Legendary Pokémon

Ναι, ναι, το ξέρω οτι έχω κάνει αρκετές Μ******ς στην ζωή μου και το να διαγράψω την ιστορία μου είναι μία απο αυτές... Και για να ξεπληρώσω ορίστε τα 2 πρώτα Parts!

Johan:Η ιστορία ενός άρχοντα του πάγου


part 1
η αρχή της περιπέτειας

Βόρεια της περιοχής Sinnoh βρήσκετε η πόλη Snowpoint. Εκεί γεννήθηκα και από εκεί ξεκίνισε η περιπέτειά μου ως εκπειδευτής pokemon!Ήταν πολύ πρωί και έκανε κρύο αλλά αυτό δεν με πείραζε πολύ διότι εκείνη τη μέρα ήταν τα γενέθλιά μου δυστυχώς πάλι θα τα γιορτάζα μόνος μου επειδή η αδερφή μου πάλι θα έλειπε και είχα πάρα πολύ καιρό να την δω και μου έχει λείψει. Ξαφνικά ακούσα καποιον να με φωνάζει, ήταν η αδερφή μου!

-Johan! Johan κατέβα κάτω!
-Candice!!!!! φωνάζω και κατεβαίνω άμεσος κάτω.

Από την Σκάλα πηδάω αμέσως στην αγκαλιά της Candice

-Χρόνια πολλά μικρούλη, μου λεει.

Ο μπαμπάς και η μαμά ήταν στην κουζίνα και και έπερναν πρωινό ενώ μιλούσαν και όταν με είδαν με φώναξαν για μου πουν χρόνια πολλά, εκείνη την στιγμή χτυπησε η πόρτα. Ποίος να ήταν; Αφού όλοι οι φίλοι μου είχαν πάει να παρακολουθήσουν το πρωτάθλημα Pokemon, όταν ανοίγω την πόρτα δεν μπορούσα να πιστέψω στα μάτια μου.

-Μirka! φωνάζω τι κάνεις εσύ εδώ; δεν ήσουν στο πρωτάθλημά;
-Ναι αλλά προτίμησα να έρθω εδώ για τα γενέθλιά σου, εξ' άλλου η Cynthia είναι η μόνη που μπορεί να διεκδικήσει τον τίτλο του πρωταθλητή.
-Εντάξει έλα μέσα μην κρυώσεις.

όταν μπήκαμε μέσα η Candice μου έδωσε το δώρο μου.

-να πάρε εδώ είναι μία pokeball, συγγνώμη αλλά δεν βρήκα τίποτα άλλο να σου δώσω.

Παραξενεύτηκα που η Candice άργησε να μου δώσει το δώρο μου αλλά ίσος να περίμενε την κατάλληλη στιγμή. Μετά από λίγο ανοίγω την Pokeball και μέσα υπήρχε ένα Snorut!

- είναι θηλυκό, μου λεει η Candice

Και δεν αμφιβάλλω καθόλου γι' αυτό επειδή η Candice είναι αυθεντία σε κάτι τέτοια, εκείνη τη στιγμή η μαμά σηκώθηκε επάνω και ανεβαίνει στο δωμάτιό της, ακούσαμε ένα γερό γδούπο αλλά η μαμά είπε πως είναι καλά, μετά από λίγη ώρα κατεβαίνει κάτω με ένα κουτάκι στα χέρια της και μου λεει

-Αυτό εδώ το είχε βρει ο πατέρας μου μετά από πολύ κόπο και είπε να το δώσω στο πρώτο μου γιο όταν θα πάρει το πρώτο του Pokemon

όταν τελειώνει την φράση της ανοίγει το κουτί και μέσα υπήρχε μία πέτρα της αυγής! εκείνη την στιγμή ο μπαμπάς μου λεει

-Χρησιμοποίησε την με σοφία.

Δεν κατάλαβα ακριβός τι εννοούσε και το ερμήνευσα σαν "δώσε την στο Pokemon που την αξίζει". τους ευχαρίστησα όλους και η μαμά είπε πως η τούρτα είναι έτοιμη και πως ήταν ώρα να γίνει η ευχή. Ευχήθηκα να γινόμουν ένας από τους μεγαλύτερους εκπαιδευτές Pokemon πάγου στον κόσμο. Μετά που φάγαμε ο καιρός είχε ζεστάνει αρκετά και η Mirka μου ζήτησε να παλέψουμε αλλα αρνήθηκα διότι η Mirka, αν και μικρότερη, είχε ήδη pokemon και αρκετά δυνατά.

