(26-10-2010 04:16 PM)alexkafroc Wrote: [ -> ] (25-10-2010 11:23 PM)cHr[1]sTozZ Wrote: [ -> ]@alexkafroc:Θα εισαι μεσα στην ιστορια αλλα θα εμφανιστεις πιο μετα.Θα εμφανιστεις στη κορύφωση του 2ου κυκλου!!Ποιος στη χαρη σου!
Eipa k egw me ksexases
Οχι βεβαια!!!
Α και fr3 congrats για την προαγωγή!Τωρα το ειδα.
Chris το ειπα και το ξαναλεω.Θελω copyrights ωστε να παω στον Πατακη να εκδωσω τα φικ σου xD Ειναι απεριγραπτα καθε φορα πορωνομαι σαν κοριτσακι που διαβαζει Twilight xD Seriously.
Πέρασε κιόλας ένας χρόνος (παρά κάτι) από το τελευταίο κεφάλαιο που ανέβασα... Αλλά αυτό που μετράει είναι ότι ανέβασα καινούργιο. Ας ελπίσω να καταφέρω να ολοκληρώσω αυτό το fanfic, πριν αρχίσει για τα καλά και η σχολή και η δουλειά μου... Απολαύστε το! (Το επόμενο σύντομα! "μπορεί και αύριο")
SEASON 2
ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 25------- > ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΤΥΠΟΣ
Οι παρέα, με ένα άτομο παραπάνω πλέον, συνεχίζει τον δρόμο της καθώς έχουν στα σχέδια τους να κατατροπώσουν την Death Team και να…βρουν επιτέλους την ησυχία τους. Όμως, κάτι…παράξενο θα τους περιμένει, για την ώρα…
Αν: Αν ήξερα ότι περπατάτε τόσες ώρες χωρίς διάλειμμα δεν θα ερχόμουν καν μαζί σας!
Α: Ακόμα δεν έχεις δει τίποτα.
Γ: Δίκιο έχει ρε παιδιά, εδώ και έξι ώρες περπατάμε χωρίς να σταματήσουμε…
Κ: Υπερβολές, πρέπει να εξολωθρεύσουμε την Death Team. Δεν μπορούμε να τους αφήσουμε να χαίρονται για πολύ…
Τ: Εσύ πιστεύεις, ότι θα τους βρεις τόσο σύντομα ρε? Δεν είσαι με τα καλά σου μου φαίνεται.
Κ: Μια χαρά είμαι, και εγώ και το μυαλό μου, μην σε απασχολεί εσένα, φίλτατε.
Αν: Ααααα! Σταματήστε επιτέλους να τσακώνεστε σαν μωρά! Το παρατραβίξατε!
Χα: Μην τους δίνεις σημασία, Anny, έτσι τσακώνονται αυτοί.
Αν: Λοιπόν, εγώ πάω να μαγειρέψω. Έχω λίγο κιμά στο ψυγειάκι. Θα σας φτιάξω μπιφτέκια, να γλύφετε τα δάχτυλα σας!
ΝΑΙ!!! (Είπαν όλοι με μια φωνή)
Πρίν αρχίσει το μαγείρεμα η Anny, τους πρότεινε, να αφήσουν τα Pokemon τους να παίξουν μεταξύ τους, μιας και ο καιρός ήταν τέλειος.
Κ: Τι ωραίο που είναι να έχεις μια κοπέλα στην ομάδα και να σε φροντίζει… σαν την φροντίδα της μάνας.
Α: Συμφωνώ, φίλε. Καιρός ήταν να γνωρίσουμε καμιά κοπέλα. Αλλάζει τα πάντα!
Κ: Δεν έχεις και άδικο. Έχει αρχίσει ήδη και μας βάζει σε τάξη, όλους μας.
Α: Ας ελπίσουμε να αντέξει αυτόν τον πόλεμο.
Κ: Δεν την έχεις ικανή?
Α: Πως δεν την έχω ρε. Αλλά δεν ξέρω.
Κ: Καλά, κάτσε και θα δούμε.
ΕΤΟΙΜΟΟΟΟ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ!! ΕΛΑΑΑΤΕ! (Φώναξε η Anny)
Έπεσαν όλοι μαχώμενοι στο φαγητό και ευχαριστούσαν συνεχώς την Anny για τα υπέροχα μπιφτέκια που μαγείρεψε!
Κ:Πολύ ωραία μαγείρεψες Anny, συγχαρητήρια!
Αν: Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Chris.
Τ: Παιδιά, έμεινε ένα μπιφτέκι. Το θέλει κανένας σας?
Χα: Άστο κάτω, είναι δικό μου!
