BLUE Wrote:Εκτος απο καποιες μικρες ανακριβιες οπως πχ το πεσιμο χωρις να παθετε τιποτα (αλλα αυτο μπορουμε να το παραβλεψουμε μιας και ειναι φανταστικη ιστορια) ειναι καλο και πρωτοτυπο.
Υποτιθεται πέσαμε καθώς καβαλούσαμε το Salamence. Οπότε αυτό έπαθε τη ζημιά
-Το ελπίζω! Έκανε νευριασμένος και έφυγε.
-Παππού, κοίτα το Salamence! Δε νομίζω να μπορεί να πετάξει.
-Salamence, επέστρεψε! Είπε.
-Δε πιστεύω να μην έχεις φέρει τους άλλους δράκους σου παππού?
-Όχι. Τους άφησα να ξεκουραστούν. Αλλά έχω κάτι άλλο που στο φυλούσα για έκπληξη! Altaria, φύγε!
Ένα χρυσό altaria βγήκε από μία UltraBall. Ο παππούς με έπιασε και με έβαλε πάνω του. Το Altaria απογειώθηκε με προορισμό την LittleRoot.
-Που το βρήκες παππού? τον ρώτησα
-Πριν δυο βδομάδες, πήγα να δω ένα φίλο στη FallarBor και είδα στον ουρανό ένα Swablu χρυσό να πετάει. Το έπιασα και το εξέλιξα. Κάποια μέρα θα πιάσεις και εσύ ένα ξεχωριστό Pokémon σαν αυτό.
Το ταξίδι συνεχίστηκε χωρίς απρόοπτα. Όταν φτάσαμε στη LittleRoot, το Altaria προσγειώθηκε και επέστρεψε στην PokéBall του.
-Λοιπόν Chris! Πάρε αυτό. Και μου έδωσε ένα PokéNavigator. Ο πρόεδρος της εταιρίας Devon είναι φίλος μου.
- Καταπληκτικό! Αυτά είναι πανάκριβα.
-Σου έχω βάλει ήδη το τηλέφωνο μου μέσα. Και τώρα πήγαινε. Ο καθηγητής Birch σε περιμένει.
Πήγα να χτυπήσω τη πόρτα. Ο παππούς με χαιρέτησε και ανέβηκε στο Altaria. Το εργαστήριο ήταν μεγαλοπρεπές και τεράστιο. Ο παππούς μου είχε πει ότι ο καθηγητής είναι ιδιότροπος χαρακτήρας. Χτύπησα την ξύλινη μεγάλη πόρτα και την άνοιξα. Κανείς δεν ήταν μέσα.
--------------------------------------------------------------
Συγγνώμη που δεν βάζω μεγάλα κομμάτια αλλα η ιστορία είναι γραμμένη σε χαρτί και είναι δύσκολο να την περάσω. Ελπίζω να σας αρέσει.
Kαλα, δεν παιζεσαι! Ειναι γ*@^@ο
-Ψάχνεις τον καθηγητή?
Γύρισα και κοίταξα. Ήταν ένα κορίτσι.
-Δεν ήξερα ότι ο καθηγητής είχε κόρη, είπα
-Δεν είμαι κόρη του, μου είπε το κορίτσι. Απλά μένω εδώ. Αν τον θες θα τον βρεις λίγο έξω στα χωράφια, κοντά στην Oldale.
-Εντάξει ευχαριστώ. Πως σε λένε? Εμένα Chris.
-May.
-Καλά. Πρέπει να φύγω. Γεια!
-Γεια! Με χαιρέτησε και γύρισε προς το σπίτι της.
Προχώρησα προς το ψηλό γρασίδι. Έπρεπε να προσέχω, διότι ανά πάσα στιγμή ένα άγριο Pokémon μπορούσε να μου επιτεθεί. Η φύση ήταν υπέροχη. Ένα Tailow τάιζε τα μωρά του που μάλωναν για το ποιο θα πάρει το σκουλήκι που κρατάει η μαμά τους.
-Ziggggggggg!