-περίμενε και όταν έρθει η ώρα θα κάνουμε την μάχη!

Μετά από αυτό η Mirka έβγαλε ένα Flygon (από τα μεγαλύτερα του είδους τους) και αυτό ξεκινήσαμε για την περιπέτειά μας!



Part II

ο αιώνιος αντίπαλος κάνει την εμφάνισή του!

Ανεβήκαμε στο Flygon και η Mirka ρώτησε:

-που πάμε;
-χμμμ, πάμε από την Sangem, άκουσα πως ο Κώστας θα πάρει το πρώτο του pokemon σήμερα. Ας δούμε πιο είναι!

Μετά από λίγη ώρα φτάσαμε στην Sangem. Το Flygon προσγειόθηκε μπροστά από τον Κώστα που μόλις είχε πάρει το pokemon του. Μόλις με είδε σχολίασε:

-μπα, τι κάνει εδώ ο άχρηστος; είρθες να πάρεις και εσύ pokemon;
-όχι και δυστηχώς για σ’ ένα έχω ήδη pokemon!
-τι είναι; Bidoof;
-όχι, είναι ένα pokemon που με το οποίο συνεχίζω την παράδωση της οικογένειας!
-Ποια παράδωση; να είστε όλοι άχρηστοι;
-γιατί εσείς τι είστε και μιλάς; Και αν όλοι στην οικογένεια είναι άχρηστοι τότε και εσύ δεν κωλόνεις να έρθεις να κάνουμε μια μάχη, σωστά;
-αντε χάσου απο 'δώ μωρε που λές οτι μπορείς να με νικίσεις! αλλα αφού το θές τόσο πολύ να χάσει ευχαρίστος να σε νηκίσω! ΕΜΠΡΌΣ TURTUIG!
-τώρα θα μάθεις να μήν λές μεγάλα λόγια! Εμπρός Snorunt! τώρα κάνε γρήγορα παγωένο άνεμο!
-Snooooruuuuuunt
-Turtuiig

το Turtuig “πιάστηκε στον ύπνο” και έχασε αρκετή ενέργεια.

-τώρα νήκισέ τον με δάγκομα!
-Turtuig σιδερένια ουρά!!!!!(WTF!σιδερένια ουρά!?!?!?!)
-Tuurrr;
-Snorunnnnnnnt

μιάς και το Turtuig είχε μόλις βγεί από την pokeball του δεν ήξερε σιδερένια ουρά και αυτό άφησε το δρόμο ανοιχτό για το Snorut μου να το κάνει σκόνη!

-Turtuig, επέστρεψε! είσαι πολύ τυχερός αυτή τη φορά, την επόμενη θα σε νικίσω!
-πώς με την σιδερένια ουρά μήπως; λέει η Mirka και σκάμε στα γέλια! τώρα που έφηγε κι αυτός, ... τί κάνουμε;
-χμμ, τι κάνουν άραγε δύο νέοι εκπαιδευτές που πήραν τα pokemon τους και είναι έτοιμοι για μάχη;
-πάνε για την πρώτη μάχη γυμναστιρίου τους;
-ακριβός! Οπότε τι πρέπει να κάνεις;
-Flygon βγες έξω!
-Flyyygon.
-λοιπόν μπορείς να μας πάς μέχρι την Orebourgh;

το Flygon έγνεψε καταφατηκά ανεβήκαμε πάνω του και ξεκινήσαμε για την Orebourgh!


αφιερωμένο σε όλους τους φίλους μου στο LP! Αλλα αυτά τα 2 είναι ειδικά αφιερωμένα στον Χάρη a.k.a Fake Apology διότι έχει τα γενέθλια του!

Φαίνεται ωραία ιστορία.Συνέχισε έτσι.Πιστεύω οτι 8α γίνει πολύ καλη ιστορία.

Mou aresei idiaitera to oti exeis valei titlous sto ka8e episodio.H istoria 3ekinaei polu kala.

:clap::clap: Μπράβο σου!!