Τ: Τι λε, ρε? Δεν βλέπω να λέει πάνω το όνομα σου.
Χα: Μην με εκνευρίζεις…
Α: Αα, πολύ ωραία. Άρχισαν πάλι. Τι θα λέγατε να τους αφήσουμε ήσυχους μέχρι να βρουν την λύση του μπιφτεκιού.
Γ: Χαχα. Πολύ καλή ιδέα. Εγώ, πάω να φωτογραφήσω τίποτα ενδιαφέρον.
Κ: Έγινε. Μην χαθείς όμως και σε ψάχνουμε μετά.
Γ: Με τίποτα! Χαχαχαχα…
Α: Λοιπόν, Anny. Πως σου φαίνεται όλη αυτή η τρέλα που κουβαλάμε?
Αν: Δεν είναι τρέλα. Απλώς έχει ο καθένας σας διαφορετικά ενδιαφέροντα και αυτό είναι που σας κάνει δυνατή ομάδα. Ένα δειγματάκι σας, το έχω δει. Δεν μπορείτε να πείτε όχι.
Κ: Εννοείται και δεν μπορούμε, αλλ…. Συγγνώμη ποιος είσαι εσύ? (Έκανε σε έναν τύπο που εμφανίστηκε πίσω από την Anny και τον Aldark)
Αν: Παναγία μου!
Α: Ποιος είσαι?
Ο άγνωστος άντρας, φαίνονταν, ταλαιπωρημένος και σαν να μην επικοινωνούσε με το περιβάλλον. Αλλά σύντομα κατάλαβαν κάτι παράξενο…
?: Μπαν, είπιε, πατίνι… γλουπ (λόξυγκας)
Αν: Pardon???
Α: Μωρέ τι λέει τούτος?
Κ: Δεν ξέρω, αλλά σίγουρα τα έχει χαμένα ο κακομοίρης… Εεε, συγγνώμη? Από πού ξεφυτρώσατε?
?: Γλουπ, φύγα…γρεεε (ρέψιμο)
Αν: Αηδία!
Κ: ΈΛΑ! Το παράκανες!
?: Εγκώ…. ζητά…. βό…θεια… γλουπ…παακαλώ…
Α: Κοίταξε, Chris, ο τύπος δεν μου φαίνεται καλά. Πρέπει να κάνουμε κάτι.
Αν: Εγώ πάλι νομίζω ότι θέλει κάτι να μας πει.
Κ: Τι θέλεις να μας πεις άνθρωπε μου?
?: Λεπτό…. γλουπ… σε λεπτό…ααααα (άρχισε να κατευθείνεται προς το μέρος της Anny)
Αν: Ε… αφού δεν καταλαβαίνεις… Sunflora! Ρίξτου υπνωτική σκόνη!
To Sunflora, εμφανίστηκε ξαφνικά και έριξε την υπνωτική σκόνη στον άντρα. Αμέσως κοιμήθηκε.
Αν: Αυτό ήταν, τέρμα το διάλειμμα. Ώρα να τα μαζέψουμε και να φύγουμε από δω.
Α:Πολύ τσαμπουκάς τελικά αυτή η Anny (είπε ψιθυριστά ο Aldark)
Κ: Χαχαχα (κρυφογέλαγε ο Chris)
Τελικά τα μαζέψανε, γρήγορα και προχώρησαν το ταξίδι τους. Το μπιφτέκι τελικώς, δεν το έφαγε, ούτε ο Chaos ούτε ο Torch, αλλά πήγε στο στομάχι του Meganium. Ενώ ο Johan κατάφερε να αποθανατήσει ένα σμήνος Beautifly που πέταγαν ψηλά από το δάσος. Όσο για τον άγνωστο άντρα?....
Μισή ώρα, από την αποχώρηση της παρέας…
? (1): Εμπρός! Σήκω! Τέρμα το κρυφτούλη! Θέλουμε αυτό που σου ζητήσαμε!
Άγνωστος: Εεε… σας είπα! Δεν το έχω!
? (2): Φαίνετε, αυτό που του δώσαμε πριν δεν έκανε δουλειά…
? (1): Αφού δεν έκανε τίποτα αυτό… θα δοκιμάσω το άλλο!
Άγνωστος: Όχι μην το κάνεις!
ΒΟΗΘΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ…!
Πιο μακριά…
Αν: Το ακούσατε αυτό?
Α: Μην σε απασχολεί, θα μαλώνει κανένα Pokemon, τόσα υπάρχουν εδώ…
Αν: Ά……
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
χαχα αργησε ενα χρονο αλλα να το