικα,αποφασησα να το μεταφρασω και να σας το παρουσιασω
ιδου:

Επεισόδιο 1

Στην αρχη του χρονου,οταν ο κοσμος ηταν ακομα νεογεννητος,υπηρχαν πεντε κρυσταλοι,απο αυτους οι τεσσερις ελενχαν τα στοιχεια της φυσης,ο πεμπτος δεν ειχε καποια ιδιαιτερη δυναμη διοτι ακομα “κοιμοταν”.Αυτοι οι κρυσταλοι δωθηκαν σε πεντε εκλεκτους,που ονομαστηκαν οι πρωτοι αρχοντες των στοιχειων.Ο Θεσταλος επιλεχτηκε ως ο αρχοντας της φωτιας,ο Μοβαϊους επιλεχτηκε να γινει ο κατοχος του νερου,η Ραϊσα εγινε η αρχοντισα του αερα,ως αρχοντας του εδαφους επιλεχτηκε ο Γρανμαργκ και τελος ο Καϊος κρατησε τον τελευταιο και “κοιμομενο” κρυσταλο.Ο Καϊος ομως δεν ηταν ευχαρηστημενος με αυτη την αποφαση αλλα για αρκετο καιρο εκρυψε αυτα τα συναισθηματα και προσπαθησε ματαια να “ξυπνησει” την δυναμη του κρυσταλου του,τυφλωμενος ομως απο την διψα του για δυναμη προκαλεσε τους υπολοιπους αρχοντες σε μονομαχια και οποιον καταφερνε να νικησει θα ηταν υποχρεωμενος να παραδωσει την δυναμη του.Οι αρχοντες ομως κατατροπωσαν τον Καϊο,ο οποιος δεν δεχτηκε το αποτελεσμα και σε ενα ξεσπασμα θυμου ξυπνησε μια αλλη πλευρα του κτυσταλου του,αυτο το συμβαν του εδωσε τις δυναμεις του αρχοντα του σκοτους.Με αυτη τη δυναμη ο Καϊος καταφερε να συντρηψει τους αρχοντες,οταν ομως πηγε να παρει τους κρυσταλους απο τα νεκρα σωματα των αντιπαλων του αυτοι αρχισαν να αιωρουνται και ξαφνικα χαθηκαν στον ουρανο.Ο Καϊος αρχισε να ψαχνει για αυτους σε ολο τον κοσμο χωρις ομως αποτελεσμα,ετσι ο στοχος του αλλαξε και αποφασησε να γινει κυριαρχος του κοσμου,με την μεγαλη του δυναμη δημιουργησε εναν στρατο απο πλασματα απο το σκοτεινο βασιλειο αλλα και ανθρωπους που υπεταξε στον ελεωχο του.Στην παρουσα εποχη ο Καϊος εχει υπο την τυρρανια του σχεδον ολο τον κοσμο,μονες εξαιρεσεις ειναι μικρα χωρια χωρις στρατηγικη σημασια και οι ανταρτες που ετοιμαζουν την επαννασταση εναντιον του και ειναι γνωστοι ως η Στρατια του Ηλιου.
Στο Νταϊζ,ενα απο τα λιγα μικρα χωρια που δεν εχουν πεσει στη κυριαρχια του Καϊου,και συγκεκριμενα στο ορφανοτροφιο του,μια νυχτα μια παρεα νεων ετοιμαζεται να το σκασει με σκοπο να πολεμισει στο πλευρο της Στρατια του Ηλιου.Η παρεα αυτη αποτελειται απο τεσσερα ατομα,ο Γκαραμ ενα μετριου αναστηματος αγορι με σκουρα καφε ματια και μαλλια,που φτανουν μεχρι τους ωμους του,ειναι ανεπισημα ο αρχηγος τους μιας και ειναι ο μεγαλυτερος σε ηλικια.Ο Βεσπιο,ειναι ο πιο ψηλος απο την παρεα καθως κ ο πιο δυναμομενος εχει κοντο καφε μαλλι και ανοιχτο καφε ματια,ειναι συνηθως το ατομο που θα τα κανει μανταρα αλλα πολλες φορες τους εχει σωσει απο δυσκολες καταστασεις.Η Εστελ,η κοπελα της παρεας,εχει καταμαυρα μακρια μαλλια που συνηθως κανει κοτσιδα και γαλανα ματια,παρολο που ειναι μικροκαμομενη πολλες φορες ειναι πιο θαραλεα απο τους αλλους.Και τελος ο Σμεϊτζ που παρολο που ειναι νεος τα μακρια μαυρα μαλλια του ασπριζουν στις ακρες τους,δεν διακρινεται για καποιο ιδιαιτερο ταλεντο του αλλα θα ειναι διπλα στους φιλους και δεν θα διστασει να τους ακολουθησει παντου,ακομα και στο θανατο.
-παιδια τωρα ειναι η ωρα,παμε ειπε ο Γκαραμ
-πω ρε συ,μες την νυχτα?δεν το κανονιζουμε μερα?νυσταζω απανταει ο Βεσπιο χασμουριωντας
-σκασε και τρεχα πριν μας παρει κανεις ειδηση ειπε θυμωμενα η Εστελ
καθως φταναν στην εξοδο μια χοντρη γυναικα εμφανιζεται μπροστα τους
-για που το βαλατε πουλακια μου? τους ειπε
-μην τολμισεις να μας εμποδισεις,εχουμε παρει την αποφαση μας απαντησε η Εστελ
-αχαριστα παιδια,σας μαζεψαμε,σας μεγαλωσαμε και αυτο ειναι το ευχαρηστω? Αρχισε να λεει θυμωμενα,αλλα καθως πηγαινε να συνεχισει η Εστελ βγαινει μπροστα της δινει μια γροθια και την ριχνει αναισθητη
-αχ,απο οταν σε πρωτοειδα ηθελα να το κανω αυτο....αλλα τελικα το πηγουνι σου ειναι πιο σκληρο απο οτι δειχνει ειπε και τιναξε το χερι της για να διωξει λιγο τον πονο
στη συνεχεια αρχισαν να τρεχουν,μεχρι που φτασανε στη κεντρικη πυλη του χωριου
-παιδια,οποιος θελει μπορει ακομα να γυρισει...κανεις δεν θα τον πει δειλο ειπε ο Γκαραμ
-οχι φιλε,ειμαστε ολοι μαζι σε αυτο ετσι παιδια? Απαντησε ο Σμεϊτζ και οι υπολοιποι κουνισαν το κεφαλι τους συμφωνοντας
Μετα ολοι ξαναρχισαν να τρεχουν αφηνοντας ετσι την πολη και ξεκινωντας μια περιπετεια που ουτε οι ιδιοι δεν ειχαν φανταστει την εξελιξη της.
Αφου τρεξαν για αρκετες ωρες και ειχαν απομακτυνθει απο το χωριο τοσο που πια δεν φαινοταν με το ματι αποφασισαν να κατασκηνωσουν για να περασουν το υπολοιπο της νυχτας και ενω υπηρχε μια απεριοριστη υσηχια ξαφνικα η σιωπη διαλυεται
-αααα,μολις συνιδιτοποιησα κατι...δεν εχουμε μαζι μας κανενα οπλο φωναζει ο Βεσπιο
-τελικα εισαι ιδιοφυϊα,σου πηρε τρεις ωρες να διαπυστωσεις κατι που εμεις ξερουμε απ οταν φυγαμε απαντησε ειρωνικα ο Σμεϊτζ
-ναι αλλα αμα μας βρουν στρτιωτες...τι κανουμε? ρωταει ο Βεσπιο
-πολυ απλο...την κανουμε,βεβαια αν μας δουνε την βαψαμε απανταει ο Γκαραμ με ενα στυλ μεταξυ σοβαρου και αστειου
στη συνεχεια πεσαν για υπνο,με εναν-εναν σε βαρδιες να φυλαει σκοπια μεχρι που ξημερωσε και ξαναρχισαν να προχωρανε,φτανοντας στο λογο του Μπλοουζακ αντελειφθησαν μια περιπολο απο στρατιωτες του Καϊου και γρηγορα κοιταζοντας γυρω τους βρηκαν εναν μεγαλο βραχο και κρυφτηκαν πισω
-τελεια...Βεσπιο αλλη φορα δεν ξαναμιλας ειπε ο Γκαραμ ειρωνικα
-ναι ρε,παλι εγω φταιω απαντησε ο Βεσπιο θυμωμενος
-να σου θυμισω ποιος ανεφερε τους στρατιωτες? ρωτησε ο Γκαραμ
καθως οι στρατιωτες φαινοταν να μην τους εχουν αντιλειφθει,ξαφνικα ο αρχηγος τους αρχισε να αφουγραζεται
-χμμ,μυριζω το αιμα τεσσαρων μικρων κουταβιων ειπε και εδειξε προς τον βραχο
-σκατα,παιδια τρεχτε ειπε ο Σμεϊτζ
ολοι τους αρχισαν να τρεχουν αλλα οι στρατιωτες με μια κυκλοτικη κινηση τους εγκλωβησαν στο χειλος του γρεμου
-τωρα κουταβια μου δεν εχετε πουθενα να τρεξετε,θα γινετε υπεροχοι υπηρετες ειπε ο αρχηγος
-δεν υπαρχει περιπτωση,καλυτερα να πεθανω ειπε η Εστελ
ο Γκαραμ κοιταζοντας λιγο τον γκρεμο γυριζει και λεει
-ακουστε με οταν σας κανω σημα καντε οτι κανω
ολοι απορρισαν και ξαφνικα ο Γκαραμ σηκωνει το χερι του και πηδαει,η Εστελ και ο Σμεϊτζ τον ακολουθουν χωρις δευτερη σκεψη
-να παρει,ειναι ηλιθιο αλλα αφου το καναν οι αλλοι..... ειπε ο Βεσπιο και πηδηξε κι αυτος
ο αρχηγος των στρατιωτων τοτε αρχισε να γελαει
-ανοητοι,δεν υπαρχει περιπτωση να γλυτωσει κανεις απο τετοιο υψος
τοτε πηρε τους στρατιωτες και εγκατελειψε το σημειο,ηταν σιγουρος για τον θανατο των ηρωων.