Part III
Το πρώτο έμβλημα

Μετά απο αρκετή ώρα φτάσαμε στην Orebourgh αλλα ήταν πολύ αργά και έπρεπε να κοιμηθούμε και γι' αυτό πήγαμε στο κέντρο pokemon όπου η νοσοκόμα Joey μας έδωσε ένα δωμάτιο για εμάς και τα pokemon μας. Το επόμενο πρωι ήμασταν έτοιμοι να πάμε στο Γυμναστήριο, ετοιμαστήκαμε και ξεκινήσαμε δεν μας πήρε πολύ ώρα και όταν φτάσαμε θαυμάζαμε και οι δύο τις εγκαταστάσεις ενω περιμέναμε τον Roark να έρθει. Μετά απο λίγη ώρα ήρθε μέσα μαζί με κάτι τσάντες(μάλλον θα είχε πάει για ψόνια) μας είδε και είπε:

-Συγγνώμη που είμαι απροετήμαστος αυτή την στιγμή, περιμένετε δύο λεπτάκια αι έρχομαι
-εντάξει, απαντά η Mirka
o Roark πήγε και άφησε τα πράγματα και ξαναγήρισε σχεδόν αμέσως
-λοιπόν ποιός θα είναι πρώτος; Αλλα πρέπει να ξέρετε οτι θα πρέπει να έχετε τουλάχιστων 3 pokemon
"γιατί 3;" σκεύτηκα "άδικο εγώ έχω μόνο το Snorunt"
-Εγώ, λέει η Mirka
-εντάξει, λέει ο Roark και πάει ο κάθε ένας στη θέση του
-Απο την δεξιά πλευρά είναι ο γυμναστής της Orebourgh Roark και απο την αριστερή πλευρά η Mirka απο την Snowpoint, ας αρχίσει η μάχη, λέει ο διαιτητής
-έτοιμη; εμπρός Geodude
-Χαχ, απο τότε που γεννήθηκα, εμπρός Flygon!

Παραξενεύτηκα που έβαλε το Flygon απο την αρχή, είναι το δυνατότερό της Pokemon.

-Geodude, κατολήσθιση
-Flygon, απέφηγέ το και κάνε νύχι του δράκου!

το Flygon με ένα ελιγμό απέφυγε τη κατολήσθιση του Geodude και πέταξε το Geodude πολλά μέτρα μακριά και το έβγαλε εκτός μάχης αμέσως!

-Ο Geodude είναι ανίκανος για μάχη, νικητής είναι το Flygon!
-αφού το θές έτσι, Onix επάνω του!
-Flygon Σεισμό!

Το Flygon δεν έχασε αυτή την ευκαιρία και με τον σεισμό έκανε αρκετή ζημιά στον Onix και η Mirka του είπε να κανει νύχι του δράκου και με αυτό ο Onix βγήκε εκτός μάχης πρίν ακόμα μπεί στην αρένα.

-O Onix είναι ανίκανος για μάχη νικητής είναι ο Flygon
-Μπράβο Flygon!
-δεν το περίμενα αυτό, αλλα αφού είμαι αναγκασμένος, Cranidos πήγενε εκεί έξω και δείξε τι αξήζεις!
-Flygon σεισμό!
-Cranidos πήδα και κάνε κατα μέτωπο επίθεση!

Πράγματι για Cranidos είχε πολύ δυνατά πόδια και πήδηξε αρκετά μέτρα πάνω απο το έδαφος, το Flygon δεν κατάφερε να αποκρούσει την επίθεση και δυστηχώς του έκανε πολύ ζημιά.

-Flygon νύχι του δράκου!
-Cranidos κατα μέτωπο επίθεση ξανά!

Το Flygon ήταν αποφασησμένο να μην αφήσει την Mirka να χάσει και γι' αυτό έβαλε όση δύναμη του είχε απομήνει για να βγάλει το Cranidos έξω απο την μάχη για τα καλά! Κι έτσι το Flygon χτύπησε το Cranidos στο κεφάλι αλλα αυτή δεν ήταν και η πιό έξυπνη απόφαση διότι, ναι μεν το Cranidos μετά απο αυτό το χτήπημα έχασε πάρα πολύ ενέργεια αλλα και το ίδιο το Flygon βγήκε εκτός μάχης.

-Το Flygon είναι ανίκηνο για μάχη, νικητής είναι το Cranidos
-μπράβο σου Flygon έκανες πάρα πολύ καλή δουλειά! Τώρα αποτελείωσέ τον Charmeleon!
-Κακή επιλογή, Cranidos Σεισμό!
-μη βιάζεσε τόσο! Charmeleon τελείωσέ τον με μεταλικό νύχι!

Το Cranidos ήταν πολύ πιο αργό απο το Charmeleon και δεν άντεξε αυτό το χτύπημα.