Κοίταξα κάτω• είχα πατήσει την ουρά ενός Zigzagoon. Αυτό ούρλιαξε και με κοίταξε στα μάτια.
-Ziiiiiiiiii, gzagoon!
Με χτύπησε με την ουρά και εγώ έπεσα. Προσπάθησα να σηκωθώ αλλά το Zigzagoon δε με άφησε• ανέβηκε πάνω μου. Εγώ άρχισα να σέρνομαι σιγά σιγά στο χορτάρι. Άπλωσα το χέρι μου στα τυφλά να βρω κάτι. Έπιασα κάτι μεγάλο και σκληρό, μια πέτρα.
-Άρπα αυτό! Έκανα και του την πέταξα στο κεφάλι.
-Zi, zi, zi έκανε πονεμένο και έτρεξε να φύγει.
-Ουφ… έκανα ανακουφισμένος….
-Chris! Εδώ είσαι! Σε έψαχνα παντού!
-Ε? έκανα και γύρισα προς τα πίσω. Ήταν ο καθηγητής Birch.
-Συγγνώμη που δεν ήμουν στο εργαστήριο, αλλά πήρα ένα υπνάκο. Πρέπει να ξεκουραστώ γιατί με περιμένει μεγάλο ταξίδι. Θα πάω στο Johto να μελετήσω τα Pokémon του με τον καθηγητή Elm! Τώρα πάμε στο εργαστήριο, έχω κάποια πράγματα να σου δώσω και να σου πω.
Μόλις φτάσαμε στη LittleRoot, ο καθηγητής άνοιξε τη πόρτα, και άνοιξε τον διακόπτη του φωτός. Το εργαστήριο ήταν γεμάτο γραφεία και βιβλιοθήκες με χαρτιά.
-Λοιπόν Chris πάρε αυτό. είπε καθώς άρπαξε κάτι από μια τσάντα. Είναι ένα αυγό. Ο παππούς σου μου είπε να σου δώσω αυτό το συγκρεκιμένο Pokémon!
-Ποιο Pokémon είναι? ρώτησα κοιτάζοντας το αυγό
-Α αυτό είναι έκπληξη. Το φρόντιζα τόσο καιρό, και είναι έτοιμο να εκκολαφθεί! Από ώρα σε ώρα!
-Μα -ΚΡΑΚ!- Το αυγό ράγισε και άνοιξε στα δύο. Ένα Trapinch, υγρό, μικρό και χνουδωτό, βγήκε από μέσα. Καταπληκτικό! φώναξα ενθουσιασμένος
Πςςς καταπληκτικο!!! Μπραβο φιλε.........
Ελα τωρα... Μην τα λες αυτα. Απλα δεν προλαβαινουμε ολοι να την διαβασουμε και να κανουμε τις αναλογες κριτικες. Η ιστορια σου ειναι αρκετα καλη!
Η ιστορια ειναι πολυ καλη.Απλα προσωπικα εγω δεν το βρισκω ωραιο να λεω καθε τοσο "μπραβο συνεχισε" "Φοβερο" κτλ. So, στο λεω τωρα και απο δω και περα να ξερεις οτι το διαβαζω και μου αρεσει.Αν υπαρξει κατι που θελω να παρατηρησω τοτε θα σου το πω.
BLUE Wrote:So, στο λεω τωρα και απο δω και περα να ξερεις οτι το διαβαζω και μου αρεσει.Αν υπαρξει κατι που θελω να παρατηρησω τοτε θα σου το πω.
Θα συμφωνησω με τον BLUE σε αυτο. Εχω κουραστει λιγο να γραφω τα ιδια και τα ιδια σε ολες τις ιστοριες.
Ναι έχετε δίκιο. Σας ζητώ συγγνώμη
Image
Το Ζωγράφισα και το σκάναρα. Είναι το εξώφυλλο της ιστορίας. Ελπίζω να σας αρέσει
Συμφωνω. Ποση ωρα σου πηρε για να το φτιαξεις?
Θα του πηρε αρκετη ωρα! Παντως ζωγραφιζεις πολυ καλα pr. Birch.