Υ.Γ:ποτε δν ημουν καλος στην εκθεση οποτε λιγο επιοικια

Όταν μου είχες περιγράψει την ιστορία από κοντά, μου φάνηκε καλή, ήμουν περίεργος να δω τι είναι. Τελικά είναι όντως αρκετά καλή. Δεν διαβάζω και πολλές από εδώ τώρα τελευταία, αυτή λογικά θα είναι από τις λίγες που θα φάνε λίγο από το χρόνο μου. Btw, η αρχή θυμίζει λίγο Lord of the Rings, ήταν κάποτε 438 δαχτυλίδια + 1 που θα κυριαρχούσε, ήταν κάποτε 4 κρύσταλλοι + 1 που θα κυριαρχούσε. Αλλά 'ντάξει, δεν με ενοχλεί αυτό.

Επίσης, δες λίγο και πώς θα ήταν με τα ονόματα στα αγγλικά. Δεν ξέρω, απλά το Granmarg φαίνεται κάπως πιο σοβαρό μπροστά στο Γρανμαργκ.

Χμμ, αρκετα καλο! Μου αρεσει να βλεπω ιστοριες που να μην εχουν να κανουν παλι με Pokemon και να εχουν κατι διαφορετικο. Το βρισκω αρκετα καλο σαν πρωτο επεισοδιο. Μου αρεσει πολυ η περιγραφη που εκανες στους ηρωες σου οσον αφορα την εμφανιση και το χαρακτηρα τους, οπως επισης και ο προλογος - "τοποθετηση" που εγραψες για να περιγραψεις τον κοσμο και τα γεγονοτα. Δεν εχω κατι σημαντικο να προσθεσω.. Μονο περιορισε λιγο τα ορθογραφικα λαθη και οσο μπορεις βαλε κεφαλαια στις αρχες των προτασεων στους διαλογους σου. Αυτα για καλυτερη εμφανιση, δεν ειναι κατι σημαντικο.

Overall, I really like it. Keep up!

(04-01-2009 02:01 AM)Charizard2005 Wrote: [ -> ]Μονο περιορισε λιγο τα ορθογραφικα λαθη

ναι,εδω εχω ενα προβλημα....βλεπετε η εκθεση ηταν το μονο μθμα που δεν εγραψα καλα πανελληνιες
anyway,σας ευχαρηστω για την υποστηριξη....θ προσπαθησω να βελτιωθω

χμ καλο καλο, βασικα πρωτοτυπο (σε αυτο το φορουμ τουλαχιστο). Επισης αν θες να φαινεται πιο επαγγελματικο, ms word αυτοματη διορθοση ftw

@nm2, που ειναι το "approved" ?

(04-01-2009 05:00 PM)Xara-lampos Wrote: [ -> ]@nm2, που ειναι το "approved" ?

Με συγχωρείς.



Approved.

ρε Garam τόσο καμένος είσαι με τα Yu-Gi-Oh που έβαλες τα ονόματα των μωνάρχων στην ιστορία σου;

(04-01-2009 06:20 PM)Johan Wrote: [ -> ]ρε Garam τόσο καμένος είσαι με τα Yu-Gi-Oh που έβαλες τα ονόματα των μωνάρχων στην ιστορία σου;

Δν ειναι καψιμο ρε συ...απλα τα ονοματα ταιριαζαν αρκετα με το ολο στορυ,και επισης οταν το πρωτοεγραψα δεν ειχα και πολυ εμπνευση στ ονοματα και τωρα ψιλοβαριομουν να κατσω να τ σκεφτω πολυ....ετσι κ αλλιως δν παει και για μυθιστοριμα,πιο πολυ για το κεφι μ το κανω

Βεβαια αν σ χαλαει τοσο δν εχω προβλημα να κατσω να σκεφτω κατι καλυτερο.