-Το Cranidos είναι ανίκανο για μάχη, νικητή είναι το Charmeleon και νικήτρια αυτής της μάχης είναι η Mirka απο την Snowpoint!
-ΝΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙ, ΖΗΤΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!!
-Συγχαρητήρια, ορίστε το έμβλημα του κάρβουνου!
-μπράβο Mirka!
-Ευχαριστώ...
-Λοιπόν μικρέ, έτοιμος;
-Όχι, δεν είμαι ακόμα έτοιμος... του απαντάω
-Εντάξει, όταν είσαι, εγώ θα είμαι εδώ!
-εντάξει, αντίο.
-αντε και καλό δρόμο!
-ευχαριστούμε!

Μόλις φτάσαμε στο κέντρο pokemon η νοσοκόμα Joey μου είπε.

-Εσύ είσαι ο Johan;
-ναι, απαντάω
-σε ζητούσαν οι γονείς σου, μπορείς να χρησημοποιείσεις τα τηλέφονα του κέντρου και να τους μιλήσεις.
-ευχαριστώ για την πληροφόριση. λέω και πάω σε τηλέφωνο και πέρνω τους γονείς μου
-ναι; φένετε να ήταν η Candice
-έλα Candice ο Johan είμαι, έμαθα οτι με ήθελαν ο μπαμπάς και η μαμά.
-ναι έφτασε ένα δέμα για εσένα απο τον καθηγητή Rowan για τα γενέθλιά σου.
-εντάξει πές οτι θα έρθω αύριο το πρωί διότι το Flygon είναι εξαντλημένο, μή ρωτάς γιατί.
-ok θα τους το πώ, να προσέχεις
-ευχαριστώ, επείσης.
-λοιπόν; τι είναι; ρωτάει αμεσως η Mirka
-τίποτα, έστειλε ένα δέμα ο καθήγητής Rowan στο σπίτι μου για τα γενέθλιά μου.
-και τί είναι;
-δεν ξέρω...
-και γιατί δεν ρώτησες;
-γιατί έτσι, λογαριασμό θα σου δώσω;
-χμ, και εγώ δεν σου ξαναμιλάω!
-ναι θα το δούμε αυτό!

περάσαμε την υπόληπη μέρα στο δωμάτιο μέχρι που νύχτωσε και κοιμηθήκαμε, την επόμενη μέρα ξηπνήσαμε μιά χαρά και ήμασταν έτοιμοι να ξεκινήσουμε!

Ωραίο επεισόδιο αυτό.Συνέχισε την καλή δουλεια.

Καιρο είχα να postαρω... οριστε το επομενο Part!

Part IV
Μια απιστευτη μερα!

Μόλις σηκωθηκαμε απο τα κρεβατια μας, εγω και η Mirka, ήμασταν έτοιμοι να ξεκινησουμε! Ετσι, η Mirka εβγαλε εξω το Flygon, και ανεβηκαμε και οι δύο στην πλατη του. Με δύο χτηπηματα των φτερων του, βρεθηκαμε στον αέρα. Πέρασε αρκετη ωρα μέχρι να φτασουμε στην Snowpoint και ήμασταν και οι τρεις πολυ πεινασμενοι. Μπαίνουμε στο σπίτι μου και είδαμε την Candice στην κουζινα να μαγειρευει.

-Πως και δεν είσαι στο γυμναστήριο; την ρωτησα με περιεργια
-Ε, ειπα να κανω ένα διαλημματακι... Το δώρο σου είναι πάνω στο τραπεζι.
-Ωραια, παμε να το ανοιξουμε! ειπε ανυπομονα η Mirka
-Καλα, καλα, μην βιαζεσε τοσο! Θα το ανοιξουμε μετα το φαϊ.
-χμμ...
-Τι εχουμε να φαμε; ρωτησα
-Πιλαφι με γιαουρτι που σου αρέσει. Απαντησε η Candice
-Πολυ ωραια, ειπα και κατσαμε να φαμε

Μετα απο μιση ωρα περιπου που είμασταν όλοι χοστασμένοι, πηρα το δεμα στα ποδια μου και το άνοιξα. Μέσα ήταν 6 Pokeballs και ένα σπάνιο γλυκο (Rare Candy)!

-Ουαου! τυχερε! μακαρι να μου έκαναν και εμένα τέτοια δώρα! είπε η Mirka με ζήλο
-Τι να κάνουμε; αυτα έχει η ζωή! της απάντησα, πάμε καμια βολτα τώρα να χωνέψουμε;
-Και δεν πάμε; αποκρίνετε η Mirka
-Αντε και να προσεχετε η Χιονοθύελλα μπορεί να γίνει πολύ επικύνδινη αυτες τις μέρες.
-Ενταξει, θα προσεχουμε!

