Εισαγωγή
Τρία νεαρά αγόρια που δεν γνωρίζονταν τους ένωσε η μοίρα σε μια μονο νύχτα και τους έδωσε την δυνατοτητα να πάρουν μια απο τις εξής επιλογές.Να σώσουν τον κόσμο ή να τον αφανίσουν.Αυτη την δυνατοτητα την πήραν απο ενα βιβλίο.Ομως αυτό το βιβλίο μπορούν να το διαβάσουν μόνο ξεχωριστοί άνθρωποι που τους επιλέγει το βιβλίο.Επίσης πρέπει να αντιμετωπίσουν φοβερά μυθικά τέρατα και να αντιμετωπίσουν τον ποιο δυνατό εχθρό του σύμπαντος.Ολα αυτά και άλλα ανδιαφέροντα πράγματα στο Αρχιπέλαγος των Ονείρων!!!
Αυτα για αρχη.Συντομα το πρωτο επεισοδιο θα κυκλοφορήσει.Πως σας φανηκε το θεμα;
Kαλό είναι αλλά θα αφήσεις την παλιά ιστορία; Πάντως συνέχισε το ! Θα είναι με Πόκεμον ή όχι;
καλό, αλλα ρε Jake, δύο ιστορίες είναι αρκετές! τι την θες την τρίτη;
(05-01-2009 08:16 PM)Charizard the Dark Wrote: [ -> ]Kαλό είναι αλλά θα αφήσεις την παλιά ιστορία; Πάντως συνέχισε το ! Θα είναι με Πόκεμον ή όχι;
Δεν θα ειναι.Αλλα νομιζω θα σας αρεσει.Περιεχει φαντασια και μυθο
Johan την αλλην την ιστορια την παρατησα [Οχι με τα ποκεμον]
Ότι και να'ναι καλοδεχούμενη θα είναι!!! Εμένα θα μου αρέσει σίγουρα
(05-01-2009 08:33 PM)The Human Torch Wrote: [ -> ]Johan την αλλην την ιστορια την παρατησα...
καλα τότε...
Mέρος πρώτο:Η δολοφονία του καθηγητή
7 Μαρτίου 1921
Ενας πολύ ιδιαίτερος θόρυβος που φαινόταν να βγαίνει από ατσάλι μαζί και παράξενοι ήχοι από συρτά βήματα και ακροπατίματα ειδοποίησαν τον καθηγητή πως οι επισκέπτες του είχαν καταφτάσει.
Ο ήχος των βημάτων από το σοκάκι έγινε πιο ευδιάκριτος και ο καθηγητής συνειδητοποίησε ότι αυτό που πέρασε για βηματισμό έμοιαζε περισσότερο με μια ανεπαίσθητη, μουλωχτή κακοφωνία γαμψών νυχιών έτοιμων να αρπάξουν.
Ο καθηγητής βλέποντας από το παράθυρο του γραφείου του αντίκρισε όχι μόνο το αφύσικο, κεχριμπαρένιο φώς του Ελληνικού δειλινού είδε αυτόν που θα του αφαιρούσε την ζωή.Ήρθε η ώρα μου μουρμούρισε αφίνοντας κάποια δάκρυα να πέφτουν πάνω από το γαλάζιο μάτι του.Και τελείωσε την φράση του λέγοντας:Ολοκλήρωσα το πεπρωμένο μου και ελπίζω να έκανα σωστά την δουλειά μου μου γιατί η μοίρα όλου του σήμπαντος θα εξαρτηθεί απο αυτό.Σε λίγα δευτερόλεπτα ο δολοφόνος του καθηγητή έκανε την παρουσία του.Ο καθηγητής άκουσε την πόρτα του γραφείου του να ανοίγει με ορμή και αντίκρισε αυτόν που σε λίγο θα του αφαιρούσε την ζωή.Δεν είδε το πρώσοπο του διότι υπήρξε διακοπή ρεύματος όμως είδε την σκιά του που ήταν παράξενη και διαφορετική απο του ανθρώπου.Μετά απο λίγα δευτερόλεπτα ο δολοφόνος του επιτέθηκε και το δωμάτιο πλημίρισε με αίμα και ο καθηγητής έπεσε νεκρός από ακαριαίο θάνατο.
Μία εβδομάδα αργότερα [14 Μαρτίου 1921]
Ένα νεαρό αγόρι πήρε ένα γράμμα από τον καθηγητή.Το είχε γράψει πρίν αυτός πεθάνει.