Επειδη ξερω οτι το περιμενατε με αγωνεια(λεμε τωρα)


Επεισόδιο 2

Η περιπολος που συναντησε η παρεα γυρισε πισω στο καστρο του Καϊου,ενα τεραστιο καστρο που σε μεγεθος εμοιαζε πιο πολυ με μικρη πολη και το υψος του ηταν αρκετο ωστε να σου δωσει την ψευδαισθηση οτι ηταν ενα με τον ουρανο.Οι μαυρες πετρες απο τις οποιες ηταν φτιαγμενο το καστρο σε εκαναν να καταλαβεις οτι τα μονα πλασματα που θα μπορουσαν να ζησουν μεσα του ηταν αυτα του σκοταδιου,επισης ο κατακοκκινος ουρανος πανω του ηταν σημαδι της διψας για αιμα που τα διακατειχε.Η περιπολος εφτασε στην πυλη,ο αρχηγος της με τα χερια δινει το συνθημα στον σκοπο για να τους αφησουν να περασουν,ο σκοπος με την σειρα του δινει σημα στους φυλακες της πυλης να ανοιξουν την γιγαντια και βαρια πυλη.Οι φυλακες ειναι τα γιγαντια πλασματα της Γης γνωστα και ως Τρολ,το υψος τους φτανει κατα μεσο ορο τα τρια μετρα εχουν εκπληκτικη δυναμη και αντοχη στη μαχη διοτι το δερμα τους ειναι τοσο σκληρο που ακομα και το καλυτερο σπαθι θα δυσκολευτει να τρυπησει,ωστοσο η χαμηλη τους νοημοσυνη τα εχει μετατρεψει σε υποχειρια.
Ο αρχηγος αφου αφησε το αλογο του πηγε να δωσει την αναφορα του στον Καϊο,που βρισκοταν σην αιθουσα του θρονου και περιμενε.Αφου περασε την εισοδο προχωρησε μερικα βηματα και λιγο πριν τον θρονο γονατισε,εβγαλε την περικεφαλεα του και ειπε
-Σε χαιρετω,σκοτεινε μου αφεντη
Σηκωνοντας το κεφαλι του ευκολα κανεις διεκρινε στο μετωπο του τον σκοτεινο ηλιο,ενα συμβολο που ειχε χαραγμενο καθε στρατιωτης στο πλευρο του Καϊου,καθως και τα ματια του που ηταν μαυρα σε ολη τους την επιφανεια,σημαδι που δηλωνει οτι το ατομο εχει χασει πληρως την ανθρωπινη φυση του και εχει παραδοθεί στο σκοταδι.Τοτε ο Καϊος σηκωνεται απο τον θρονο του και τον πλησιαζει,σιγα σιγα αρχιζει να διακτινεται η σκοτεινη του φιγουρα,ειναι κατι που δεν μπορεις να το χαρακτηρισεις ακριβως,μοιαζει να ειναι καποιο υβριδιο μεταξυ ανθρωπου και σκιας.Αφου φτανει μπροστα του,απλωνει το χερι του πανω στο κεφαλι του και λεει
-Για να δουμε Ρολκαν,τι εχεις να δειξεις
Και αρχιζει να διαβαζει το μυαλο του βλεπωντας οτι συνεβη με τους ηρωες,μολις τελειωνει τον χαστουκιζει ριχνοντας τον στο πατωμα
-Ηλιθιε,οι εντολες μου ειναι σαφεις”οποιος δεν με υπηρετει,πεθαινει”και εσυ δεν εκανε τον κοπο να δεις αν οντως αυτα τα παιδια πεθαναν,του ειπε
-Τη βαθυτερη συγνωμη μου αφεντη,απαντησε ο Ρολκαν καθως σηκωνοταν
-Λοιπον,θα πας εκει πισω και θα δεις με τα ματια σου τα πτωματα αλλιως μην γυρισεις,του ειπε ο Καϊος λιγο οργισμενος
-Μαλιστα αρχοντα μου,απαντησε γρηγορα και πηγε να φυγει
-Περιμενε λιγο,παρε και αυτο σε περιπτωση που δεν ειναι νεκροι,του ειπε ριχνοντας του ενα μαυρο κυβο στα χερια
Ο Ρολκαν αφου βγηκε και εκλεισε την πορτα κοιταξε τον κυβο με απορια και ειπε απο μεσα του
-Μα καλα για πιο λογο μου δινει ενα τοσο ισχυρο οπλο,αφου στη χειροτερη αγροτοπαιδα εχω να αντιμετωπισω,και εφυγε
Εν τω μεταξυ,η παρεα πεφτοντας απο τον λοφο προσγειωθηκε στο δασος του Μπλαντγουντ,η πυκνη βλαστηση μειωσε την ορμη της πτωσης και γλυτωσε την ζωη τους,η συγκρουση με το εδαφος ωστοσο ηταν αρκετη για να τους ριξει αναισθητους.Μετα απο καποια ωρα ενας ενας αρχισαν να συνερχονται,ο Γκαραμ συνηλθε πρωτος και εκατσε κατω απο ενα δεντρο περιμενοντας τους υπολοιπους,οι οποιοι συνηλθαν περιπου ταυτοχρονα μετα απο αρκετη ωρα απο τον Γκαραμ.Ο Βεσπιο με το που ανοιξε τα ματια του ειδε τον Γκαραμ στο δεντρο να τρωει ενα φρουτο,αμεσως πεταγεται και τρεχει προς το μερος του
-Ααααα,που το βρηκες αυτο?Καλα ειχα καταλαβει οτι εκλεψες στη μοιρασία του φαγητου του ειπε εκνευρισμενος,διχνοντας το φρουτο
-Μα καλα,τι λες τωρα?Κοιτα λιγο γυρω σου του απαντησε με εναν τονο αποριας στη φωνη και εδειξε τα δεντρα γυρω του που ηταν γεματα απο φρουτα.
Οι φωνες των δυο τους ξυπνησαν τους αλλους δυο,που σηκωθηκαν με ενα ζαλισμενο υφος
-Ρε,παδια δεν μπορειτε να κανετε λιγο ησυχια....κοιμαται ο κοσμος τους ειπε ο Σμεϊτζ
-Βρε,δειτε ποιοι μας θυμιθηκαν απαντησε ειρωνικα ο Γκαραμ και τους πεταξε απο ενα μηλο
Ενω τρωγαν,η Εστελ κοιταξε προς τα πανω και ειπε
-Γκαραμ,σε παραδεχομαι...ηταν πολυ εξυπνο να πηδηξουμε και η βλαστηση να μειωσει την φορα μας ωστε να γλυτωσουμε
-Ευχαρηστω...αλλα να πω την αληθεια δεν το ειχα σχεδιασει,εγω πηδηξα με τη σκεψη οτι θα πεθαινα,αλλα η τυχη ειχε αλλα σχεδια απαντησε με ολη του την ειλικρινεια
Τοτε ο Βεσπιο φτυνει την μπουκια του με δυναμη γιατι κοντεψε να πνιγει με οτι ακουσε και γεματος οργη ειπε
-Τιιιιιι?Εισαι τελειος τρελος?...Αλλα τι ρωταω?ΕΙΣΑΙ
-Καλα ηρεμισε,ζεις,δεν ζεις?Που ειναι το προβλημα σου?....αντε τωρα παμε να φυγουμε,μην μας βρει η νυχτα στο δασος του απαντησε ο Γκαραμ και σηκωθηκε πανω δειχνοντας τον δρομο που θα ακολουθουσαν
-Ξερεις πιο ειναι το προβλημα?Την εχεις δει αρχηγος και αποφασιζεις για ολους μας....εγω θα παω απο εκει ειπε ο Βεσπιο διχνοντας την αντιθετη κατευθυνση απο αυτη του Γκαραμ
-Ενταξει,κανε οτι θες....απλα αν οταν πεφταμε δεν ειχες κλειστα τα ματια σου θα ηξερες οτι απο εκει που δειχνεις υπαρχει δασος για τουλαχιστον πεντε νυχτες απαντησε ο Γκαραμ και στην συνεχεια εξηγησε οτι πεφτοντας ειδε προς την κατευθυνση που εδειχνε υπηρχε σε κοντινη αποσταση ενα ποταμι και διπλα ενας ναος που εμοιαζε εγκαταλελειμενος,οποτε ηταν το τελειο σημειο για διανυκτερευση
-Καλα,απιστευτη παρατηριτηκοτητα ειπαν η Εστελ και ο Σμεϊτζ
-Επιδειξια,μουρμουρισε ο Βεσπιο
Και ολοι αρχισαν να προχωρανε μεσα στο δασος,μετα απο αρκετη ωρα περιπλανησης βρηκαν μπροστα τους εναν λυκο που ειχε πιαστει σε μια παγηδα και το ποδι του αιμοραγουσε,ο Γκαραμ προσεχτικα πλησιασε τον θηριωδη μαυρο λυκο για να τον ελευθερωσει
-Τι πας να κανεις?Σωθηκαμε απ την πτωση θα πεθανουμε απο λυκο? του ειπε ο Βεσπιο
-Σκασε,ειναι ενα ζωντανο πλασμα και δεν μπορω να το βλεπω να υποφερει του απαντησε και στη συνεχεια ελευθερωσε τον λυκο και σκιζοντας το μανικι απο τη μπλουζα του εφτιαξε ενα επιδεσμο για να δεσει την πληγη,αφου τελειωσε σηκωθηκε και ειπε
-Οριστε φιλαρακο,εισαι ελευθερος
-Ευχαρηστω,του απαντησε τοτε ο λυκος με ανθρωπινη φωνη και κανοντας ολη την παρεα να σαστισει.
Αφου ξεπερασαν το σοκ του να βλεπουν εναν λυκο να μιλαει,συστηθηκαν και ρωτησαν το ονομα του θεωροντας οτι ενα τοσο ξεχωριστο πλασμα θα εχει ενα
-Ονομα?Δεν ξερω τι ακριβως εννοειτε τους απαντησε
-Τι λες να σε ονομασουμε Νιτρο,ετσι ελεγαν τον σκυλο μου πριν.....πριν πολυ καιρο ειπε ο Γκαραμ
-Νιτρο?Χμμμ,ωραιο ακουγεται....Νιτρο,ναι επιτελους εχω ονομα απαντησε και ολοι μαζι συνεχισαν τον δρομο τους μεχρι που μετα απο αρκετες ωρες καταφεραν να φτασουν στον προορισμο τους.