Λεω και προχοράμε προς την πορτα. Μολις βγηκαμε έξω παγώσαμε! έκανε πολύ κρύο και είχε αρχίσει να χιονήζει. Προχορήσαμε προς την έξοδο την πόλις και τότε είδα μαυρα συννεφα στον ορίζοντα. "Δεν θα κρατήσει πολυ ο περήπατος" σκευτηκα και συνεχίσαμε, μετα απο λίγο ακούσαμε φωνές Pokemon, τρέξαμε και είδαμε ένα Snover να πολεμάει ενα μικρό Sneasel, έδρασα αμέσως! Έβγαλα το Snorut να πολεμίσει.

"-Snorut, δαγκομα!" είπα και αμέσως υπάκουσε! έδωσε ένα πολύ δυνατό χτύπημα στο Snover, αλλα εκείνο δεν έδειχνε να υποχορεί και αντεπιτέθηκε με παγομένο άνεμο, το Snorut το απέφηγε και του είπα να ξανακάνει δάγκομα, αλλα αυτη την φορα το Snover πρόλαβε και το χτήπησε με πολύ δύναμη. Το Snorut μόλις που άντεξε το χτύπημα, "δεν έχω άλλη επιλογη" σκεύτηκα και έβγαλα την πέτρα αυγής απο την τσάντα μου, "ελπίζω να κάνω καλα, όπος μου είπε ο πατέρας μου" σκεύτηκα και πλησίασα τη Snorut, την πήρα στην αγκαλια μου, εκείνη με κοίταξε και μετα την πέτρα αυγής, έκλεισε τα μάτια της έτοιμη για την διαδικασία, ετσι ακούμπησα την πετρα πάνω της και εκείνη άρχισε να λάμπει, αιωρήθηκε στον αέρα και άρχισε να αλλάζει σχήμα και να γίνετε μεγαλήτερη. Μετα απο μερικα δευτερόλεπτα, η λάμψη έφηγε και στην θέση της βρισκόταν μια Froslass! "-έτοιμη;" την ρωτάω και εκείνη έγνεψε καταφατηκα. Το Snover είχε τρομάξει με την διαδηκασία και ήταν έτοιμο να το βάλει στα πόδια, τότε λέω στην Froslass να κανει αμέσως Ακτίνα Πάγου και έστι και έγινε, πριν προλάβει να κινηθεί το Snover, η ακτίνα πάγου την είχε χτηπήσει! Είχε εξαντληθεί και απο την μάχη με το Sneasel με αποτέλεσμα να καταρεύσει, δεν έχασα ευκαιρία και πέταξα μια απο τις Pokeball, χωρις αντίσταση, το Snover πιάστηκε!

-ΝΑΙΑΙΑΙ! 2ο Pokemon! Φώναξα
-Συγχαρητίρια! μου είπε η Mirka
-Κάτσε ρε, το Sneasel που είναι;
-Να το, εκεί...
Αμέσως τρέχω και το πέρνω στην αγκαλια μου
-Δεν πρέπει να χάσουμε χρόνο, πάμε αμέσως στο κέντρο pokemon, έχει αρχίσει να βραδιάζει, οπότε λέω να συνεχίσουμε άυριο.

Με αυτο ξεκινήσαμε για το κέντρο Pokemon, όπου και έλπιζα οτι θα γίνει καλα το Sneasel, ήταν μια, πραγματικα, απίστευτη μέρα!

τζαααααααααααμι ωραια ιστορια δεν περιγραφω αλλο.....

Μπράβο Γιάννη!Είναι πάρα πολύ ωραία η ιστορία σου!

Κανεις πολυ καλες περιγραφες στους αγωνες!!!Ευγε!!!

sinxaritiria

επομενο επειδοδιο?

τα επεισοδια τωρα πια αργουνε (αν και λεω, τωρα που μας το εκλεισαν να κατσω να ξαναγραψω) διοτι δεν εχω και πολυ χρονο, η θα διαβαζω για σχολειο ή αγγλικα (proficiency φετος, αντε να τελειώνουμε!) ή κανω εξωσχολικες δραστηριότητες (Βόλλεϋ, σκακι)

οκ dude αλλα ανυπομονουμε(εγω τουλαχιστον)

Κι εγώ ανυπομονώ.Αλλά δε θα σε πιέσουμε κιόλας!Take your time.