Το νεαρό αγόρι το έλεγαν Στέφανο και ήταν από το λαγονήσι όπου βρίσκεται κοντά στην πρωτευουσα της Ελλάδος Αθήνα.
Όταν λοιπόν άνοιξε το γράμμα για εκατοστή φορά με ανησυχία.Το γράμμα έλεγε:
Αγαπητέ μου Στέφανε,
Σε παρακαλώ έλα γρήγορα στην Ξάνθη.Υπάρχουν πολλά πράγματα,πάρα πολλά και φοβάμαι πως θα έπρεπε ήδη να σου τα είχα εξηγείσει.Εύχομαι ολόψυχα όταν λάβεις αυτό το γράμμα να είσαι σε θέση να ταξιδέψεις και να μη μου κρατήσεις κακία για ότι θα ακολουθήσει.Δεν ξέρω εάν είσαι έτοιμος, και αυτό είναι δικό μου φορτίο.Πιστεύω όμως πως είσαι ικανός και ίσως αυτό αρκεί.Ελπίζω να αρκεί.
Ο καθηγητής σου Νέμο
Ο Στέφανος έκλεισε το γράμμα, το έβαλε στην τσέπη του και πήρε το πρώτο τρένο με προορισμό την Ξάνθη.
Tι θα γίνει στο επόμενο επεισοδιο;Μείνετε μαζί μας και θα το μάθεται
(05-01-2009 10:36 PM)The Human Torch Wrote: [ -> ]το αφύσικο, κεχριμπαρένιο φώς του Ελληνικού δειλινού
Καβαφης ftw..χαχοαχοχα
Ο καθηγητής σου Νέμο
Εννοεις το ψαρι που κολυμπα?
Η ιστορια σου ειναι ωραια και την περιγραφης και με ωραια στιγματα που δινουν στην ιστορια σου διαθεση χαλαρωσης στον αναγνωστη!!
Υ.Γ:Ασε και κανενα comment στο νεο μερος της ιστοριας μου...
Απλά τέλειο!
Μπράβο!
(05-01-2009 11:17 PM)Lugia Wrote: [ -> ] (05-01-2009 10:36 PM)The Human Torch Wrote: [ -> ]το αφύσικο, κεχριμπαρένιο φώς του Ελληνικού δειλινού
Καβαφης ftw..χαχοαχοχα
Ο καθηγητής σου Νέμο
Εννοεις το ψαρι που κολυμπα?
Η ιστορια σου ειναι ωραια και την περιγραφης και με ωραια στιγματα που δινουν στην ιστορια σου διαθεση χαλαρωσης στον αναγνωστη!!
Υ.Γ:Ασε και κανενα comment στο νεο μερος της ιστοριας μου...
Αληθεια ειναι πως διαβαζω δυο βιβλια τωρα και πηρα εμπνευση.Τελικα οποιοι λενε οτι διαβαζουν βιβλια γενονται καλυτεροι εχουν δικιο.Χαχα και οχι το Νεμο το ψάρι.Το Νέμο ειναι ονομα και θα ταιριαζε σε ατομο.Δεν θα τεριαζε.Ενταξει το σκεφτικα το ονομα και ειπα λιγο να σπασω το αιματηρω επεισοδιο που δεν ηταν ακριβως επισοδιο ηθελα απλος να μπειτε στο θεμα.
Επισης ευχαριστω για τα καλα σας λογια.Αν σας αρεσε αυτο εδω που να δειτε την συνεχεια
Επεισόδιο πρώτο
Το ξεκίνημα της περιπέτειας
Ο Στέφανος μετά απο λίγες ώρες έφτασε στην Ξάνθη.Βγήκε απο το τρένο με τις σκέψεις στο κεφάλι του να τον βασανίζουν.Αναρωτιόταν τι να ενοούσε ο καθηγητής στο γράμμα και τι πράγμα ήθελε να πεί με αυτά τα λόγια του.
Η καταιγίδα και ο παράξενος ουρανός δεν σταμάτησαν ενώ πέρασε μια μέρα μετά την δολοφωνία του καθηγητή.
Όταν λοιπόν βγήκε απο το τρένο,πήρε τις αποσκευές του και κατευθήνθηκε πρός το σπίτι του καθηγητή του.
Ομως ένας άντρας με παράξενη στολή που έμοιαζε σαν να φορούσε κουρέλια και είχε μυτερό καπέλο τον παρακολουθούσε χωρις αυτός να το ξέρει και ακολουθούσε διακριτικά τον Στέφανο.