Επεισόδιο 3

Οι ηρωες μολις ειχαν φτασει εξω απο τον ναο,μπροστα τους ηταν μια τεραστια σκαλα που οδηγουσε στην εισοδο του,οι τοιχοι του ναου ηταν μουχλιασμενοι και ηταν ορατο απο τη διαβρωση του πως στεκοταν εκει για πολλους αιωνες.Ακριβως απο διπλα κυλουσε ηρεμα ενα ποταμι,τα παιδια πλησιασαν για να παρουν νερο απο την καταγαλανη οχθη του,βεαβαια δεν μπορουσαν να μην μεινουν για λιγη ωρα και να κοιτανε μαγεμενοι το πανεμορφο τοπιο που δημιουργονταν απο την αντανακλαση του ηλιου,καθως εδυε,στο νερο.Αφου τελειωσαν με τον ανεφοδιασμο σε νερο,στη συνεχεια κατευθυνθηκαν προς την εισοδο του ναου η οποια στο γυρω της ειχε καποια περιεργα συμβολα
-Παιδια,δειτε αυτα τα συμβολα...αρχιζω να εχω ενα περιεργο συναισθημα,ειπα ο Βεσπιο
-Ναι,αυτο λεγεται φοβος,απαντησε ειρωνικα η Εστελ
Ολοι αρχισαν να γελανε,τοτε ο Γκαραμ κοιταξε λιγο γυρω και ειπε
-Νιτρο,μπορεις να μεινεις εδω εξω?χρειαζομαστε καποιον να φυλαει θα ερθω να αλλαξουμε αφου κοιταξω και το εσωτερικο
-Ενταξει,απαντησε λακωνικα ο Νιτρο
-Να κατσω και εγω εδω εξω?,ρωταει ο Βεσπιο
-ΟΧΙ,θα ερθεις μαζι μας φοβιτσιαρη,απανταει η Εστελ και τραβαει τον Βεσπιο απο την μπλουζα
Οταν μπηκαν στο ναο υπηρχε ενα αδειο δωματιο και μερικες πορτες,στους τοιχους υπηρχαν διαφορες παραστασεις απο την εποχη των πρωτων αρχοντων των στοιχειων,σε καποια σημεια οι παραστασεις αυτες ηταν πολυ αχνες η και σβησμενες.Στο κεντρο ακριβως του δωματιου υπηρχε ενας βωμος και πανω του ενα χρυσο μπαουλο,η παρεα αρχισε να πλησιαζει προς το κεντρο
-Toυλαχιστον εχει αρκετο χωρο να αραξουμε,ειπε ο Γκαραμ χαμογελντας
και τοτε μια φωνη ακουστηκε
-Φυγετε απο εδω,αλλιως η οργη μου θα πεσει πανω σας
-Αααα,φαντασμα φωναξε εντρομος ο Βεσπιο
-Που εισαι?Φανερωσου δειλε,ειπε ο Γκαραμ
-Εεε,Γκαραμ ισως δεν ειναι καλη ιδεα να τον τσαντισουμε,ειπε ο Βεσπιο που ειχε κρυφτει πισω απο την Εστελ
τοτε η φωνη ξανακουστηκε
-Δεν θα σας επιτρεψω να κλεψετε τον θησαυρο μου
-Μα δεν ηρθαμε για κανεναν θησαυρο,απλα χρειαζομαστε ενα μερος να περασουμε την νυχτα,απαντησε ο Σμεϊτζ προσπαθωντας να καταλαβει απο που ακουγεται η φωνη
-Αληθεια λεει,μπορεις να εμφνιστεις ειμαστε και αοπλοι συμπληρωσε ο Γκαραμ
Τοτε απο μια απο τις πορτες που υπηρχαν βγηκε ενας αντρας μεγαλης ηλικιας και προχωροντας αργα πλησιασε την παρεα
-Συγνωμη που σας τρομαξα,αλλα εχω εναν ιερο σκοπο...να κραταω μακρυα ατομα που θα επιχειρησουν να κλεψουν απο τον ναο,ειπε ο γεροντας
Τα παιδια αρχισαν να συστηνονται στο μυστηριωδη αντρα,που σε λιγο εγινε ακομη πιο μυστηριος αφου οταν τον ρωτησαν το ονομα του αυτος απλα απαντησε οτι το ονομα του δεν ειχε σημασια γιατι τα ονοματα χανονται στο χρονο,τοτε ο Βεσπιο πεταγεται
-Ε,μπαρμπα κατι ειπες για ενα θησαυρο....για ποσο χρυσο μιλαμε?
-Μα δεν μιλησα για χρυσο,διαμαντια και αλλα παρομοια του απαντησε και υστερα συνεχισε
-Τι ακριβως γνωριζετε για τους αρχοντες των στοιχειων?
-Οτι ξερει ολος ο κοσμος,τον γνωστο θρυλο απανταει ο Γκαραμ
-Κι ομως δεν ειναι θρυλος,ειναι ολα περα για περα αληθεια του ειπε με υφος σοβαρο ο γερος
-Και πως εξηγεις το οτι ο Καϊος χρειαζεται να βαζει αλλους να πολεμανε για αυτον?Και επισης ποτε δεν ειδα καποιο απο τα σκοτεινα πλασματα που λενε οτι εχει,απαντησε ο Γκαραμ
-Η εξηγηση ειναι οτι πολλοι ανθρωποι δεν ξερουν ολη την αληθεια για τα γεγονοτα του παρελθοντος ειπε ο γεροντας
Στη συνεχεια αρχισε να τους λεει ολη την ιστορια,τους ειπε για τον δημιουργο των κρυσταλων τον Κουραζ ο οποιος δημιουργησε τους κρυσταλους με ενα μερος απο το πνευμα του και οτι αφου σκοτωσε τους υπολοιπους αρχοντες ο Καϊος τον βρηκε και απαιτησε να του πει που πηγαν οι κρυσταλοι.Οταν αυτος αρνηθηκε τον σκοτωσε χωρις να γνωριζει οτι με αυτη του την κινηση αφαιρεσε σχεδον ολη τη δυναμη απο ολους του κρυσταλους,μαζι και του δικου.Στο τελος τους αποκλυψε και οτι ο Κουραζ ηταν πατερας του Καϊου
-Τι?Σκοτωσε ακομα και τον ιδιο του τον πατερα?Τελικα ειναι πολυ μεγαλυτερο καθαρμα απο οτι νομιζα μεχρι σημερα,ειπε ο Γκαραμ
-Η διψα για δυναμη νεαρε εχει απιστευτα αποτελεσματα,απαντησε ο γεροντας
-Και οι κρυσταλοι τελικα τι απεγιναν?,ρωτησε η Εστελ
-Αυτο ειναι το μονο που μπορω να σας πω με σιγουρια,απαντησε ο γερος και πλησιασε το μπαουλο
-Ειναι ο θησαυρος που προστατευω,συνεχισε και μετα ανοιξε το μπαουλο
οι κτυσταλοι που βρισκονταν μεσα αρχισαν να λαμπουν.
Εν τω μεταξυ,ο Ρολκαν εφτασε στο λοφο απο οπου πηδηξαν τα παιδια και μαζι με το καταμαυρο αλογο του εκανε ενα εκπληκτικο αλμα και προσγειωθηκε μεσα στο δασος.Εκει αφου εξερυνησε λιγο και διαπυστωσε πως δεν υπηρχαν πτωματα,βρηκε καποια απο τα ιχνη που ειχαν αφησει πισω και ετσι ερχισε να τα ακολουθει και να κατευθυνεται προς τον ναο.
Πισω στο ναο,ο γεροντας βλεποντας τη λαμψη των κρυσταλων εμεινε σοκαρισμενος
-Τι εγινε?Παει κατι στραβα με τα μπιχλημπιδια?,ρωταει ο Βεσπιο
-Απλα,οι κρυσταλοι κανονικα λαμπουν μονο στη παρουσια των κατοχων τους,απαντησε ο γερος
-Δηλαδη εννοεις οτι......,ειπε ο Γκαραμ
-Ναι,εσεις πρεπει να ειστε οι επομενοι αρχοντες,συνεχισε ο γερος
Τοτε παρολο που ακομα ηταν μπερδεμενοι οι ηρωες πλησιασαν ενας ενας το μπαουλο,για καθε εναν ενας κρυσταλος αρχιζε να ακτινοβολει εντονοτερα.Για τον Βεσπιο ο κρυσταλος του εδαφους ελαμψε με ενα καφε χρωμα,στον Σμεϊτζ ελαμψε με εντονο κοκκινο αυτος της φωτιας,ο κρυσταλος του νερου φωτησε με γαλανο χρωμα στην Εστελ και τελος ο Γκαραμ πηρε τον κρυσταλο του αερα που ελουσε το δωματιο με ενα ανοιχτο πρασινο χρωμα.
-Τωρα που ειστε οι νεοι αρχοντες ειναι καθηκον σας να πολεμησετε τον Καϊο,ειπε ο γερος
-Και πως θα το κανουμε αυτο ρε μπαρμπα,αφου εσυ ειπες πως οι δυναμεις τον κρυσταλων εχουν χαθει,απαντησε ειρωνικα ο Βεσπιο
-Μην ανυσηχειτε και για αυτο υπαρχει λυση,του ειπε χαμογελωντας ο γερος
Την στιγμη εκεινη,που ηταν ετοιμος να αρχισει την εξηγηση για το πως θα δωσουν τις μαχες τους χωρις δυναμεις,ξαφνικα μπαινει τρεχοντας μεσα ο Νιτρο εντρομος,σχεδον ειχε χασει την μιλια του και καταφερνει να πει λαχανιασμενος
-Παιδια,εχουμε μπελαδες

