Μπα, μόνο ένα τέταρτο. Λατρεύω τη ζωγραφική
Ρε εσυ δε παιζεσαι! Μου εδωσες κι εμενα μια ιδεα!
Προς ενημέρωση όλων των Fans του FanFic μου (Όχι ότι υπάρχουν αλλά ακούγεται πιο καλά έτσι
) ΔΕ συνεχίζω την ιστορία μέχρι να λυθεί ένα σοβαρο πρόβλημα που δημιουργήθηκε(έχει σχέση με έναν απο του ¨πρωταγωνιστές¨)
Αυριο το νέο κεφάλαιο της ιστορίας!!
Chapter II
-Είναι θηλυκό, είπε ο καθηγητής. Αργά ή γρήγορα θα το εξελίξεις σε Vibrava. Τώρα πάρε αυτές τις Pokeball.
Στο χέρι του κρατούσε 4 Pokeballs.
-Και αυτήν, είπε και έβαλε το χέρι στη τσέπη. Ωχ που την έχω βάλει?
Πήγε στα ράφια και άρχισε να ψάχνει. Ξαφνικά έπεσε ένα κουτί, και χιλιάδες Pokeballs, απο μαύρες ως ασπρες, κύλησαν και τρύπωξαν κάτω απο γραφεία και τα ράφια.
-Ωχ! Υπέροχα αυτό μου έλειπε... Α να την! είπε και έτρεξε και έπιασε μια Πράσινη Pokeball, που πήγαινε προς τη πόρτα.
-Ορίστε, έκανε και μου την έδωσε.
-Τι Pokeball είναι? πρώτη φορά βλέπω μια πράσινη Pokeball, είπα.
-Εμ, έκανε ο καθηγητής. Είναι μια απλή Pokeball, απλα είναι βαμμένη. Σκέφτηκα ότι όταν εξελιχθεί σε Flygon θα πάνε πακέτο με τη Pokeball. Τώρα... μήπως μπορείς να με βοηθήσεις με τις Pokeballs?
-Ωχ... έκανα καθώς έφευγα απο την LittleRoot. Ο καθηγητής είχε μαζέψει του κόσμου τις Pokeballs, άλλες βαμμένες, άλλες κανονικές. Είχε απο ΦεγγαρόΜπαλα μέχρι Νερόμπαλα. Το σώμα μου ήταν έτοιμο να καταρεύσει απο την ίδια κίνηση οπυ έκανε συνέχεια. Σκύψε, πιάσε, μέσα στο κουτί. Σκύψε, πιάσε, μέσα στο κουτί....
-Ωχ... Τα χέρια μου, έκανα ξανά.
-Pooooochyena! Ένα Poochyena καθόταν τρία πιο πέρα και με κοίταζε με ένα απορημένο και άγριο ύφος.
-Trapinch! Να η ευκαιρία μας! Ετοιμάσου για μάχη!
Το Τrapinch καθόταν σιωπηλό όλη την ώρα δίπλα μου και κοίταζε με απορία και θαυμασμό τα δέντρα και τα φυτά. Μόλις με άκουσε πετάχτηκε μπροστά ενθουσιασμένο.
-Trapinch! φώναξε.
-Trapinch, δάγκωμα! Το Trapinch όρμησε κατα το Poochyena και το δάγκωσε στο ώμο του. Το Poochyena με τη σειρά του χτύπησε το Trapinch Με την ουρά.
-Μπράβο Trapinch! τώρα κάνε επίθεση άμμου! Το Trapinch πέταξε άμμο στο πρόσωπο του Poochyena ώστε να μη βλέπει. Ωραία! φώναξα. Τώρα ξανά δάγκωμα!
Το Trapinch αποτελίωσε το Poochyena και αυτό, έτρεξε σε άθλια κατάσταση προς το δάσος.
Πολυ καλη και η συνεχεια, αλλα μερικες λεξεις δεν ταιριαζουν. Π.χ. σε χαλια κατασταση (καλυτερα να πεις σε αθλια κατασταση)
Κeep writing....
Asto to paidi na gracei oti thelei!!!
Σε αυτό δεν έχει άδικο ο shane Ash. Από την άποψη ότι δε θέλουμε να κόψουμε τη ροή των σκέψεων του prof.Birch.
Αν θες μάζεψέ τα για όταν θα την έχει τελειώσει. Οπότε και θα είναι η ώρα των διορθώσεων.
Από την άλλη πλευρά, αν ο Birch επιζητά από τώρα τυχόν διορθώσεις (μικρής σημασίας προς το παρόν) δε μπορούμε να παρέμβουμε εμείς.
Keep Walking/Writing Birch !!!
Όχι δε πειράζει αλήθεια. Μ'αρέσει να με διορθώνουν.
-Tra!
-Μπράβο Trapinch! Aποτελείωσε με χτύπημα!
-Tra.... Pinch!
Μπουμ! Το σώμα του Wurmple σωριάστηκε στο έδαφος..
-Τέλια! φώναξα.
-Μαμαααααά! Το παιδί μάζεψε το Wurmple απο κάτω και άρχισε να τρέχει προς το κέντρο Pokemon.
-Είσαι η καλύτερη! Αν συνεχίσεις έτσι σίγουρα θα εξελιχθείς σε Vibrava! Τώρα... μήπως πεινάς? Γιατί εγώ έχω μια λιγούρα.
Καθώς περπατούσαμε προς την PetalBurg, ήμουν χαμένος στις σκέψεις μου. Περίμενα με πολύ μεγάλη ανυπομονεσία να εξελιχθεί η Trapinch, για να αρχίσει να πετάει και να φύγω απο δώ. Είχα βαρεθεί να πηγαίνω απο πόλη σε πόλη όπως τους άλλους εκπαιδευτές. Επίσης είχαμε μόλις φτάσει εκεί, και ακόμα δεν είχαμε συναντήσει κανένα γνωστό. Ο πατέρας μου είχε υποσχεθεί ότι θα με έβρισκε...
Congratulations pr. Birch. I hane no words to say....
As usual...it's fantastic....
Προφανως θα εξελιχθει...
Ομως pr. Birch δεν θα επρεπε να πεις τπτ για το επομενο μερος. Επρεπε να μας αφησεις να το περιμενουμε με ανυπομονησια..Και δεν θα ειναι βαρετο.... το αντιθετο μαλιστα!