Μετά απο λίγη ώρα ο Στέφανος έφτασε στην γειτονιά του καθηγητή.Εκεί ήταν δύο αγόρια και τους έκανε ανάκριση ένας ντεντέκτιβ που ανέλαβε την υπόθεση της δολοφωνίας του καθηγητή.Ο Στέφανος πήγε εκεί και ρώτησε ανοίσηχος τι πράγμα έχει συμβεί.Ενα παιδί απο την σχολή του μίλησε για την δολοφωνία του καθηγητή και εκοίνος βούρκοσε,δάκρυσε.
-Τον ήξερες τον καθήγητή;
ρώτησε ο ντεντεκτιβ
-Οχι απλός πηγαίναμε στην σχολή οπου πρόκειται να σπουδάσουμε
Είπε κατα ανχωμένος ένα απο τα δύο αγόρια
-Χμ και είστε απο εδώ;
-Ναί
απάντησαν τα αγόρια και συμπλήρωσε ο ένας λέγοντας.
-Ήμουν μέσα στην σχολή και μελετούσα και ξαφνικά άκουσα κραυγή.Πήγα να ελένξω τα πραγματα και μόλις πήγα στο γραφείο του ήταν γεμάτο απο αίμα.
-Εντάξει.Ευχαριστώ για τον χρόνο και την συμμετοχή σας τώρα είστε ελεύθεροι να φύγετε.
είπε και μετά ο Στέφανος πήγε να ρωτήσει τον ντεντέκτιβ πώς πέθανε.
-Γεία σας είμαι ένας απο τους μαθήτες του καθήγητη Νέμο
είπε θλιμένος
-Α,ενδιαφέρον
είπε ο καθήγητης και στράφηκε προς το μέρος του Στέφανου.
-Και τι σου δίδασκε ο καθηγητής;
-Ασύμαντα για κάποιους.Μου μάθαινε όλες τις αρχαιες γλώσσες και τις γλώσσες που δεν υπάρχουν και αφανίστηκαν μέσα στον χρόνο.Και για αυτόν τον λόγο δεν τον είχαν πολλά άτομα για καθηγητή τους.
-Θέλεις να δείς το γραφείο του;Ισως μας βοηθήσει στην έρευνά μας.
-Ναι θα το ήθελα
είπε δυστακτικά.Και πήγαν στο γραφείο του καθηγητή μα εκτός απο ολα τα αίματα ολα τα αλλα ηταν απολύτος φυσιολογικά στο δωμάτιο και ολα τα πράγματα ήταν στην θέση τους.Μα ποιος και για ποιό λόγο το έκανε αυτό;
ρώτησε
-Δε ξέρω αλλά να είσαι σίγουρος αγόρι μου πως θα το μάθω.
-Μα πως σκοτώθηκε.
-Αυτό δεν έπρεπε να σου το πώ αλλά......σκοτώθηκε απο μεταλλικά κοφτερά νύχια.
Μετά την συζήτηση τους αποχαιρετίθηκαν και ο Στέφανος βγήκε έγω απο την σχολή και συναντησε τα αλλα δυο αγόρια.
-Τον γνώριζες;
είπε το ένα απο τα αγόρια
-Ναι ήταν καθηγητής μου.
-Συλληπητηρια
είπαν τα δύο παιδιά
-Δεν συστηθηκαμε.Με λένε Στέφανο.
-Εμενα Ιάκωβο
-Και έμενα Αλέξανδρο.
-Ας πάμε μέσα στην σχολή
-Εντάξει
πήγαν μέσα στην σχολή και ενώ μιλούσαν ο Ιάκωβος είδε απο το παράθυρο έναν άνθροπο που απο μια στιγμη στην αλλην μεταφεροταν σε διαφορετικο μέρος και ξαφνικα χτηπησε η πόρτα......
συνεχίζεται
Aχα!!!!GOOD JOB!!!KEEP IT!!!
ΤΕΛΕΙΟ!!!!
ΦΟΒΕΡΟ ΣΥΝΕΧΙΣΕ! αριστούργημα....ανυπομωνώ...για τη συνέχεια...
(06-01-2009 01:47 PM)The Human Torch Wrote: [ -> ]-Αυτό δεν έπρεπε να σου το πώ αλλά......σκοτώθηκε απο μεταλλικά κοφτερά νύχια.
Wolverine?!
πολυ καλο ναι, θα σταματησεις και αυτο η οχι? για να ξερω, μην χαλασω πεντε λεπτα απο την πολυτιμη ζωη μου τοσο ασκοπα, εχω και καλυτερα πραγματα να κανω...