κ για τν περιπτωση που καποιος τ διαβαζει,το επομενο ισως καθυστερησει λιγο παραπανω....αρχιζει η εξεταστικη

ΠΟΛΥ φοβιτσιαρης ο Βεσπιο..

Πολυ καλα parts! Μου αρεσε πολυ και η φαση με το λυκο... Nothing to comment here. Just keep up!

οριστε και το επομενο επεισοδιο,ισως η περιγραφη των επιθεσεων να ηταν λιγο μουφα αλλα δεν νομιζω να σας πειραξει


Επεισόδιο 4

Ο Ρολκαν ειχε φτασει εξω απο τον ναο,ο Νιτρο μολις που ειχε προφτασει να ειδοποιησει τα παιδια,σταματισε το αλογο του λιγο πιο πισω και αφου πηρε μια βαθια ανασα ειπε
-Βγητε εξω μικρα μου,μπορω να μοιρησω το αιμα σας
Μεσα οι ηρωες με το που ακουσαν την φωνη αμεσως καταλαβαν για ποιο ατομο προκειται
-Γ...... το στανιο μου,ειναι ο τυπος που μας παγηδευσε στο γκρεμο,ειπε ο Βεσπιο
-Να παρει και τωρα τι κανουμε?Πρεπει να βρουμε τροπο να ξεφυγουμε παλι,λεει η Εστελ
-Μα γιατι να το σκασετε?Θυμαστε που σας ειπα οτι υπαρχει τροπος να πολεμησετε και χωρις τις δυναμεις σας?,ρωταει χαμογελοντας ο γερος και στη συνεχεια τους κανει νοημα να τον ακολουθησουν και τους οδηγησε σε ενα απο τα δωματια που ειχε ο ναος.Οταν μπηκαν μεσα ολοι εμειναν εκπληκτοι στο θεαμα,στους τοιχους υπηρχαν τεσσερα οπλα που φαινοντουσαν μοναδικα στον κοσμο.
-Και αυτος ειναι ο τροπος που θα πολεμησετε,ειπε ο γερος και αρχισε να τους εξηγει τι ειναι αυτα τα οπλα,δηλαδη οτι αυτα τα οπλα δημιουργηθηκαν απο τους προηγουμενους αρχοντες απο ενα μικρο μερος των δυναμεων τους,που το κλειδωσαν στα οπλα,για την περιπτωση που θα επρεπε να δωσουν καποια μαχη χωρις τις κανονικες τους δυναμεις.
-Ουαου,βγηκε απο το στομα του Βεσπιο
-Οντως,οι προηγουμενοι αρχοντες μελετουσαν καθε ενδεχομενο,συνεχισε ο Γκαραμ
-Και τωρα ηρθε η ωρα να τα παραδωσω σε εσας,ειπε ο γερος και αρχισε να ξεκρεμαει απο τον τοιχο τα οπλα και να τα δινει στον αντιστοιχο κατοχο του.
Στην αρχη πλησιασε τον Βεσπιο κρατωντας ενα τεραστιο σπαθι,ειχε μηκος περιπου οσο το σωμα του,ειχε μια ολοχρυση λαβη και στη λεπιδα υπηρχε το μονογραμμα του εδαφους και ενα σχεδιο που θυμιζε νυχια απο θηριο....αυτο ηταν το Claymore του Σεισμου.
Στη συνεχεια ηταν η σειρα της Εστελ,στην οποια δωθηκαν δυο μικρα σπαθια με σκουρες μπλε λαβες και γαλαζιες λεπιδες,ισως οι πιο ομορφες και θανασιμες λεπιδες που φτιαχτηκαν ποτε....αυτα ηταν τα Daggers της Θαλασσας.
Επειτα ακολουθησε ο Σμεϊτζ,ο γερος του εδωσε ενα κονταρι που ειχε ενα βαθυ κοκκινο χρωμα και στην κορυφη ηταν σκαλισμενες φλωγες,οι οποιες ειχαν ακριβως το ιδιο χρωμα με πραγματικες φλωγες....ηταν το Ραβδι της Πυρκαγιας.
Τελος ηταν η σειρα του Γκαραμ και ο γερος του εδωσε ενα τοξο που με την πρωτη ματι εμοιαζε περισσοτερο με δυο περιεργες λεπιδες ενωμενες παρα με τοξο,ειχε ολολευκο σκελετο και τα τελειωματα του ειχαν ενα ανοιχτο πρασινο χρωμα....ηταν το Τοξο της Θυελας.
Ο Γκαραμ κοιταξε το τοξο και μετα ειπε στο γερο
-Ει γερο,δεν θελω να σε διακοψω αλλα......ενα τοξο ειναι ΑΧΡΗΣΤΟ χωρις βελη
Τοτε ο γερος του χαμογελασε και του απαντησε με ανα πολυ χαλαρο υφος
-Τι να τα κανεις τα βελη?Αυτο το τοξο εχει πολυ πιο ενδιαφερουσες δυνατοτητες....γιατι δεν δοκιμαζεις μια βολη
Σαστισμενος ο Γκαραμ αρχισε να τραβαει την χορδη του τοξου,τοτε ενα πρασινο πνευματικο βελος σχηματιστικε
-Απιστευτο,ειπε ο Γκαραμ και οπως θαυμαζε τη δυναμη του οπλου καταλαθος αφηνει την χορδη και το βελος που εκτοξευθηκε περασε ακριβως διπλα απο το κεφαλι του Βεσπιο
-Εισαι τρελος?Τι κανεις?,λεει εκνευρισμενος ο Βεσπιο
-Ουπς,απανταει ο Γκαραμ με το προσωπο του να εχει το πιο αθωο υφος που θα μπορουσε να εχει ενας ανθρωπος.
-Αυτη η τεχνικη λεγεται βολη ανεμου,ειπε ο γερος και αρχισε να εξηγει και στους υπολοιπους τις δυνατοτητες των οπλων τους
Ξεκινωντας απο την Εστελ,της εξηγησε πως οι λεπιδες των daggers της εχουν την ικανοτητα να υγροποιουνται.Μετα το ραβδι του Σμεϊτζ,το οποιο εχει την δυναμη να δημιουργει φλογες απο το πουθενα,ακομα και στο νερο.Τελος το claymore του Βεσπιο,με την ικανοτητα να ελενχει μερη του εδαφους και τα χρησημοποιει τοσο για επιθεση οσο και για αμυνα,εκτος απο την κανονικη του χρηση ως σπαθι.
-Βεβαια αυτα ειναι μονο τα βασικα,τα υπολοιπα πρεπει να τα μαθετε μονοι σας,τους ειπε
-Ωραια,τωρα παμε εκει εξω να του κοψουμε τον κωλο,λεει ο Γκαραμ
Και οι τεσσερις τους βγηκαν εξω για να πολεμησουν,στη θεα των οπλων που κραταγανε ο Ρολκαν καταλαβε οτι η μαχη ισως δεν θα ηταν τοσο ευκολη οπως αρχικα ειχε υποθεσει
-Απ οτι βλεπω μαλλον εχετε δυναμη να πολεμησετε,κριμα που δεν εχω ορεξη για παιχνιδια και γι'αυτο θα σας τελειωσω γρηγορα,ειπε ο Ρολκαν και πηρε τον μαυρο κυβο που του ειχε δωσει ο Καϊος και τον εριξε στο εδαφος,το χερι του εβγαλε μια μαυρη αυρα και ο κυβος εσπασε και απο τα κομματια ελευθερωθηκαν Σκιες,πνευματα τα οποια εχουν χασει βυθιστει στο σκοταδι και ο μονος λογος υπαρξης τους ειναι να υπηρετουν καποια ανωτερη σκοτεινη οντοτητα.Οταν πρωτοδημιουργουνται οι δυναμεις τους ειναι σε ενα απο τα πιο χαμηλα επιπεδα,αλλα οι δυναμη τους αυξανεται καθως απρροφανε τα πνευματα ανθρωπων χρησιμοποιοντας τους βαθυτερους φοβους τους,εγκλωβιζοντας την ψυχη του ατομου σε μια παραισθηση και την καταβροχθιζουν αργα μεχρι που η πνευματικη υποσταση του ατομου εξαφανιζεται τελειως.
-Τι στο καλο ειναι αυτα τα πλασματα?,ρωταει ο Γκαραμ με το που βλεπει τις Σκιες
-Δεν ξερω και ουτε χρειαζεται να μαθουμε,θα τα διαλυσουμε,απανταει ο Βεσπιο και αρχιζει να τρεχει καταπανω τους,λιγο πριν φτασει ακριβως μπροστα τους χτυπαει το claymore στο εδαφος και καρφια βγαινουν απο αυτο και διαλυουν μερικες Σκιες
-Δικιο εχεις,απαντανε οι υπολοιποι και ορμανε και αυτοι στην μαχη
Η Εστελ και ο Βεσπιο στην πρωτη γραμμη,ο Βεσπιο με το claymore συνεχισε την επιθεση με τα καρφια απο το εδαφος και η Εστελ υγροποιοντας τις λεπιδες απο τα daggers που στη συνεχεια επιμηκινονταν τις χτυπουσε πολλες Σκιες στη σειρα.Ο Γκαραμ και ο Σμεϊτζ εκατσαν λιγο πιο πισω και χρησημοποιουσαν τις μακρυνες τους επιθεσεις,οΓκαραμ με πνευματικα βελη απο το τοξο του και ο Σμεϊτζ με μπαλες φωτιας απο το ραβδι του.Μετα απο αρκετα χτυπηματα ολες οι Σκιες εξαφανιστηκαν,πιστευοντας οτι η μαχη ειχε τελειωσει ο Βεσπιο λεει στον Ρολκαν
-Δικιο ειχες η μαχη ηταν συντομη,μονο που το αποτελεσμα δεν νομιζω να το περιμενες
Ο Ρολκαν τοτε αρχιζει να γελαει και απανταει στον Βεσπιο
-Ανοητε,η μαχη ακομα δεν αρχισε....και σηκωνει το χερι του,η αυρα σε αυτο γινεται πιο εντονη και οι Σκιες ξανασχηματιζονται και αυτη την φορα ηταν περισσοτερες.
-Παιδια υποχωρουμε για λιγο,μεχρι να βρουμε σχεδιο....Βεσπιο,λεει ο Γκαραμ
-Να παρει,μας στριμωξαν,απανταει και μολις παει πισω στους αλλους χαρασει εναν κυκλο με το claymore γυρω τους,τοτε ενα τοιχος βγαινει απο το εδαφος και κραταει τις Σκιες εξω,οι οποιες αρχισαν να επιτειθονται στον τοιχο
-Αυτο θα μας δωσει λιγο χρονο,αλλα πως θα τα νικησουμε?,λεει ο Γκαραμ
-Θα τους δωσουμε εναν καθρεφτη και θα πεθανουν οταν δουν την ασχημια τους,απανταει ο Βεσπιο
-Σοβαρεψου,ειπε η Εστελ με εντονο υφος
-Παιδια ισως βρηκα την λυση,ειδατε την αυρα που ειχε αυτος ο τυπος?Πιστευω πως αυτος τις δημιουργει,οποτε αν τον βγαλουμε απο την μεση ολα τελειωσαν,λεει ο Σμεϊτζ
-Και πως θα το κανουμε αυτο κυριε φαϊνες ιδεες?Με ολα αυτα μπροστα μας,απανταει ο Βεσπιο ειρωνικα
-Ριξε τον τοιχο Βεσπιο,και αγοραστε μου λιγο χρονο,ειπε ο Γκαραμ με σοβαρο υφος
Ο Βεσπιο το εκανε,και μαζι με την Εστελ και τον Σμεϊτζ ξαναχυθηκαν στη μαχη.Ο Γκαραμ ετρεξε λιγο πιο πισω,στη θεα του Γκαραμ να τρεχει ο Ρολκαν ειπε
-Τρεις αποφασισατε να πεθανετε και ενας το σκαει?Αυτο ηταν το μονο που σκεφτηκατε?
Και αρχιζει να γελαει,ο Γκαραμ τοτε γυρναει και ετοιμαζει μια βολη σημαδευοντας προσεκτικα στη συνεχεια πηρε μια βαθια ανασα και ειπε
-Ψοφα,μπασταρδε....και ελευθερωνει την βολη,το βελος περασε μεσα απο το στομα του Ρολκαν καθως γελουσε ριχνοντας τον κατω απο το αλογο του νεκρο,οι Σκιες εξαφανιστηκαν ταυτοχρονα.
Οι ηρωες αρχισαν να γυρνανε πισω στο ναο,τοτε η Εστελ λεει στον Γκαραμ
-Ωραια βολη μεγαλε
-Μπα,αστοχησα...εγω στην καρδια σημαδευσα,απανταει ο Γκαραμ
-Ωχ,τι ηλιθιος λενε ταυτοχρονα Βεσπιο και Σμεϊτζ
-Ει,δεν φταιω εγω που αυτο βαραει ψηλοτερα απο οτι σημαδευεις,λεεει ο Γκαραμ θυμωμενος
-Ναι,βαλτα και με το τοξο τωρα,απανταει η Εστελ
Ολοι αρχισαν να γελανε και συνεχισαν τον δρομο για να μπουν στο ναο.

καλα το πως προλαβαινω και διαβαζω για την εξεταστικη και γραφω δεν το εχω καταλαβει ακομα....anyway


Επεισόδιο 5

Οι ηρωες ανεβαιναν τα σκαλια του ναου,μπροστα απο την εισοδο στεκοταν και τους περιμενε ο γεροντας,καθοταν εκει απο την αρχη της μαχης και παρακολουθουσε,στο προσωπο του ηταν ολοφανερο ενα βλεμμα ικανοποιησης για το αποτελεσμα.Μολις ανεβηκαν και το τελευταιο σκαλι τα παιδια αρχισε να τους χειροκροτει και τους ειπε
-Εκπληκτικη μαχη,μαθαινετε γρηγορα
-Ευχαρηστουμε μπαρμπα,αλλα ηταν φυσικο....αφου ημουν και εγω εκει,απανταει ο Βεσπιο καμαρωτος,τοτε ολοι μαζι τον μουτζωνουν λεγοντας
-Παρτα μωρη ψωναρα,και ολοι μαζι μπαινουν στο ναο.
Μεσα πια,και αφου ειχανε τελειωσει το δειπνο τους,ο Γκαραμ περνει τον λογο
-Αυριο φευγουμε,γεροντα σε ευχαρηστουμε για ολα
-Για πιο πραγμα με ευχαρηστειτε?Η μοιρα σας ηταν αυτη,απανταει ο γερος και μετα κοιταζοντας τους περιεργα,συνεχιζει
-Μονο που δεν νομιζω πως αυτα τα κουρελιασμενα ρουχα αρμοζουν σε αρχοντες,και σηκωνεται πηγαινει σε ενα απο τα δωματια του ναου και μετα απο αρκετη ωρα επιστρεφει κουβαλοντας ενα τεραστιο μπαουλο,το οποιο κουβαλαγε με δυσκολια.
-Τι εχει εκει μεσα γερο?,ρωταει ο Σμεϊτζ
-Γιατι δεν ριχνετε μια ματια μονοι σας?,απανταει ο γερος και ανοιγει το μπαουλο
Μεσα στο μπαουλο υπηρχαν τεσσερεις φορεσιες,καθε μια αντιπροσωπευτηκη για εναν αρχοντα.Για τον Γκαραμ,ενα λευκο μπλουζακι με κουκουλα που γυρω της ειχε μια ανοιχτη πρασινη γραμμη και μαυρα,γαντια,παντελονι και μποτες.Ο Σμεϊτζ,μια ρομπα με βαθυ κοκκινο χρωμα που στο κατω μερος της ειχε σχεδιασμενες φλωγες.Στην Εστελ,μια ολοσωμη γαλαζια φορεσια που εμοιαζε με αυτη των ninja,και σκουρα μπλε armlets για τους ωμους και τα καλαμια,Τελος για τον Βεσπιο μια χρυση πανοπλια,που το στηθος της εμοιαζε πολυ με λιονταρι.
-Τωρα μαλιστα,αυτη ειναι η σωστη εμφανιση,λεει ο γερος
-Ναι μονο που αυτη η πανοπλια με στενευει λιγο στα οπισθια,απανταει ο Βεσπιο προσπαθοντας να βολεψει το κατω μερος της πανοπλιας.Ο γεροντας τοτε τον κοιταει με ενα βλεμμα αποριας και τον ρωταει
-Μηπως φταει το οτι φορας το μπροστα μερος πισω?
Ο Βεσπιο κατακοκκινος απο την ντροπη φτιαχνει γρηγορα την πανοπλια και λεει
-Επιτηδες το εκανα για να δω αν θα το καταλαβει κανεις
Βεβαια αυτη η δικαιολογια δεν επεισε κανεναν και ετσι ολοι πεσαν κατω απο τα γελια,ακομα και ο ιδιος ο Βεσπιο,επειτα ολοι πηγαν για υπνο.Μεσα στη νυχτα μια φιγουρα μπαινει στο δωματιο που κοιμοντουσαν οι ηρωες,ηταν ο γεροντας,πλησιαζει τον Γκαραμ και ψιθυριζει κατι στο αυτι του.
Την επομενη μερα αφου ξυπνησαν και εφαγαν πρωινο,αρχισαν να ετοιμαζουν τα πραγματα τους για να φυγουν.Ειπαν στον γερο οτι επομενος στοχος τους ειναι να βρουν τη Στρατια του Ηλιου και να τους βοηθησουν στον αγωνα τους,ο γερος τοτε τους ειπε οτι ειχε δει στρατιωτες πριν απο μερες να κινουνται κατα μηκος του ποταμου διπλα απο τον ναο και πως αυτος ειναι ο πιο σιγουρος δρομος για να φτασουν στον προορισμο τους.
-Τωρα τι θα κανεις εσυ γεροντα?,ρωταει ο Γκαραμ
-Εκπληρωσα τον σκοπο μου,να περασω τους κρυσταλους σε εσας.....οποτε ενα πραγμα μενει,να περιμενω το τελος,απντησε ο γερος
-Παντως εκανες τοσα για εμας και δεν εχουμε μαθει ακομα το ονομα σου,λεει η Εστελ
-Αν η μοιρα θελει να σας το αποκαλυψει,θα γινει και αυτο αλλιως σημαινει οτι δεν ειχε ποτε σημασια,απανταει ο γερος και αφου εχουν φτασει στη σκαλα του ναου και χαιρετιουνται,βλεποντας τους να φευγουν λεει απο μεσα του
-Ειθε να σας προστατευουν τα στοιχεια,εχετε διαλεξει δυσκολο μονοπατι και ξαναγυρισε μεσα στο ναο,με ενα προβληματισμενο υφος.
Τα παιδια προχωρουσαν αρκετη ωρα ακολουθωντας το ποταμι,σε καποια στιγμη ο Γκαραμ στεκεται ακινητος κοιταει το ποταμι και ριχνει μια βολη με το τοξο του
-Τι κανεις ρε,τρελαθηκες?ρωταει ο Σμεϊτζ
-Απλα ειχα μια ιδεα,οτι αφου οι βολες μου ειναι πνευματικες ισως μπορω να ριξω περισσοτερες απο μια σε καθε βολη,απανταει ο Γκαραμ
-Ναι ρε,και εγω μπορω να κανω το claymore μπουμερανγκ,λεει ο Βεσπιο ειρωνικα
Υστερα συνεχισαν τον δρομο τους και μετα απο αρκετες ωρες δρομου εφτασαν στο τελος του ποταμου,εκει υπηρχε η εισοδος ενος φαραγγιου,δεν εδωσαν μεγαλη σημασια και απλα προχωρησαν μεσα σε αυτο.Μετα απο μερικα μετρα απο τα βραχια πηδαει ενας μυστηριωδης αντρας με ρουχα Ινδιανου,τα μακρυα μαυρα μαλλια του ανεμιζαν οσο βρισκοταν στον αερα,στη συναχεια προσγειωθηκε μπροστα στα παιδια φραζοντας τον δρομο τους
-Δεν μπορειτε να συνεχισετε παραπερα,γυριστε πισω,τους ειπε
-Και ποιος εισαι εσυ να μας πεις τι θα κανουμε?,ρωταει θυμωμενος ο Βεσπιο
-Βεσπιο ηρεμα,συγνωμη αλλα δεν μπορουμε να γυρισουμε,λεει ο Γκαραμ
-Ηλπιζα να μην ηταν αναγκαιο,αλλα. αφου δεν περνετε απο λογια....θα πεθανετε,ειπε ο αντρας και εβγαλε δυο tomahawk
-Καλα εισαι σοβαρος?Δεν βλεπεις οτι ειμαστε περισσοτεροι?,του λεει ο Σμεϊτζ και ολοι στην παρεα τρβηξαν τα οπλα τους.Ο αντιπαλος τους κοιταξε περιεργα και μετα τους ειπε
-Περισσοτεροι?Δεν θα το ελεγα....,και στη συνεχεια γρηγορα σταυρωσε και επανεφερε τα tomahawk δημιουργωντας πολλους κλωνους του,και συνεχισε αυτο που ελεγε
-....εσεις ειστε λιγοι,θα το πω αλλη μια φορα.....ΦΥΓΕΤΕ
-Σου ειπαμε δεν γινεται,απανταει ο Βεσπιο και ορμαει με το claymore στους αντιπαλους ξεκινωντας μια ακομα μαχη,αυτη τη φορα μερος πηρε και ο Νιτρο που επιτειθοταν με τα κοφτερα του νυχια.Οι υπολοιποι προσπαθουσαν να βρουν νεες τεχνικες μιας και η μαχη ηταν δυσκολη,επρεπε να νικησουν ολους του κλωνους μιας και δεν ηξεραν ποιος ηταν ο πραγματικος.Ο Βεσπιο χτυπωντας το claymore στο εδαφος εριχνε βραχια στους αντιπαλους,η Εστελ εμαθε να στρεφει σε γωνιες τις υγροποιημενες λεπιδες κανοντας τους αντιπαλους να μην μπορουν να προβλεψουν που θα χτυπησει,ο Σμεϊτζ ακουμπαγε το ραβδι στο εδαφος και δημιουργουσε γραμμες απο φωτια που κατακαιγαν ολους στο περασμα τους και τελος ο Γκαραμ κρατωντας περισσοτερη ωρα την χορδη του τοξου εριχνε βολες που διαπερνουσαν οσους εβρισκαν στην πορια τους.Με καθε επιθεση τους χτυπουσαν πολλους κλωνους,οι οποιοι μετατρεπονταν σε καπνο.Ομως για κακη τους τυχη η ικανοτητα του αντιπαλου τους δεν ηταν μονο να δημιουργει τους κλωνους,αλλα και να διατειρει σταθερο των αριθμο τους,ετσι δεν ειχε σημασια ποσους διαλυανε.Οταν το καταλαβανε αυτο,συνειδητοποιησαν οτι ειχανε μια επιλογη....
-Γκαραμ,θυμασαι κατι που ειπες για πολλαπλη βολη?Τι θα ελεγες να την χρησιμοποιουσες μπας και σωθουμε?,λεει ο Βεσπιο
-Κοιτα,ειπα πως ειναι απλα μια πιθανοτητα,δεν ειμαι σιγουρος οτι μπορει να γινει,του απανταει
-ΧΕΣΤΗΚΑΜΕ!!!,φωναζει ο Βεσπιο
-Ελα Γκαραμ θα τα καταφερεις,του λενε η Εστελ και ο Σμεϊτζ
Εκεινη τη στιγμη το βλεμμα του Γκαραμ σοβαρεψε,τραβηξε την χορδη ετοιμαζοντας ενα βελος και εκανε σημα στους υπολοιπους να κανουν στην ακρη,οταν εριξε την βολη απο το τοξο του βγηκαν αμετρητα βελη που καταστρεψαν καθε κλωνο και τραυματισαν σοβαρα τον αντρα,ο οποιος επεσε κατω και ειπε
-Ποιοι και τι ειστε?
-Αυτοι που σου εκοψαν τον κωλο,απανταει γελωντας ο Βεσπιο
Η μαχη μολις ειχε τελειωσει,οι υπολοιποι αρχισαν να το πανηγυριζουν....ομως η χαρα τους ξαφνικα χαθηκε οταν ολοι ειδαν τον Γκαραμ να πεφτει κατω αναισθητος.

θα πώ μία λέξη: ΦΟΒΕΡΌ

Absolutely great imo. Το storyline εξελίσσεται υπέροχα.
<insert more good comments here> Just keep up dude